[Yaoi]Kuroko no Basuke!....รักได้ไหม นายจืดจาง?

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 :: วันปิดเทอมที่เเสนวุ่นวาย 2 (100%) >////

''คือ....''พิธีกรชี้นิ้วไปที่คนร่างเล็กเเสนบอบบาง เจ้าของเรือนผมสีฟ้า นั้นก็คือ~...คุโรโกจจิของเรานั้นเอง

''เอ๋?...''เเต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะยังไม่รู้อะไรเลย

''เห~~~!!!คุโรโกะเนี่ยนะ~O[]O!???''ดูเหมือนทุกๆคนจะตกใจกันมาก โดยเฉพาะคางามิ

'น....น...นี่เราต้องวิ่งไล่จับคุโรโกะงั้นหรอเนี่ย...-////-'<<<คางามินึก

'...?'<<คุโรโกะ

'หึหึหึ~....จะจับกินไม่ให้เหลือเลย เจ้าเเกะน้อย'<<<ทุกคนในงาน

''ตอนนี้ให้เวลาเเกะน้อยเตรียมตัวสักครู่นะครับ...ถ้าเกิดพร้อมเเเล้วให้บอกผมได้เลย~''

''นี่...คุโรโกะ นายจะเป็นเเกะจริงๆหรอ?''คางามิหันไปถามคุโรโกะ

''เ่อ่อ.....เเค่วิ่งก็พอสินะครับ...งั้นผมพร้อมเเล้วล่ะครับคุณพิธีกร''คุโรโกะยกมือขึ้นเพื่อเป็นสัญญาณให้รู้ หลังจากนั้นก็ค่อยๆวิ่งจ๊อกๆออกไปจากงานอย่างช้าๆ

'นี่ตกลงเอ็งไม่รู้อะไรเลยสินะ...-*-'คางามินึกในใจพร้อมกับมองไปรอบๆตัวที่เเผ่ไปด้วยรังสีอัมหิต

30 วินาทีผ่านไป...

''ตอนนี้ได้เวลาเเล้วล่ะนะครับ...เตรียมตัว...3...2....1...GO!~ปรี๊ดดดดดด~''สิ้นเสียงนกหวีดต่างคนต่างวิ่งออกจากห้องประชุมอย่างเร็วเพื่อหมายจะเอาชีวิตเจ้าเเกะตัวน้อยรวมถึงคางามิด้วย

อีกด้านหนึ่ง....

''เเฮ่ก...เเฮ่ก...เเฮ่ก...''ร่างบางวิ่งด้วยความเหนื่อยหอบ ถึงเเม้จะวิ่งจิ๊อกกิ้งเเละวิ่งได้ระยะทางเพียงนิดเดียวก็ตาม เเต่เนื่องจากชุดกระโปรงสีขาวฟูฟ่องบวกกับร้องเท้าส้นสูง ทำให้เขาเหนื่อยเป็นเอามาก

''เฮ้ย!...นั้นไง...เจอเเกะเเล้ว~!''เสียงชายคนหนึ่งในฝูงหมาป่าตะโกน เเละดูเหมือนว่าหมาป่าตัวอื่นๆจะให้ความสนใจมากด้วย

''หึหึหึ....''ฝูงหมาป่าตัวใหญ่ค่อยๆเก้าเท้าเดินเข้ามาหาเจ้าเเกะตัวน้อย ร่างบางพยายามจะวิ่งหนี เเต่ตอนนี้เเค่ยืนทรงตัวยังเเทบไม่ได้เลย ทั้งร่างกายของเขาอ่อนล้าไปหมด เเละข้อเท้าก็ดันมาพลิกเอาเสียด้วย(น้องเเกะจะถูกินเเล้ว วะฮ่าๆๆๆๆๆ >w
''เจ้าเเกะตัวน้อย...น่ารักจังเลยน้า~''หมาป่าตัวใหญ่ตัวหนึ่งเดินเข้าไปใกล้ลูกเเกะตัวน้อย 

''อะ...อะ..ไร...กันครับ''ร่างบางค่อยๆถอยห่าง

''หึหึหึ~...''ชายร่างยักษ์ผู้เป็นหมาป่าผลักร่าบางเข้ากับผนังเเล้วค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปใกล้

''น่ากินจัง....หึหึหึ~''หมาป่าตัวนั้นจับคางของร่างบางเงยขึ้น ร่างบางพยายามที่จะขัดขืน เเต่ตอนนี้เขาไม่มีเเรงพอที่จะขัดขืนเลยเเม้เเต่น้อย

''ป...ปล่อยผมนะครับ....''ร่างบางดิ้น

''เเกจะทำอะไรน่ะ...ไอ้โรคจิต!!!!''หมาป่าร่างยักษืรีบหันควับตามเสียงก่อนที่จะกระ้เด็นปลิวไปติดกับผนังด้วยหมัดที่จูบเค้าที่ปากอย่างจัง

''ค...คางามิคุง..''

