ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Part 8 (100%)
PART 8
"ออบบี้ไปเอาเรื่อนี้มาาไหน?!!" ฮิมานหันไปมอหน้าออบอย่าไม่อยาเื่อว่า
น้อายอเาะพูเหลวหลอย่านี้
"พี่ฮิมานแ่อบผมมาเอ ว่ามันริรึเปล่า?" ออบมอหน้าฮิมานนิ่
"อืม.. ริ แ่พี่ไม่รู้ว่าแฮยอนะอบยอแเหมือนันนิ" ฮิมานอบ
"เป็นไปไ้ยัไที่พี่ะไม่รู้รับ ผมเห็นพี่ออะสนิทับพี่แฮยอนมา" ออบยัสสัย
แ่่อนที่เาะไ้ำอบ ใรนนึ็โผล่เ้ามาในห้อ
"ออบบบบบ ~" เสียใสๆเสียนึเรียื่อออบึ้น ่อนที่ออบะใเมื่อเห็นว่า
นที่เรียื่อเาเป็นใร
"พี่ไปทำาน่อละ บาย" ฮิมานลุึ้นยืนแล้วยิ้มใหุ้นฮน้อยๆ่อนะเินาไป
"นายมาที่นี่ไ้ยัไ รู้ไ้ยัไว่าันอยู่ที่นี่?!" ออบลุึ้นยืนประันหน้าับุนฮ
"็มีนโทรไปบออ่ะ ัน็ไม่รู้เหมือนันว่าเ้าเป็นใร" ุนฮอบไปามวามริ เพราะเมื่อ
พัลาวันมีเบอร์โทรแปลๆโทรเ้าไปหาเา แล้ว็บอที่โรพยาบาลับห้อที่แฮยอนพั
รัษาัวอยู่
"มันนเป็นใรละเนี่ย อันรายะมั" ออบพึมพำับัวเอเบาๆ ส่วนุนฮ็เินไปยืนอยู่้าๆ
เียอแฮยอน
"ทำไม้อมัพี่แฮยอนแบบนี้้วยละออบ?" ุนฮหันไปถามออบที่ยืนอยู่้าๆ
"พี่เา.. เอ่อ.. อาละวานะ" ออบ้มหน้าล
"หา? -0- อาละวาอะไรอ่ะ? แล้วนี่นายไปไ้แผลมายัไ?" ุนฮมอแผลอบออบ
"ือ.. นาย้อั้สิีๆนะ" ออบพูับุนฮ้วยสีหน้าริั
"หา? ้อั้สิ้วยเหรอ?... อืมๆ ันพร้อมละ" ุนฮทำท่าั้ใฟั
"เอ่อือ... พี่แฮยอนเ้ามีอาารทาิมาไ้ระยะนึแล้วละ" ออบหยุพูเพื่อะู
ปิริยาอเพื่อนสนิท
"อะไรนะออบ!! ทำไมไม่รีบบอันละ" ุนฮหันไป่อว่าออบ
"ันอโทษ.. นายะ..." ออบพูไ้แ่นั้น ุนฮ็พูสวนึ้น
"เฮ้อ.. นายน่าะบอันเร็วว่านี้สิ ันะไ้อยมาูแลพี่เ้าอ่ะ น่าสสารั" ุนฮมอร่า
ที่นอนบนเีย้วยแววาเศร้าสร้อย
"............." ทุอย่าผิา ออบนึว่า ุนฮะ่าเา เพราะไม่ยอมบอว่าพี่ายเป็นบ้า
แล้วทำใหุ้นฮหลุมรัพี่ายะอี ทำไมอะไรอะไร็เ้า้าพี่แฮยอนไปหม
พี่เา็แ่นบ้านะ ทำไมทุนถึสนใเาันนัละ นปิอย่าันทำไมไม่สนใันบ้า!!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
"นี่ออบ.. ่อไปันอมาูแลพี่เ้านะ" ุนฮหันไปอวามเห็นอออบ
" แ่ว่า.. นายอาะเป็นอันรายไ้นะ" ออบื่นาภวั์เมื่อไ้ยินเสียอเพื่อนสนิท
