นิยาย Animation University (A&U) [Jelsa] เซ็ต หนุ่มห้อง 957 > ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 5 : Dek-D.com

ลำดับตอนที่ #6

Animation University (A&U) [Jelsa] เซ็ต หนุ่มห้อง 957

ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 5

อัปเดตล่าสุด 14 พ.ย. 57

บทที่ 5

ป.ล.จงลืมตอนท้ายของบทที่เสียให้สิ้น เดี๋ยงลงให้ใหม่ให้เน้อ

_________________________________________________________________________________________________

ปีสามห้องหนึ่ง

เอลซ่าเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูดูเพื่อนที่กำลังร้องเพลงอย่างหงุดหงิดที่ถูกตามจีบโดยไม่รู้ว่ามีคนมองอยู่

"มาดามแกสต็อง เธอลองนึกภาพสิ

มาดามแกสต็อง ภรรยาแสนดี

นายนั่นบ้าไปแล้วหรือไงผู้หญิงไม่สนยังตื้ออยู่ได้น่ารำคาญ"

เอลซ่ายิ้ม "เบลล์ โดนแกสต็องจีบแต่เช้าเลยหรอ" เบลล์พยักหน้า "ใช่ นายนั้นตื้อชะมัด สาวๆในคลังก็มีตั้งเยอะ ไม่รู้จะมาจีบฉันเพิ่ม ทำไม" หญิงสาวเบ้ปากอย่างหงุดหงิด

"ถ้าอดัมรู้จะเป็นไงเนี่ย"

เอลซ่าพูดขึ้นพร้อมเหล่ตาไปทางแฟนของเบลล์นั่งฟุบหน้าหลับอยู่อยู่โต๊ะข้างๆ ที่เธอเห็นว่าตอนคุยเรื่องแกสต็องชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมา แล้วเอียงหูฟังแล้วแกล้งลงไปฟุบต่อ

"อดัมฉันรู้นะว่าเธอตื่นอยู่น่ะ"

หญิงสาวผมสีน้ำตาลพูดขึ้นพร้อมเหน็บต่อว่า "เป็นเจ้าชายอสูรไม่พอยังจะเป็นเจ้าชายนิทราด้วยหรอ"

เจ้าของฉายาเจ้าชายอสูรเงยหน้าขึ้นพร้อมพูดขึ้นว่า "อย่าเอาเรื่องเก่าๆมาเหน็บได้ไหมเนี่ย"

ที่มาของฉายาเจ้าชายอสูรของอดัมได้มาจากก่อนหน้านี้ชายหนุ่มได้มีใบหน้าหลุมพระจันทร์เต็มหน้าเลยชอบโดนล้อบ่อยๆ และคนที่ ล้อบ่อยๆคือแกสต็อง แล้วพอโดนล้อบ่อยเข้าชายหนุ่มจึงได้หายหน้าไปสามเดือนเต็มแล้วกลับมาด้วยใบน้าใสกิ๊ก และข่าวที่เป็น ทอล์ค อ็อฟ เดอะ ทาวน์ ของช่วงนั้นคือ อดัมได้ไปสารภาพรักกับเบลล์ต่อหน้าคนทั้งชั้น แต่แกสตองก็ยังคงตื้อเบลล์ไม่เลิก จนทำให้เบลล์ ต้องอยู่ในสายตาของอดัมตลอดเวลา

แต่เหตุที่เมื่อเช้าไม่ได้ตามติดเบลล์เพราะว่าเมื่อคืนชายหนุ่มซ้อมอเมริกันฟุตบอลดึกไปหน่อยเลยมาฟุบต่อที่นี่ "แต่ที่เอลซ่าบอกจริง หรอที่เจ้าแกสอะไรนั่นตื้อเธอน่ะ"

ชายหนุ่มทำหน้าเรียบๆแต่ดูก็รู้ว่ามีคำว่า 'หึง' ตัวโตๆอยู่ในสายตา "มาตื้อปุ๊บวิ่งหนีมาที่นี่ปั๊บรับรองไม่กล้าวิ่งมาแน่..." "เบลล์!" "นอน" เสียงของแกสตองเข้ามาขัดจังหวะการสนทนา "ฉันวิ่งหาเธอทั้งชั้นเลยวันนี้ตอนเย็นว่างไหม" "ก็ไม่มีธุระอะไรนี่ ทำไมหล่ะ"

แกสตองทำเหมือนอดัมที่มองด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรอย่างมาก "งั้นเย็นนี้ไปดูหนังกันนะ" "ไม่หล่ะเพราะว่่า..."

