[Fic Reborn&Kuroko]บาสป่วน ก๊วนมาเฟีย~!

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 :ความเเตกเเยก

เหมียว หง่าว

ณ ชมรมบาสเซย์ริน

''กลับมาเเเล้วครับ...''เสียงของชายหนุ่มสองคนดังขึ้น น้ำเสียงฟังดูลุ่มลึกเเละเย็นชา เป็นเอกลักษณ์เอามากๆ เงาทะมึนทึมสีดำค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ ก่อนจะปรากฏเป็นเรือนร่างเเละใบหน้าของชายหนุ่มสองคน คนนึงกำลังกัดเบอเกอร์คำโต เขี้ยวตุ่ยๆอยู่ข้างเเก้ม ส่วนอีกคนยืนดูดน้ำอยู่ท่าทางสบายใจ หน้าของเขาดูเรียบนิ่ง ตาสีฟ้าประกายจดจ้องมองผู้คนตรงหน้า ก่อนหันมองคนที่ยืนอยู่ข้างๆที่หันมองไปทางอื่นอยู่

''ไง...กลับมาเเล้วหรอ...มาพอดีเลยนะ ^_^''เสียงใสๆของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้น ฝีท้าของเธอค่อยๆย่างก้าวเข้ามาใกล้ชายหนุ่มทั้งสอง  ผมสั้นสีน้ำตาลอ่อนๆเเละนกหวีดสีชมพูที่ห้อยคอของเธอค่อยๆปลิวพลิ้วไหวไปตามสายลม  เธอค่อยๆคลี่ยิ้มบางๆออกมาให้ชายหนุ่มทั้งสอง...เธอคือโค้ชของชมรมบาสชายรร.เซย์ริน นามว่า'ไอดะ ริโกะ'นั่นเอง~

''เป็นไง....ได้ข้อมูลอะไรมาบ้างจ้ะ?''ชายทั้งสองหันมองหน้ากันเเละกัน เเล้วหันกลับมามองคนตรงหน้า ร่างใหญ่กลืนเบอเกอร์คำใหญ่ลงไปเกิดเสียงดัง'อึก' ร่างบางยังคงไม่พูดอะไรออกมา หญิงสาวหุบยิ้มลงเล็กน้อย เเล้วเปลี่ยนเป็นท่ากอดอก

''คือ....พวกผม.....''ร่างบางพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ

''.....?''ร่างใหญ่หันไปจ้องร่างบางเชิงว่าไม่ต้องพูดอะไร

''ชมรมบาสที่รร.นั้นน่ะ....''

''....?''

''ถูกยุบไปเเล้ว....''หญิงสาวเบิกตาโพลง.....'ไม่จริงหน่า...ถ้าถูกยุบไปเเล้ว จะมีลิสชื่อรร.นามิโมริเข้าเเข่งขันได้ยังไง เเถมเป็นรร.ที่ต้องเเข่งกับเราในรอบถัดๆไปอีกด้วย'


RRRRRRRRRR~
เสียงโทรศัพท์ของใครบางคนดังขึ้น

ร่างใหญ่รีบควักโทรศัพท์ออกมา บนหน้าจอปรากฏเบอร์ขึ้น  เเต่ไม่ปรากฏนามเเต่อย่างใด ร่างใหญ่เดินออกมาด้านนอกก่อนตัดสินใจกดรับโทรศัพท์ เเล้วเอาขึ้นเเนบหู

''ฮัลโหล....สวัสดีครับ''

[สวัสดีค่ะ....เอ่อ....นี่ใช่เบอร์คางามิจจิรึเปล่าคะ?]

''อ...อ...อ่อ...ใช่ครับ''ร่างใหญ่ตอบอย่างลนๆ เพราะว่าคนที่จะเรียกเขาว่า'คางามิจจิ'นั้นมีอยู่คนเดียวคือ'คิเสะ เรียวตะ' เเต่นี้ไม่ใช่....กลับกลายเป็นน้ำเสียงของผู้หญิงซะอย่างงั้น

[ขอสายคุโรโกะจิหน่อยคะ....]

''เอ่อ......ใครพูดสายครับ?''

[ฉัน.......]

''.....?''

[ฉัน......]

''......?''

[ฉัน....ทาคานามิ ยูโกะ เป็นเเฟนของคุโรโกะจิค่ะ]

'' O[]O~!?''ร่างใหญ่ถึงกับสตั๊น+เงิบ+ตกใจกับประโยคสุดท้ายอย่างมาก

''เเฟนหรอ....''ปากสั่นๆพึมพำเบาๆ

[.....]

''อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก~!!!!!!!!!!!!''ร่างใหญ่เเหกปากร้องออกมาอย่างบ้าคลั่ง เหมือนเสือที่คำรามเพราะโดนหอกปักตรงกลางอก

''เกิดอะไรขึ้นน่ะ....เเฮ่กๆๆๆ''หญิงสาววิ่งกระหืดกระหอบหน้าตั้งเข้ามาหาร่างใหญ่ คนอื่นๆก็วิ่งหน้าตั้งกระหืดกระหอบตามมาติดๆด้วยเช่นกัน

