ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฺBF ความรักของเจ้าชายกับหนุ่มแสนโมเอะ (Y)

    ลำดับตอนที่ #2 : 演奏は楽しいです。

    • อัปเดตล่าสุด 27 ต.ค. 53


    "ก็ใช่น่ะสิ ชิชิชิ~~~"

    "แล้ว  รุ่นพี่ลุกได้รึยังครับ  ผมหนักนะครับ"มันหนักจิงๆนะครับ

    "ก็ได้เจ้าชายปล่อยเจ้ากบก็ได้  แต่ออกไม่ได้นะ  ชิชิชิ
    ~~~"เฮอะหนัก  หาออกไม่ได้

    "ทำไมครับรุ่นพี่ ก็ผมเบื่อนิครับ" ชิชิชิ
    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    "ถ้าปล่อยไปเจ้ากบก็กลับปราสาทวาเรียนะสิ ชิชิชิ
    ~~~"น่ะ  รู้ทันอีก

    "ก็ผมเบื่อนี่ครับ  แล้วจะเล่นอะไรล่ะครับ"

    "ก็เล่นวิ่งไล่จับไง  แต่ไม่ใช่เล่นแบบทั่วไปนะ"มันยังไงเนี่ย

    "แล้วมันไปเหมือนปกติตรง...เหวอ "อยู่รุ่นพี่ก็ปามีดมาทางผม

    "ใช่  เพราะว่า เจ้ากบต้องหลบมีดของเจ้าชายให้
    ได้ไง ชิชิชิ~~~"หา??????

    "ระ  รุ่นพี่อย่าเล่นอย่างนี้สิครับ  เหวอ"ทำไมละ
    ~~~

    "รุ่นพี่  อน่าทำอย่างนี้สิครับ  มันเฉียดหน้ามไปหลายรอบแล้วนะครับ"

    "รุ่นพี่ฟังอยู่รึป่าวครับ"

    "หยุดได้แล้วนะครับ  รุ่นพี่เบลเฟกอล"ทำไมล่ะก็เจ้าชายจะแกล้งเจ้ากบน่ะสิ  แล้วใครจะหยุดล่ะ


    "โอ้ย!!!!!!!!!!!!!"มีมีดเล่มหนึ่งปักเข้าตรงขาผมแล้วมือของผมถูกมีดเสียบตรงแขนสื้อจนมือ

    ติดอยู่กับกำแพง

    "โอ้ยเจ็บจังเลยครับ  ระ  รุ่นพี่เอามีดออกหน่อยสิครับ"

    "เอาออกให้แต่ตรงขานะ"อ้าว  ไหงงั้นอะ

    "โอ้ย  เบาๆหน่อย...สิ...ครั..."จากนั้นผมก็สลบไปเพราะแผลที่ขา

    "เจ้ากบสลบไปสะแล้ว  งั้นขอแกล้งหน่อยละกัน  ชิชิชิ
    ~~~" หลังจากที่เจ้าชายแกล้งเจ้ากบแล้ว

    ก็ทำแผลที่ขาเจ้ากบแต่มีดที่อยู่ตรงแขนเสื้อไม่ได้เอาออกให้  ตอนที่รอเจ้ากบตื่นเจ้าชายก็

    นั่งฝนมีดเล่น

    "อะ  โอ้ย  ระ  รุ่นพี่  นะ นี่ผมเป็นอะไรไปหรอครับ"เจ้ากบตื่นแล้วหรอยังดูเหมือนกับหมดแรงอยู่

    "ก็เจ้ากบเล่นวิ่งมาโดยมีดที่เจ้าชายปาไปเลยโดนที่ขาจนสลบไง ชิชิชิ
    ~~~"งั้นหรอ

    "ว่าแต่ว่า  ทำไมผมยังอยู่ตรงนี่ล่ะครับ"ผมถามรุ่นพี่

    "ก็เจ้าชายแกล้งเจ้ากบอยู่นะสิ  ชิชิชิ
    ~~~~" รุ่นพี่แกล้งอะไรผมเนี่ย

    "ระ  รุ่นพี่แกล้งอะไรผมหรอครั..."อยู่ๆรุ่นพี่ก็เอามือมาปิดปากผม

    "งั้นก็เริ่มเลยล่ะน้า
    ~~~  ชิชิชิ~~~"ระ  เริ่มหรอ   เริ่มอะไรล่ะ

    "ระ เริ่มอะไรหรอครับรุ่นพี่....อึก"รุ่นพี่ก็เอามีดมาปลดกระดุมเสื้อของผมออก

    "รุ่นพี่ครับพะ  พอเถอะครั...อึก"รุ่นพี่ก็เอามีกรีดผิวหนังของฟรานจนฟรานร้องขึ้นมา

    "ยะ  หยุดเถอะครับ ผะ ผมเจ็บนะครั...อึก
    รุ่นพี่ก็เลียรอยแผลของผม

    "อะ อ้าาา  จะ  เจ็บ  ระ  รุ่นพี่ครับ " รุ่นพี่ไม่หยุด

    "พอก็ได้แต่ต้องมีข้อแม้น้า
    ~~ ชิชิชิ~~~~"

    "อะ อะไรก็ได้ครับ  อื้อ โอ้ย"ชิชิชิ
    ~~~   ตกลงทันทีเลยน่ะแบบนี้สนุกดีนะเนี่ยชิชิชิ~~~

    "ก็ต้องอยู่ที่นี่กับเจ้าชายน่ะสิ"

    "อะ  โอ้ย  ดะ  ได้ครับ  "

    "งั้นหยุดแหละ  งั้นเดียวเจ้าชายปล่อยเจ้ากบแล้วทำแลให้ล่ะกัน"

    พรวด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  เจ้ากบตกลงมา

    "เจ้ากบ  ได้ยินไหม  เจ้ากบ
    ~~~~"สงสัยสลบไปอีกรอบแล้วสิ

    "สงสัยสลบอีกรอบแล้วสิ  ชิชิช
    ~~~~  งั้นทำแผลก่อนดิกว่า"เจ้าชายก็ทำแผลให้เจ้ากบ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×