"ไม่หรอน่า... แล้วอีอย่าันูแลัวเอไ้ เถอะนะออบ" ุนฮเาะแนออบเพื่ออ้อนอ
"น นาย้อไปอพี่ฮิมานละ ันไม่มีสิทธิ์หรอ" ออบพูอย่าหมแร่อ้าน ทุอย่า้อ
ึ้นอยู่ับพี่ฮิมานนเียวเท่านั้น
"พี่ฮิมานเหรอ? พี่เ้าอนุานานแล้วละ" ุนฮอบพร้อมับยิ้มให้ออบ
"ว่าไนะ? พี่เ้าไปอบลนายเมื่อไหร่ัน!" ออบใับสิ่ที่ไ้ยินมา เาไม่นึเลย
ว่าฮิมานะยอมให้นนอเ้าใล้แฮยอน
"เถอะน่า อย่าถามมาเลย.. นายลับบ้านไปพัผ่อนไ้แล้ว ทานี้ันัารเอๆ" ุนฮันหลั
ออบให้ลับบ้าน
"แ่ว่า..." ออบืนัวไว้
"เถอะน่า ไม่้อห่ว มีอะไระโทรไปหาละัน" ุนฮโบมือให้ับออบ ออบ็ทำไ้แ่
พยัหน้าแล้วเินออมาาห้อ
"เ็ีริๆ... หึหึ" ใรบานที่ยืนแอบมอออบและุนฮอยู่นานหัวเราะออมาเบาๆ
3 ั่วโมผ่านไป
แฮยอนเริ่มรู้สึัวและลืมาื่นึ้นมา
"ทำไมโนมัอีแล้ว..." แฮยอนพึมพำับัวเอบนเียแล้วลอยับมือยับาไปมา
"พี่แฮยอนื่นแล้วเหรอฮะ?" ุนฮเห็นแฮยอนยับัว็รีบเินไปหา
"อ้าว.. ยอ... เอ่อ ุนฮ มาไ้ไ?" แฮยอนูะๆับารมาอุนฮ และูเหมือนเาะำ
อนที่ัวเออาละวาไม่ไ้
"ผมมาูแลพี่แฮยอนไฮะ" ุนฮยิ้มหวานให้ับนบนเีย
"อบในะุนฮ ^^ แ่ว่า่วยแะผ้าพวนี้ออทามือพี่ให้หน่อยสิ" แฮยอนร้ออวาม
่วยเหลือาุนฮ
"เอ่อือ... ผมอออไปถามุหมอ่อนนะฮะ" ุนฮำลัะเินออไปาห้อ แ่มีนเิน
เ้ามาในห้อเสีย่อน
"แะผ้าให้เาเถอะุนฮ" เป็นฮิมานนั่นเอที่เ้ามาไ้ัหวะพอี
"อ่อ...ไ้ฮะ" แล้วุนฮ็เินไปแะผ้าที่มัแนแฮยอนออ
"อบในะ" แฮยอนหันไปยิ้มให้ับุนฮ
"เอ่อ..ุนฮ ไปื้อผลไม้ให้แฮยอนินหน่อยสิ" ฮิมานร้ออุนฮ ึุ่นฮ็เ็มใที่ะทำ
แล้ว็เินออไปาห้อ
"เป็นไบ้าแ้.. ีึ้นมั้ย?" ฮิมานเินเ้าไปลูบหัวน้อายสุที่รัเบาๆ
"ีึ้นแล้วรับ.. อบุรับที่พาุนฮมาหาผม หึหึ" แฮยอนหัวเราะ้วยเสียน่าลัว
แ่ฮิมานไม่ไ้หวาลัวสิ่นั้นแ่อย่าใ ลับยิ้มอย่ามีวามสุให้นรหน้า
"ั้น็พยายามอย่าที่พี่บอนะแ้" ฮิมาน้มลระิบ้าหูแฮยอน่อนะเินออไป
"ผมะพยายามเ็มที่ใหุ้นฮอยู่ับผมลอไป หึหึ"
"ผมลับมาแล้วฮะ พี่แฮยอน" ุนฮถือถุส้มที่ออไปื้อมา้วยสีหน้าร่าเริ
"รออยู่พอีเลย" แฮยอนส่ยิ้มให้
"ฮะ เี๋ยวผมเอาส้มไปล้า่อนนะ" ุนฮถือส้มไปล้า โนที่ไม่ไ้รู้ัวเลยว่าแฮยอน็
เินามเาไป้วย และำลัว้าอะไรบ้าอย่าึ้นมาเหนือหัว หมายัปัมันล
ที่ไหล่อุนฮ แ่..
