คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Room 4
“ เอ่อ มาขัดจังหวะรึเปล่า - -^ “
“ เปล่าค่ะ อย่าเพิ่งเข้าใจผิดค่ะ คือว่า... “ ว้ายตายแล้ว ทำยังไงดีเนี่ย จะพูดยังไงดีไม่ให้รุ่นพี่เข้าผิด เราต้องรีบพูด ดูท่าทางรุ่นพี่คงสงสัย เอาไงดีๆ อ๊ะ ใช่แล้ว!!
“ อ๋อ คือ เขาเป็นญาติค่ะ! “
“ ญาติเหรอ... “
“ หา!? ญาติ นี่! โอ๊ย!! “
ฉันแอบหยิกเข้าที่เอวของแทมินจนเขาต้องลงไปนั่งยองๆกับพื้น ขอโทษนะแทมิน แต่เรื่องนี้ฉันจะให้รุ่นพี่รู้ไม่ได้จริงๆ T^T
“ ไม่เจอกันนาน เลยทักทายกันน่ะค่ะ ^^ “
“ อ๋อ เหรอ สวัสดีฉันชื่อซึงรี เป็นประธานนักเรียน เธอเป็นเด็กใหม่เหรอ? “
“ ครับ เป็นญาติซอลลี่ชื่อแทมิน และเพิ่งย้ายมาเทอมนี้ครับ รุ่นพี่!! “
เอ๊ะ ยอมรับสมอ้าง ขอบใจนะแทมินที่ช่วยฉันนายเป็นคนดีจริงๆ พระคุณนี้จะไม่ลืมเลย T^T แต่เวลาพูดกับรุ่นพี่ทำไมต้องตะโกนด้วยล่ะยะ ฮึ่ม!
“ งั้นคงไม่รู้ว่า ทางโรงเรียนให้นักเรียนทุกคนใส่สูทของโรงเรียนเท่านั้น ห้ามใส่สเว็ตเตอร์สวมทับ “
“ เหรอครับ ผมเพิ่งรู้? “ เออ จริงด้วยนายนี่ไม่รู้เรื่องเอาซะเลย... “ แหมขอบคุณมากที่บอก แต่ใส่แบบนี้สบายกว่านะครับ ^^ “
ต๊าย เสียมารยาทกับรุ่นพี่ได้ไง!!
“ นี่ แทมิน!? “
“ ว่าแต่ เราเคยพบกันรึเปล่า? “
“ ไม่รู้สิ ฉันจำไม่ได้ “
“ นี่แทมินบ้า พูดอะไรน่ะ นายจะรู้จักรุ่นพี่ได้ไง > o< “ ก็เพิ่งย้ายมานี่นา!?
“ อืม ผมอาจจำผิกมั้ง อ้อ ผมไปทำงานที่คลับ มีตั๋วฟรีสนใจมั้ย? ^^ “
“ โทษทีเกรงใจเปล่าๆ ^^ “
“ งั้น... ให้ซอลลี่ละกัน อีกใบไว้ชวนเพื่อนไปสิ แต่ต้องเป็นผู้หญิงนะ ^^ “
“ อึ๋ย ขะ ขอบใจ “ แทมินบ้าพูดอะไร ให้ตายฉันก็ไม่ไปหรอกย่ะ แบร่~
“ อ้อ ซอลลี่ “ อุ๊ย! ว้าย ทำไรน่ะ จู่ๆมากอดฉันทำไมปล่อยน้า~ >////< “ ถ้าไม่ไปโดนแฉแน่ คงไม่อยากให้รุ่นพี่เขาใจผิดสินะ? ^^ “
อ๊ะ เขารู้ได้ไง!?
“ ผมไปก่อนนะ บาย ^^ “
หน้าตาเราอ่านง่ายจริงเหรอ แทมินเลยเดาออก แถมยังชอบแกล้งเราและกำความลับเราด้วย เราเองยังไม่รู้เรื่องเขาเลย ชักอยากรู้จักให้มากขึ้น
“ ซอลลี่ เรามีงานค้างอยู่นะ “
“ เอ่อ ค่ะ “
“ ซอลลี่~ “ อ๊ะ ซานดราร่ามาถูกเวลาเป๊ะเลย ^^ ไม่งั้นฉันคงทำอะไรไม่ถูกแน่ๆถ้าอยู่กัยรุ่นพี่ตามลำพังอ่ะ
หลังจากที่ซานดราร่าเข้ามารุ่นพี่ก็ขอตัวไปทำธุระต่อ จากนั้นซานดราร่าก็รัวคำถามใส่ฉันไม่ยั้งทั้งเรื่องรุ่นพี่คืบหน้าไปถึงไหน และเรื่อง แทมิน...
