คุณชาย&มาเฟีย

ลำดับตอนที่ #6 : คุณชาย&มาเฟีย::5

Kacha part

ผมไม่รู้ว่าทำไมพี่เต๋าถึงถามผมแบบนี้

รักหรอ? ผมไม่รู้ว่าควรใช้คำนี้ได้รึยัง

"ตอนนี้ 'ไม่' ครับ" สายตาที่พี่เต๋ามองผมตอนนี้ดูเจ็บปวดมาก จนผมรู้สึกได้

"ไม่เป็นไร ยังไม่รักก็ไม่เป็นไร" พี่เต๋าฝืนยิ้มให้ผม

"..."

"งั้นพี่จะไม่เอาคชาไปเสี่ยงกับพี่นะ เดี๋ยวพี่ส่งเจเจมารับ" พี่เต๋าส่งรูปคนๆหนึ่งให้ผม

"พี่เต๋าจะไปไหนครับ?"

"อย่าเพิ่งถามพี่เลย เดี๋ยวสัก2-3วันพี่ก็กลับ แต่ถ้าพี่ไม่กลับก็รู้ไว้แค่พี่รักเราก็พอ"

พี่เต๋าพูดไว้แค่นั้นแล้วรีบวิ่งไป ผมมองภาพที่พี่เต๋าวิ่งออกไป มีผู้ชายวิ่งตามอีก 4-5 คน ผมรู้สึกว่าตอนนี้ชีวิตของผมเหมือนกำลังเข้าสู่โลกของมาเฟียเลย

เวลาผ่านไปได้ประมาณ 1 ชั่วโมงแล้ว

ผมนั่งมองรูปเจเจในมือ ผมว่าเด็กผู้ชายคนนี้หน้าตาคุ้นๆมากเหมือนเคยพบที่ไหนมาก่อน

"คุณคชาใช่ไหมครับ"

"ครับ เจเจหรอ?"

"ใช่แล้วครับ เชิญคุณคชาขึ้นรถครับ"

"อื้ม ขอบคุณนะ"

"ไม่เป็นไรครับ"

บรรยากาศในรถตอนนี้เหมือนเวลานั่งแท๊กซี่ทั่วไป มีเพียงเสียงเพลงคลอเบาๆ ไร้ซึ่งบทสนทนา

"เจเจ"

"ครับ?"

"พี่เต๋าไปไหนหล่ะ?"

"นายน้อยห้ามพูดครับ"

"หึ" แค่นี้ผมก็รู้ไม่ได้งั้นหรอ

"คุณคชาจำผมไม่ได้หรอครับ" ???

"หืม เราเคยรู้จักกันหรอครับ" มันอาจจะดูเสียมารยาทไปนะครับ แต่ผมจำเค้าไม่ได้จริงๆ

"ผมว่าแล้วว่าคุณชายนนทนันท์ จะต้องจำหมาเจเจคนนี้ไม่ได้" น้ำเสียงตัดพ้อแบบนี้...

"เห้ย นี่หมาเจจริงอ่อ" ผมชะโงกหน้าไปดูหน้าเจเจอีกครั้ง เด็กผู้ชายตัวเล็กๆ หน้าตี๋ๆ ตาตี่ๆแบบนี้มีหมาเจคนเดียวนี่หว่า ทำไมผมถึงคิดไม่ถึงนะ

เจเจเป็นเพื่อนเล่นของผมตอนเด็กๆ เวลาป๊าพาผมไปสวนดอกไม้ผมจะพบเจเจประจำเลย แต่ก่อนที่ป๊าผมจะเสียประมาณ 1 เดือน ผมก็ไม่เจอเจเจอีก ขนาดงานศพป๊า ผมยังไม่เจอเค้าเลย คิดแล้วก็เศร้าเนอะ L

"จำผมได้แล้วหรอครับ555555555" เจเจก็ยังเป็นเจเจคนเดิม ทำให้ผมยิ้มได้ หัวเราะได้เสมอ

"แล้วนี่นายไปอยู่ที่ไหนมา ทำไมเราไม่ได้เจอกันอีกหล่ะ"

"แม่ผมหนีตามพ่อมาครับ" ห้ะ แต่งงานมีลูกแล้ว ยังต้องหนีตามกันอีกหรอ

"..?"

"พ่อผมมาทำงานให้กับนายท่าน นายท่านดูแลผมดีมากๆเลยนะครับคุณคชา ดีเหมือนคุณป๋าเลย (ทุกคนในไร่จะเรียกป๊าผมว่าคุณป๋า) ผมก็เลยมาทำงานให้นายน้อยเป็นการตอบแทน"

"อ๋อ แล้วพี่เต๋ารู้เรื่องนี้ไหม"

"เรื่องไหนครับ"

"เรื่องที่เรารู้จักกัน"

"ไม่ครับ ผมไม่ได้บอก"

"ดีแล้ว เวลาอยู่กับพี่ ก็เรียกพี่คชาได้ไหม" ผมว่าอย่างน้อยการที่ไปอยู่บ้านพี่เต๋า ผมก็ยังมีคนที่รู้จักและไว้ใจได้อีกหนึ่งคน

"ได้ครับ แต่ถ้านายน้อยอยู่ต้องเรียก คุณคชาเหมือนเดิมนะ" ผมยิ้มให้เจเจแล้วหยี้หัวน้องเหมือนที่ผ่านมา

เจเจพาผมมาถึงบ้านพี่เต๋า เวลาประมาณตีสามกว่าแล้ว เจเจบอกว่าพี่เต๋าให้ผมไปนอนที่ห้องพี่เต๋า แต่ผมขอเจเจรอพี่เต๋าอยู่ที่ห้องรับแขกก่อน หนึ่งชั่วโมงผ่านไปไม่มีวี่แววของพี่เต๋าแม้แต่น้อย เฮ้อ! ผมไม่เข้าใจว่าอาการนอนไม่หลับ ไม่ดื่มนมก่อนนอนของผมมันคืออะไร แต่ผมเดาว่ามันน่าจะเป็นอาการของคนที่กำลังเป็นห่วงใครสักคนอยู่นะครับ

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.- 

อ้าว อิพ่อทิ้งนุ้งชาไว้อย่างนั้นได้ยังไง เดี๋ยวมีฮิปโปฉุดไปจัยุ่งนะคะ 55555555555 โดยส่วนตัวแล้วคิดว่า การที่พี่เต๋าทิ้งคชาไว้แบบนี้มันเป็นการไม่เอาเปรียบคชานะคะ (ถึงแม้ว่าพี่เต๋าจะไม่ถามอะไรคชาเลยก็ตาม ==') แบบคนมันไม่รักอะนะ จะให้เอาชีวิตไปเสี่ยงด้วยทำไม เรารักเค้าฝ่ายเดียวก็ให้เค้ามีชีวิตอยู่ต่อไปเหอะเนอะ // พูดเหมือนอิพ่อจะตาย555555  ยังไงก็แนะนำติชมกันได้นะคะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาค่ะ #คุณชายมาเฟีย