"อ้าว ... พี่แฮยอนมาทำอะไรรนี้รับ?" ุนฮหันลับหลัมาพอี แฮยอนเลยรีบ่อนสิ่นั้น
ไว้้านหลั
"อ่อ.. ็ะมา่วยุนฮล้าส้มไรับ" แอยอนยิ้มออไปเพื่อเ็บ้อนอารม์อะไรบ้าอย่าเอาไว้
... รั้แรไม่สำเร็
"5555 แ่นี้เอรับ เสร็แล้วละ ลับไปที่เียเถอะรับ" ุนฮูมือแฮยอนให้ลับ
ไปนั่ที่เีย
"มาฮะ เี๋ยวผมป้อนส้มให้นะ" ุนฮแะส้มแล้วยื่นมือไปป้อนให้แฮยอน แฮยอน็รับไปิน
แล้วยิ้มออมาน้อยๆ
"ุนฮ พี่ถามอะไรหน่อยสิ" แฮยอนั้ำถามับุนฮ
"อ่า.. ถามมาสิฮะ พร้อมอบแล้ว" ุนฮมอหน้าแฮยอน
"อบพี่มารึเปล่า?"
"อ่า.. ท ทำไมอยู่ๆ็ถามแบบนี้ละรับ?" ุนฮ้มหน้าล้วยวามเินอาย
"พี่อยารู้"
" ็ อบมาฮะ" ุนฮอบออไป้วยเสียสั่นๆ
"พี่็เหมือนันนะ" แฮยอนอบออไปาใริ.. ถ้าุนฮอบเามา ุนฮะยอม
ทำในสิ่ที่เา้อารสินะ
"อ่า -////- พี่แฮยอนผมเินนะ"
"ุนฮะยอมทำามทุอย่าที่พี่้อารมั้ย?"
"พี่แฮยอน้อารอะไรุนฮะทำให้พี่หมเลยฮะ"
"น่ารััเลยุนฮ" แฮยอนยิ้มเย็นับำอบที่เาไ้ลับมา... อีไม่นานวามปรารถนา
อแฮยอนเป็นริ
--- END PART 8 ---
TALK
-ไรท์เอร์อโทษนะที่หายไปนานเลย ;0; แ่สัาว่าะไม่ทิ้รีเอร์ไปไหนแน่นอนฮะ
-ไรท์เอร์ะ้อเ้าสู่วัยทำานในวันันทร์ที่ 6 นี้แล้ว มีเวลามาลฟิน้อย แ่ยัไ็
ะพยายามมาลให้นะฮะ ไม่หายไปเป็นเือนแน่นอน
-อโทษ้วยนะฮะที่อนนี้มันสั้นไป 555555
-รัรีเอร์ทุนน้า อบุที่ยัิามผลานันอยู่นะฮะ
"ออบบี้ไปเอาเรื่อนี้มาาไหน?!!" ฮิมานหันไปมอหน้าออบอย่าไม่อยาเื่อว่า
น้อายอเาะพูเหลวหลอย่านี้
"พี่ฮิมานแ่อบผมมาเอ ว่ามันริรึเปล่า?" ออบมอหน้าฮิมานนิ่
"อืม.. ริ แ่พี่ไม่รู้ว่าแฮยอนะอบยอแเหมือนันนิ" ฮิมานอบ
"เป็นไปไ้ยัไที่พี่ะไม่รู้รับ ผมเห็นพี่ออะสนิทับพี่แฮยอนมา" ออบยัสสัย
แ่่อนที่เาะไ้ำอบ ใรนนึ็โผล่เ้ามาในห้อ
"ออบบบบบ ~" เสียใสๆเสียนึเรียื่อออบึ้น ่อนที่ออบะใเมื่อเห็นว่า
นที่เรียื่อเาเป็นใร
"พี่ไปทำาน่อละ บาย" ฮิมานลุึ้นยืนแล้วยิ้มใหุ้นฮน้อยๆ่อนะเินาไป
"นายมาที่นี่ไ้ยัไ รู้ไ้ยัไว่าันอยู่ที่นี่?!" ออบลุึ้นยืนประันหน้าับุนฮ
"็มีนโทรไปบออ่ะ ัน็ไม่รู้เหมือนันว่าเ้าเป็นใร" ุนฮอบไปามวามริ เพราะเมื่อ
พัลาวันมีเบอร์โทรแปลๆโทรเ้าไปหาเา แล้ว็บอที่โรพยาบาลับห้อที่แฮยอนพั
รัษาัวอยู่
"มันนเป็นใรละเนี่ย อันรายะมั" ออบพึมพำับัวเอเบาๆ ส่วนุนฮ็เินไปยืนอยู่้าๆ
เียอแฮยอน
"ทำไม้อมัพี่แฮยอนแบบนี้้วยละออบ?" ุนฮหันไปถามออบที่ยืนอยู่้าๆ
