คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : รู้
Zayn's part
ผมวระทำยัไี?
วรห้ามสอนนั้น หรือว่า ผมวรเินออไปารนี้เียบๆ
ผมทำอะไรไม่ถู ... ัวผมสั่นไปหม
ผมำลัโรธ !!!
ทำไมแฮ้อทำแบบนี้ ทำไมเา้อืนใไนออล
และที่สำั ... สอนนี้เยูบันั้นเหรอ!!??
อนไหน ? เมื่อไหร่ ?
ทำไมไนออลไม่ยอมบอผม
ไนออละบอผมทุเรื่อ เวลาที่มีนมาีบเา
หรือเวลาที่ไนออล แอบปิ๊ใร
หมอนี่ะบอผมเสมอ
แ่รั้นี้...
ทำไมไนออลถึเ็บเรื่อนี้เป็นวามลับ!??
ไนออลไม่อบแฮ!??
ไนออลอยาเ็บแฮไว้!!??
ไนออลำลัิอะไรอยู่!!???
ผมไม่อยาให้บ้านหลันี้้อมีรัสามเศร้าหรอนะ
อีอย่า ...
ผมไม่อยาให้แฮ ้อ้ำรอยเิมอเลียม!!
เลียมับไนออล มีอะไรันแล้ว
ใ่!! ผมรู้ และลู็รู้เหมือนัน
เรื่อนี้ ไนออล็ไม่บอผมเหมือนัน
ไนออลเปลี่ยนไป เามีวามลับมาึ้นทุวัน
ไม่เหมือนหนุ่มน้อยไอริสนเิมที่ผมรู้ั
หนุ่มน้อยผู้ใสื่อบริสุทธิ์
แ่อนนี้วามใสื่อบริสุทธิ์ไ้หายไปหมแล้ว
แฮ ... หัวใอผม ำลัะทำในสิ่ที่ผิ
เาำลัะสวมเาให้เพื่อนัวเอ
ผม้อหยุแฮ!!!! ผมะไม่ยอมให้แฮทำผิไปมาว่านี้แน่
และผมนี่แหละะเป็นนสนอวามอยานั่นให้แฮเอ !!!!
"ไนออล .... แฮโอเแล้วใ่มั้ย!!??"
...
" พวเราทุนำลัเป็นห่วอยู่นะ.."
...
" แฮไม่สบายรึเปล่า!?? "
...
"ไนออล....."
'แร็...' ประูเปิออ
ไนออลยืนยิ้มร่า และเปิประูออให้ผมเห็นแฮ ...
แฮนอนแผ่หลาอยู่บนเีย
'พวเายัไม่ไ้ทำใ่มั้ย'
'เาสอนยัไม่ไ้มีอะไรันสินะ'
มีำถามมามายที่ผมอยาะถามออไป
เรื่อที่ผมไ้ยินนั่น ..
มันือเรื่ออะไรัน
ผมอยารู้ อยารู้ให้หมทุเรื่อ
ทุเรื่อระหว่าไนออลับแฮ
แ่ผมถามออไปไม่ไ้
"แฮ ปวหัว เาแ่อยาพัผ่อน
ันเลยเ็ัวให้เา นายะเ้าไปูแฮหน่อยมั้ย!?? "
ไนออลบอผม เาโหไ้ล่อปรื๋
"ั้นเหรอ? ันะูเาเอ ไปทำธุระอนายเถอะ" ผมอบไนออล
พยายามวบุมอารม์โรธเอาไว้
"อือๆ ไปละ" ไนออลยิ้มแป้น เหมือนนที่ำลัะถูปล่อยออาร
ใ่!! ผมะปลปล่อยไนออลเอ
ผมปิประู และล็อมัน
ผมไม่้อารให้ใรมารบวน ผม้อารวามเป็นส่วนัว
แฮไม่ไ้หลับ เานอนลืมานิ่
...
ผมระโึ้นไปนอน้าๆ
แฮหันมามอหน้าผม
"ันโอเแล้ว นายไม่้อมาเฝ้าันหรอเน" แฮพูเบาๆ
ผมไม่หันหน้าไปมอเา ผม้อมอเพาน
ผมไม่อยาให้แฮเห็นวามสับสนในวาู่นี้
วามสับสนระหว่านที่เราเลือับนที่เรารั
ผมเลือแฮ แ่ผมรัเพอร์รี่
ผมวระัสินใสัที
แ่...แฮทำให้ผมไม่ล้าัสินใ
ถ้าผมเลือเา เาะเลือผมมั้ย เาะรัผมเหมือนที่ผมรัรึเปล่า
แฮะยอมปล่อยไนออล!??
