คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Room 6
“ แทมินรีบตื่นเร็วเดี๋ยวไปสายนะ แทมิน! ...หือ? “
ทำอะไรน่ะ แปลกแฮะ นั่งจ้องตุ๊กตาอยู่ตั้งนาน ยังงี้ต้องรีแลกส์ซักหน่อยแล้ว!!
“ ต๊าย ผมนิ่มมากเลย เก่งนะใส่เยลจนผมชี้ทุกวันได้น่ะ “
ฉันแกล้งเล่นผมเขา จนหัวแทมินยุ่งไปหมดเลย คิคิ น่ารักจัง ^^
“ นี่ซอลลี่ เลิกสนใจหมอนั่นเหอะ “
หมับ!? อ๊ะ ใครเหรอ แล้วจับมือฉันทำไม?
“ หา? หมอไหน? “
จู่ๆเขาก็ลุกขึ้นเดินไปค้นตู้เย็น แล้วพูดอะไรไม่รู้ซึ่งฉันก็ยังไม่เข้าใจ
“ เปลี่ยนใจตอนนี้ยังไม่สาย ผมดูท่าทางเขาแล้ว ไม่ใช่เจ้าชายหรอก คงไว้ใจไม่ได้! “
เอ๋ หมายถึงรุ่นพี่ซึงรี!?
“ เดี๋ยวในสายตาผู้หญิงคนที่ไว้ใจไม่ได้น่าจะเป็นแทมินมากกว่า!! “
มาว่ารุ่นพี่ได้ไง แทมินนั่นแหล่ะไว้ใจไม่ได้ ขี้แกล้งเรื่อยเลย!!
“ หมายความว่าไงอ่ะ = = “
“ ก้เมื่อแทมินพูดเองแท้ๆว่าจะร่วมมือน่ะ “
“ แต่เขามีเบื้องหลังยังไงคุณก้ไม่รู้ ขืนไว้ใจอันตรายนะ โอ๊ย!! “
ฉันหยิกแก้มทั้งสองข้างของเขา โทษฐานมาใส่ร้ายรุ่นพี่ซะเลย
“ ฉันไม่รับฟังอะไรทั้งนั้น!! ห้ามใส่ร้ายรุ่นพี่อีกนะ!! “
“ แต่คุณไม่ควรใกล้ชิดเขานะ!! ซอลลี่เดี๋ยว!! “
ปัง!!
“ เฮ้อ ไม่ฟังเราเลย ทำไมไม่เชื่อนะ ...จะให้เราพูดความจริงได้ไง “
ถ้าพูดออกไปซอลลี่อาจจะเสียใจ และคนที่เสียใจที่สุดอาจจะเป็นเราก็ได้ จะต้องทำยังไงเธอถึงจะหันมามองเราบ้างนะ ...ช่วยบอกหน่อยสิ ซอลลี่!?
ที่โรงเรียน
ฮึ่ม! อะไรกันเมื่อวานก็ทำท่าร่วมมือดี ให้ปรึกษาได้จนเราหลงดีใจ กลับมาพูดแบบนี้อีก รึที่ผ่านมาเขาแค่แกล้งเรา ไม่เข้าใจแทมินเลยจริงๆ
“ อันนี้ใช้ทำอะไรคะ? “
“ อ๋อ ไว้ทำเกมเพิ่มความสนใจน่ะ ^^ “
“ เหรอคะ น่าสนุกเนอะซอลลี่! “ จู่ๆซานดราร่าที่กำลังทำการตีสนิทรุ่นพี่ก็มาสะกิดเรียกสติฉันที่นั่งข้างๆ
“ หา เอ่อ จ้ะ! “
“ เสร็จแล้วค่า~ ซอลลี่ล่ะ? “
“ อื้อ เสร็จเหมือนกัน “
วันนี้ตอนพักเที่ยง จู่ๆรุ่นพี่ก็มาขอให้พวกเราช่วยแยกเอกสารที่จะใช้ในวันนิทรรศการ ช่างโขคดีอะไรอย่างนี้นะ ^^
“ ขอบใจมากนะ พักกลางวันยังอุตส่าห์มาช่วย “
“ ไม่เป็นไรค่า~ “
ไม่เห็นเป็นคนแบบที่แทมินใส่ความเลย แหม~ ดูยังไงก็หล่อ > <
“ งั้นเราขอตัวนะคะ / บ๊ายบายรุ่นพี่~ “
ฮึ่ม ซานดราร่าเธอจะสนิทกับรุ่นพี่เกินไปแล้วน้า~
“ อ้อ เดี๋ยวนะ ...ฉันได้ตั๋วเที่ยวสวนสนุกฟรีมาน่ะ รับไว้สิแทนคำขอบคุณ ^^ “
“ ไม่ต้องหรอกค่ะ O////O / โทษนะคะ พอดีฉันมีแฟนแล้วน่ะค่ะ ...ดังนั้น! “
หา!? พลั่ก ว้าย!! ซานดราร่าเธอผลั่กฉันทำไมเนี่ย > <^
หมับ! อ่ะ รุ่นพี่ ...นะ นี่ฉันกำลังอยู่ในอ้อมกอดของรุ่นพี่รึเนี่ย >////<
“ จะทิ้งซอลลี่ไว้คนเดียวก็ไม่ได้ เลยอยากขอให้รุ่นพี่ช่วยไปเป็นเพื่อนเขาหน่อย ฝากด้วยนะคะ ^^ “ อ๊ะ เดี๋ยวพูดเสร็จก็ชิ่งเลยเหรอ? เดี๋ยวซี่!? แล้วฉันจะทำยังไงล่ะทีนี้ !!
