คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Room 1
‘ ไม่เคยคิดว่าวันหนึ่ง...จะต้องมาอยู่ร่วมกับผู้ชายแปลกหน้า ‘
“ เอ้า รับ!! “ ลูกบอลถูกเตะโด่งไปหาคนฝั่งตรงข้ามอย่างแรง
“ ส่งได้สวยนี่ “ รุ่นพี่ซึงรีรับลูกบอลได้อย่างสวยงาม กรี๊ด ช่างเท่อะไรอย่างนี้นะ > <
...อีกมุมหนึ่งของสนาม
“ อากาศวันนี้ร้อนนะ ...รุ่นพี่ซึงรีเหงื่อโชกเลย”
“ คิคิ ยังไงก็เท่จ้ะ “ ฉันพูดกับเพื่อนรัก พร้อมกับรัวชัตเตอร์รัวยิบ แชะ แชะๆๆๆ
“ ซอลลี่แอบถ่ายรูปเขาเหรอ!! “ อึ๋ย = =^
“ ก็ปลื้มเขานี่นา อยากเห็นเขาทุกวัน...ตอนปิดเทอมไม่เห็นเขาฉันคงขาดใจตาย “ ฉันเขย่าอย่างแรง ก็มันจริงนี่นา...ฉันคงอยู่ไม่ได้ถ้าขาดเขา T^T
“แอบดูเฉยๆจะได้ผลเหรอ บอกเขาสิจ๊ะ “
“ ไม่หรอก มีสาวๆปลื้มเขาเยอะแยะ “ อีกอย่างหน้าฉันมันได้แค่นี้เอง จะไปสู้ใครไหวอ่ะ T^T
“ แต่ว่าแค่ได้เห็นแบบนี้ก็มีความสุขจ้ะ “ ฉันยิ้มพร้อมชี้รูปรุ่นพี่บนมือถือ รุ่นพี่ซึงรี คือ เจ้าชายที่เราปลื้มมาก เราก็อยากเข้าใกล้แต่กลัวผิดหวัง ขอปลื้มอยู่ห่างๆดีกว่ามั้ง
ปึง!! โครม!!
“ ว้าย ซอลลี่!! “
“ อูย~เจ็บ “ บ้าจัง ลูกบอลบ้าลอยมาจากไหนเนี่ย!! แง้ อายชะมัด Y////Y
ตึกๆ ตึกๆ
“ ขอโทษนะ เจ็บรึเปล่า? “ ระ รุ่นพี่ รุ่นพี่ซึงรีนี่นา!!
“ เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ “ ฉันรีบลุกทันทีพร้อมกับส่งบอลคืน กรี๊ด ได้คุยกับรุ่นพี่ด้วย >////<
“ ซึงรีไปกันเถอะ!! “ อ้าก!! ไม่นะพี่เขาจะไปแล้วอ่ะ
“ เธอชื่ออะไร “ อะ เอ๋ ฉันเหรอๆๆ
“ หา เอ่อ ซะ ซอลลี่ค่ะ “
“ โอเค ฉันจะจำไว้ซอลลี่ ฉันชื่อซึงรีมีอะไรก็ไปหาได้นะ ^^ “ ค่า~ ไปแน่นอนค่า >/////<
วันนี้วิเศษจริงๆ!! ได้คุยกัยรุ่นพี่ครั้งแรกและขังเรียกชื่อเราด้วย”ซอลลี่” คงเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี แต่ทั้งที่คิดเช่นนี้
“ ย้ายบ้าน !? “ ฉันตะโกนบ้านแทบแตก “ ไปอยู่ลอนดอน 1 ปี ไม่เห็นรู้เรื่องเลย !? “
“ ก็พ่อต้องไปแทนเพื่อนท่าดเจ็บเข้าโรงพยาบาลน่ะสิ ^^ ”
“ คุณพ่อเลยต้องย้ายไปทำงานที่นั่นจ้ะ ^^ “ หา แม่ก็ด้วยเหรอ !!
