[ Produce101DaeJin ] Love at first sight ❤ #แดจิน

ลำดับตอนที่ #2 : chapter 02 -------- ʕ ˵·ᴥ·ʔ

B
E
R
L
I
N
?

✐ #coincidence

{ Lee woojin }

พอกลับมาที่ห้อง ด้วยความว่างมากผมก็เริ่มค้นหาเฟซบุ๊คของพี่ ๆ โดยเริ่มจากหาคนหน้าคุ้น ๆ ที่ไปกดไลค์เพจคณะ ผมเลื่อนนิ้วดูไปเรื่อย ๆ จนเจอเฟซบุ๊คพี่อ๋ง โฮ๊ะๆ พี่พลาดแล้ว ทำไมไม่ปิดเฟซบุ๊คเนี่ย ผมรีบแคปหน้าจอแล้วส่งไปให้ซามูเอลดู

WooJin  : แซมฉันเจอ เฟซพี่อ๋งแล้วล่ะ * สติ๊กเกอร์ยิ้ม *

Samuel  : โอ้มายก้อด * สติ๊กเกอร์ตกใจ *

WooJin : Send a photo

ผมเลื่อนดูรูปพี่อ๋งเรื่อยๆ ที่จริงก็มีไม่กี่รูปหรอก เพราะว่าprivateไว้สำหรับคนที่ไม่ได้เป็นเพื่อนน่ะสิ แล้วผมก็มาหาเพื่อนพี่เขาต่อ เผื่อจะมีใครน่าสนใจบ้าง ผมล่ะอยากเจอเฟซบุ๊คพี่หมีจริงๆเลย

ไลน์ ♬

ผมเลื่อนดูแถบแจ้งเตือนด้านบน เจ้าแซมส่งรูปมาพอดี ผมเลยรีบเปิดดู

Samuel : ทายซิฉันเจอเฟซใคร

Samuel : send a photo

Samuel : เฟซพี่หมีที่มาจีบแกไง

โห นี่มันยิ่งกว่านักสืบอีก หาได้ไวมาก ไวกว่าผมอีกเนี่ย

WooJin  : จีบอะไรกัน พี่เขาแค่กวนตีนเฉยๆ

Samuel : แล้วจะคอยดู ฮ่าๆ

ผมพิมพ์ชื่อลงไปที่ช่องค้นหา เฟซบุ๊คพี่หมีก็เด้งขึ้นมาทันที ชื่อเฟซบุ๊คเสี่ยวมากอะนึกว่าแว๊นที่ไหน ' พี่หมีคนหล่อ อย่าแอดมาเดี๋ยวใจสั่นไม่รู้ตัวนะครับ ' มีใครตั้งชื่อเฟซบุ๊คยาวกว่านี้อีกมั้ย ของพี่อ๋งแค่ ' อ๋ง อ๋ง ' เอง  แหม.......รูปโปรไฟล์เป็นรูปแมวด้วย ไม่ยักกะรู้ว่าคนแบบนี้จะมีมุมมุ้งมิ้งด้วย ผมเลื่อนดูรูปพี่หมีเรื่อย ๆ มีแต่รูปแมว แล้วก็รูปเจ้าตัวเซลฟี่กับแมวหลายรูปเลย ก็ไม่รู้ว่าผมเผลอยิ้มออกมาตอนไหน รู้ตัวอีกที มือผมก็ดันไปกด Add friend พี่เขาซะได้ ผมจะทำยังไงดีเนี่ย ไม่ทันไรพี่บ้านั่นก็รับแอดแล้ว อะไรวะนี่ออนไลน์24ชม.หรือไง พี่เขาจะเข้าใจผิดผมป่ะเนี่ย ผมแอบคิดมากด้วยความหวั่นใจจริง ๆ

