ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Part 6 (100%)
PART 6
"นี่ ุนฮ" ออบเินทาไปโรเรียนพร้อมับุนฮเรียอีนให้หันมา
"หือ? ม มีอะไรเหรอ?" ุนฮมอหน้าออบแบบๆ
"นายเอาแ่เหม่ออะไรอยู่เนี่ย?" ออบส่ายหัวเบาๆ
"อ่า >< นายถามแบบนี้ัน็เินแย่ิ" ุนฮยืนบิไปมาะที่ำลัรอรถบัส
"อะไรอนายนะุนฮ?" ออบมออีน้วยแววาที่เศร้าสร้อย เาแล้ถามไปั้นหละ เารู้ีอยู่แ่ใ
ว่าเพื่อนสนิทอเาหมายถึใร
"พี่แฮยอนน่ารััออบ อยาเออีั" ุนฮยิ้มอย่ามีวามสุ
"พี่แฮยอนไม่ไ้ีอย่าที่นายิหรอ" ออบพูเสียเบา เหมือนเสียระิบ แุ่นฮลับไ้ยิน
"พี่เ้าไม่ียัไเหรอออบ?" ุนฮหันมา้อหน้าออบริั
"เอ่อ.. รถมาแล้วหละุนฮ ไปๆ" ออบันหลัุนฮให้ึ้นรถไป แล้วลอทาออบ็ไม่เปิปาพู
อะไรับุนฮอีเลย
"ออบ ~" ุนฮสะิไหล่เพื่อนสนิทอเาเบาๆ ในะที่ำลันั่เรียน
"หืม? มีอะไร?" ออบหันมามอุนฮแว้บเียวแล้ว็หันไปฟัอาารย์สอน่อ
"นี่ๆ ุยับัน็สิ" ุนฮยัเ้าี้่อไป
"เี๋ยวอาารย์เห็นเอาหรอ ั้ใเรียนไป่อน" ออบผลัหน้าุนฮให้หันลับไป
"เฮ้อ.. ็ไ้" ุนฮลับไปั้ใเรียนอย่าเ็ๆ ็เาอยารู้เรื่อที่ออบพู้าไว้นี่นา
"อืม" ออบพอะรู้อยู่แล้วว่าเพื่อนอเา้อารอะไร เาเือบะทำร้ายพี่ายอัว
เอเ้าให้แล้วสินะ แ่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่วามลับอพี่แฮยอนะเปิเผยออมา ถ้าถึ
เวลานั้นึ้นมาริๆ เาับพี่ฮิมานะทำยัไ...
"โอ๊ยย ่วะายแล้ว หาว ~" ุนฮยืมือึ้นเพื่อบิี้เีย หลัาเลิเรียนภาเ้าแล้ว
"่วไ้ลอหละนาย" ออบเอามือิ้มปาุนฮเบาๆ
"อื้อ เอามือมาิ้มปาันทำไมเนี่ย �-3- นี่ๆ ะุยับันไ้ยัอ่ะ" ุนฮยู่ปามอหน้าออบ
"เรื่ออะไร?" ออบัสินใแล้วว่ายัไๆ เา็ะไม่พูเรื่ออพี่แฮยอนเ็า
"็เรื่อพี่แฮยอนไ ~" ุนฮลาเสียยาวแล้วทำสายาอออ้อน
"ไม่มีอะไรหรอ ันแล้นายเล่น ไปิน้าวันเถอะ" ออบลาแนุนฮออาห้อเรียน
แ่ยัไม่ทันไ้ออาห้อ ใรนนึ็พุ่เ้ามาหาเาทั้สอน
"ออบบี้! แ้แย่แล้ว รีบไปโรพยาบาลับพี่เร็ว!!" ฮิมานลาแนออบึ่วิ่ึ่เินให้ามไป
ุนฮไ้แ่ยืนอึ้ ในึอยาามพวเาไป แ่อีในึ็ไม่ล้า
"พี่แฮยอนเป็นอะไรรับ?!!" ออบรีบวิ่ามฮิมานไป
"มันเิบ้าอะไรึ้นมา็ไม่รู้! พี่แอบย่อเ้าไปในห้อ แล้วเอแ้ำลันั่รีแนัวเออยู่!" ฮิมาน
ลาออบมาึ้นรถ แล้วับออไปอย่ารวเร็ว
"อะ.. อะไรนะรับ?!!" ออบใับสิ่ที่ไ้ยินมา ็พี่เาหายีแล้วนี่ไม่น่าะมีอาารแบบนี้
"รีไม่พอนะ ยัเอาเลือที่ไหลมาวารูปอี เห็นแล้วสยออ่ะ!" ฮิมานับรถไปพร้อมับเล่า
สิ่ที่เาเห็นให้ออบฟั
"ห๊ะ? ะ แ่อนพี่เ้าอยู่ับผมไม่เห็นะมีอาารแบบนั้นเลยนี่รับ" ออบเป็นห่วแฮยอนมา
"อืมม ออบบี้ให้มันินยารบทุมื้อมั้ย?" ฮิมานเริ่มถาม้อมูลาออบ
"เอ่อ.. พี่เ้าบอว่าทานไปทุมื้อเลยรับ"�
"แล้วแเห็นแ้ินเ้าไปรึเปล่า?"