“ แต่ไปคนเดียวแม่ก็ห่วง เลยตัดสินใจย้ายไปทั้งบ้านดีกว่า แค่ปีเดียวเอง ...ซอลลี่เตรียมตัวเก็บของนะต้องดร็อปเรียน 1 ปีด้วย “
ย้ายบ้านย้าบโรงเรียน!! ไม่นะในเมื่อรุ่นพี่เพิ่งจำชื่อเราได้แท้ๆ
“ ไม่ค่ะ!! หนูขออยู่ที่นี่ หนูไม่ไปค่ะ!! “
“ ไม่ได้นะ!! บ้านนี้คูณอาจะเช่าอยู่ 1 ปี ห้ามเอาแต่ใจแบบนี้สิ “ แง้~ แม่ใจร้าย T^T
“ แม่น่ะแหละเอาแต่ใจ ไม่อยากอยู่ห่วงพ่อแต่ดันพาพวกเราไปด้วย อุ๊บ!! %//@#$ “ “ ซอลลี่!! “ พ่อปิดปากหนูทำไม ยังพูดไม่จบเลย ไม่เอาหนูจะอยู่ที่นี่อ่ะ T^T
“ ถ้าคิดแบบนั้นก็ไปหาห้องเช่าอยู่คนเดียวก็แล้วกัน แต่ถ้ามะรืนยังหาไม่ได้ก็ต้องไปกับแม่!! “
“ ฮือ แม่ใจร้าย!! “
“ ซอลลี่/ซอลลี่ “
ฉันวิ่งเข้าห้องตัวเองทันที ไม่เอานะฉันยังอยากเจอรุ่นพี่อ่ะ T^T
“ เอริจังช่วยด้วยฉันต้องย้ายบ้าน T^T “
‘ อ้าว ทำไมล่ะ!? ‘ ฮือ ฮือ ‘ ใจเย็นๆเล่าให้ฟังก่อนสิ ‘
“ คืองี้นะ...”
‘ อืม เป็นเรื่องกะทันหันนี่นา ‘
“ แล้วฉันจะหาห้องเช่าทันได้ไง มีเวลาแค่ 2 วันเอง T^T “
‘ อ๋อ ฉันมีวิธีนะ!! ‘
“ พ่อแม่เดินทางโชคดีนะคะ ^^ “
“ เพื่อนที่ร่วมแชร์ค่าห้องเป็นคนดีแน่นะ “ “ พ่อยังไม่วางใจจริงๆ ” พ่อกับแม่ใจดีจัง หนูจะดูแลตัวเองอย่างดีค่ะ ไม่ต้องห่วง ^^~
“ ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ รูมเมทที่ชื่อมินนี่ท่าทางเป็นคนใจดี รีบไปเถอะค่ะเดี๋ยวสาย ^^ “
“ ไว้แม่จะโทรหานะ/มีปัญหาอะไรบอกพ่อนะ พ่อจะรีบบินมารับ “
บรืน~ บ๊ายบายค่ะพ่อ แม่
“ ฮ้า เอาล่ะ ลุย !! “
เราก็ต้องพยายามด้วยตัวเองบ้าง แม้มีเวลาสั้นมากแต่การหารูมเมททางอินเตอร์เน็ตก็ช่วยได้เยอะ ได้เพื่อนแชร์ค่าห้องแถมราคาถูก
“ ส่งsmsไปหาดีกว่า จะไปหาเดี๋ยวนี้นะคะ แล้วเจอกันค่ะ ส่งเลย! “
ปิ๊บ!! ปิ๊บ!! ตอบมาแล้ว
‘ มาตามแผนที่ที่บอกนะ ระวังตัวด้วย อย่าหลงทางล่ะ By มินนี่ ‘ อัธยาศัยดีแฮะ โชคดีจังได้เจอเพื่อนร่วมห้องแบบนี้ เรากับมินนี่คงเข้ากันได้ดี~
“ เจอแล้ว!! “ คงใช่ห้องนี้แหละ ว้ายตื้นเต้นจังได้แต่ส่งsmsกับติดต่อทางเน็ตยังไม่เคยคุยตรงๆเลย
กดล่ะนะ ติ๊งต่อง~ ติ๊งต่อง~
แอ๊ด~ เปิดแล้ว
“ เอ่อ สวัสดีค่ะ “ ฉันโค้ง 91 องศา อ้าก อายจัง >////< ฉันทำไรเนี่ย
“ เอ่อ ครับ “ เอ๊ะ เสียงผะ ผู้ชาย หา !! ใครน่ะหน้าตาดีสุดๆ
“ คุณซอลลี่มาเร็วจัง หาไม่ยากใช่มั้ยครับ? “
“ เอ่อ คะ ค่ะ “ เขาเป็นใคร?? แล้วมินนี่ไปไหน??
“ เข้ามาสิคนขนของมาส่งให้แล้วนะ “
“ ขอบคุณค่ะ เอ่อ คุณมินนี่ล่ะ?? “
“ มินนี่? อ๋อ คิดว่าเป็นผู้หญิงเหรอ ผมชื่อแทมินแต่เพื่อนเรียกมินนี่น่ะ ^^ “
ผู้ชายเหรอ!? ชื่อเขาคือแทมินแต่เพื่อนเรียกมินนี่ แบบนี้ก็เรื่องใหญ่น่ะสิ!!
ความคิดเห็น