My Brother ความฝันฉันคือเธอ ตอนที่ 4

เนื้อเรื่อง

My Brother ความฝันฉันคือเธอ
ตอนที่ 4

ในที่สุดการออดิชั่นก็เริ่มต้นขึ้น ในห้องเตรียมตัว
"เราจะเล่นเพลงอะไรกันดีล่ะ"ทิฟฟานี่ถาม
"นั่นสิ"ยูริเสริม
"ฉันก็กำลังถามเจ้าแอปเปิ้ลอยู่นี่ไง"แทยอนพูด ทุกคนต่างมองหน้ากันอย่างเอือม ๆ ในขณะที่เจสสิก้ารู้สึกว่าไม่มีหวังแล้วหลังจากที่ทำน้ำหกใส่เสื้อเยซอง เธอนั่งซึมไม่พูดอะไร ทำให้ทุกคนสงสัยว่าเธอเป็นอะไร
"เป็นอะไรหรือเปล่า เจส"ซันนี่ถามอย่าเป็นห่วง เมื่อสิ้นสุดคำถามน้ำตาเธอก็ไหลออกมาทันที
"เมื่อกี้ที่ออกไปตามซันนี่ ฉันเดินชนกับพี่เยซองแล้วก็ ฮึก น้ำแดงที่พี่เขาถือมาหกใส่เสื้อพี่เขาหมดเลย พี่เขาคงโกรธมาก ฉันอาจทำให้พวกเธอไม่ผ่านการออดิชั่นไปด้วย ฮึก"เจสสิก้าพูดไปพลางร้องไห้อย่างหนัก จนหน้าแดงไปหมด
"ไม่ต้องกลัวหรอก เมื่อกี้ฉันก็ไปมีเรื่องกับไอ้บ้าอึนฮยอกจอมเย่อหยิ่งมาเหมือนกัน ฉันไม่สนใจหรอก"ซันนี่พูด
"ถ้าพวกเขาเอาเรื่องส่วนตัวมาตัดสินพวกเรา ไม่ได้ดูที่ความสามารถก่อน พวกเขาก็เป็นแค่กรรมการห่วย ๆ ที่ไม่มีค่าอะไรเลย"แทยอนพูดพลางจิ้มไอแพด ทำให้ทุกคนมองหน้ากันอย่าง งง ๆ ไม่คิดว่าแทยอนจะมีความคิดดี ๆ แบบนี้ แต่มันก็ทำให้เจสสิก้าใจชื้นขึ้นมาเปราะหนึ่ง
"นี่ ฉันได้เพลงที่เราจะเล่นแล้วนะ In to the new world เป็นไง"แทยอนถาม
"ก็ดีนะ ฉันรู้จักเพลงนี้ ฉันเล่นได้"ยูริพูดขึ้น แล้วทุกคนก็พยักหน้าหงึกหงักเป็นการบอกว่าตกลง
"นักเรียนคะ สแตนบายหลังเวทีได้แล้วค่ะ"คุณครูคนหนึ่งเดินมาบอก
"ถึงคิวเราแล้วหรอเนี่ย"ทิฟฟานี่พูดพลางเดินไปเดินมา
"ไม่เดินก็ไม่มีใครว่าเธอขาด้วนหรอกนะ"ซันนี่พูด
"แล้วเธอไม่กลัวบ้างหรอ ข้างนอกอ่ะคนเยอะนะ"ทิฟฟานี่พูด
"ไม่เห็นต้องกลัวเลย แค่ออกไปเล่น ๆ ก็จบ"ซันนี่พูด
"ดูสิ นี่ขนาดซันนี่ไม่ตื่นเต้นนะเนี่ย เหงื่อออกเต็มหน้าเชียว"ยูริพูดพลางขำกับท่าทีของซันนี่
"เปล่าซะหน่อย"ซันนี่พูดพลางปาดเหงื่อที่ไหลเต็มหน้าเธอ
"ไปกันเถอะพวกเราต้องทำได้แน่นอน"ยูริพูดให้กำลังใจ แล้วพวกเธอก็ลุกเดินออกไปขึ้นเวที
ในที่สุดการแสดงของพวกเธอก็เริ่มขึ้น
"ซา รัง แฮ นอล รี นือ กิม มี แด โร ~~"เสียงของแทยอนประกอบไปกับเสียงดนตรีที่พวกเธอเล่นเป็นโชว์ที่ดีโชว์หนึ่งเลยทีเดียว กรรมการทุกคนมองหน้ากันอย่างพอใจ ยกเว้นพวกเธอทั้ง 3 คน SNSD ที่กลับรู้สึกไม่ชอบพวกเธอเนื่องจากเป็นกลุ่มเดียวที่ทำให้กรรมการ 5 หนุ่มของพวกเธอสนใจได้
"ซันนี่ น่าสนใจนี่"อึนฮยอกพูดพลางอ่านประวัติของซันนี่
