ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ❀ EXO 永恆的愛的夢想。ปลายฝันรักนิรันดร์ ❀

    ลำดับตอนที่ #1 : ❀ ความฝัน。

    • อัปเดตล่าสุด 28 ต.ค. 56


     




     

    กลิ่นหอมของดอกเหมย






                กลิ่นหอมที่มาพร้อมสายลมเอื่อยพัดพาให้เหล่าใบไม้ไหวตามแรงลม ท้องฟ้าสีครามทอดยาวกว้างไกลเต็มไปด้วยหมู่ดามพร่างพราวรายล้อมดวงจันทร์ที่กำลังส่องสว่างยามค่ำคืน ลานพื้นหินแข็งกระด้างตรงเชิงตำหนักที่ตั้งสูงตระหง่าน ต้นไม้ใหญ่ทอดเงายาวจากแสงจันทร์สร้างลวดลายอันสวยงามลงพื้นหิน


                ภาพที่ปรากฏในสายตาของใครคนหนึ่งในทุกค่ำคืน



                ชายหนุ่มทอดมองไปรอบกายอย่างเชื่องช้า ตำหนักจีนโบราณสูงใหญ่ต่างรายล้อม สายลมอ่อนที่กระทบร่างสร้างทั้งความอบอุ่นและหนาวเย็นในคราเดียว เส้นผมสีน้ำตาลอ่อนรับกับใบหน้าเรียวยาวของเขา ดวงตาดำขลับจ้องมองยังทางเบื้องหน้าที่ทอดยาวเข้าสู่ตำหนัก

                ลมหายใจที่ผ่อนเข้าออกบ่งบอกถึงความช่างใจที่ก้าวเดินต่อ แต่สุดท้ายร่างกายก็เคลื่อนไหวไปก่อนใจคิด ฝ่าเท้าเรียวที่ว่างเปล่าสัมผัสกับพื้นหินเย็นเฉียบจนเริ่มชินชาก้าวขึ้นขั้นบันไดหินเล็กๆ แสงไฟสลัวส่องผ่านประตูแกะสลักลวดลายมังกรที่ปลายทางเดินดึงดูดให้เขายิ่งเข้าไปใกล้มากขึ้น ชายหนุ่มหยุดยืนอยู่หน้าประตูใหญ่บานนั้น


                ครู่หนึ่งเท่านั้น.. กลิ่นหอมของดอกเหมยกลับหวนคืนมาอีกครั้ง

                ราวกับให้เขาเปิดประตูบานนั้นเข้าไป


                ชายหนุ่มผลักบานประตูไม้ฉาบสีแดงขาวให้เปิดออก เท้าสัมผัสถึงความอบอุ่นของพื้นไม้ในวินาทีที่ก้าวเข้าไป ความอบอุ่นที่ผิดกับด้านนอกพาลให้ใจชื้นขึ้นมาอีกครั้ง เขาก้าวเดินไปยังทางที่แสงไฟส่องถึง รอบข้างเป็นเชิงตะเกียงที่ตั้งอยู่ตามุมต่างๆ ในห้องที่เต็มไปด้วยของตกแต่งลวดลายจีนสวยงาม ตู้ไม้ใหญ่ที่ข้างผนังข้างแจกันหยก ก่อนม่านแดงที่คลื่นไหวตามแรงลมจะเรียกให้สายตาจดจ้อง

                ดั่งหัวใจเรียกร้อง ..แสงไฟจากหลังม่านแดง


                ฝ่ามือเอื้อมสัมผัสผ้าแดงที่พัดไหวตามแรงลม เท้าเรียวค่อยๆ ก้าวเดินเข้าไปใกล้พร้อมไล้มือไปตามเนื้อผ้าจนผ่านม่านแดงมาโดยไม่รู้ตัว ชายหนุ่มหันมองรอบกายอีกครั้งและเขาก็พบกับตะเกียงเจ้าของแสงสว่างนั่นที่มุมห้อง ผนังตำหนักสีขาวตัดแดงพร้อมลวดลายมังกร








                อี้ฟาน..”







              เสียงเรียกชื่อของเขา..




                ชายหนุ่มหันไปทางต้นเสียงที่อยู่อีกฟากห้องอย่างรวดเร็ว ความตื่นตระหนกที่ผุดขึ้นในหัวใจทำให้ร่างกายเย็บวาบไปทุกส่วน ..ใครคนหนึ่งก้าวเท้าออกมาหาเขา


                หญิงสาวในชุดคลุมยาวสีแดงอ่อนตลอดตัว เส้นผมยาวสีดำทัดด้วยดอกเหมยสีขาวรวบขึ้นด้านหนึ่ง แสงตะเกียงสะท้อนเพียงเสี้ยวเดียวของใบหน้าขาว ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อที่เอื้อนเอ่ยชื่อของเขากำลังยกยิ้มบางเบา