"เย็นนี้ฉันกับเบลล์มีนัดไปดินเนอร์กัน'สองต่อสอง'"

เบลล์เห็นอย่างนั้นจึงเออออห่อหมกไปตามน้ำ "ชะ ใช่วันนี้ฉันมีนัดแล้วกับอดัม" "งั้นเดี๋ยวฉันไปรับ..." "เดี๋ยววันนี้ฉันไปส่งเบลล์ เอง นายน่ะพอแค่นั้นแฟนฉัน ฉันดูแลได้" เอลซ่ายิ้มเมื่อเห็นอดัมหึงเพื่อนของเธออย่างเต็มที่ "พอเถอะอย่าตื้อเบลล์เลยผู้หญิงเขาไม่สนน่ะ แล้วผู้หญิงที่อยากไปเที่ยวกับนายจนตัวสั่นก็มีอีกตั้งหลายคน" เสียงๆหนึ่งเข้ามาแย้ง "นายเป็นใคร มายุ่งอะไรกับเรื่องของชาว บ้านเขา" แกสตองตะคอกใส่ผู้มาใหม่

"ก็นายมาหลีแฟนเพื่อนฉันก็ต้องมายุ่งเป็นธรรมดาสิ"

แจ็คพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ "แกนี่มัน..." ก่อนจะได้ทำอะไรหมัดลุ่นๆต่อยไปโดนสันจมูกของแกสตองจนกระเด็นไปกองอยู่ที่พื้น “จะ หาเรื่องอะไรอีก” แจ็คพูดพร้อมเอามือเช็ดกระดาษทิชชูที่วางอยู่บนโต๊ะของเอลซ่า

“ต้องเอามือมาเปื้อนเลือดสกปรกๆของแกเนี่ย เปลืองมือชะมัด”

ชายหนุ่มต้นเรื่องลุกขึ้นยืนก่อนจะชี้หน้าใส่ชายหนุ่มที่ต่อยเขาจนปากแตก “กะ...แก กล้าต่อยฉันหรอ”

“ไม่กล้าฉันจะต่อยหน้าแกไหมล่ะ”

แกสตองกัดฟันอย่างโกรธแค้นพร้อมเงื้อหมัดจะต่อยหน้าคู่กรณี หมัดเฉียดหน้าชายหนุ่มไปประมาณเส้นผม ส่งผลให้ชายหนุ่มที่ เป็นขวัญใจผู้หญิงเกือบครึ่งชั้นเซถลาไปกองที่พื้นอีกครั้งหนึ่งพร้อมเสียงกรีดร้องของนักเรียนหญิงในที่นั้น

แกสตองลุกขึ้นอย่างรวดเร็วพร้อมกระชากคอเสื้อแจ็คขึ้น “ไอหัวขาวนี่!” “นี่...”

มือปริศนายื่นมาจับแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของแกสตอง “เฮ้ย แกอย่ามายุ่งเรื่องนี้ได้ไหมคนจะเคลียร์ปัญหากัน” “ไม่ได้หรอก” เจ้าของเสียงเงยหน้าขึ้น “ก็ ไอเกรียนที่นายดึงคอเสื้ออยู่น่ะ มันเพื่อนฉัน” “บันนี่!” แกสตองปล่อยแจ็คร่วงลงพื้นดัง ตุ้บ “ไอโย่งแกไม่ต้องมา ยุ่ง”