- รูปโปรไฟล์ของพี่หมีเขาล่ะ -

- พี่หมีกับเหล่าน้องเหมียวของเขา -

ʕ•ᴥ•ʔ  - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  ʕ•ᴥ•ʔ

{ Kang Daniel }

ตอนเย็นผมนัดกับเพื่อนที่ร้านข้าวที่ไกลจากมหาลัยพอสมควร เพื่อหลีกเลี่ยงการเจอกับเด็กปี1 จะได้เม้าท์กันสะดวก ๆ หน่อย ยิ่งวันนี้มีพวกพี่ว๊ากมาด้วย ถ้าเด็กมันมาเห็นในสภาพนี้ก็คงไม่ดีล่ะครับ หัวข้อTopicในวันนี้ก็คือน้องเป็นยังไงกันบ้าง น้องรหัสกูเป็นไง มึงเทคน้องให้กูมั้ย น้องคนไหนน่ารัก ประมาณนี้แหล่ะครับ อยู่ๆ ผมก็รับรู้ถึงแรงสั่นของโทรศัพท์ที่วางไว้ข้างมือ ผมชะโงกหน้าไปดู แล้วก็ต้องอ้าปากหวอ มันเป็นแจ้งเตือนจากเฟซบุ๊คครับว่ามีคน Add friend มา แต่ผมจะไม่ตกใจขนาดนี้  ถ้าคนแอดมาไม่ใช่น้องอูจินล่ะก็ผมก็คงไม่เป็นแบบนี้หรอก 

“ มะ มะ มึง มีคน....อะแอด ” ผมปากสั่น พวกเพื่อนก็ทำหน้างงสงสัยกันใหญ่ว่าผมพูดอะไร

“ อะไรของมึงแดน ” ฮวังมินฮยอนทำหน้ายุ่งสงสัย

“ มะมึง ดะดะดูนี่..... ” ผมได้แต่ทำท่าทางชี้ไปที่โทรศัพท์ เจ้าพวกนั้นก็ขยับมามุงดูกันใหญ่

“ เอามานี่ กูดูเอง ” ว่าแล้วไอ้ดงโฮมันก็เอาโทรศัพท์ผมไปชูให้เพื่อนดู ทุกคนแม่งก็อ้าปากเหวอกันใหญ่

แล้วแม่งก็กดรับเพื่อนเรียบร้อย ไม่ให้ผมเล่นตัวเลยครับ

“ อ้ะ น้องกูแอดมา กูอนุญาต กูรับให้แล้วนะ ” ดงโฮยิ้มที่มุมปาก ยักไหล่ ก่อนจะยื่นโทรศัพท์คืนมาให้ผม

“ ย่าห์ ไอ้แดนแม่งงงง ไม่เบานะมึง เจอหน้าน้องวันเดียว น้องก็หลงเสน่ห์เลยเหรอ ” คิมซังกยุนแซว

“ หลงห่าอะไร น้องทั้งเบะปาก มองบนใส่ กูว่าน้องแค่มาส่องแต่ดันมือลั่นมากกว่า ”

     ใช่ ! ก็ถูกอย่างที่ซองอูว่า คนตัวเล็กแค่มาส่องแล้วแค่มือลั่นเฉยๆ ไม่ได้หลงเสน่ห์อะไรแดเนียลเลย ออกจะเกลียดขี้หน้ามากด้วยซ้ำ แต่คนที่ชอบเข้าข้างตัวเองอย่างแดเนียลนั้น กลับคิดว่า

อ้าวเหี้ยอ๋ง มึงไม่พูดก็ไม่มีใครว่านะอ๋ง ผมมองค้อนใส่มันทีนึง แต่มันก็ไม่สะทกสะท้านครับทำลอยหน้าลอยตาเฉย  “ มึงดับฝันกูมากเชี้ยอ๋ง ” ผมมองแรงใส่ไอ้อ๋ง ส่งสายตาประมาณว่าเดี๋ยวมึงเจอกู เดี๋ยวมึงจะมาเรียกกูว่าก้อดแดเนียแทบไม่ทัน

“ กูก็คิดอย่างเชี้ยอ๋งมันนะ ถึงกูจะไม่เห็นก็เถอะ ฟังจากที่มึงเล่าแล้วก็เป็นไปได้ว่ะ ”

ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยที่มินฮยอนพูด

“ เดี๋ยวต้องไปดูสักหน่อย ว่าจะเป็นยังไงกันบ้าง ” ดงโฮพูดพลางลูบคางไปด้วย ผมก็หวั่นใจแทนน้องๆ ปี1จริง ๆ ครับ ได้ยินมาว่าปีนี้พี่ว๊ากจะเข้มข้นมาก เพราะว่าปีก่อนโดนรุ่นผมแหกกฎซะหนักเชียว ปีนี้เลยต้องมีเปลี่ยนกฎใหม่นิดหน่อย โชคดีนะน้อง ก่อนกลับดงโฮหันมาพูดกลับผมว่าทำอะไรน้องมันก็เกรงใจพี่รหัสน้องที่เป็นพี่ว๊ากมั่ง อย่าให้เยอะเกินไป พร้อมกับบอกว่าจะเล่นน้องผมให้สาสมใจเลยทีเดียว ควานลินเอ๊ย เตรียมใจให้ดีนะลูกนะ แค่มันไม่ทำอะไรน้องอูจินก็พอ สงสารคนตัวเล็กจะช้ำเอา ʕ　·ᴥʔ

ʕ•ᴥ•ʔ  - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  ʕ•ᴥ•ʔ

{ Lee woojin }

               และแล้วก็เข้าสู่วันที่ 3 ของการรับน้อง หลังจากที่ผมมือลั่นไปวันนั้นผมก็นอนไม่หลับกระสับกระส่ายพลิกไปพลิกมาทั้งคืนเลย พอเจอหน้าคนหมีตรงหน้าผมก็เอาแต่หลบตาตลอด พี่เขายืนอยู่ตรงไหนผมก็ไม่ไปตรงนั้น พอพี่เขาจะเดินเข้ามาผมก็เดินหนี เป็นอย่างนี้อยู่ทั้งวัน ก็ไม่รู้ว่าพี่หมีจะโกรธหรือเปล่าแต่ผมไม่อยากให้พี่เขาเข้าใจผิดว่าผมชอบ ผมเองก็เหมือนจะปิ๊งสาวนึงหน่อย ๆ แล้วด้วย พูดแล้วก็เขินครับ สาวที่ว่าอยู่หอเดียวกันกับผมเลย เรียกว่าพรหมลิขิตได้หรือเปล่านะ  ʕ≧ᴥ≦ʔ

ขณะที่ผมกำลังจะล็อคประตูห้องเอากุญแจคล้อง ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่คนข้างห้องผมเปิดประตูออกมาพอดี ผมหันหน้าไปเพื่อจะทักทายเผื่อว่าจะเป็นคณะเดียวกัน แต่คนข้างห้องดันทักผมก่อน

“ อ้าว อูจิน ห้องข้างกันเลยนะเรา ดีจัง ” คนหน้าหมีที่ตัวสูงกว่าผมเอ่ยทักทายด้วยหน้าตายิ้มแย้ม ยิ้มทีก็เห็นตีนกาเหมือนเดิม พี่หมีเองครับที่อยู่ข้างห้อง............ โอ๊ยยยยยยยยยยยยย บังเอิญเกินไปมั้ง

ผมโค้งให้ตามประสาคนมารยาทดี แล้วก็เดินหนีไปเลย “ เดี๋ยวก่อนสิอูจิน ไปพร้อมพี่มั้ยล่ะ ” พี่หมีเดินมาขวางทางผม “ ไม่เป็นไรครับ ผมเกรงใจน่ะ ” ผมส่งยิ้มให้น้อย ๆ ก่อนจะเดินเลี่ยงไปอีกทาง แต่พี่หมีก็ยังเดินมาขวางทางผมอีกจนได้ เป็นแบบนี้อยู่นานครับ “ ไปกับพี่นะ เดินมันปวดขา ”

“ อะ ก็ได้พี่ แต่ผมต้องไปกับซามูเอลด้วยนะ ” ผมตอบรับด้วยความรำคาญ พี่หมีพยักหน้าแล้วยิ้ม

ก็เลยต้องซ้อนมอไซต์ไปคณะกัน3คนครับ ผมนั่งหน้าพี่หมีขับซามูเอลนั่งหลัง ผมพยายามจะให้พี่หมีนั่งข้างหน้าแล้วแต่พี่หมีบอกว่าผมตัวเล็กนั่งข้างหน้าได้ ซามูเอลก็พยักหน้าเห็นด้วย แหม๋ ไม่เคยช่วยกันบ้างเลยเพื่อนบ้า  ʕ； •`ᴥ•´ʔ