"ือว่า.. ผม ผมไม่เห็น ผมไว้ใพี่แฮยอนมาเินไป" ออบ้มหน้านิ่เมื่อเาเพิ่ิไ้ว่า
แฮยอนอาะหลอเาเรื่อินยา แล้ว็เรื่อที่อยู่ีๆแฮยอนลุึ้นมาทำวามสะอาห้อนอน
ัวเอ้วย
"เฮ้อ.. ันปล่อยนื่ออยู่ับนบ้าไ้ยัไันเนี่ย!" ฮิมานรีบอรถ ่อนะลารถเินเ้าอาาร
ามมาิๆ้วยน้อายสุื่ออเา ระหว่าทาที่เินไปยัห้อพัฟื้นอแฮยอนนั้น ออบ
็ถามสิ่ที่เาสสัยมานานับฮิมาน
"พี่ฮิมานรับ.. ือว่า.." ออบพยายามะถามแ่็พูไ้แ่นั้น
"มีอะไร?" ฮิมานถาม่อนะเปิประูห้อ 301 ออ ทั้สอนเินเ้าไปภายในห้อ
"เอ่อ.. ไว้่อยุย็ไ้รับ" ออบำ้อเ็บำถามทั้หมลับไป เพราะอนนี้เาทั้สอน
ยืนอยู่้าเียอแฮยอนแล้ว
"สภาพูไม่ไ้เลย" ฮิมานเ้าไปลูบผมน้อายที่ำลัหลับาพริ้มเบาๆ
"ทำไมผ้าพันแผลเ็มแนไปหมละรับ พี่เ้า..." ออบถึับพูไม่ออ
"อืม.. เือบายไปแล้วละ ีนะที่พี่เ้าไปเอไว ไม่ั้นเลือไหลหมัว" ฮิมานมอนบน
เีย้วยสายาที่อธิบายไม่ถู
"พี่ฮิมรับ.. พี่แฮยอนเ้่ายัไม่หายใ่มั้ย?" ออบมอหน้าฮิมานนิ่เพื่อรอำอบ
"อืม.. อนพี่พาแ้มาโรพยาบาล มันอาละวาเือบาย ีนะที่พี่ไปับเพื่อนอี 2 น มันะโน
โหวเหวว่าะลับไปหาุนฮอะไรนี่ละ" ฮิมานเินไปนั่ที่โฟา ึ่ออบ็เินามไป้วย
" ุนฮั้นเหรอรับ?" ออบรู้สึเป็นห่วเพื่อนอเาึ้นมาทันที
"อืม.. หมายถึรูปที่ำลั เอ่อ.. วา้าไว้ละมั้ เฮ้อ" ฮิมานุมมับ เาไม่อยาเห็นน้อาย
นนี้้อเ้ามารัษาัวในโรพยาบาลเหมือนรั้่อนอีแล้ว รั้่อนที่มีเหุาร์สุแสนะเลว
ร้ายยาที่ะลืม เาไม่น่าปล่อยให้แฮยอนออไป้านอในวันนั้น ถ้าเารั้แฮยอนเอาไว้
ยอแ็ไ้ใ้ีวิ่อไป ส่วนแฮยอน็ไม่มีอาารทาิั้นรุนแรแบบนี้�
อี 30 %�
ย้อนลับไปเมื่อ 3 ปี ที่แล้ว
"แฮยอน นายะออไปไหนเนี่ย? ฝนอยู่นะ" ฮิมานมอามอีนที่ำลัใส่รอเท้าอยู่
"ผมะไป.. หาเพื่อนรับ" แฮยอนอบแ่นั้น็รีบร้อนออไป
"อ้าวเฮ้ย.. อะไรอมันวะเนี่ย เฮ้อ" ฮิมานถอนหายใอย่าหนั�
"พี่ฮิมานถอนหายใทำไมรับ?" ออบที่เพิ่เินออมาาห้อรัว ถามึ้นอย่าเป็นห่ว
"็แ้นะสิ อยู่ๆ็รีบร้อนออไป บอพี่ว่าะไปหาเพื่อน" ฮิมานรีโมททีวีไปมา
"เพื่อน? พี่เ้าบอผมว่าะเอามีไปลับมให้ผมนี่รับ" ออบพูออมารๆ ็เมื่อี้พี่แฮยอน