"พี่เา.. เอ่อ.. อาละวานะ" ออบ้มหน้าล
"หา? -0- อาละวาอะไรอ่ะ? แล้วนี่นายไปไ้แผลมายัไ?" ุนฮมอแผลอบออบ
"ือ.. นาย้อั้สิีๆนะ" ออบพูับุนฮ้วยสีหน้าริั
"หา? ้อั้สิ้วยเหรอ?... อืมๆ ันพร้อมละ" ุนฮทำท่าั้ใฟั
"เอ่อือ... พี่แฮยอนเ้ามีอาารทาิมาไ้ระยะนึแล้วละ" ออบหยุพูเพื่อะู
ปิริยาอเพื่อนสนิท
"อะไรนะออบ!! ทำไมไม่รีบบอันละ" ุนฮหันไป่อว่าออบ
"ันอโทษ.. นายะ..." ออบพูไ้แ่นั้น ุนฮ็พูสวนึ้น
"เฮ้อ.. นายน่าะบอันเร็วว่านี้สิ ันะไ้อยมาูแลพี่เ้าอ่ะ น่าสสารั" ุนฮมอร่า
ที่นอนบนเีย้วยแววาเศร้าสร้อย
"............." ทุอย่าผิา ออบนึว่า ุนฮะ่าเา เพราะไม่ยอมบอว่าพี่ายเป็นบ้า
แล้วทำใหุ้นฮหลุมรัพี่ายะอี ทำไมอะไรอะไร็เ้า้าพี่แฮยอนไปหม
พี่เา็แ่นบ้านะ ทำไมทุนถึสนใเาันนัละ นปิอย่าันทำไมไม่สนใันบ้า!!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
"นี่ออบ.. ่อไปันอมาูแลพี่เ้านะ" ุนฮหันไปอวามเห็นอออบ
" แ่ว่า.. นายอาะเป็นอันรายไ้นะ" ออบื่นาภวั์เมื่อไ้ยินเสียอเพื่อนสนิท
"ไม่หรอน่า... แล้วอีอย่าันูแลัวเอไ้ เถอะนะออบ" ุนฮเาะแนออบเพื่ออ้อนอ
"น นาย้อไปอพี่ฮิมานละ ันไม่มีสิทธิ์หรอ" ออบพูอย่าหมแร่อ้าน ทุอย่า้อ
ึ้นอยู่ับพี่ฮิมานนเียวเท่านั้น
"พี่ฮิมานเหรอ? พี่เ้าอนุานานแล้วละ" ุนฮอบพร้อมับยิ้มให้ออบ
"ว่าไนะ? พี่เ้าไปอบลนายเมื่อไหร่ัน!" ออบใับสิ่ที่ไ้ยินมา เาไม่นึเลย
ว่าฮิมานะยอมให้นนอเ้าใล้แฮยอน
"เถอะน่า อย่าถามมาเลย.. นายลับบ้านไปพัผ่อนไ้แล้ว ทานี้ันัารเอๆ" ุนฮันหลั
ออบให้ลับบ้าน
"แ่ว่า..." ออบืนัวไว้
"เถอะน่า ไม่้อห่ว มีอะไระโทรไปหาละัน" ุนฮโบมือให้ับออบ ออบ็ทำไ้แ่
พยัหน้าแล้วเินออมาาห้อ
"เ็ีริๆ... หึหึ" ใรบานที่ยืนแอบมอออบและุนฮอยู่นานหัวเราะออมาเบาๆ
3 ั่วโมผ่านไป
แฮยอนเริ่มรู้สึัวและลืมาื่นึ้นมา
"ทำไมโนมัอีแล้ว..." แฮยอนพึมพำับัวเอบนเียแล้วลอยับมือยับาไปมา
"พี่แฮยอนื่นแล้วเหรอฮะ?" ุนฮเห็นแฮยอนยับัว็รีบเินไปหา
"อ้าว.. ยอ... เอ่อ ุนฮ มาไ้ไ?" แฮยอนูะๆับารมาอุนฮ และูเหมือนเาะำ
อนที่ัวเออาละวาไม่ไ้
"ผมมาูแลพี่แฮยอนไฮะ" ุนฮยิ้มหวานให้ับนบนเีย
"อบในะุนฮ ^^ แ่ว่า่วยแะผ้าพวนี้ออทามือพี่ให้หน่อยสิ" แฮยอนร้ออวาม
่วยเหลือาุนฮ
"เอ่อือ... ผมอออไปถามุหมอ่อนนะฮะ" ุนฮำลัะเินออไปาห้อ แ่มีนเิน
เ้ามาในห้อเสีย่อน