                ไม่รู้เพราะอะไรร่างกายของเขากลับเคลื่อนไหว ..ทุกอย่างล้วนอยู่นอกเหนือความคิด

                มีเพียงหัวใจเท่านั่นที่บงการ


                นิ้วเรียวค่อยๆ เชยคางมนขึ้นให้ดวงที่หน้าที่ซ่อนอยู่ปรากฏแก่สายตาเขา ดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่สะท้อนแสงตะเกียงสวยงามดั่งดวงดาวในท้องฟ้า ริมฝีปากที่แย้มยิ้มหวานให้ราวกับมนต์สะกดทำให้เขาไม่สามารถละสายตาไปไหนได้

                รอบกายนิ่งสงบไร้สิ่งใดๆ เคลื่อนไหว มีเพียงใบหน้าของชายหนุ่มที่เคลื่อนเข้าใกล้ใบหน้าหวานสวยตรงหน้า นิ้วเรียวยาวไล้ไปตามผิวแก้มเนียนอย่างหลงใหล กลิ่นหอมอ่อนราวกับดอกเหมยจากกายหญิงสาวยิ่งทำให้ร่างกายไร้การควบคุม

                และทันทีที่เขาหลับตาลง..






                เฮือก..!!”



                ผมลืมตาโพลงในความมืดยามค่ำคืนในห้องนอนของตัวเอง ผมหอบหายใจด้วยร่างกายที่ราวกับคนเพิ่งไปวิ่งรอบสนามมาสักสิบรอบ ผมค่อยๆยันตัวลุกขึ้นพร้อมยกมือกุมศีรษะด้วยความที่เริ่มหงุดหงิดตัวเอง


    และความรู้สึกเหล่านั้น สิ่งต่างๆ ที่ผมมองเห็น

    ทุกอย่างเป็นแค่.. ฝัน


    ฝันที่เหมือนจริงเป็นบ้า..” ผมพึมพำกับตัวเองที่ไม่ค่อยเข้าใจกับเรื่องราวที่ผมเอาแต่ฝันถึงอยู่ทุกคืนในสองเดือนที่ผ่านมา และทุกคืนก็จะปรากฏใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นที่ผมไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนในชีวิต ไม่คุ้นตาเลยสักนิด ต่อให้พยายามนึกมากแค่ไหน ผมก็มั่นใจอยู่ดีว่าผมไม่เคยเห็น

    และปัญหาหนักที่ตามมาก็คือ การที่ผมตื่นแล้ว ผมก็ไม่อาจจะข่มตาหลับได้อีก

    ผมทิ้งตัวลงนอนกับเตียงของตัวเองอย่างหมดแรงพร้อมเอามือก่ายหน้าผาก หน้าต่างตรงปลายเท้าที่มองเห็นดวงจันทร์ราวกับภาพสะท้อนในฝันนั้น ..แม้จะเป็นภาพที่ผมไม่เคยเห็นแต่กลับให้ความรู้สึกคุ้นเคยอย่างแปลกประหลาด


    ภาพตำหนักโบราณที่เหมือนกับว่าย้อนไปในอดีต..?

    กลิ่นหอม..? สายลม..?


    อะไรกันวะเนี่ย..” ผมตัดสินใจที่จะสลัดมันทิ้งไปและฝังหน้าตัวลงกับหมอนพร้อมหลับตาแน่น ผมไม่อยากคิดถึงเรื่องที่ฝันเมื่อครู่เพราะมันคงจะทำให้ผมหัวระเบิดแน่ๆ

    ผมฝันอยู่แบบนี้ในทุกๆ คืน ทั้งๆที่คิดว่าน่าจะชินเสียแล้ว






    แต่ทุกๆ คืน มันเหมือนกับหนังเรื่องหนึ่งที่กำลังฉายต่อไปวันแล้ววันเล่า




    ราวกับว่ามันยังไม่ถึงจุดจบเลยด้วยซ้ำ..









     

     

    คือแบบอย่าด่านะ แค่อยากแต่งเรื่องนี้จริงๆ แบบเชี่ยมันพุ่งพล่านอ่ะ!!

    คริสลู่ นะจ้ะ คริสลู่ กร้ากกกกกกก อยู่ดีๆก็ชอบและได้พล็อตแนวนี้มา

    กึ่งพีเรียดนะ น่าจะเดาออกแหละ ลองเปลี่ยนสไตล์การบรรยายด้วยย

    ลองอ่านดูๆ ถ้าภาษาไม่สวยก็ขอโทษจริงๆ มือใหม่หัดแต่งจริงจังน่ะ.

    ถูกใจมั้ยย อะไรยังไง? ถามได้ เม้นทิ้งไว้ได้นะเออ บะบายยยยยยยยย

    ปล. เรื่องนี้จะจีนมาก จีนแบโคตรจีนโบราณ ได้กลิ่นอายจีนรึยังจ้ะ??

     

     


    THE★FARRY
     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×