เ้ามาบอเาว่า เาะเอามีไปลับมให้เพราะเห็นว่ามันไม่มแล้ว
"หา? เฮ้ย ! พี่ว่ามันแปลๆแล้วนะ แฮยอนออไป้านอพร้อมมีเนี่ย พี่ะไปามหาแฮยอนนะ
ออบรออยู่ที่นี่เผื่อแฮยอนลับมา" แล้วฮิมาน็รีบร้อนออไป
ระหว่าทาที่ฮิมานำลัออามหาแฮยอน ็มีเสียโทรศัพท์ัึ้น ฮิมานหยิบโทรศัพท์ออมาู
็เห็นื่อบนหน้าอ เป็นื่ออ 'ยูยอแ' นรัอเา
"ฮัลโหล มีอะไรเหรอยอแ?" ฮิมานรอเสียลไปอย่าร้อยรน
'พี่ฮิมาน ผมะออไปเอ.. เอ่อ เพื่อนอผมีรึเปล่า?' เสียปลายสายอบลับมา้วยท่าทีลัเล
"หืม? เพื่อนนไหน?" ฮิมานยั้าวเท้าไปามถนนไวๆ เพื่อที่ะามหาน้อาย
'เ้าเป็นเพื่อนในห้อนะฮะ ื่อแฮยอน'
"ห๊ะ? เพื่อนื่อะไรนะ?" ฮิมานถามลับไปแ่โทรศัพท์อเาแบหมะ่อน ถ้าเาฟัื่อเพื่อน
อยอแไม่ผิ เา็้อรีบแทบบ้าเพื่อะามหาแฮยอนให้เอ่อนที่ยอแะไปเอ เพราะเาไม่รู้
ุประส์ที่แฮยอนพมีออมา้วยเพื่อไปเอเพื่อน
ฮิมานไม่เยรู้ว่า แฮยอนอบยอแ และฮิมาน็ยัไม่เยรู้อีว่ายอแเป็นเพื่อนอแฮยอน
และที่ยิ่ไปว่านั้นือ แฮยอนเอ็ไม่รู้ว่าพี่ายอเาับนที่เาแอบรัเป็นแฟนัน !
ทา้านแฮยอน
แฮยอนยืนรอยอแอยู่ที่หลัโรเรียนอย่าใใ่อ อีไม่นานเา็ะไ้ทำในสิ่ที่เา้อาระที
"แฮยอน.." ยอแเินเ้ามาหาแฮยอน้าๆ
"มาแล้วเหรอยอแ" แฮยอนยิ้มเย็น นอีนสัเไ้
"ม มีอะไรถึเรียันออมาเอละ?" ยอแแอบ้าวถอยหลั
"ไม่มีอะไรหรอ ็แ่ิถึเพื่อน.. เ่า แ่นั้นเอ" แฮยอนเิน้าๆเ้าไปหาอีน นยอแถอยหลั
นิำแพ
"น นี่ นายเินเ้ามาใล้ันทำไม!!?" ยอแพยายามพลัแฮยอนให้ถอยออ แ่แฮยอนลับไม่
มีท่าทีว่าะยับหนีไปไหน แฮยอน่อยๆล้วสิ่ที่เาหยิบิมือมา้วยึ้นมา
"สวยมั้ยยอแ?" แฮยอนูมีึ้นรหน้ายอแ แล้วเอาแ่้อมอมีในมือ
"น นายเอามันมาทำไม?!!" ยอแหวาลัวนัวเริ่มสั่น เาิะหนี แ่แฮยอนลับเอามือ้า
ที่เหลือันเาเอาไว้
"เอามาให้ยอแไ ~ เอามาให้ยอแที่รั ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" แฮยอนหัวเราะอย่าบ้าลั่ แ่เา้อ
หยุหัวเราะเพราะมีเสียใรอีนเรียื่อเา เารีบหันไปมอผู้มาเยือนโยไม่ไ้ระวัว่า
มีในมืออเาอนนี้มันอยู่ใล้เส้นเลือให่อยอแมา
