คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ ๒ (๑oo%)
อนที่ ๒
วัน่อมา อมินนัพบับยูฮยอนเพื่อบอเลิ้วยวามร้าวรานใ ีวอนรู้ว่าอมินเศร้าึพาอมินมาปลอบใที่ร้านอาหารประำอทั้สอ แ่ยูฮยอนแอบสะรอยามมา และเห็นทั้สออัน ยูฮยอนเ็บปวึไม่ล้าเ้าไปปราัว แ่ลับไปรออมินที่หน้าบ้าน นระทั่ีวอนพาอมินมาส่
“ยู”
“เรารอมินนี่ั้นานแล้ว ทำไมลับึั?”
“มินนี่ไปิน้าวับีวอนมา”
“เรารู้แล้วล่ะ เราไปที่ร้านมาเหมือนัน แล้ว็เห็นไอ้วอนอมินนี่้วย”
อมินนิ่อึ้พูไม่ออ รีบรับสมอ้า
“ยู็รู้ทุอย่าแล้วนี่ ทำไมถึมาที่นี่อีล่ะ”
“มินนี่ะบอว่าที่มินนี่เลิับเราเพราะมินนี่บับไอ้วอนอยู่ั้นเหรอ”
“ มินนี่บีวอนอยู่”
“ไม่ริ มินนี่โห เราเป็นเพื่อนไอ้วอนับมินนี่ ทำไมเราะไม่รุ้ว่าเพื่อนับแฟนเราเป็นยัไ”
“ถ้าั้นยูเ้าใผิมาลอ เพราะวามริมินนี่บีวอนอยู่ริๆ”
ยูฮยอนอึ้ทันทีที่ไ้ยินอมินพู
“เลิโหะทีเถอะมินนี่ ยัไเรา็ไม่เื่อมินนี่หรอ”
ยูฮยอนเินออไป้วยวามเสียใ อมินร้อไห้ออมาอย่าเ็บปวและร้าวรานไม่แพ้ัน
อมินลับเ้าบ้าน และบอับพี่สาวว่าเลิับยูฮยอนเรียบร้อยแล้ว อฮยอนีใมา ึรีบไปแสัวที่บริษัทอยูฮยอนในวัน่อมา เพื่ออสมัราน ยูฮยอนอ่านประวัิารทำานออฮยอนแล้วรีบรับไว้ทันทีทำให้อฮยอนีใเป็นอย่ามา
ยูฮยอนนั่ทำานไปไ้สัพัฮันฮยอน็โทรศัพท์มาบ่นเรื่อปัหาารเินอบริษัท และบท้าย้วยารเร่ให้ยูฮยอนหมั้นหมายับียอนให้เร็วที่สุ ยูฮยอนไม่มีทาเลือ ึ้อรับำ แ่เมื่อียอนรู้เรื่อในวัน่อมา ็รีบมาหายูฮยอนที่บริษัท อฮยอนแอบไ้ยินียอนพูเรื่อที่ยูฮยอนะหมั้นับเธอ ึแอบไปฟั้วยวามสนใ
“ียอนอยารู้ว่า ทำไมอยู่ๆุป้าฮันฮยอนถึมาทาบทามอหมั้นียอน แล้วพี่มินนี่ล่ะ่ะ พี่ยูเอาพี่มินนี่ไปไว้ที่ไหน?”
“พี่ับมินนี่เราเลิันแล้วล่ะ” ยูอบเสียเศร้า
“ทำไมล่ะ่ะ ็พี่ยูบอียอนเอว่าพี่ยุรัพี่มินนี่?”
