ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn&Kuroko]บาสป่วน ก๊วนมาเฟีย~!

    ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 :การพบกันของ 4 คน....4 คน(3)

    • อัปเดตล่าสุด 29 ต.ค. 56


    เหมียว ง่าว~

    ณ รร.นามิโมริ

    ''คางามิคุง~''เสียงเรียกหาผู้เป็นดั่งเเสงของเงา เขาเดินไปรอบๆตึกสีขาวใหญ่ๆในรร.นามิโมริ เขาหันมองซ้ายมองขวา เเต่ไม่ว่าจะมองไปทางไหน ก็เห็นเเต่นักเรียนหญิงหรือไม่ก็นักเรียนชาย ในเครื่องเเบบนามิโมริเท่านั้น เขาตัดสินใจเดินฝ่าฝูงชนที่กำลังเร่งรีบไปเข้าเเถวให้ทันเวลา เเต่ยิ่งออกเเรงเดินตามหามากเท่าไหร่ ก็เหมือนยิ่งไกลออกไปมากเท่าไหร่ เขาหอบหายใจเบาๆตอนนี้เหงื่อของเขาไหลอาบท่วมตัว เขารู้สึกเหนื่อยมากๆ เหนื่อยจนก้าวเท้าเเทบจะไม่ออก ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็เจอเเต่ตึกอาคารเรียน หรือไม่ก็เด็กนักเรียนเครื่องเเบบนามิโมริ เขาหายใจช้าๆก่อนจะค่อยเอาเเขนตัวเองปราดเหงื่อ เขาลองมองไปข้างหน้าอีกครั้ง เขารู้สึกเหมือนใครกำลังเดินมาทางเขาอยู่ เขาเห็นเพียงเงาดำๆเดินเข้ามาใกล้เขาเรื่อยๆ...เรื่อยๆ...เรื่อยๆ....

    ''หืม?...ทำไมคุณไม่ไปเข้าเเถว?''ชายปริศนาคนนั้นพูดออกมา เเววตาของเขาดูเย์้นชาเอามาากๆเสียงที่เรียบจนพอฟังใครได้ยินเข้าต้องขนลุก ชายผู้นั้นมีนามว่า''ฮิบาริ เคียวยะ''

    ''.....''คนร่างบางผมสีฟ้ายืนอาบเหงื่อมองอยู่นิ่งๆ เขายังคงเงียบไม่พูดอะไรออกมา

    ''ดูเหมือนคุณอยากโดนผมขย้ำนักสินะ...''ร่างสูงชักอาวุธประจำกายของเขาออกมา นั่นก็คือท่อนฟามหาประลัยนั่นเอง~-w-

    ''ป...ป...เปล่านะครับ ผมเเค่มาตามหาคางามิคุงเท่านั้นเองครับ''ร่างบางพูดออกไปตรงๆ ร่างสูงอึ้งไปสักพัก เเล้วเขาก็ตัดสินใจเก็บท่อนฟาของเขา จากนั้นเขาก็ค่อยๆโน้มตัวลงมา ร่างสูงค่อยๆเอามือวางบนหัวร่างบาง จากนั้นก็ลูบเรือนผมสีฟ้าเบาๆไปมาอย่างเอ็นดู

    ''เด็กน้อย...มาตามหาพี่ชายหรอกหรอ?...หื้ม?''

    ''......''ร่างบางเงียบไปสักพัก ตอนนี้เขาอยู่ในอาการเงิบนิดๆ

    ''เฮ้~~~~~คุโรโกะ นายอยู่ไหนหน่าาา.....เฮ้~~~~!!!''เสียงปริศนาที่ร่างบางคุ้นหูดีก็ปรากฏขึ้น ร่างบางค่อยๆหันขวับกลับหลังไปโดยไม่สนใจร่างสูง ร่างสูงยืนงงหันมองตามร่างบาง

    ''มาเเล้วสินะครับ...คางามิคุง''

    ''หืม???''คางามิมองร่างบางผมฟ้าสลับกลับร่างสูงผมสีดำนิล เขาสังเกตที่มือของร่างสูง มีที่วางอยู่บนเรือนผมสีฟ้าของร่างบาง ทั้งๆที่ปกติจะเป็นมือของเค้าเเท้ๆ เขาทำหน้ามุ่ยขมวดคิ้วเเทบเป็นโบว์ พอเห็นเเบบนี้เเล้วรู้สึกฉุนนิดๆ