มีในมืออแฮยอนบาลึลไปในเนื้ออยอแอย่ารวเร็ว เลือำนวนมาพุ่ละลัออมา
เหมือนน้ำพุ ฮิมานที่เห็นเหุาร์ทั้หมะโนเสียัลั่น
"ยอแ!" เารีบวิ่ไปประอยอแเอาไว้ แฮยอนที่ไ้สิหันลับหลัไปเอภาพรหน้า
สิ่ที่เาเห็นทำให้เา็อและเริ่มโวยวายทันที
"ไม่! ไม่ริ ันไม่ไ้ทำนะ ไม่นะ ฮือๆ ฮ่าๆๆ ัน.. ฮืออ ัน.. อบสีแ เลือ..หอมั"
แฮยอนลายเป็นนบ้าอย่าไม่้อสสัย อนนี้ฮิมานไม่รู้ะทำยัไับเหุาร์รหน้าี
่อนที่เาะเรียรถพยาบาล มัน็สายเินไปแล้ว ยอแหมลมหายใไปแล้ว เาึัสินใ
เรียำรวแทน แ่่อนที่เาะทำแบบนั้น เาไ้ทำลายหลัานที่ว่าแฮยอนเป็นา่า โยาร
ทำลายลายนิ้วมือบนมี แล้วหยิบมีใส่มือยอแ เป็นอันว่ายอแ่าัวาย
ที่เา้อทำแบบนี้ ไม่ใ่ว่าเาอยาทำ แ่เพื่อนอนาน้อายอเาและัวเาเอ
เารัยอแมานะ แ่ไม่มาเท่าที่เารัแฮยอน�
-END PART 6-
"นี่ ุนฮ" ออบเินทาไปโรเรียนพร้อมับุนฮเรียอีนให้หันมา
"หือ? ม มีอะไรเหรอ?" ุนฮมอหน้าออบแบบๆ
"นายเอาแ่เหม่ออะไรอยู่เนี่ย?" ออบส่ายหัวเบาๆ
"อ่า >< นายถามแบบนี้ัน็เินแย่ิ" ุนฮยืนบิไปมาะที่ำลัรอรถบัส
"อะไรอนายนะุนฮ?" ออบมออีน้วยแววาที่เศร้าสร้อย เาแล้ถามไปั้นหละ เารู้ีอยู่แ่ใ
ว่าเพื่อนสนิทอเาหมายถึใร
"พี่แฮยอนน่ารััออบ อยาเออีั" ุนฮยิ้มอย่ามีวามสุ
"พี่แฮยอนไม่ไ้ีอย่าที่นายิหรอ" ออบพูเสียเบา เหมือนเสียระิบ แุ่นฮลับไ้ยิน
"พี่เ้าไม่ียัไเหรอออบ?" ุนฮหันมา้อหน้าออบริั
"เอ่อ.. รถมาแล้วหละุนฮ ไปๆ" ออบันหลัุนฮให้ึ้นรถไป แล้วลอทาออบ็ไม่เปิปาพู
อะไรับุนฮอีเลย
"ออบ ~" ุนฮสะิไหล่เพื่อนสนิทอเาเบาๆ ในะที่ำลันั่เรียน
"หืม? มีอะไร?" ออบหันมามอุนฮแว้บเียวแล้ว็หันไปฟัอาารย์สอน่อ
"นี่ๆ ุยับัน็สิ" ุนฮยัเ้าี้่อไป
"เี๋ยวอาารย์เห็นเอาหรอ ั้ใเรียนไป่อน" ออบผลัหน้าุนฮให้หันลับไป
"เฮ้อ.. ็ไ้" ุนฮลับไปั้ใเรียนอย่าเ็ๆ ็เาอยารู้เรื่อที่ออบพู้าไว้นี่นา
"อืม" ออบพอะรู้อยู่แล้วว่าเพื่อนอเา้อารอะไร เาเือบะทำร้ายพี่ายอัว
เอเ้าให้แล้วสินะ แ่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่วามลับอพี่แฮยอนะเปิเผยออมา ถ้าถึ
เวลานั้นึ้นมาริๆ เาับพี่ฮิมานะทำยัไ...