"น้องคนนี้ชื่อทิฟฟานี่ นี่เอง"ดงเฮก็กำลังอ่านประวัติของทิฟฟานี่อย่างสนใจอยู่เช่นกัน
"เจสสิก้า ยัยซุ่มซ่าม หวังว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาดขึ้นมานะ เฮ้ย นี่เราจะเป็นห่วงยัยนั่นทำไมวะเนี่ย"เยซองอ่านประวัติของเจสสิก้าพลางยีหัวตัวเองอย่างสับสนกับความรู้สึกตัวเองว่าเขาจะห่วงเธอทำไม
"ยูริ เฮ้ย นี่มันเด็กงมงายที่ชอบไปดูดวงให้แม่เราบ่อย ๆ ตอนเด็ก ๆ นี่หว่า"ชีวอนพูดอย่างตกใจหลังจากได้อ่านประวัติของยูริ ก็ตอนเด็ก ๆเขาเคยอยู่บ้านข้าง ๆ ยูริ แต่พอเขาอายุได้ 13 ปีก็ย้ายบ้านไป ตอนเด็ก ๆ พวกเขาสนิทกันมาก ทำให้ชีวอนนึกถึงสมัยเด็ก ๆ ตอนที่ยูริเดินมากับหนังสือเล่มใหญ่ ๆ แล้วมานั่งอ่านว่าเขาจะต้องไปอยู่ที่ไกล ๆ แล้วเขาไม่เชื่อ ไล่ให้ยูริกลับบ้านไป ทำให้ยูริร้องไห้หนักมาก แต่ไม่นานเขาก็ต้องไปเรียนต่อต่างประเทศจริง ๆ มันกระทันหันมากจนเขาไม่ได้ขอโทษและบอกลาเด็กน้อยคนนี้เลยด้วยซ้ำ
"นานเท่าไหร่แล้วนะที่เราไม่ได้เจอกัน"ชีวอนพูดพลางยิ้มเล็ก ๆ พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นซันนี่เขาตกหลุมรักในความน่ารักปนกับบุคลิกที่ดูห้าว ๆ ดูทะมัดทะแมงของเธอในทันที "น่ารักชะมัด"
"แทยอน"ลีทึกพูดพลางมองแทยอนไม่กระพริบ ความน่ารักของเธอสามารถดึงดูดเขาได้เป็นอย่างดีเลยล่ะ คนดูชอบพวกเธอมากทั้งตบมือและกรี๊ดดังลั่น ยิ่งทำให้ 3 สาวหมั่นไส้พวกเธอเข้าไปอีก อยู่ ๆ หูฟังที่ยูริใส่เพื่อไม่ให้ได้ยินเสียงกรี๊ดเพราะเธอเกลียดเสียงกรี๊ดมากก็หลุดออกทำให้เธอได้ยินเสียงกรี๊ดดังลั่น ทำให้เธอเป็นลมล้มลงไปกองกับพื้นมือของเธอไปโดนปลั๊กหลุดทำให้กระแสไฟวิ่งไปที่กลองช็อตเจสสิก้าจนไม้กลองในมือเธอหลุดแล้วลอยไปโดนหัวเยซอง
"อะไรกันเนี่ย"เยซองพูดพลางลุกขึ้นอย่างหัวเสีย ทั้ง 5 หนุ่มรีบวิ่งขึ้นไปดูบนเวทีว่าเกิดอะไรขึ้น ส่วนพวกเธออีก 4 คนก็รีบวางเครื่องดนตรีแล้วมาดูว่ายูริเป็นยังไงบ้าง
"พอได้แล้ว พวกเธอหมดสิทธิ์ในการคัดเลือกแล้ว"เยซองพูดอย่างหัวเสีย
"ได้ไงอ่ะ นี่มันเป็นความผิดพลาดทางเทคนิคนะ พวกเราไม่ได้ตั้งใจซะหน่อยอ่ะ"ซันนี่พูดพลางจ้องหน้าเยซองอย่างไม่ลดละ
"ใช่ แต่ความผิดพลาดทุกอย่างเป็นเพราะพวกเธอทำเองไม่ใช่หรอ ถ้าพวกเธอตั้งใจและเอาใจใส่กับการแสดงมากกว่านี้ การแสดงของพวกเธอก็คงไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับส่วนรวมแบบนี้หรอก"เยซองพูดต่อ