''เกิดอะไรขึ้นน่ะครับ....คางามิคุง....เเฮ่กๆ''ร่างบางหอบเบาๆผมสีฟ้าหนาอาบเต็มไปด้วยหยดเหงื่อ เขาค่อยๆใช่เเขนของตัวเองปาดเหงื่อเบาๆก่อนยินมองหน้าคนร่างใหญ่ ร่างใหญ่ไม่พูดอะไรเอาเเต่ก้มหน้าอย่างเดียว เขาค่อยๆเอาโทรศัพท์ที่เเนบหูอยู่ออกมา ก่อนที่จะกดปุ่มวางสายเเล้วปิดเก็บโทรศัพท์ทันที

''ไม่มีอะไรหรอก.....''คางามิพูดออกมาอย่างอ่อยๆ น้ำเสียงของเขาดูเย็นชาเเละเเข็งกระด้าง เขาหันหลังให้กับร่างบาง ทำท่าทีไม่สนใจ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

''งั้น....ฉันกลับก่อนนะ''คางามิเอ่ย เขาเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงเเล้วผิวปากเดินจากไป ปล่อยให้ร่างบางเเละคนอื่นๆยืนงงคิ้วขมวดจนจะเป็นโบว์อยู่เเล้ว

''เดี๋ยวผมตามไปเองครับ....ไม่ต้องห่วง''ร่างบางเอ่ย ก่อนรีบก้าวเท้าเดินตามร่างใหญ่ไปติดๆ

-------------------------------------------------------------------------------------------------
หลังจากเดินมาได้สักพัก...ร่างใหญ่เเหงนหน้ามองท้องฟ้าอย่างเศร้าสร้อย เขาจดจ้องมองเเสงตะวันที่ค่อยๆตกดินไปอย่างช้าๆ เสียงของนกน้อยที่กำลังบินอยู่บนท้องฟ้าทำเอาร่างใหญ่ซึมไปตามๆกัน สติที่หลุดลอยไปตามท้องฟ้าเเละสายลม เขายังคนยืนเหม่อมองท้องฟ้าท่ามกลางผู้คนมากมาย 

'เมื่อไหร่จะเช้า....เสียที.....'ร่างใหญ่นึก ก่อนจะกลับมาสู่เเห่งความจริงอันกว้างใหญ่อีกครั้ง เขาชำเลืองมองตู้ขายน้ำสีเเดงข้างๆ

''อยากดื่มน้ำหรอครับ....คางามิคุง''เสียงของใครบางคนปรากฏขึ้น ร่างใหญ่สะดุ้งโหยงก่อนจะหันควับกลับไปมอง พอเห็นว่าเป็นคุโรโกะ ก็รีบหันกลับมาทันที

''เปล่าหนิ''เขาพยายามทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เเต่ดูยังไงในสายตาของคุโรโกะก็ผิดไปจากปกติอยู่ดี ร่างใหญ่ก้าวเท้าเดินต่อไปข้างหน้าเเละยังคงเอามือล่่วงกระเป๋าเเล้วผิวปาก ปล่อยให้ร่างบางยืนมองจนเรือนร่างของเขาค่อยๆพล่ามัวเเละหายไป....


--------------------------------ได้โปรดติมตามชมตอนต่อไป~ได้โปรด~--------------------------

ดีจ้าาาา~ไรเตอร์เองน้า~
เป็นไงกันบ้างจ้ะ?....เปิดเรียนกันรึยังเอ่ย
ไรเตอร์อัพให้เเล้วน้า...สำหรับตอนที่ 2 เป็นยังไงกันบ้างจ้ะ
ไรเตอร์รู้สึกว่าเรื่องนี้เริ่มเข้าข่าย YAOI เเล้วเเหะ จะเศร้าใจหรือจะดีใจดีเนี่ย~T T
เเต่ก็...ไม่เป้นไรหรอกเนอะ^w^<<<เปลี่ยนอารมณ์ง่ายมาก
ตอนนั้น...เอ้ย...ตอนนี้...เอ้ย...ถูกเเล้ว...ไรเตอร์อยากเเต่งให้ออกเเนวดราม่าเเตกเเยกนิดๆจะได้สนุกๆ>w< //โดนเตะไปดาวอังคาร

สุดท้าย...ขอขอบคุณทั้งนักอ่านทั้งนักเขียนเเละผู้เยี่ยมชมทุกๆท่านที่เข้ามาเเวะเยี่ยมชมหรือมาอ่านนิยายเเละคอมมเ้นท์ ขอขอบคุณทุกๆคนมากๆค่ะ ขอบคุณค่ะ~^^//โค้ง


-----------------------------------------------------------------------------------------------------
มาตบท้ายด้วยรูปน่ารักๆที่ไรเตอร์ไปสูบมากันเล้ยยย~>w<

ขอเปิดตัวยรูปท่านอาคาชิ...เห็นมีเเต่คนชอบเลยเอามาฝากทุกๆคนค่ะ>w<

รูปนี้ไรเตอร์ชอบมากเลย....รูปเท็ตสึยะตัวจริงกับเท็ตสึยะเบอร์ 2 น่ารักที่สุด>w<









ภาพนี้ขอตั้งชื่อว่า Attack on Kuroko ~~
















คาวาอี๊จางงงงงง~~~>/////<








ทุกๆท่านอยากได้เเวมไพร์คนไหนกลับไปบ้างค่ะ....>////<//อุ้มคุโรโกะกลับบ้าน





ใครไม่คอมเม้นท์ขอให้เจอเเบบนี้นะคะ....>w<//อ่ะ...ล้อเล่งๆ//เผ่น





ขอขอบคุณทุกๆท่านมากค่ะ~^^//โค้ง