"โอ๊ยย ่วะายแล้ว หาว ~" ุนฮยืมือึ้นเพื่อบิี้เีย หลัาเลิเรียนภาเ้าแล้ว
"่วไ้ลอหละนาย" ออบเอามือิ้มปาุนฮเบาๆ
"อื้อ เอามือมาิ้มปาันทำไมเนี่ย �-3- นี่ๆ ะุยับันไ้ยัอ่ะ" ุนฮยู่ปามอหน้าออบ
"เรื่ออะไร?" ออบัสินใแล้วว่ายัไๆ เา็ะไม่พูเรื่ออพี่แฮยอนเ็า
"็เรื่อพี่แฮยอนไ ~" ุนฮลาเสียยาวแล้วทำสายาอออ้อน
"ไม่มีอะไรหรอ ันแล้นายเล่น ไปิน้าวันเถอะ" ออบลาแนุนฮออาห้อเรียน
แ่ยัไม่ทันไ้ออาห้อ ใรนนึ็พุ่เ้ามาหาเาทั้สอน
"ออบบี้! แ้แย่แล้ว รีบไปโรพยาบาลับพี่เร็ว!!" ฮิมานลาแนออบึ่วิ่ึ่เินให้ามไป
ุนฮไ้แ่ยืนอึ้ ในึอยาามพวเาไป แ่อีในึ็ไม่ล้า
"พี่แฮยอนเป็นอะไรรับ?!!" ออบรีบวิ่ามฮิมานไป
"มันเิบ้าอะไรึ้นมา็ไม่รู้! พี่แอบย่อเ้าไปในห้อ แล้วเอแ้ำลันั่รีแนัวเออยู่!" ฮิมาน
ลาออบมาึ้นรถ แล้วับออไปอย่ารวเร็ว
"อะ.. อะไรนะรับ?!!" ออบใับสิ่ที่ไ้ยินมา ็พี่เาหายีแล้วนี่ไม่น่าะมีอาารแบบนี้
"รีไม่พอนะ ยัเอาเลือที่ไหลมาวารูปอี เห็นแล้วสยออ่ะ!" ฮิมานับรถไปพร้อมับเล่า
สิ่ที่เาเห็นให้ออบฟั
"ห๊ะ? ะ แ่อนพี่เ้าอยู่ับผมไม่เห็นะมีอาารแบบนั้นเลยนี่รับ" ออบเป็นห่วแฮยอนมา
"อืมม ออบบี้ให้มันินยารบทุมื้อมั้ย?" ฮิมานเริ่มถาม้อมูลาออบ
"เอ่อ.. พี่เ้าบอว่าทานไปทุมื้อเลยรับ"�
"แล้วแเห็นแ้ินเ้าไปรึเปล่า?"
