ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอน โคโตมิ ฮินะ!!
ตอน
โคโตมิ ฮินะ!!
โครม!ตึง! เสียงปลวกพังบ้านคนแต่ง เนื่องจากไม่มาอัพนิยาย ผู้อ่านเลยนำปลวกมาปล่อยบ้าน โครมๆๆๆ
'อ้าก!มาอัพแล้วคร่า'หยุดปล่อยปลวกได้แล้ว
----------------------------------------
ณ สนามบินแห่งหนึ่ง
ตึกๆๆ
เสียงรองเท้าดังไปทั่วสนามบิน แต่คงไม่โดดเด่นเท่าเด็กหญิงผมสีน้าเงิน อายุราวๆ12ปีได้ เธอจัดว่าเป็นคนที่หน้าตาดีคนหนึ่งที่เดียว เธอหยิบรูปออกมาจากกระเป๋าเสื้อนอก
'ฉันกลับมาหานายแล้วนะ เรียวมะ...'
ณ บ้านเอจิเซ็น
โครม! เพล้ง!
เสียงจานแตกดังต่อเนื่องทำเอาคนบ้านข้างๆหันมามองพลางคิดว่า
'วันนี้เป็นวันปาจานแห่งชาติหรือไง-_-^^'
Reayma say:
"โอ้ย!"ผมบ่น
"ให้ตายสินี่มันจานที่55แล้วนะ"
"โธ่เอ๊ย!วันนี้ให้ยัยริวซากิกินอาหารเด็กสำเร็จรูปไปก่อนแล้วกัน"
"พ่อก็บอกให้ทำตั้งแต่แรกแล้วนี่"
ผมค่อยๆลุกไปเก็บเศษจานที่ตกอยู่ แล้วไปหยิบอาหารสำเจมาเข้าไมโครเวฟ
"เรียวมะคุง วันนี้มีรายกินอ่ะ"
ยัยริวซากิเดินลงมาจากบันได ให้ตายสิวันนี้วันที่3แล้วนะทำไมผมถึงไม่ชินกับการมียัยตัวเล็กนี้อยู่บ้านซักที
"อาหารกล่อง"
"อีกแล้ว!"
"ก็มีให้แค่นี้แหละ"
"ขี้ตืด o(-_-)o"
"จะกินไหม"
"กินๆ"
ปิ้งป่อง!
เสียงกริ่งดังมาจากหน้าบ้าน ผมกับยัยริวซากิจึงเดินไปเปิดประตูให้แขกผู้มาเยือน
แต่เมื่อผมเปิดประตูออกมาแล้วผมก็ต้องอึ้งx3 OoO
ภาพแขกผู้มาเยือนเป็นเด็กสาวผมสีน้ำเงินเข้ม ตาสีน้ำเงินเข้มเช่นกัน
"โคโตมิ!!"
โคโตมิ ฮินะ!!
โครม!ตึง! เสียงปลวกพังบ้านคนแต่ง เนื่องจากไม่มาอัพนิยาย ผู้อ่านเลยนำปลวกมาปล่อยบ้าน โครมๆๆๆ
'อ้าก!มาอัพแล้วคร่า'หยุดปล่อยปลวกได้แล้ว
----------------------------------------
ณ สนามบินแห่งหนึ่ง
ตึกๆๆ
เสียงรองเท้าดังไปทั่วสนามบิน แต่คงไม่โดดเด่นเท่าเด็กหญิงผมสีน้าเงิน อายุราวๆ12ปีได้ เธอจัดว่าเป็นคนที่หน้าตาดีคนหนึ่งที่เดียว เธอหยิบรูปออกมาจากกระเป๋าเสื้อนอก
'ฉันกลับมาหานายแล้วนะ เรียวมะ...'
ณ บ้านเอจิเซ็น
โครม! เพล้ง!
เสียงจานแตกดังต่อเนื่องทำเอาคนบ้านข้างๆหันมามองพลางคิดว่า
'วันนี้เป็นวันปาจานแห่งชาติหรือไง-_-^^'
Reayma say:
"โอ้ย!"ผมบ่น
"ให้ตายสินี่มันจานที่55แล้วนะ"
"โธ่เอ๊ย!วันนี้ให้ยัยริวซากิกินอาหารเด็กสำเร็จรูปไปก่อนแล้วกัน"
"พ่อก็บอกให้ทำตั้งแต่แรกแล้วนี่"
ผมค่อยๆลุกไปเก็บเศษจานที่ตกอยู่ แล้วไปหยิบอาหารสำเจมาเข้าไมโครเวฟ
"เรียวมะคุง วันนี้มีรายกินอ่ะ"
ยัยริวซากิเดินลงมาจากบันได ให้ตายสิวันนี้วันที่3แล้วนะทำไมผมถึงไม่ชินกับการมียัยตัวเล็กนี้อยู่บ้านซักที
"อาหารกล่อง"
"อีกแล้ว!"
"ก็มีให้แค่นี้แหละ"
"ขี้ตืด o(-_-)o"
"จะกินไหม"
"กินๆ"
ปิ้งป่อง!
เสียงกริ่งดังมาจากหน้าบ้าน ผมกับยัยริวซากิจึงเดินไปเปิดประตูให้แขกผู้มาเยือน
แต่เมื่อผมเปิดประตูออกมาแล้วผมก็ต้องอึ้งx3 OoO
ภาพแขกผู้มาเยือนเป็นเด็กสาวผมสีน้ำเงินเข้ม ตาสีน้ำเงินเข้มเช่นกัน
"โคโตมิ!!"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น