ผมลัว ลัวว่าถ้าผมัสินใเลือเา
ผมะ้อรอ ... รอ้วยวามเ็บปว
ผมไม่้อารแบบนั้น..
"เน อถามอะไรไ้มั้ย ....นายเยแอบอบเพื่อนัวเอรึเปล่า"
แฮหันหน้าลับไป และ้อมอเพานเ่นเียวับผม
แฮถามอะไรผม แฮ้อารบออะไร
....
"เยสิ... "
ผมอบห้วนๆ
"นายทำยัไให้เธอรู้เหรอ แล้ว ...
นายไ้บับเธอมั้ย"
"ไม่ไ้บ เพราะเธอมีนที่อบอยู่แล้ว...."
ผมอบ้วยน้ำเสียเศร้าๆ
"นั่นสินะ ... ถ้าเธอมีนที่อบอยู่แล้ว เรา็วระัใ
แล้วนายไม่ิอยาะแย่บ้าเหรอ!?"
"อยาสิ ไม่มีใรอยาอยู่ับวามรู้สึนี้ลอไปหรอนะ
วามรู้สึเ็บ ... เ็บทุรั้ที่เห็นเธอไ้อยู่ับนที่เธอรั.."
....
"นายล่ะแฮ นายอยาะแย่เธอมารึเปล่า?"
ผมหันหน้าไปถามเา ผม้อารรู้ำอบนี้
"แย่สิ ันะทำทุวิถีทาให้ไ้เธอนนั้นมารอบรอ แม้เธอะไม่ไ้รััน แ่ันะทำให้เธอรัันให้ไ้...!!!!"
...
แฮหันหน้ามาอบผม
วาู่นั้นูมุ่มั่นและเ็เี่ยวริๆ
แฮะไม่ยอมปล่อยไนออล!!!
ผม็ไม่ยอมปล่อยแฮเหมือนัน!!!
ผมลุึ้นร่อมัวเา
มือทั้สอให้ิอยู่ับเีย
แฮ้อาผม
เาไม่ัืน??!!
เราสอน้อาัน
เราอยู่ในวามเียบ
ผมทำอะไรลไป ผมวระลุึ้น และอโทษเา
ผมไม่วรทำอะไรแบบนี้
ผมปล่อยมือแฮ และันัวเอให้ลุึ้น แ่แฮว้าเอวผมไว้
ผมเสียหลั ผมำลันอนทับร่าอแฮ
"เน นายิอะไรอยู่ ทำไมไม่ทำล่ะ ?"
แฮถามผม ปาสีแนั่น ....
ผม.....
วระหยุ
"ันอโทษ ันไม่วริอะไรแบบนั้นเลย ยโทษให้ันนะแฮ..."
ผมอโทษเา และพยายามันัวเอให้ลุึ้นอีรั้
"ันะโรธนาย ถ้านายไม่ทำามที่สมออนายำลัิอยู่ "
แฮ หมาวามว่าอะไร ?
เาอยาให้ผมทำอะไรแบบนั้นเหรอ?
แฮำลัทำให้ผมลั่
"เน นายอบันใ่มั้ย ..?"
..
...
แฮ้อารอะไราผม
"ันรัเพอร์รี่"
นั่นือำสุท้าย ่อนที่แฮะปล่อยมือาเอวอผม
ผมยืนึ้น้าเีย แฮหลับานิ่
"ันไม่รู้ว่านายำลัะทำอะไร แ่นปิ เาไม่ยอมให้ใรมาใ้อารม์เ็์ที่้าานอื่นับเาหรอนะ"
...
ผมเินออาห้อ และไม่หันลับไปมอเาอี
ผมอยา ..... อยาะทำแบบนั้น
แ่แฮไม่ไ้รั และ้อารผม
ผมะทำับนที่ผมรัและนที่รัผมเท่านั้น
ไม่ใ่แฮ!!
แฮไม่ไ้รัผม แม้ว่าผมะรัเามา็าม
Niall 's part
เือบไปแล้ว ายนแร ...
เือบเป็นแฮ
ถ้าไม่ไ้เนมา่วยไว้นะ ....
ป่านนี้ผม
บรื้อออ.... ไม่อยาะิ
...
อ้าววว เลียมับลูออไปมาร์เ็ !!!!
ไม่ิะวนผมเลยใ่มั้ย!!!!!!!
ใร้ายที่สุ!!!!!
'!!....'
เพอร์รี่!!!!!
"ไนออล " เพอร์รี่ยิ้มทัทายผม
เธอมาทำอะไรที่นี่ มาหาเน แย่แล้วสิ !!!!