"ือว่า.. ผม ผมไม่เห็น ผมไว้ใพี่แฮยอนมาเินไป" ออบ้มหน้านิ่เมื่อเาเพิ่ิไ้ว่า
แฮยอนอาะหลอเาเรื่อินยา แล้ว็เรื่อที่อยู่ีๆแฮยอนลุึ้นมาทำวามสะอาห้อนอน
ัวเอ้วย
"เฮ้อ.. ันปล่อยนื่ออยู่ับนบ้าไ้ยัไันเนี่ย!" ฮิมานรีบอรถ ่อนะลารถเินเ้าอาาร
ามมาิๆ้วยน้อายสุื่ออเา ระหว่าทาที่เินไปยัห้อพัฟื้นอแฮยอนนั้น ออบ
็ถามสิ่ที่เาสสัยมานานับฮิมาน
"พี่ฮิมานรับ.. ือว่า.." ออบพยายามะถามแ่็พูไ้แ่นั้น
"มีอะไร?" ฮิมานถาม่อนะเปิประูห้อ 301 ออ ทั้สอนเินเ้าไปภายในห้อ
"เอ่อ.. ไว้่อยุย็ไ้รับ" ออบำ้อเ็บำถามทั้หมลับไป เพราะอนนี้เาทั้สอน
ยืนอยู่้าเียอแฮยอนแล้ว
"สภาพูไม่ไ้เลย" ฮิมานเ้าไปลูบผมน้อายที่ำลัหลับาพริ้มเบาๆ
"ทำไมผ้าพันแผลเ็มแนไปหมละรับ พี่เ้า..." ออบถึับพูไม่ออ
"อืม.. เือบายไปแล้วละ ีนะที่พี่เ้าไปเอไว ไม่ั้นเลือไหลหมัว" ฮิมานมอนบน
เีย้วยสายาที่อธิบายไม่ถู
"พี่ฮิมรับ.. พี่แฮยอนเ้่ายัไม่หายใ่มั้ย?" ออบมอหน้าฮิมานนิ่เพื่อรอำอบ
"อืม.. อนพี่พาแ้มาโรพยาบาล มันอาละวาเือบาย ีนะที่พี่ไปับเพื่อนอี 2 น มันะโน
โหวเหวว่าะลับไปหาุนฮอะไรนี่ละ" ฮิมานเินไปนั่ที่โฟา ึ่ออบ็เินามไป้วย
" ุนฮั้นเหรอรับ?" ออบรู้สึเป็นห่วเพื่อนอเาึ้นมาทันที
"อืม.. หมายถึรูปที่ำลั เอ่อ.. วา้าไว้ละมั้ เฮ้อ" ฮิมานุมมับ เาไม่อยาเห็นน้อาย
นนี้้อเ้ามารัษาัวในโรพยาบาลเหมือนรั้่อนอีแล้ว รั้่อนที่มีเหุาร์สุแสนะเลว
ร้ายยาที่ะลืม เาไม่น่าปล่อยให้แฮยอนออไป้านอในวันนั้น ถ้าเารั้แฮยอนเอาไว้
ยอแ็ไ้ใ้ีวิ่อไป ส่วนแฮยอน็ไม่มีอาารทาิั้นรุนแรแบบนี้�
อี 30 %�
ย้อนลับไปเมื่อ 3 ปี ที่แล้ว
"แฮยอน นายะออไปไหนเนี่ย? ฝนอยู่นะ" ฮิมานมอามอีนที่ำลัใส่รอเท้าอยู่
"ผมะไป.. หาเพื่อนรับ" แฮยอนอบแ่นั้น็รีบร้อนออไป
"อ้าวเฮ้ย.. อะไรอมันวะเนี่ย เฮ้อ" ฮิมานถอนหายใอย่าหนั�
"พี่ฮิมานถอนหายใทำไมรับ?" ออบที่เพิ่เินออมาาห้อรัว ถามึ้นอย่าเป็นห่ว
"็แ้นะสิ อยู่ๆ็รีบร้อนออไป บอพี่ว่าะไปหาเพื่อน" ฮิมานรีโมททีวีไปมา
"เพื่อน? พี่เ้าบอผมว่าะเอามีไปลับมให้ผมนี่รับ" ออบพูออมารๆ ็เมื่อี้พี่แฮยอน
เ้ามาบอเาว่า เาะเอามีไปลับมให้เพราะเห็นว่ามันไม่มแล้ว
"หา? เฮ้ย ! พี่ว่ามันแปลๆแล้วนะ แฮยอนออไป้านอพร้อมมีเนี่ย พี่ะไปามหาแฮยอนนะ
ออบรออยู่ที่นี่เผื่อแฮยอนลับมา" แล้วฮิมาน็รีบร้อนออไป
ระหว่าทาที่ฮิมานำลัออามหาแฮยอน ็มีเสียโทรศัพท์ัึ้น ฮิมานหยิบโทรศัพท์ออมาู
็เห็นื่อบนหน้าอ เป็นื่ออ 'ยูยอแ' นรัอเา
"ฮัลโหล มีอะไรเหรอยอแ?" ฮิมานรอเสียลไปอย่าร้อยรน
'พี่ฮิมาน ผมะออไปเอ.. เอ่อ เพื่อนอผมีรึเปล่า?' เสียปลายสายอบลับมา้วยท่าทีลัเล
"หืม? เพื่อนนไหน?" ฮิมานยั้าวเท้าไปามถนนไวๆ เพื่อที่ะามหาน้อาย
'เ้าเป็นเพื่อนในห้อนะฮะ ื่อแฮยอน'
"ห๊ะ? เพื่อนื่อะไรนะ?" ฮิมานถามลับไปแ่โทรศัพท์อเาแบหมะ่อน ถ้าเาฟัื่อเพื่อน
อยอแไม่ผิ เา็้อรีบแทบบ้าเพื่อะามหาแฮยอนให้เอ่อนที่ยอแะไปเอ เพราะเาไม่รู้
ุประส์ที่แฮยอนพมีออมา้วยเพื่อไปเอเพื่อน
ฮิมานไม่เยรู้ว่า แฮยอนอบยอแ และฮิมาน็ยัไม่เยรู้อีว่ายอแเป็นเพื่อนอแฮยอน
และที่ยิ่ไปว่านั้นือ แฮยอนเอ็ไม่รู้ว่าพี่ายอเาับนที่เาแอบรัเป็นแฟนัน !