“่ามันเถอะ เรื่อมันผ่านไปแล้ว”
ียอนว้ามือยูฮยอนมาับ้วยวามเห็นใ
“พี่ยูอย่าิมานะ่ะ พี่ยู้อมเ้มแ็มาๆ ียอนะเป็นำลัใให้่ะ”
“อบใมานะะ น้อียอนอนนี้พี่รู้แล้วล่ะว่าไม่มีใรีับพี่เท่าน้อียอนอีแล้ว”
ยูฮยอนไ้ฟัที่ียอนพู็ึียอนเ้ามาอ้วยวามื้นัน อฮยอนมอหน้าอ้วยวามแ้น ่อนะบเท้าเินออไป้วยวามโมโห
อฮยอนเอาเรื่อที่ยูำลัะหมั้นไปเล่าให้อมินฟั้วยวามโมโห ทำให้อมินยิ่เศร้าหนัว่าเิม ีวอนสสารอมินมา ึพาอมินไปปลอบใ และถือโอาสสารภาพรัับอมิน อมินใมา เพราะไม่เยรู้มา่อนว่าีวอนรู้สึับเธอยัไ
เมื่อทั้สอลับถึบ้าน ็พบยูฮยอนัรออยู่ ีวอนหันไปเห็นยูฮยอน ยูฮยอนไม่พูพล่ามรเ้ามา่อยหน้าีวอน เปรี๊ย!! เลือึมออที่มุมปา อมินใ
“แ ไอ้เพื่อนทรยศ”
ยูฮยอนามเ้ามา้ำีวอน ีวอนยอมปล่อยให้ยูฮยอน่อยเพื่อเรียะแนนวามสสาราอมิน
่อ ๕o% ที่เหลือ ่าาาา ^^
“แทำับันแบบนี้ไ้ยัไ ทั้ๆที่แ็รู้ส่าันยัรัมินนี่อยู่”
“ปล่อยเถอะ ีวอนนะยู…ปล่อยเ้าสิ”
อมินพยายามไปึยูฮยอนให้ออมา แ่็สู้แรไม่ไ้ ยูฮยอนระาีวอนึ้นมาเห็นีวินหน้าบวมปู
“แะทำให้ันเ็บแ่ไหน็ไ้ แ่ถ้าะให้เลิรัมินนี่ ันทำไม่ไ้ว่ะ(ยูฮยอนถึับอึ้ไปั่วะ) ันรัมา่อนแอีไว้ยูแ่าหาือนที่มาทีหลั”
ยูฮยอนำหมัแน่นะ่อยีวอน แ่อมินเ้ามาบหน้ายูฮยอน เพียะ!! ยูฮยอนใหันไปมออมิน้วยวามอึ้…เสียใ
“มินนี่!”
“ลับไปะ…ลับไป! ่อานี้ันถือว่าันไม่รู้ันายอีแล้ว เ้าใมั้ยฮะ ุยูฮยอน”
ยูฮยอนยันิ่…อึ้ยืนอยู่ับที่
“ไปสิ”
ยูฮยอนับรถออไป้วยวามเสียใ อมินหันหน้าไปมอีวอน้วยวามเห็นใ ่อนะพยุ่ีวอนเ้าไปในบ้าน แววาอีวอนเปลี่ยนเป็นร้ายาที่ทุอย่าเป็นไปามแผน
หลายวัน่อมา ถึานหมั้นอยูฮยอนับียอนที่โรแรมอมินำใ้อไปร่วมานามารยาท โยมีีวอนามไปเป็นเพื่อน้วย ยูฮยอนพยายามะแอบมาุยับอมินอีรั้ แ่อมินยัยืนยันว่าวามสัมพันธ์อเ้าับยูบลไปแล้ว
ในะที่ทุฝ่ายำลัเรียมวามพร้อมในานันอยู่ ียอน็แ่หน้าเสร็พอี แ่แล้วู่ๆียอน็เหลือบไปเห็นอฮยอนเปิประูเ้ามาในห้อ
“พี่อฮยอน”
อฮยอนยิ้ม…แล้ว็เปลี่ยนแววาเป็นร้ายา่อนะบหน้าียอนาให่ เพียะ!! นียอนหน้าหันเไปิำแพ ียอนหันมาน้ำาลอ
“พี่อฮยอนบหน้าียอนทำไม่ะ?”
“นี่เป็นอวัวันหมั้นสำหรับผู้หิหน้า้านอย่าเธอ”
อฮยอนิผมียอนแล้ว็บอี้า้วยวามโรธแ้น
“โอ๊ย!!”
“เธออย่านึว่าวามอ่อนแออเธอะทำให้ไ้ยูไปนะ เธอิผิ ราบใที่ันยัอยู่ เธอะไม่มีวันไ้สมรสรัับเาหรอ ผู้หิอย่าเธอสมวราย”
ียอนร้อไห้้วยวามเ็บปวและลัวสุๆ
“พี่อฮยอน…ปล่อยียอนเถอะนะะ…ียอนเ็บ”
อฮยอนผลัียอนออไป นล้มไปอับพื้น
“เ็บสิี เพราะนั่นเป็นสิ่ที่ัน้อาร ถ้าเธอไม่อยาเ็บัวมาว่านี้ เธอ้อยเลิานหมั้นวันนี้ะ”
“ไม่่ะ ียอนะไม่ยอมยเลิานหมั้น ียอนรัพี่ยู พี่อฮยอน่าหาล่ะะที่วรเลิรัพี่ยู”
อฮยอนสิแ…ำมือแน่นนัวสั่น…รี๊เสียั
“อ๊ายยย…แ…นัียอน!!! นับ้า…”
อฮยอนเินหน้าเหี้ยมเ้าไปึ้นร่อมบีียอนอย่าไม่ยั้มือ…เพียะ เพียะ…้ายที วาที ียอนร้อออมา้วยวามเ็บปว
“โอ๊ย…พี่อฮยอนอย่า่ะ…โอ๊ยยยย”
ยูฮยอน อมิน และีวอนที่ัสินใึ้นมาามียอน ไ้ยินเสียร้ออย่าเ็บปวอียอน ึรีบวิ่เ้ามา่วยและเห็นอฮยอนำลัทำร้ายียอน่อหน้า่อา ยูฮยอนเ้าไปึียอนออมาาอฮยอนแล้วหันไปมออฮยอน้วยวามไม่พอใ อมินรีบเ้าไปหาอฮยอน
“พี่อฮยอนทำอะไรฮะ?”
