คุณชาย&มาเฟีย

ลำดับตอนที่ #10 : คุณชาย&มาเฟีย::9

JJ Part

ผมเดินเข้ามาในร้านขายต้นไม้แห่งหนึ่ง ภายในยังคงเหมือนกับ 5 ปีที่แล้วไม่ผิดเพี้ยน ผู้หญิงคนนั้นที่ยืนรดน้ำต้นไม้อยู่นั้น แววตาของเธอยังคงเหมือนเดิม มีแต่ความสุขและความสบายใจ

“คุณน้าครับ”

“ว่าไงจ๊ะ มาซื้อต้นไม้หรอ สักครู่นะจ๊ะ น้าไปล้างมือก่อน”

“เอ่อ ไม่ต้องครับคือ พี่คชาให้จะ..เอ่อผมมารับครับ”

“อ้าว หนูเองหรอ งั้นน้าไปปิดบ้านก่อนนะจ๊ะ” หนู? คุณน้าชอบเรียกคนที่เป็นลูกๆหลานๆว่าหนูครับ ผมฟังทีไรรู้สึกจั๊กกะจี้ทุกที

“เดี๋ยวผมช่วยครับ”

เราขึ้นรถมาได้สักพักแล้ว พี่คชานี่เหมือนคุณน้ามากๆเลยนะครับ เงียบๆ ไม่ค่อยพูด

“คชาไปนอนบ้านเจมส์ไม่ใช่หรอลูก ทำไมถึงเป็นหนูที่มาหล่ะ” เจมส์ไหน ไหมเจมส์ครับ?

“เจมส์ไหนหรอครับ?” เอาแล้วพี่คช้า

“อ้าวนี่คชาโกหกแม่หรอเนี่ย กลับไปจะตีให้เข็ดเลยลูกคนนี้นี่” ผมไปต่อไม่ถูกเลยได้แต่ยิ้มไปให้

“เอ้อ น้าลืมถามเลยว่าหนูชื่ออะไรหรอ”

“เอ่อ เจเจครับ”

“ชื่อเหมือนเด็กน้อยแถวบ้านเลย555555”

“อาจจะเป็นคนเดียวกันก็ได้นะครับ” ผมตอบทีเล่นทีจริงกับคุณน้า

“หืม?” คุณน้าหันมามองหน้าผมแบบอึ้งๆ

“ผมเจเจไงครับ คุณน้า” ผมหันมายิ้มแบบที่เคยยิ้มให้

“นี่มันเจเจจริงด้วยไปอยู่ไหนมาลูก”

“เรื่องมันยาวหน่ะครับ เดี๋ยวเยี่ยมพี่คชาเสร็จแล้ว ผมขออนุญาติพาไปพบคุณพ่อคุณแม่หน่อยนะครับ”

“ได้เลยจ้า น้าคิดถึงเรามากเลยรู้ไหม อยู่ดีๆก็หายไป เงินเดือนก็ไม่รับ ข่าวคราวก็ไม่ส่งหากันเลย น่าน้อยใจจริงๆ”

“โถ่คุณน้าครับ ผมขอโทษครับ” หลังจากนั้นคุณน้าก็เล่าเรื่องพี่คชาว่าตอนที่ผมไม่อยู่พี่คชา วิ่งตามหาผมทุกวันเลย นึกว่าผมเล่นซ่อนหา คุณน้าเลยบอกว่าผมไปเรียนต่างประเทศ โอ๋ๆพี่คชาน่าสงสารจังครับ

“พี่คชาครับ คุณน้ามาแล้ว” คุณน้ารีบเข้าไปกอดพี่คชา

“ม๊า ชาคิดถึงม๊าจัง”  อื้อหือเด็กขี้อ้อนเอ๊ย พี่คชาเป็นคนที่ขี้อ้อนมาก เวลาไปบ้านผมทีไร ผมนึกว่าตัวเองเป็นเด็กที่เก็บมาเลี้ยงทุกที  ผมสังเกตว่าพี่คชาดูซึมๆแปลกๆ แต่ผมคงคิดมากไปมั้ง

“พี่คชา ผมพาคุณน้าไปหาแม่ก่อนนะ เดี๋ยวผมมา”

“อืม ขับรถดีๆหล่ะ พี่มีเรื่องจะคุย” หืม? นี่ผมไม่ได้คิดมากไปเองใช่ไหม

“ครับ” ผมรีบไปส่งคุณน้าที่บ้าน แล้วกลับมาหาพี่คชาที่โรงพยาบาล

“ผมกลับมาแล้วครับ”

“เจพี่เต๋ามีแฟนแล้วหรอ”

“หืม? ไม่มีนะครับ”

“อ่ะ” พี่คชาส่งโทรศัพท์มาให้ผม

          เห้ย นี่มันคุณเผ่าเพชร หลานสาว(?)ของนายท่านนี่ ผมเคยเจอตอนที่ไปรับนายท่านที่อังกฤษ ทำไมโพสแบบนี้วะ เฮ้อ ผมควรบอกพี่คชาดีไหมว่าเค้าเป็นพี่น้องกัน

“เจเปิดทีวีหน่อยดิ” ภาพที่ผมเห็นในทีวีตอนนี้คือนายน้อยกำลังให้สัมภาษณ์กับนักข่าวเกาหลี ผมพอแปลได้ว่า

“ความสัมพันธ์ของผมกับเพชรในตอนนี้ก็เรียกว่าคนพิเศษแล้วกันครับ” หืม?

“รู้จักกันได้ยังไงคะ”

“ผมเคยไปเดินแบบให้เค้าหน่ะครับ”

“งั้นที่คุณเต๋ามาเกาหลีนี่คือ?”

“มารับไปเที่ยวบ้านของผมครับ”

“อื้อหือ ขนาดเป็นคนพิเศษยังรับไปเที่ยวบ้าน แล้วถ้าเป็นแฟนนี่มาขอเลยรึเปล่านะ@$#%^&” ตอนนี้ผมหวังอย่างเดียวครับ หวังว่าพี่คชาจะฟังไม่รู้เรื่อง

“...” พี่หันมายิ้มให้ผมแบบนี้แปลว่าอะไรครับ

“เจเจรู้ไหมพี่ฟังพูดอ่านเขียนได้  4 ภาษาเลยนะ” เดี๋ยวใช่เวลามาอวดไหมเนี่ย แต่เดี๋ยวนะ

“...”

“มีไทย อิ้ง จีน และก็...เกาหลี” -_- นายน้อยครับ รีบกลับมาเถอะครับ ผมกลัวใจนายหญิงแล้วครับ

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.- 

แหม่นุ้งชาของเราเก่งจีจีเลย ได้ตั้ง 4 ภาษาแหน่ะ 555555555 พี่เต๋าออกมาพูดแล้ว เห็นไหมคะ ขนาดสัมเป็นภาษาเกาหลี อินุ้งยังฟังออกเลย วันหลังไปมีกิ๊กที่ฝรั่งเศษ อิตาลีสิ นุ้งจะได้จับไม่ได้ // หลบสายตานุ้ง  ยังไงก็แนะนำติชมกันได้นะคะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาค่ะ #คุณชายมาเฟีย