    ''โอ้ว...พี่ชายคุณมาเเล้วสินะ....หึหึหึหึ~''ฮิบาริยกมืออกจากหัวของร่างบางผมฟ้า เขาชักท่อนฟาออกมาก่อนที่จะเเสยะยิ้มตบท้าย

    ''โอ้ว....เลือดชักพลุ่งพล่านเเล้วสิ หึหึหึ....''คางามืเเสยะยิ้มชวนขนลุกตอบกลับ

    ''คางามิคุง...ใจเย็นๆก่อนนะครับ เราต้องรีบกลับเเล้วนะครับ ไม่งั้นโค้ชคงว่าเราเเย่เเน่เลย นะครับๆ''เสียงที่เเลฟังดูออดอ้อนของคุโรโกะ ทำเอาอารมณ์ของคางามิเย็นลงนิดๆ คางามิถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะจ้องหน้าร่างสูงผมสีดำนิล

    ''งั้นไปกันเถอะ....คุโรโกะ....''คางามิกลับหลังหันเตรียมเดินเต็มที

    ''ครับ''ร่างบางผมฟ้าตอบสั้นๆ เขาหันกลับไปมองร่างสูง ร่างสูงเก็บท่อนฟายืนกอดอก เเล้วหันหน้ามองไปทางอื่น เชิงอยากพูดว่า'จะไปไหนก็ไป' เมื่อรู้ถึงกระนั้นเเล้วร่างบางก็หันกลับไปทางเดิม ทางที่มีคางามิยืนกอดอกอยู่ จากนั้นเขาก็ก้าวฝีเท้าของตัวเองไปหาคางามิ พอคางามิห็นดังนั้นจึงเดินไปพร้อมๆกันด้วย

    ''นี่....พวกคุณน่ะ....''เสียงเรียกที่ไม่ค่อยสบอารมณ์คงฟังสักเท่าไหร่ ทำเอาทั้งสองคนหยุดชะงักเเล้วหันกลับมามองทันที

    ''อะไร?''คางามิกล่าว

    ''ประตูรร.อยู่ทางด้านนู้นครับ เเต่ถ้าพวกคุณสนใจจะมาสมัครเรียนที่นี้...ก็...หึหึหึหึหึ~''ร่างสูงหัวเราะทิ้งท้ายเชิงขับไล่(????)เขาหันหลังกลับก่อนเดินจากไป ปล่อยให้ทั้งคางามิเเละคุโรโกะยืนเงิบอยู่นาน
     
                          หลายนาทีผ่านไป...พวกเขาทั้งสองออกเดินกลับมาได้สักพักนึงเเล้ว พวกเขาเเวะร้านซุปเปอร์มาเก็ตเพื่อซื้อของติดไม้ติดมือกลับด้วย ตอนนี้ทั้งคางามิเเละคุโรโกะต่างไม่พูดอะไรออกมาสักคำ หรือต้องเรียกว่า....''มาคุครอบงำ''

    ''......''

    ''....''

    ''......''

    ''นี่.......''คางามิตัดสินใจพูดขึ้น

    ''.......''คุโรโกะรอฟังบทพูดของคางามิเงียบๆ

    ''เจ้านั่น....เป็นใคร?''คางามิโยนเศษเบอเกอร์ที่หมดเเล้วลงถังขยะข้างทาง เเล้วเเกะอันใหม่ขึ้นมากิน

    ''ไม่รู้สินะครับ...ตอนผมหลงทางกับคางามิคุงน่ะ เขาก็เดินเข้ามาหาผมน่ะ...''คุโรโกะตอบ

    ''งั้นหรอ...?''

    ''ครับ''หลังจากจบบทสนทนาสั้นๆ บรรยากาศ''มาคุครอบงำ''ก็กลับมาอีกครั้ง ทั้งสองยังคงเดินไปเรื่อยๆ


    -------------------------------ได้โปรดติดตามชมตอนต่อไป(ได้โปรดดดด~~)------------------

    ช่วงเเถมจ้า~(ช่วงไลค์สาระ -w-)

    ไรเตอร์:กราบสวัสดีนักอ่าน+นักเขียนที่เคารพ เเละสวัสดีเพื่อนๆพี่ๆน้องทุกคนจ้า~ สำหรับตอนเเรกก็คงไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่หรอก เนอะๆๆๆๆๆ ไรเตอร์มีเวลาอัพนิดเดียวเอง รายงานยังไม่เสร็จเลย TOT เพื่อเป็นการปลอบใจ(ตัวเอง)ไรเตอร์จึงอยากเเถมช่วงพิเศษให้ทุกๆท่านค่ะ^^ มาพบกับเเขกรับเชิญวันนี้ได้เลยจ้า~

    คิเสะ:ไง~

    ฮิบาริ:.....

