[Yaoi]Kuroko no Basuke!....รักได้ไหม นายจืดจาง?

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 :: วันปิดเทอมที่เเสนวุ่นวาย (เปิดเรื่องมาปิดเทอมเบย)

ณ ห้องประชุมใหญ่ ในโรงเรียนเซย์ริน

ผ่างงงง~!!!!

''ทุกคน~!!!!!!!!....มีใครเห็นคุโรโกะมั๊ย~!!!''เสียงตะโกนดังไปทั่วห้องประชุม ทุกคนหันมามองที่ต้นเสียงโดยไม่ได้นัดหมาย(เนื่องจากหมายไม่อยู่#โดนเตะ)

''ฉันยังไม่เห็นเลย...มีอะไรงั้นหรอ?' ' ''ผู้เป็นกัปตันของทีมบาสโรงเรียนเซย์รินเอ่ยขึ้น หรือที่เรียกกันว่า ฮิวงะ จุนเปย์ นั่นเอง

''ไปกับพวกคิเสะน่ะ...''เสียงทุ่มต่ำของผู้มีเรื่อนผมสีเขียว มิโดริมะ ชินทาโร่ ดังขึ้น ก่อนที่เขาจะเบือนหน้าหนีเเละให้ความสนใจกับลัคกี้ไอเทมประจำวันของเขามากกว่า

''งั้นหรอ....''

ผ่างงง~!!!!!

''คุโรโกจจิมาเเล้ว~.....!!! >w<''เสียงอันคุ้นหูของหลายๆคนในที่ประชุม อดีตผู้เล่นทีมเจเนอร์เรชั่น ปาฏิหารย์ ผู้เป็นเจ้าของเรือนผมสีเหลือง นามว่า คิเสะ เรียวตะ ดังขึ้น ทำให้ดึงดูดสายตาทุกคนจับจ้องไปที่ใครบางคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูทางเข้า

ร่างเล็กเเสนบอบบางยืนนิ่งๆ  ชุดกระโปรงยาวคุมเข่าฟูฟ่องรัดรูป เผยให้เห็นเนินอกสีขาวบาง รองเท้าส้นสูงสีชมพูหวานเเหวว บนเรือนผมสีฟ้ายาวประดับประดาไปด้วยดอกไม้ชนิดต่างๆ เเก้มสองข้างเริ่มขึ้นสีเเดงอมชมพูด้วยความเขินอาย

'น..น...น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกก~ >/////.,/////<'

ทุกคนในที่ประชุมต่างคิดเห็นเป็นเสียงเดียวกันโดยไม่ได้นัดกัน ไม่ว่าหญิงหรือชายก็ตาม

เจ้าของชุดกระโปรงสีขาวค่อยๆจับมือร่างสูงเรือนผมสีเหลืองที่สวมชุดสูทสีดำเเละเน็คไทม์สีเเดง เเล้วก้าวเท้าเดินเข้างานไปพร้อมๆกัน

 

ทั้งคู่ยืนคุยกันอยู่สึกพักหนึ่งๆก่อนที่คิเสะจะขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ปล่อยให้คุโรโกะยืนอยู่ในงาน

''ไง....''ผู้เป็นดั่งเเสงสว่างคนที่สองของคุโรโกะกล่าวขึ้นเสียงเรียบเฉย เเต่หารู้ไหมว่า...เค้าต้องเก็บอาการมากเเค่ไน

''สวัสดีครับ...คางามิคุง''เจ้าของชุดกระโปรงตอบกลับ

''วันนี้....นายสวยกว่าทุกวันเลยนะ -/////-''เขาเบือนหน้าหนีเล็กน้อยเพื่อเก็บอาการไว้

''อ่ะ...ครับ .////.''ทางด้านคนที่ถูกชมก็เขินอายไม่เเพ้กันเลยทีเดียว

''ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่งานวันปิดเทอมครับ~โดยปีนี้มีการจัดงานร่วมกับโรงเรียนเทย์โควเเละโรงเรียนต่างๆอีกด้วยคร๊าบบบ~''เสียงพิธีกรบนเวทีทำลายบรรยากาศเลิฟๆของทั้งคู่ทลายลง ผู้คนต่างคุยจ้อกเเจ้กจอเเจเสียงดังกันอยู่ในงาน

''เเละบัดนี้ได้เวลาอันสมควรเเล้ว...ผมมีเกมสนุกๆให้ทุกคนได้เล่นกันทุกคนเลย~''

''เกมนี้....มีชื่อเกมว่าหมาป่ากินเเกะครับ...โดยมีกฏกติกาอยู่ว่า...ผมจะเลือก 1 คนที่อยู่ในงานเป็นเเกะครับ ส่วนที่เหลือให้เป็นหมาป่าครับ หลังจากนั้นผมจะให้เวลา 30 วินาที ให้เเกะวิ่งหนีไปให้ไกลที่สุดครับ จุดหมายอยู่ที่ ดาดฟ้าตึก A ครับ หลังจาก 30 วินาที ก็จะเริ่มให้หมาป่าออกวิ่งตามไปครับ ถ้าใครสามารถจับเเกะก่อนที่เเกะจะวิ่งไปที่ดาดฟ้าเเละำพากลับมาที่ห้องประชุมเเห่งนี้ได้ก็จะสามารถขออะไรก็ได้ได้ตามปรารถนาเลยครับ 1 อย่าง เเต่ถ้าเเกะสามารถวิ่งไปถึงดาดฟ้าได้ก่อนที่จะถูกจับละก็...เเกะจะเป็นฝ่ายชนะเเละขออะไรก็ได้ตามต้องการ 1 อย่างเช่นกันครับ^^''หลังจากที่พิธีกรอธิบายกติกาการเล่นเเสนยืดยาวเสร็จ เสียงคุยจ้อกเเจ้กจอเเจก็ดังขึ้นอีก ต่างคนต่างต้องการจะจับเเกะตัวนั้นให้ได้

''งั้นผมจะขอเลือกเเกะเลยนะครับ...เเกะตัวนั้น...คือ....คือ....''พิธีกรกวาดสายตามองไปทั่วๆงาน ก่อนที่จะไปสะดุดตาเข้ากับคนๆหนึ่ง

------------------โปรดติดตามชมเเละติดตามอ่านตอนต่อไป-----------------------------

เเจกๆๆๆๆๆ เเจกรูปขอรับ -w- #สูบได้ตามสบายขอรับ
 

คุโรโกจจิใครว่าเตี้ย...ไม่เตี้ยนะเค๊อะ -.,-





ฟ...ฟ....ฟินนนนนน~-///.,////-//เลือดพุ่ง




อ่ะจ่ะอ่ะ~=[]=!!!? ทำอะไรของนายน่ะ...คุโรโกจจิ

คุโรโกจจิ:ผ....ผมไม่เคะนะครับ>///<

----------------------------ขอบคุณค่ะ~~~~-----------------------------------------