ยูฮยอน้อหน้าอฮยอน้วยวามโมโห
“ุทำแบบนี้ทำไมฮะ”
“เอ่อ…็…อฮยอน…อฮยอนไม่ไ้ั้ในะ่ะยู อฮยอนเอาอวัมาให้น้อียอน แ่น้อียอนลับปาอออฮยอนทิ้ แล้ว่าอ…อฮยอนเลยทนไม่ไหว็เลย…”
“พอไ้แล้ว…น้อียอนไม่ใ่นแบบนั้น ออไปะ”
“แ่ยู่ะ อไม่ไ้ั้ใริๆนะะ”
“ผมบอให้ออไปไ…ไปสิ”
ยูฮยอน้อหน้าอฮยอนาร้าว อฮยอนมอยูฮยอน้วยวามเสียใับารระทำที่าสิอัวเอ อมินรีบพาอฮยอนออไป
ยูฮยอนหันมาเ็น้ำาให้ียอน้วยวามเป็นห่ว
“เป็นยัไบ้ารับน้อียอน?”
ียอนอยูฮยอนแน่น ร้อไห้ออมา ยูฮยอนลูบหลัปลอบใ
“พี่ว่าเราเลื่อนานหมั้นออไป่อนีว่ามั้ยะ?”
“ไม่เป็นไระ ียอนไม่เป็นอะไรริๆ อย่าให้ทุอย่ามันพัเพราะียอนนเียวเลยนะะ”
อมินรู้สึอับอายายหน้าึรีบพาอฮยอนลับบ้าน โยทิ้ีวอนให้อยู่ร่วมานแ่เพียลำพัเมื่ออฮยอนลับถึบ้าน็อาละวาโวยวาย นลู้าร้าน้าว้มอมาอึมหนีลับไปหมเพราะวามใ
“หม..หมัน แนี่มันีแ่สร้าวามเือร้อนให้รอบรัวริๆ รู้อย่านี้อนแเิ ันน่าะให้แม่แเอาี้เถ้ายัปาแให้าย็ี”
“ใ่สิ ใรมันะไปแสนีอย่ามินนี่เาล่ะ หลานมินนี่สุที่รัอป้าทำอะไร็ีไปหมทุอย่า”
“พี่อฮยอนไม่พอใอะไร็มาลที่มินนี่สิฮะ แ่อย่าไป้าวร้าวับป้ามาอึม”
อมินรีบเ้ามาห้าม
“ันลับแแน่ ันทำเพื่อแมาั้เท่าไหร่ แ่แันไปเห็นนอื่นีว่า อีนัี้โรนั่นถึไ้ยูไป…พูแล้วโมโห ันน่าะบมันให้ายๆไปเลย เพราะแแท้ๆเลย มินนี่…เพราะแ…ไอ้น้อเนรุ”
มาอึมทนไม่ไหวเ้าบหน้าให้อฮยอนหยุบ้าลั่ อฮยอน็อมีสิึ้นมาทันที
“ป้าบแนเหรอ?”
“ันบเพื่อให้แมีสิ ะไ้ิเป็นับเ้าสัที”
อฮยอน้อหน้ามาอึม้วยน้ำาลอ่อนะบเท้าเินออไป้วยวามโมโห มาอึมหันมาถามอมิน้วยวามแปลใ
“พี่เราไปทำเรื่ออะไรมา?”
“ไม่มีอะไรหรอฮะป้า ผมึ้นห้อ่อนนะฮะ”
อมินเินึ้นห้อ ลับมานึถึวามหลัในอี ที่ทำให้อฮยอนเปลี่ยแปลาพี่สาวที่แสนี นลายมาเป็นน้าวร้าวและมีอาารประสาทอย่าทุวันนี้
บไปสำหรับอนที่ 2 เหนื่อยมาๆวันนี้ ไม่มีเวลาเลย TT^TT
ความคิดเห็น