วันนี้พี่ ๆ ให้เตรียมหมวก รองเท้าผ้าใบคู่เน่า กับครีมกันแดดมาด้วย ต้องลงแปลงปลูกข้าวโพดกัน ข้าวโพดเนี่ยเราจะปลูกไว้เลี้ยงสัตว์ที่คณะทุกปี  ระยะเวลาการเก็บเกี่ยวก็ประมาณ2เดือนอันนี้ผมก็ฟังจาก พี่ ๆ มาอีกทีนะ แฮะๆ พอถึงเวลาบ่ายแก่ ๆ    พี่ ๆ ก็ปล่อยพวกเราลงทีมลุยแปลงกัน แบ่งงานว่าใครจะเตรียมดินสำหรับเพาะปลูก ต้องขุดต้องพรวนดิน ฝ่ายนี้ต้องใช้แรงงานเก่งฮะ ฝ่ายถอนหญ้า ฝ่ายหว่านเม็ด และฝ่ายเสิร์ฟน้ำ แน่นอนว่าผมที่ถนัดใช้แรงงานอยู่แล้วต้องอยู่ฝ่ายถอนหญ้าครับ 

“ พวกนาย หิวน้ำกันมั้ย พักกินน้ำกันก่อนเถอะ ” ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง ‘ คิมโซฮเย’ ถือกระติกน้ำพร้อมกับยื่นหลอดมาจะป้อนผมพอดี ผมพยักหน้าก่อนจะดูดน้ำด้วยความกระหาย เธอหัวเราะน้อย ๆ  อ่า..น่ารักจังครับ 

เธอคือคนที่ผมบอกว่าแอบชอบหน่อย ๆ ไง ʕ♡˙ᴥ˙♡ʔ

“ เฮ้ย ฉันก็หิวน้ำนะ อูจินรีบกินไว ๆ ” ซอนโฮพูดแล้วก็คว้ากระติกน้ำมาเลย สงสัยจะหิวมากนะ น้ำก็ไม่เว้น “ ซอนโฮ อูจินยังดื่มไม่เสร็จเลยนะ ” โซฮเยหันไปดุซอนโฮ แต่เจ้าซอนโฮไม่สนใจครับ ก่อนจะยื่นกระติกคืนให้โซฮเย โซฮเยรับกระติกมาแล้วเขย่าดู        ว่างเปล่าเชียวครับ

“ กินหมดเลยนี่นา ไม่เหลือให้แดฮวีกินเลย นายนี่ตัวกินจริงๆเลยนะซอนโฮ ” ว่าเสร็จก็เดินดุ่ม ๆ ไปเลยครับ

“อะไรวะ กินน้ำหมดแค่นี้ ทำเป็นบ่น แบบนี้แหล่ะฉันก็เลยไม่ชอบผู้หญิงน่ะ ” ผม แดฮวีมองหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมายกับสิ่งที่ซอนโฮพูด หรือว่าจะเป็นควานลินที่ซอนโฮชอบ “ อะไร ไม่ใช่ควานลินเว้ย  ”แหม ทำไมรู้ทันล่ะ

“ ไม่ใช่ควานลินแล้วเป็นใครล่ะ ” แดฮวีถามไปด้วย ถอนหญ้าไปด้วย

“ ยังไม่เจอ แต่ไม่ใช่ไอ้ควานลินแน่นอน หยุดมโน ”

“ เปล๊า ฉันไม่ได้คิดอะไรสักหน่อยเนอะ อูจินเนอะ ” แดฮวีหันหน้ามาทางผมเพื่อหาแนวร่วม ผมก็พยักหน้าด้วย 

แต่ซอนโฮก็ส่ายหัวเหมือนเอือม ๆ

 “ ถอนหญ้าเสร็จแล้ว เอามาทิ้งนี่มา ” พี่หมีเดินถือถังเก็บหญ้ามากับพี่อีกคนที่ผมไม่รู้จัก  

ซอนโฮ แดฮวีเก็บเศษหญ้าใส่ถังโดยดี   มีแต่ผมหันไปถอนทางอื่น ทำเหมือนไม่ได้ยิน คนตัวโตกว่าเลยวางถังแล้วก็เขยิบมาถอนหญ้าช่วยผม