"พวกเราขอโอกาสอีกซักครั้งเถอะนะคะ รับรองเลยค่ะว่าจะไม่ผิดพลาดอีก"เจสสิก้าพูดขึ้นแต่อึนฮยอกไม่ฟังเขาเดินมาอุ้มยูริที่เป็นลมลงจากเวทีไปห้องพยาบาลทุกคนจึงต้องลงจากเวทีตามพวกเขาไป เมื่อถึงห้องพยาบาลอึนฮยอกก็วางยูริลงบนเตียงแล้วเดินมาบอกคุณครูพยาบาลให้ดูแลเธอ แล้วพวกเขาทั้ง 5 คนก็เดินกลับห้องของพวกเขาไป ซันนี่ไม่ยอมจึงเดินตามไปหาเรื่องอีก
"นี่ นายทำแบบนี้ได้ไง พวกฉันออกจะเล่นดีไม่มีที่ติ"ซันนี่พูดกับอึนฮยอก
"เออ ใช่ ฉันว่าฝีมือพวกน้องเขายังดีกว่าพวกรุ่นพี่บางคนซะอีกนะ"ชีวอนเสริม
"น้องเขาก็เล่นได้ตามมารตรฐานนะ"ลีทึกว่า
"นั่นดิ แกใช้อะไรมาตัดสินว่าน้องเขาไม่ผ่านการคัดเลือก"ดงเฮพูด ส่วนเยซองไม่ออกความคิดเห็นอะไร เขายังคงนั่งอ่านประวัติคนอื่น ๆ อยู่ โดยไม่ได้สนใจเรื่องที่เกิดขึ้น
"ฝีมือก็ดีอยู่หรอกนะ แต่ไม่มีวิญญาณ"อึนฮยอกพูดพลางเดินออกจากห้องไป
"ไม่มีเหตุผล ใช้อคติส่วนตัวตัดสินฉันได้ไง"ซันนี่พูดพลางเดินตามไปผลักหลังอึนฮยอก แต่เขาไม่สนใจเขายังคงเดินต่อ ทำให้ซันนี่หัวเสียมากขึ้นไปอีก ส่วนเจสสิก้าก็ออกมาเดินหน้าห้องประชุมอย่าครุ่นคิดว่าจะทำไงดี อยู่ ๆ เยซองและ 3 สาว SNSD ก็เดินออกมา เจสสิก้าจึงตัวสินใจเดินไปคุยกับพวกเขา
"พี่ ๆ คะ ขอโอกาสพวกเราอีกซักครั้งนะคะ"
"ไม่ได้ พวกเธอไม่มีคุณสมบัติตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ"เยซองพูด
"น่าเสียดายจังเลยนะคะ อย่างนี้พวกน้องก็ไม่ได้สัมผัสกับความดังของพวกพี่อย่างใกล้ชิดน่ะสิ"ยุนอาพูดเยาะเย้ยคนตรงหน้า ซูยองและฮโยยอนก็หัวเราเยาะเธออย่างสนุกสนาน เจสสิก้าคิดว่าไม่มีหวังแล้วเธอจึงก้มหน้าเดินออกมา ไม่ทันระวังเจสสิก้าเดินถอยหลังไปเหยียบกระป๋องน้ำอัดลมที่ตกอยู่บนพื้นทำให้ล้มลงก้นจ้ำเบ้าแต่มือเจ้ากรรมดันปัดไปโดนสีน้ำที่วางอยู่กระเด็นไปโดนพวกเขาเปื้อนไปหมด
"อร๊ายยย นังเด็กบ้าเนี่ย เยซองเธอต้องจัดการให้ฉันนะ"ฮโยยอนพูดพลางเช็ดสีที่ติดตัวเธอ
"ซุ่มซ่ามแบบนี้ไม่เหมาะกับโรงเรียนนี้เลยจริง ๆ"ยุนอาพูดอย่างโมโห
"สมน้ำหน้าที่โดนคัดออกน่ะ"ซูยองพูดอย่างหัวเสีย
"ดะ เดี๋ยว เจสเช็ดให้นะคะ"เจสสิก้าค่อย ๆ ลุกขึ้นพลางเดินเข้าไปหาพวกเขา แต่ 3 สาวกลับเดินหนีออกมา แต่เยซองกลับไม่ได้ไปไหนเขายืนนิ่งไม่พูดอะไร เจสสิก้าค่อย ๆ เช็ดอย่างเบามือพลางก้มหน้าร้องไห้อย่างหนัก เขาปล่อยให้เธอเช็ดอยู่อย่างนั้น ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ายังไงมันก็ไม่ออก เขาได้แต่หวังว่าปล่อยให้เธอทำไปแบบนี้อาจจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น เขาไม่อยากจะเชื่อตัวเองด้วยซ้ำ ว่าเขาจะสงสารเธอและห่วงความรู้สึกของเธอขนาดนี้