"แะผ้าให้เาเถอะุนฮ" เป็นฮิมานนั่นเอที่เ้ามาไ้ัหวะพอี
"อ่อ...ไ้ฮะ" แล้วุนฮ็เินไปแะผ้าที่มัแนแฮยอนออ
"อบในะ" แฮยอนหันไปยิ้มให้ับุนฮ
"เอ่อ..ุนฮ ไปื้อผลไม้ให้แฮยอนินหน่อยสิ" ฮิมานร้ออุนฮ ึุ่นฮ็เ็มใที่ะทำ
แล้ว็เินออไปาห้อ
"เป็นไบ้าแ้.. ีึ้นมั้ย?" ฮิมานเินเ้าไปลูบหัวน้อายสุที่รัเบาๆ
"ีึ้นแล้วรับ.. อบุรับที่พาุนฮมาหาผม หึหึ" แฮยอนหัวเราะ้วยเสียน่าลัว
แ่ฮิมานไม่ไ้หวาลัวสิ่นั้นแ่อย่าใ ลับยิ้มอย่ามีวามสุให้นรหน้า
"ั้น็พยายามอย่าที่พี่บอนะแ้" ฮิมาน้มลระิบ้าหูแฮยอน่อนะเินออไป
"ผมะพยายามเ็มที่ใหุ้นฮอยู่ับผมลอไป หึหึ"
"ผมลับมาแล้วฮะ พี่แฮยอน" ุนฮถือถุส้มที่ออไปื้อมา้วยสีหน้าร่าเริ
"รออยู่พอีเลย" แฮยอนส่ยิ้มให้
"ฮะ เี๋ยวผมเอาส้มไปล้า่อนนะ" ุนฮถือส้มไปล้า โนที่ไม่ไ้รู้ัวเลยว่าแฮยอน็
เินามเาไป้วย และำลัว้าอะไรบ้าอย่าึ้นมาเหนือหัว หมายัปัมันล
ที่ไหล่อุนฮ แ่..
"อ้าว ... พี่แฮยอนมาทำอะไรรนี้รับ?" ุนฮหันลับหลัมาพอี แฮยอนเลยรีบ่อนสิ่นั้น
ไว้้านหลั
"อ่อ.. ็ะมา่วยุนฮล้าส้มไรับ" แอยอนยิ้มออไปเพื่อเ็บ้อนอารม์อะไรบ้าอย่าเอาไว้
... รั้แรไม่สำเร็
"5555 แ่นี้เอรับ เสร็แล้วละ ลับไปที่เียเถอะรับ" ุนฮูมือแฮยอนให้ลับ
ไปนั่ที่เีย
"มาฮะ เี๋ยวผมป้อนส้มให้นะ" ุนฮแะส้มแล้วยื่นมือไปป้อนให้แฮยอน แฮยอน็รับไปิน
แล้วยิ้มออมาน้อยๆ
"ุนฮ พี่ถามอะไรหน่อยสิ" แฮยอนั้ำถามับุนฮ
"อ่า.. ถามมาสิฮะ พร้อมอบแล้ว" ุนฮมอหน้าแฮยอน
"อบพี่มารึเปล่า?"
"อ่า.. ท ทำไมอยู่ๆ็ถามแบบนี้ละรับ?" ุนฮ้มหน้าล้วยวามเินอาย
"พี่อยารู้"
" ็ อบมาฮะ" ุนฮอบออไป้วยเสียสั่นๆ
"พี่็เหมือนันนะ" แฮยอนอบออไปาใริ.. ถ้าุนฮอบเามา ุนฮะยอม
ทำในสิ่ที่เา้อารสินะ
"อ่า -////- พี่แฮยอนผมเินนะ"
"ุนฮะยอมทำามทุอย่าที่พี่้อารมั้ย?"
"พี่แฮยอน้อารอะไรุนฮะทำให้พี่หมเลยฮะ"
"น่ารััเลยุนฮ" แฮยอนยิ้มเย็นับำอบที่เาไ้ลับมา... อีไม่นานวามปรารถนา
อแฮยอนเป็นริ
--- END PART 8 ---
TALK
-ไรท์เอร์อโทษนะที่หายไปนานเลย ;0; แ่สัาว่าะไม่ทิ้รีเอร์ไปไหนแน่นอนฮะ
-ไรท์เอร์ะ้อเ้าสู่วัยทำานในวันันทร์ที่ 6 นี้แล้ว มีเวลามาลฟิน้อย แ่ยัไ็
ะพยายามมาลให้นะฮะ ไม่หายไปเป็นเือนแน่นอน
-อโทษ้วยนะฮะที่อนนี้มันสั้นไป 555555
-รัรีเอร์ทุนน้า อบุที่ยัิามผลานันอยู่นะฮะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น