“ ทำไมอูจินไม่คุยกับพี่ล่ะครับ ” คนตัวโตก้มหน้ามองผม หน้าเราห่างกันแค่คืบ ผมเลยเอาดินป้ายหน้าให้

" แกล้งพี่ทำไมอูจินนา.. " คนหน้าหมียู้ปากขึ้น เอามือปัดดินออกจากหน้า ผมก็หมั่นไส้เลยเอาป้ายอีกที

คนหน้าหมีเลยป้ายกลับบ้าง แต่ผมหลบทัน “ ไม่ให้ป้ายง่าย ๆ หรอกพี่ ผมเข็ดตั้งแต่พี่เอาสีมาวาดหน้าผมแล้ว มันล้างยากมากกกกกก ” ผมลากเสียงยาว หวังจะให้พี่เขาสำนึกบ้าง

" ก็น่ารักออก หน้าเละก็น่ารักหน่า " แหม๋ ไม่ต้องมาหยอดเลย ผมไม่หลงกลหรอกนะ  ʕノ)ᴥ(ヾʔ

" น่ารักกับผีสิพี่ พี่ไม่มาโดนแบบผมนี่นา " พี่หมีหัวเราะ ผมอยากมองบนใส่จริง ๆ ไม่สะทกสะท้านเลยเหรอ

" นก นก นก นก มึงเห็นนกมั้ยวะ " พี่หมีลุกขึ้นก่อนจะวิ่งไปเตะคนที่พูด คนอะไรเลือดร้อนจริงๆ แบบนี้ใครจะเอามาเป็นแฟนล่ะครับ 

" พวกแก ฉันแอบเห็นพี่กลุ่มนึงอะ ใส่ชุดนักศึกษาเต็มยศเลยนะ มายืนเรียงแถวดูตอนที่พวกเราทำงานด้วยนะ "  

ซามูเอลที่เป็นฝ่ายใช้แรงงานเดินมาบอกด้วยความหน้าตาตื่นใหญ่ 

" พี่เขามาดูเฉย ๆ มั้ง อย่าคิดมาก " ผมตอบ อาจจะมีเรียนก็เลยใส่ชุดเต็มยศไง แปลกตรงไหน

" แต่ฉันว่าพี่เขาต้องเป็นพวกพี่ว้ากแน่ ๆ เลยอะ " ทุกคนหันขวับไปทางแดฮวีโดยไม่ได้นัดหมาย

            พวกพี่ว้ากเหรอ ผมไม่ได้เตรียมใจที่จะมาเจอเลยนะ ไม่คิดว่าคณะที่ผมเรียนจะมีพี่ว้ากนะ นอกจากจะเลือกเรียนคณะนี้เพราะที่บ้านเลี้ยงแมวเยอะแล้ว ก็เลือกเพราะไม่น่าจะโดนว้ากด้วยแหล่ะ ผมซิ่วทันมั้ยเนี่ย แม่คร้าบ ช่วยด้วย 

- คิมโซฮเยที่น้องอูจินแอบชอบหน่อยๆ -

จาก Produce101 ซีซั่นแรกค่ะ ไรเตอร์ว่าน้องน่ารักดีนะ  ><

ʕ•ᴥ•ʔ  - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  ʕ•ᴥ•ʔ

ขอโทษที่มาต่อช้านะคะ แต่งแล้วลบบ่อยมาก

ช่วงนี้ไม่ค่อยมีอารมณ์แต่งเลย ยังเสียใจที่น้องอูจินไม่ได้ไปต่อ 

แต่เรือเราจะไม่ล่ม ก็แอบภาวนาว่าวันศุกร์นี้จะมีโมเมนต์แดจินให้ชื่นใจบ้าง

เป็นการต่อชีวิตชิปเปอร์ตัวน้อยๆ อย่างเรา 

มีคนถามมาว่ารับน้องจริงๆ เป็นแบบนี้มั้ย ขอตอบเลยค่ะ

ว่าประมาณนี้ แต่ไม่เหมือนกันซะทีเดียว 

ฝากฟิคนี้ไว้ในอ้อมใจทุกคนด้วยนะคะ 

ไม่มีแท็กในทวิตนะ กลัวเพื่อนมาแซว 555555

แอบแต่งเรื่องนี้ไม่บอกใคร แต่งเงียบๆ