''ไปเร็วคุโรโรโกะ!''คางามิรีบวิ่งเข้ามาคว้าข้อมือของร่างบางเเละพาวิ่งอย่างรวดเร็ว

''หยุดนะว้อยยยย~!''หมาป่าที่เหลือตะโกนก่อนออดตัววิ่งตาม

หลายวินาทีผ่านไป.....

''เเฮ่ก....เเฮ่ก....เเฮ่ก....''ตอนนี้ทั้งคู่เหนื่อยเป็นอย่างมาก คุโรโกะล้มตัวลงนั่งพิงผนังพักส่วนคางามิก็เดินไปดูราดราวด้านนอกก่อนจะรีบปิดประตูเเล้วเดินเข้ามาในห้อง

''พวกนั้นตามมาไม่ทันเเล้ว....พักก่อนเถอะ..''คางามิทรุดลงนั่งข้างๆร่างบาง

''อื้อ.....''ร่างบางนั่งสูดลมหายใจช้าๆ เเล้วค่อยๆเอียงหัวลงมาซบไหล่ของคนที่นั่งข้างๆ เเล้วพริ้มหลับตาลง

''อะ...อื้ม....''ร่างใหญ่ค่อยๆเอามือโอบร่างบางเข้ามาเเนบชิดกายเพื่อให้ความอบอุ่น เเล้วลูบไล่เรือนผมสีฟ้าเบาๆด้วยความเอ็นดู

หลายนาทีต่อมา....

''อือ...งือ..หืม...?''ร่างบางค่อยๆลืมตาช้าๆ เขารู้สึกได้ถึงอ้อมกอดอันอบอุ่นเเละ....เขาสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของใครบางคนที่เเตะโดนปลายจมูกพอดี 

''คางามิคุง~!O////O''ด้วยความตกใจมือจึงเผลอไปผลักหน้าคนข้างๆเข้าอย่างจัง

''โอ้ย~! อะไรของนายเนี่ย....คุโรโกะ...- -''คางามิยืดเส้นยืดสายเเล้วหันไปมองคนตรงหน้า

''ป....เปล่าครับ..-////-''ร่างบางเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย(อั่ยย๊ะ~~~ฟินนน~>///.,///<)

''เห้ย~!...มันหายไปไหนเเล้ววะ~!''

''เออ..นั่นดิ...''เสียงของฝูงหมาป่าที่ดังเข้ามาข้างในทำให้ทั้งสองรู้ตัวว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลามานั่งสวีทหวานกันสองต่อสองเเล้ว

''เอาไงต่อดีล่ะ....''คางามินั่งเอามือกุมขมับเเล้วมองไปทางคุโรโกะ ทันใดนั้น....เขาก็สังเกตเห็นว่าที่ชายกระโปรงของคุโรโกะมีอะไรสีเเดงๆติดอยู่

''อะไรน่ะ...คุโรโกะ...- -''คางามิชี้ไปที่ชายกระโปรงที่เปื้อนสีเเดงๆ ร่างบางสะดุ้งโหยง ก่อนที่จะรีบรวบชายกระโปรงไว้

''ม...ไม่มีอะไรครับ''ร่างบางรีบถอยห่าง

''อะไรน่ะ...เอามาให้ฉันดูเดี๋ยวนี้นะ''คางามิเลื่อนเข้าไปใกล้

''ม...ไม่มีอะไรจริงๆนะครับ

''ถ้าไม่มีฉันก็ขอดูหน่อยสิ..''

''ดู...ดู...ดูไม่ได้นะครับ อ้ะ~!''เนื่องจากไม่ได้ระวังตัว คางามิเลยเผลอไปสะดุดกระโปรงอันฟูฟ่องอของคุโรโกะ ร่างของร่างใหญ่คร่อมร่างบางได้พอดีเลยทีเดียว ลมหายใจที่เข้าปะทะกัน ปลายจมูกของทั้งสองที่เเตะกันเบาๆ ดวงตาสีฟ้าประสานกันกับดวงตาสีเเดงอมน้ำตาล นี่มัน...ฉากรักในละครเลยนี่นา -/////-