    คางามิ:หวัดดี...

    คุโรโกะ:สวัสดีครับ....

    ไรเตอร์://มองฮิบาริ

    ฮิบาริ:- -//มองไรเตอร์

    ไรเตอร์://ส่งยิ้มให้ฮิบาริ

    ฮิบาริ:-*-

    ไรเตอร์:^^''//ยิ้มเเห้งๆ

    คิเสะ:คุโรโกจจิเราไปกันเถอะ^^//จับมือคุโรโกจจิเดินออกไป

    ไรเตอร์:เดี๋ยวสิ~~~~~QAQ//ลากคุโรโกะกลับมา

    ฮิบาริ:พวกคุณจะ สุมหัว กันอีกนานไหม -*-//ชักท่อนฟา

    ไรเตอร์:จะไฝว้หรอ...เจ้าข้าวหน้าเป็ด//น้ำลายกระเด็นใสหน้าฮิบาริ #โดนเเฟนครับท่านฮิเตะไปดาวนาเม็ก (~เค้าก็ท่านฮิบาริเอฟซีน๊าาา~ TTOTT)

    คางามิ:ฉันไปซ้อมบาสต่อก่อนนะ...//เดินออกไป

    ไรเตอร์:เดี๋ยวสิ~~ช่วยฉันก่อนนนน QAQ

    คุโรโกะ:งั้นผมกับคิเสะคุงก็ไปก่อนนะครับ//เดินออกไป

    ไรเตอร์:ง่าาาาาQAQ

    คิเสะ:บาย~....คุโรโกจจิ รอฉันด้วยยยย~//เดินไปกับคุโรโกจจิ

    ไรเตอร์:เฮือกก~!? O O//หันมองฮิบาริ

    ฮิบาริ:หึหึหึหึหึหึ~...//เดินเข้ามาใกล้

    ไรเตอร์:เรื่องมันเศร้าน่ะ...พี่ชาย T T//เล่นหนังดราม่า

    ฮิบาริ:ผม!-จะ!-ขย้ำ!-คุณ! ให้ตาย! //เเสยะยิ้ม

    ไรเตอร์:ฮารุฮารุ...อินเทอร์วิว....เอร๊ย....ช่วงเเถมของไรเตอร์ขอลาไปก่อน บ๊ายบายจ้าาาา~TTOTT//โบกมือครั้งสุดท้าย

    ฮิบาริ://ลากไรเตอร์ไปฆ่าหมักสลัด


    ------------------------------------------------จบ-----------------------------------------------
    ตบท้ายด้วยรูปน่ารักๆเซอร์วิสคนอ่านจ้า ^^<<<โดนขย้ำเเล้วยังไม่เข็ด






    รูปเเรกขอเซอร์วิสคิเสะจิกับคุโรโกจจิจร้า~^O^








    ไรเตอร์ชอบภาพนี้ฝุดๆเลย >w<




    ภาพนี้กับรอยยิ้มน้อยๆของคุโรโกะจิ>//////<//น่ารักสุดๆเลย//ดาเมจ 20000







     

    Kagami or Kuroko >w<








    เจอฮาโลวีนเเบบนี้เค้ากลัวจัง~ไอร๊ยยยยย~>/////<








    รูปนี้เซอร์วิสไรเตอร์ที่ซู๊ดดดด~หนุ่มเเว่น 2D จะครองโลก >O<









    หึหึหึ~...รูปสุดท้ายนี้ขอตบท้ายด้วยท่านฮิ...น่ารักเเบบนี้ โดนขย้ำเค้าก็ไม่โกรธ~>////<

    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ปล.ไม่คอมเม้นท์ให้ไรเตอร์เศร้าน๊า....ฮือๆๆๆTTOTT



     























                

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×