ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Animation University (A&U) [Jelsa] เซ็ต หนุ่มห้อง 957

    ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 7

    • อัปเดตล่าสุด 3 ม.ค. 58












    บทที่่ 7







     

                                           "ขอโทษนะยะที่วิ่งชน"

     

                                          เสียงๆหนึ่งดังขึ้นจากหน้าประตู
     

                               "แล้วนี่ที่ถามว่ารีบไปไหน ไปโทรศัพท์ แม่ฉันโดนหมีกัด พอใจมะส่วนเรื่องแผลนี่อ่ะกล่องพยาบาล...


                   เมรินด้าโยนกล่องพยาบบาลให้บันนี่แต่ได้แผลเพิ่ม เพราะอะไรน่ะหรือ ก็มันโดนเต็มๆแสกหน้าบันนี่เลยน่ะสิ แถมเป็นสันกล่องด้วย

                               “ยัยบ้า ใครเขาส่งของกันอย่างนี้บ้างฟะ”

                               “จะส่งอย่างนี้มีปัญหาไรมั๊ย”

                   ชายหนุ่มผมสีขาวเหงื่อตกเพราะเพื่อนสนิทเขาใช่ย่อยซะที่ไหนต่อยหน้าอาจารย์ก็เคยมาแล้ว เธออีกคนก็ใช่ย่อยแต่ไม่ใช่ต่อยนะ เวลาโกรธมีปืนอยู่ในมือละก็แม่คุณยิงแหลก

                               “นายกลับเหอะบัน เดี๋ยวต้องเดินอีกยาวเลยไม่ใช่หรอ”

                               “ไปก็ได้” ชายหนุ่มเดินออกไปแบบไม่สบอารมณ์

                               “ฉันก็ต้องรีบไปเหมือนกัน วันนี้เรียนกับอาจารย์อีสมา ยัยป้านั่นขี้บ่นจะตายไปสายได้ล้างหูแน่ ไปนะเอล” “จ้า” เมรินด้าบอกลาเพื่อนสนิท


                   อีสมาเป็นอาจารย์เคมี หน้าตาอารมณ์ประมาณ ยังไงดีล่ะ...เหี่ยวจนสยองละมั้ง นิสัย เอ่อ...พอๆกับหน้าตาเลยล่ะ อาจารย์แกเป็นอภิมหาคู่อริของอาจารย์คุซโก ลองคิดดูนักเรียนจะเข้าข้างใคร ระหว่าง อีสมายัยป้าเหี่ยวสยองขี้บ่น กับ คุซโกอาจารย์ที่แสนดีและมีความเป็นผู้นำ คุณจะเลือกใครล่ะ ไม่บอกก็รู้คุซโกอยู่แล้ว “อยากให้สลับคาบกับอาจารย์คุซโกชะมัดให้ตายสิ” เมรินด้าเดินไปบ่นไปเบาๆ

                           
    ห้องเรียนปี 2 ห้อง 2

     
                           
    “อันนา...อันนา นางสาวอันนาแอเรนเดล! ครูขอสั่งให้ให้เธอตื่นเดี๋ยวนี้” เสียงของอาจารย์วิชานิติวิทยาศาสตร์ ตะโกนใส่หญิงสาวผมสีน้ำตาลถักเปียที่กำลังนั่งหลับสัปหงกอยู่บนโต๊ะเรียน “อะไรคะอาจารย์” อันนาพูดเสียงงัวเงีย “หลับในคาบครู คงจะรู้นะว่าจะเจออะไร” เบซิลพูดเสียงเหี้ยมเกรียม หญิงสาวถึงขั้นเหงื่อตกเพราะรู้ชะตากรรมของตนเองดี


    ห้องเคมี

                                 “ครูจะให้เธอทดสอบทางนิติวิทย์ฯ คือหารอยนิ้วมือบนกระสุนนี่“ อาจารย์หนุ่มชูกระสุนลูกหนึ่งขึ้นมา “

                  "ถ้าหาไม่ได้ ครูจะให้วิ่งรอบสนามใหญ่สิบรอบ
    !

                                 “สิบรอบ
    !” หญิงสาวทวนคำอย่างตกใจ

                   จะไม่ให้ตกใจได้อย่างไรก็สนามใหญ่ที่ว่าเป็นสนามของมหาวิทยาลัย เป็นสนามรวม เวลามีงานกีฬาระหว่างมหาวิทยาลัย สลับกันจุดคบเพลิงกันในแต่ละปี มีขนาดประมาณสนามกีฬาแห่งชาติ

                   อ้อ ไหนๆก็พูดถึงกีฬาสีแล้วก็พูดถึงเลยแล้วกัน กีฬาสีของที่นี่มีอยู่หกสี คือ แดง เหลือง เขียว ฟ้า ม่วงและแสด คละมหาวิทยาลัยกันในแต่ละสี กีฬาที่แข่งก็มี แชร์บอล เนตบอล
    [1] วิ่งกระสอบ วิ่งผลัด วิ่งห้าสิบเมตร ว่ายน้ำ กระโดดไกล กระโดดเชือกเดี่ยว-ทีม ชักเย่อ แบตมินตัน เทเบิลเทนนิส ฟุตบอล วอลเลย์บอล บาสเกตบอล ฮอคกี้ เทนนิส หมากรุก หมากฮอส เปตอง แอโรบิค (แค่นี้แหละคิดไม่ออก)

                    สาวๆส่วนใหญ่รองานกีฬาสีเพราะอยากถ่ายรูป แต่หนุ่มๆน่ะ...รอส่องเชียร์ลีดเดอร์...รู้ว่าฟังแล้วเงิบ แต่อย่าคิดมากมันเป็นแค่ส่วนน้อย “โธ่ อาจารย์คะ ลดให้หน่อยนะคะ” “ได้...แต่วิเคราะห์ให้ได้ก็ก่อนแล้วกัน อ้อแล้ว คริสตอฟเฝ้าอันนาให้ที” “ครับอาจารย์ ผมจะเฝ้าแบบไม่ให้หนีไปไหนได้เลยครับ“ เบซิลยื่นชีทลายนิ้วมือของหลายๆคนให้อันนาหลังจากเบซิลเดินออกไป “นี่มือน่ะขยับสิขยับ เดี๋ยวโดนวิ่งขาลากหรอก” อันนากัดฟัน
    หนอยนายสโนวบอร์ดนรกฉันรอดไปได้นายตายแน่!’

     
    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

     
    [1]เนตบอล= กีฬาเนตบอลพัฒนามาจากกีฬาบาสเกตบอล โดยเริ่มต้นในปี ค.ศ. 1891 ณ เมืองสปริงฟิลด์
    ( Springfield )  มลรัฐแมสซาซูเซทส์ ( Massachusetts ) ประเทศสหรัฐอเมริกา โดยชาวแคนาเดี่ยน  ชื่อ James Naismith


    มาแล้วค่า! ช่วงนี่เค้าเป็นไข้เลือดออกอ่ะ T.T นอนเคาท์ดาวน์อยู่โรงบาล แต่ตอนนี้ออกจากโรงบาลแล้ว
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×