ทา้านแฮยอน
แฮยอนยืนรอยอแอยู่ที่หลัโรเรียนอย่าใใ่อ อีไม่นานเา็ะไ้ทำในสิ่ที่เา้อาระที
"แฮยอน.." ยอแเินเ้ามาหาแฮยอน้าๆ
"มาแล้วเหรอยอแ" แฮยอนยิ้มเย็น นอีนสัเไ้
"ม มีอะไรถึเรียันออมาเอละ?" ยอแแอบ้าวถอยหลั
"ไม่มีอะไรหรอ ็แ่ิถึเพื่อน.. เ่า แ่นั้นเอ" แฮยอนเิน้าๆเ้าไปหาอีน นยอแถอยหลั
นิำแพ
"น นี่ นายเินเ้ามาใล้ันทำไม!!?" ยอแพยายามพลัแฮยอนให้ถอยออ แ่แฮยอนลับไม่
มีท่าทีว่าะยับหนีไปไหน แฮยอน่อยๆล้วสิ่ที่เาหยิบิมือมา้วยึ้นมา
"สวยมั้ยยอแ?" แฮยอนูมีึ้นรหน้ายอแ แล้วเอาแ่้อมอมีในมือ
"น นายเอามันมาทำไม?!!" ยอแหวาลัวนัวเริ่มสั่น เาิะหนี แ่แฮยอนลับเอามือ้า
ที่เหลือันเาเอาไว้
"เอามาให้ยอแไ ~ เอามาให้ยอแที่รั ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" แฮยอนหัวเราะอย่าบ้าลั่ แ่เา้อ
หยุหัวเราะเพราะมีเสียใรอีนเรียื่อเา เารีบหันไปมอผู้มาเยือนโยไม่ไ้ระวัว่า
มีในมืออเาอนนี้มันอยู่ใล้เส้นเลือให่อยอแมา
มีในมืออแฮยอนบาลึลไปในเนื้ออยอแอย่ารวเร็ว เลือำนวนมาพุ่ละลัออมา
เหมือนน้ำพุ ฮิมานที่เห็นเหุาร์ทั้หมะโนเสียัลั่น
"ยอแ!" เารีบวิ่ไปประอยอแเอาไว้ แฮยอนที่ไ้สิหันลับหลัไปเอภาพรหน้า
สิ่ที่เาเห็นทำให้เา็อและเริ่มโวยวายทันที
"ไม่! ไม่ริ ันไม่ไ้ทำนะ ไม่นะ ฮือๆ ฮ่าๆๆ ัน.. ฮืออ ัน.. อบสีแ เลือ..หอมั"
แฮยอนลายเป็นนบ้าอย่าไม่้อสสัย อนนี้ฮิมานไม่รู้ะทำยัไับเหุาร์รหน้าี
่อนที่เาะเรียรถพยาบาล มัน็สายเินไปแล้ว ยอแหมลมหายใไปแล้ว เาึัสินใ
เรียำรวแทน แ่่อนที่เาะทำแบบนั้น เาไ้ทำลายหลัานที่ว่าแฮยอนเป็นา่า โยาร
ทำลายลายนิ้วมือบนมี แล้วหยิบมีใส่มือยอแ เป็นอันว่ายอแ่าัวาย
ที่เา้อทำแบบนี้ ไม่ใ่ว่าเาอยาทำ แ่เพื่อนอนาน้อายอเาและัวเาเอ
เารัยอแมานะ แ่ไม่มาเท่าที่เารัแฮยอน�
-END PART 6-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น