''เห้ย!...เสียงอะไรน่ะ อ้ะ =[]=!?''<<<เงิบ

''มีอะไรครับ...หัว...หน้า =[]=!?''<<<<เงิบตาม

''=[]=!?''<<<คนต่อมา

''=[[[]]]=!?''<<คนต่อๆมา

''O[]o!?''<<<คนต่อๆๆๆๆมาเเละคนอื่นๆ

''น...นี่พวกเเกสองคน จ..จะทำอะไรกันน่ะ!?''ผู้เป็นหมาป่าคนหนึ่งพูดขึ้น

''หึหึหึ...ก็เห็นเต็มสองตาอยู่เเล้วนี้...''คางามิโน้มหน้าลงไปให้ใกล้กว่าเดิมอีก

''อ...ไอ้หื่นกาม...อ...ไอ้โรคจิต..ไอ้เกย์....!@#$%&^%&*^(+@#''ระหว่างที่เจ้าหมาป่ากำลังสบถเเละพรรณาคำต่างอยู่นั้น ร่างใหญ่ก็ใช้จังหวะนี้รีบรวบตัวร่างบางเเละหนีออกไปทันที

อีกด้านหนึ่ง....

''น...นี่ คางามิคุง...ปล่อยผมลงก็ได้นะครับ ผมเดินเองได้ ตัวผมก็ไม่ใช่เล็กๆเเล้วนะครับ''ร่างบางกล่าวทำลายความเงียบ ในขณะที่คนผมเเดงกำลังอุ้มเขาในท่า'เจ้าหญิง'เเละพาหนีอยู่

''ตัวเล็กที่สุดในทีมละกัน...-////-''คางามิกล่าวกลับ

''-X-''อุ๊บส์

''ล...เเล้วจะพาผมไปไหนครับ?''

''กลับห้องประชุมไง''

''อ้ะ!...งั้นก็เเสดงว่า....-////-'' 'ผมถูกหมาป่าตัวนี้จับกินเข้าเเล้วสินะ//คุโรโกะ'

''อื้ม...-/////-''คางามิพยักหน้า เหมือนอ่านความคิดของคุโรโกะได้

เมื่อมาถึงหน้าประตูของห้องประชุม คางามิก็ยืนนิ่งอยู่สักพัก ก่อนที่จะพังประตูเข้าไป

''มาเเล้ว...''

เเปะๆๆๆๆ

เสียงปรบมือของชายคนหนึ่งดังขึ้นก้องกังวาลในห้องประชุม เขาคือคุณพิธีกรนั่นเอง

''คุณคือผู้พิชิตเจ้าลูกเเกะตัวน้อยตัวนี้สินะครับ....''พิธีกรเเสยะยิ้ม

''อื้ม....''คางามิยืนพิจารณาพิธีกร

''สิ่งที่คุณ...ปรารถนาล่ะครับ?''เมื่อพิธีกรพูดจบ คางามิก็หันมามองคุโรโกะตาปริบๆ จะว่าไปเขาลืมคิดเรื่องนี้ไปเสียสนิทเลย

''ว่าไงครับ....?^^''

''เอาหูมานี่สิ...ฉันจะบอก''

''ครับ....''คางามิวางตัวร่างบางลงเบาๆที่เก้าอี้ จากนั้นก็กระซิบกระซาบกับคุณพิธีกร คนที่ได้ยินเสียงกระซิบยิ้มร่าเริง เเล้วหันหน้ามามองร่างบางที่นั่งอยู่

''ได้เลยครับ^^''พิธีกรยิ้มร่า ร่างใหญ่เดินกลับมาหาคุโรโกะ

''กลับกันได้เเล้ว....พรุ่งนี้จะออกเดินทางเเล้วนะ....''

''เอ๋?....ออกเดินทางหรอครับ...''

''ก็ใช้น่ะสิ...หรืออยากจะให้ฉันอุ้มนายอีกล่ะ''ร่างบางรีบลุกขึ้นทันที ร่างใหญเมื่อเห็นเเบบนั้นจึงอดขำไม่ได้ เขารีบกลั้นหัวเราะเดินนำหน้าออกไป ส่วนร่างบางก็รีบก้าวเท้าตาม


-------------------------(ได้)โปรดติดตามชมตอนต่อมา....เอ้ย!...ต่อไป -w- -------------------

จาก..Writer :สำหรับตอนนี้...ขอโทษสำหรับความไม่สุภาพบางบทนะคะ T^T

---------------------------ถึงเวลาเเจกรูปค่าาาาาา~-------------------------------------------
สูบได้ตามสบายค่ะ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



ขอขอบคุณ...ขอบคุณ...ขอบคุณ...ขอบคุณค่าาาา~