“ เอ่อ อย่าปถือสาคำพูดของซานดราร่าเลยนะคะ คิดซะว่าไม่ได้ยิน... ( _ _// )^ “
ทำไงดี พี่เค้ายังไม่ยอมปล่อยฉันเลย เขินจัง >////<
“ ทำไมล่ะ? ฉันก็อยากไปกับซอลลี่นะ ^^ “
รุ่นพี่ค่อยๆปล่อยฉัน แล้วยกตั๋วขึ้นมาจุ๊บ!? แถมบังส่งสายตาอ้อนน่ารักๆแบบนั้นมาอีก แล้วจะให้ฉันปฏิเสธเขาไปได้ยังไงกัน > <
“อาทิตย์นี้ว่างมั้ย? “ ฉันพยักหน้าอย่างแรงจนคอแทบหลุด “ งั้นเจอกันหน้าสวนสนุก 10 โมงนะ เอ้า ^^ “
รุ่นพี่ยื่นบัตรสวนสนุกมาให้ฉัน!! รุ่นพี่อยากไปเที่ยวกับฉัน!! นี่ฉันจะแอบหวังสักนิดว่ารุ่นพี่ก็ชอบฉันเหมือนกันได้มั้ยนะ กรี๊ด!~ ฉันรีบยื่นมือไปรับตั๋วที่มือรุ่นพี่ทันที...
“ ค่ะ~ อ๊ะ!? “
“ กลับเป็นปกติแล้วนะ... “
กรี๊ด!~ จู่ๆรุ่นพี่ก็ยื่นมือมาหยิบผมฉันขึ้นจูบเฉยเลย >////< นี่ รุ่นพี่เขารู้ด้วยรึว่าฉันตื่นเต้น ใจดีจังเลยแถมยังทำให้ฉันคลายความอึดอัดลงด้วย
จากนั้น พวกเราก็แลกเบอร์โทรศัพท์กัน เพราะจะต้องนัดหมายกันอีกนิดหน่อย ถ้าแทมินรู้เรื่องนี้จะทำยังไงนะ!? ต้องแอบนินทารุ่นพี่ในทางไม่ดีอีกแน่ แต่ยังไงซะรุ่นพี่ไม่มีทางเป็นแบบที่แทมินกล่าวหาแน่นอน ทั้งใจดีและอ่อนโยนขนาดนั้น...
“ ฮ้า~ จะเลือกชุดไหนดีนะ “
จริงสิ! เรายีงไม่รู้เลยว่ารุ่นพี่ชอบชุดแบบไหน ว้าก! ฉันลืมเรื่องที่สำคัญอย่างนี้ไปได้ยังไงนะ!!
“ งั้นลองมันทุกชุดนี่ละ... “ ไม่ว่าเปล่าฉันก็ถอดเสื้อ เตรียมลองชุดต่างๆที่กองเป็นภูเขาข้างหน้าทันที
“ วี้ดวิ๊ว~ เซ็กซี่ชะมัด ^^ “
กรี๊ด!~ ทะ แทมิน ฉันรีบเอามือมาปัดป้องปิดบังหน้าอกตัวเองแทบไม่ทัน นายนี่เข้ามาได้ยังไงเนี่ย!!
“ นี่ถือวิสาสะเข้ามาได้ยังไงยะ!! “
“ ผมเปล่าซะหน่อย คุณไม่ได้ล็อกประตูเองนี่นา ...ไม่เป็นไรหรอก ผมไม่ถือตามสบายเลยคร้าบ~ ^^ “
พูดเสร็จเขาก็เดินดุ่มๆไปนั่งบนเตียง ทำท่าพินิจวิเคราะห์กองเสื้อผ้าสุดสวยของฉันยกใหญ่ ...ฉันเลยถือโอกาสที่เขากำลังสนใจกองพะเนินสะเทิ้นฟ้าเสื้อผ้าอยู่นั้น รีบใส่เสื้อกลับอย่างรวดเร็ว~
“ แต่ฉันถือย่ะ! “
“ จะไปไหนเหรอ? “
ความคิดเห็น