‘ ถามหน่อยนะ? แทมินมีแฟนรึยัง? ‘
ตึง~ ตึง~ ตึง~
ว้าย เพิ่งเคยเข้าคลับครั้งแรก คลับที่แทมินทำงานอยู่ใหญ่มากเลย คนเต็มไปหมด เริ่มตื่นเต้นแล้วสิ > <
“ แทมินเขาให้บัตรมาคลับนี้แน่นะซอลลี่ อลังชะมัด! “
“ ก็ใช่น่ะสิ “ เหมือนมาผิดงานยังไงไม่รู้ = = “ นี่ซานดราร่า กลับกันเถอะ ว้าย! “
แง้เจ็บจัง ชนฉันแล้วไม่ขอโทษด้วยอ่ะ T^T ซานดราร่าช่วยฉันด้วย เอ๊ะ ซานดราร่าล่ะ
“ ซานดราร่า!! “ ไม่นะ พลัดหลงกันซะแล้ว ทำยังไงดี ...แทมิน ช่วยฉันด้วย T^T
พลั่ก!
“ เอ่อ โทษค่ะ > < “
“ ไม่เป็นไร อ๊ะ เธอมาคนเดียวเหรอ งั้นมาสนุกกับเราก็ได้นะ “
“ เอ่อ ไม่ดีกว่า! “ หา!? โดนจีบรึ ว้ายอย่ามาจับฉันนะ ปล่อย!~
หมับ! หา? อ้อมกอดนี่มัน
“ โทษนะพี่ชาย เขามากับผมน่ะ ^^ “ แทมิน กรี๊ด~ แทมินนายมาช่วยฉันแล้วเย้ T^T
“ หึ หึ แค่โดนทักก็หน้าซีดปากสั่นเลยเหรอ เด็กจริงๆเลย ^^ “
“ ก็เพิ่งเคยมาเที่ยวครั้งแรกนี่นา ...อีกอย่างฉันอายุมากกว่านาย 1 ปีนะ ไม่เด็กซะหน่อย!! “ ถึงเขาจะชอบแกล้งเรา แต่อยู่ใกล้แบบนี้ก็อุ่นใจดีแฮะ...
“ แล้วมาคนเดียวเหรอ? “
“ เพิ่งหลงกับเพื่อน่ะ = = “
“ อ๋อ งั้นเดี๋ยวคงหากันเจอ นั่งนี่ก่อนนะ “ ฉันก็หวังว่าจะหาซานดราร่าพื่อนสุดรักเจอนะ T^T
“ กว่าจะถึงตาแนขึ้นโชว์ยังพอมีเวลาอยู่ เอาน้ำส้มนะ? “
“ จ้ะ “
พูดเสร็จเขาก็ลุกไปที่เคาเตอร์แล้วคุยอะไรซักอย่างกับพนักงาน ท่าทางสนิทสนมเชียว ดูเขาจะคุ้นเคยกับที่นี่ ทั้งๆที่เด็กกว่าเราแท้ๆ และดูเขาต่างจากเดิม คงเป็นเพราะเสื้อยืดตัวโคร่งกับเสื้อแจ็กเก็ตสีสดนั่นมั้ง เขาดูเด่นจนใจเต้นแรงเลย
เอ๊ะ นี่ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย > <
“ กรี๊ด แทมิน ทำไมไม่ค่อยมาหาพวกเราเลยล่ะ “
“ ใช่ๆ ช่วงนี้ไม่ค่อยโทรหาฉันเลย คิดถึงจะตายอยู่แล้ว “
“ ฮะฮะ โทษทีๆ ช่วงนี้ยุ่งๆน่ะ ขอตัวก่อนนะ ^^ “
เขาเดินถือน้ำส้มออกมาจากวงสนทนา( ที่เต็มไปด้วยผู้หญิง )ตรงดิ่งมาหาฉัน
“ คนรู้จักน่ะ ^^ “
“ ฉันไม่ได้ถามซะหน่อย มาบอกทำไม “ ฉันรับน้ำส้มมาจิบทันที เพื่อดับอารมณ์แปลกๆออกจากหัวตัวเอง
“ ก็กลัวซอลลี่หึงน่ะ ^^ “
“ หา!? ตาบ้า ทำไมฉันต้องหึงด้วย! “ ใช่ ไม่มีเหตุผลซะหน่อย คนที่ฉันรักคือรุ่นพี่ซึงรีต่างหาก >////<
“ ฮ่าฮ่า ครับๆๆ อ้อ จริงสิซอลลี่ส่งsmsมาถามทำไม? “
‘ ถามหน่อยนะ? แทมินมีแฟนรึยัง? ‘
“ อ๋อ ก็อยากรู้น่ะสิ”
“ แค่นั้นเหรอ นึกว่าสนใจผมซะอีก ^^ “
ความคิดเห็น