(hey say jump) ลองดูไหมล่ะ ลองมารักกัน

ลำดับตอนที่ #8 : *-7-*ใจร้าย

(Keito Talks)
ผมรู้สึกผิดกับเรื่องเมื่อวาน...มากกกกกกกกกกก (ลากเสียงให้ยาวสุดโลก)
เรื่องที่ผมทิ้งไดจังไปง่ะ จนป่านนี้ไดจังยังไม่คุยกับผมเลย แงๆ TOT
"ไดจัง คุยกับชั้นสักทีซิ" ผมเดินเข้าไปหาไดจัง เมื่ออาจารย์ออกจากห้องไปแล้ว
"..." ทำไมเงียบอ่า เม่นน้อยใจนะ T^T
"ไดจางงงง อย่าเงียบซี่"
"เอ้า นักเรียนนั่งที่ๆ" อาจารย์คาบต่อไปเข้ามาพอดี มาตอนนี้ทำไมฟระ (เม่น..เลว..)
ไดจัง ขอโต๊ดจริงๆๆๆๆ TT^TT

เที่ยงแล้วจ้า~
ไดจัง มาคุยกันชั้นก่อนซี่~ อย่าเพิ่งเดินหนีน้า 
พอเที่ยงปุ๊บ ไดจังก็เดินออกจากห้องปั๊บ อะไรจะไวขนาดเน้~
"ไดจัง ขอโทษน้า หายโกรธเม่นคนนี้น้า" ผมวิ่งไปหาไดจังด้วยความเร็วสุดขีด 
ผลุบ
ผมล้มอีกแล้วง่า ผมมันซุ่มซ่ามจริงๆ
"เป็นอะไรปล่าวอ่า" ไดจังวิ่งมาหาผม แล้วถามด้วยน้ำเสียงตกใจ
....ไดจังสนใจผมแล้ว เย้ ^^
ไดจังมองผมแล้วก็กลับมาทำหน้าตาเหมือนเดิม (แบบไม่สนใจ)
"ไม่เป็นไรหรอกไดจัง"
"ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว...โอคาโมโตะ" พูดจบก็เดินจากไป..
อะไรกันนี่ ปกติไดจังจะเรียกผมว่า เม่นคุง เคย์โตะคุง แต่เรียกว่าโอคาโมโตะเหมือนคนที่ไม่สนิทกันเลยนะ...ไดกิ

(Daiki Talks)
ช่วงนี้ผมเบื่ออะไรอยู่หรอ...คงจะเป็นเคย์โตะละมั้ง??
ตั้งแต่ที่เค้าเดินหนีผมไปหาน้องคนนั้น (ผมไม่ปฎิเสธหรอกนะว่าน้องเค้าน่ารัก ><) แต่การทำแบบนี้ มันเหมือนไม่เห็นความสำคัญของเพื่อนเลยนะ...ทิ้งกันไปแบบนี้น่ะ.....เป็นพฤติกรรมที่ใจร้ายมาก
เฮ้อ~ เซ็ง
"ไดจัง หวัดดี"
ตึกๆ ตักๆ เสียงหัวใจใครเต้น >o<
"เอ่อ..หวัดดีฮะรุ่นพี่เคย์" 
"ไดจังมาทานข้าวหรอ" มาโรงอาหารให้มาเย็บผ้ารึไง ;w;
"ฮะ"
"งั้น..มาทานข้าวกับพี่มั๊ยล่ะ" 
"จะดีเหรอฮะ" ใช่..มันจะดีเหรอ กร๊ากกก (ไดจัง หนูคิดอะไรอยู่ลูก =.,=)
"เฮ้ย เคย์ทำไรวะ โอ๊ะๆ นี่น้องเห็ดของมันนี่หว่า" มีรุ่นพี่คนนึงเดินมา สงสัยเป็นเพื่อนพี่เคย์ล่ะมั้ง
"เงียบไปเลยไอ้ยูยัง แล้วนี่ฮิคกับบุไปไหนวะ"
"สวีทกันอ่ะดิ พอคบกันก็สวีทกันซะทุกวัน จนทำให้ชั้นอิจฉามากกก" (ยูยัง หนูอยากมีแบบนี้กับชี่ก็บอกมาเหอะ -*-)
"เออ ช่างเหอะ ตอนนี้มากินข้าวดีกว่า ไดจังอยากกินอะไรครับ" พูดอย่างเดียวก็พอ ทำไมต้องส่งยิ้มมาให้  >p<
"ข้าวห่อไข่ ผมชอบมากๆ"
"โอ๊ะๆ น้องเห็ดชอบข้าวห่อไข่ๆ" ไอ้พี่ยูยังนี่พูดซ้ำๆ ทำไมฟระ คิดเเล้วเซ็ง
"เงียบดิ๊ไอ้ยู" 
"เออๆ ไม่กวนดีกว่า เชิญสวีทกันให้สนุกนะ" รู้สึกประโยคนี้ ฟังไม่ค่อยถนัดเลยอ่ะ เหมือนพี่ยูยังจะให้พี่เคย์ได้ยินกันแค่สองคน ทำไมอ่า??

"ไดจังอิ่มรึยังครับ"
"อิ่มแล้วง่า ผมอิ่มแล้ว" ผมตอบพี่เคย์ไป จานนี้พี่เคย์เลี้ยงผมล่ะ ทำไมนะ เวลามองพี่เคย์ใกล้ๆ แล้วหัวใจหวิว~
"ไดจัง ตั้งแต่ที่พี่เจอไดจังตอนไดจังโบกรถพี่ จากนั้นก็ไม่ได้เจอไดจังอีกเลยนะ" 
"..." แล้วไงพี่??
"พี่อยากเจอไดจังให้มากขึ้น...จะได้แน่ใจกับความรู้สึกของตัวเอง" พูดจบก็เดินจากไป
พี่เคย์อ่า...ความรู้สึกอะไร...อย่าพูดเป็นปริศนาอย่างนี้น้าาา

(Nakajima Talks)
หวัดดีฮะ ผมยูโตะนะเออ
หลายๆ คนคงสงสัยใช่มั้ยล้า (เรื่องไร?) ว่าเมื่อวานผมถามประวัติเรียวจังทำไม ก็อยากจะรู้เรื่องคนที่ผมรู้สึก...อ่ะ มีไรป่ะ? แต่ที่เรียวจังถามประวัติผมอ่ะ ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะเอาไปทำอะไร
และแล้วเค้าก็เฉลยผม....
"นากาจิม่าคุง" เรียวจังเรีกผมล่ะ อยากอัดเสียงไว้ กรี๊ดด (กรี๊ด??)
"เอ่อจำเรื่องเมื่อวานได้ป่ะ เค้ายังถามประวัตินากาคุงไม่หมดเลย" จะถามอะไรอีกอ่ะ เขิลลล -*-//
"อะไรหรอ"
"นายเกิดเวลาอะไรอ่ะ"
"จำไม่ได้ง่ะ ทำไมหรอ"
"ชั้นจะได้สาปแช่งนายได้ถูกไง เลิกมายุ่งกับชั้นสักทีเหอะ เค้กก็ยังไม่ซื้อให้อีก แบร่"
เรื่องเค้ก...ผมลืมซื้อ YOY
เรื่องเลิกมายุ่ง....ไม่ได้หรอก
เรื่องสาปแช่ง....แรงส์ (แรงกว่าเรยา -.,-)
ใจร้ายมากเลยน้ายามะจัง TTwTT