ป่านนี้แฮำลัละเลเพลรัับเนอยู่แน่เลย
ผมะทำยัไี
"เพอร์รี่ " ผมรเ้าไปสวมอเธอ
ายล่ะ !!!!! ทำยัไี
"ไนออล เนอยู่บนห้อใ่มั้ย ันะวนเนไปื้ออน่ะ"
อ๊า ำถามที่ผมไม่อยาไ้ยิน
ทำยัไๆๆๆๆ
"เนนอนหลับ เาินยานอนหลับไปเมื่อี๊นี่เอ เมื่อืนเาแทบไม่ไ้นอนเลย"
"ทำไม?" เพอร์รี่ถาม้วยวามอยารู้
"เนเล่นเมส์ับลูทั้ืนเลย "
ผมโห ใ่ !!!! โหเนียนะ้วย
"ันอึ้นไปูเนหน่อยนะ"
เพอร์รี่เินเลี่ยไปอีทา
ไม่ไ้ารแล้ว
้อใ้ไม้เ็
"เนสสัยเรื่อรถน!!!"
ผมะโนออไป เพื่อทำให้เธอใ
"ว่าไนะ ... แล้ว นายไ้บออะไรเนรึเปล่า !!??"
เพอร์รี่เินเ้ามาเย่าแนผม
สำเร็ !!!!
"เน ิว่า เราสอนโห.."
"แล้ว นายไ้บอเนมั้ย ว่าันเป็นับรถนเอ"
เพอร์รี่ทำาโ เธอใ!!
"ยั ยัไม่ไ้บอ ถ้าันบอไปว่าันเห็นรถเธออยู่หน้าบ้านพวเรา
พอเธอเห็นัน เธอ็รีบับรถออไป
แ่ันเหยียบผิ ทำให้รถถอยหลัมานัน!!! ทุนโรธเธอแน่"
"ไนออล !!! นายลับันแล้วนะ"
เพอร์รี่บีบไหล่ผมแน่น
เธอำลัลัว
"แ่ันโหไม่เ่นี่ สัวันวามลับ็้อเปิ ....
ถ้าเธอมาที่นี่บ่อยๆ เน็ะพยายามุเรื่อนี้ึ้นมา
และสัวัน เน็้อรู้ "
"หมายวามว่า ันยัไม่วรมาที่นี่ อนนี้ั้นเหรอ???"
เพอร์รี่ำลัเป็นทุ์
ผมทำเินไป???
เพอร์รี่ทำัวเธอเอ ไม่ใ่ผม
ผมพยัหน้าอบ
"... อร้อนะไนออล นายอย่าบอเรื่อนี้ับใรเ็า"
เพอร์รี่ัหันมาย้ำับผม่อนะเินออไป
เย้!!!!! ผมไล่เธอไปแล้ว
ลาะมั ไนออล ฮอแรน
แ่เหุาร์ ทั้หม ไ้ถูสายาู่หนึ่บันทึไว้หมแล้ว
โยทีู่่สนทนาไม่รู้ัว!!!!!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อนที่ 7 แล้ว่าาา เย้ๆๆๆๆ
"รู้"
ในอนนี้ เน รู้ทุอย่าระหว่าไนออลับแฮ
เน รู้ว่าแฮิะทำอะไร
แฮ รู้ว่าเนไม่ไ้อบเาอย่าที่เยิไว้ เนรัเพอร์รี่
ลูับเนรู้ ว่า ไนออลับเลี่ยมมีอะไรัน (ิเอเออเอ)
5555555
เพอร์รี่ รู้ ว่า เนำลัะรู้ในวามผิที่เธอทำเอาไว้ับไนออล
ส่วนไนออล รู้ ว่า เนับแฮ มีอะไรันแน่นอน (ิเอ)
5555555
อนนี้ ว่าะอัพพร้อมับอนที่ 6 แ่ ยัไม่สมบูร์เลย แยอนะเลย ><
อย่าพึ่เบื่อันนะะ
ิามัน่อไป ^^ อบุทุนนะะที่ิามอ่านันมา นถึอนนี้
*ราบามๆ*
ปลื้มมา อบุ่ะ
อให้อ่าน้วยวามสนุ อย่าีเรียส >.<
เป็นำลัใให้้วยนะะ
ะพยายาม ่อไป ให้บให้ไ้
สู้!!!!!!!!!!!
*ไม่ใ่เรื่อริ เรื่อทั้หมเิาินนาารอผู้แ่เท่านั้น*
ความคิดเห็น