ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER 3 :: [ เจ้ากระทิงที่น่ารัก (ไปฆ่า) =_= ]
CHAPTER 3 :: [ เจ้ากระทิงที่น่ารัก (ไปฆ่า) ]
มหาวิทยาลัยตอนเช้า อากาศช่างเป็นใจจริงๆ แสงแดดทอแสงลงมาอ่อนๆ โอ้วววว์
ฉันกำลังเดินไปตามถนนเส้นเล็กๆในมหาวิทยาลัยเช่นเดิม ใครๆก็ต่างเหลียวมอง โฮะๆๆๆ เพราะฉันสวยละซิ
แหม...ไม่ต้องมองขนาดนั้นก็ได้ค่าาา เขิลลลลลลจัง กรั่กๆ
ฉันเดินสง่าผ่าเผยราวกับนางพญาหงส์ตรงไปยังคณะอักษรศาสตร์
ดูซิ เข้ามาในตึกคณะคนก็ยังมอง เขิลลลจริงๆนะเนี่ย
ทันทีที่ฉันเดินเข้ามาในห้อง นักศึกษาที่นั่งกันอยู่แล้วก็หันมามองฉันด้วยความสนใจ
นายคูลนั่งอยู่หน้าสุดพลางหัวเราะ
\" ขำอะไรย่ะ....ไม่เคยเห็นคนสวยเหรอไง \"
ฉันโวยวาย ตาคูลหันมามองฉันก่อนจะเอ่ยเสียงดัง
\" เคยเห็นคนสวย แต่.... \"
\" แต่อะไรยะ \"
\" แต่ไม่เคยเห็น คนสวยมีหมาเดินตาม ฮ่าๆๆๆๆๆ \"
หมา.... ????? ฉันงงๆ พลางหันไปมองด้านหลัง เย้ยยยยย... หมาจริงๆด้วย
เจ้ากระทิง กรี๊ดดดดดด แกตามฉันมาตั้งแต่เมื่อไรย่ะ ทุกคนในห้องหัวเราะ เจ้ากระทิงกระดิกหางไปมา
\" พรหมลิขิตจริงๆนะ ยัยฮอต ฮอตขนาดหมาเดินตาม ฮ่าๆ \"
ตาคูลหัวเราะ อายเว้ยยยย ฉันหน้าแดงพลันเดินตรงไปนั่งแถวหลังห่างจากตาคูล ตาคูล ลุกขึ้นพลางเรียกเจ้ากระทิงออกไปข้างนอก
ทว่า มันก็ไม่ออกไป กลับเดินมานั่งข้างๆเก้าอี้ฉัน กำแต๊ =_=
.............
\" เอาละทุกคน วันนี้เราจะมาเรียนเรื่อง ภาษา.....แล้วนั้น นักศึกษาใหม่รึไง \"
อาจารย์สาวเอ่ยถามถึงเจ้ากระทิงที่นั่งหมอบอยู่ไม่ห่าง
\" เธอ...... เอาหมาเข้ามารึ \"
แง ไม่ใช่หมาหนูค่าาาาาาาาา T__T ไม่ใช่หมาหนู
\"นี่เธอ ทำไม ไม่ตอบฉัน ฉันถามว่า หมาเธอเหรอ\" อาจารย์สาว ถามอีกครั้ง ฉันยังนิ่งเงียบ
\"..........\"
\"เอ่อ.......ลูกของผม กับ ผู้หญิงคนนี้ เองครับ\"
ตาคูล ตะโกนลั่นห้อง ว่าไงนะ O____O ลูกของฉันกับนาย เป็น หมาเนี่ยนะ นายมันบ๊อง หรือ บ้ากันแน่ ฟะ =_=
\"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ\"
หัวเราะกันลั่นห้อง มันก็ต้องน่าหัวเราะแหละ ใครจะเชื่อว่า คน ออกลูกเป็น หมา =_=
แล้วอาจารย์ก็ต้องปล่อยไป เพราะ เจ้ากระทิง หมาน้อยที่รักน่าชัง (แหวะ) มันยังหมอบอยู่ข้างฉัน เหมือนนั่งฟังอาจารย์สอนด้วย แถมมันยังจ้องหน้าฉัน ตลอด.... T^T ทำไมชีวิต ช่างโชคร้าย
และแล้ว มีเด็กสาวผู้หนึ่ง ที่หน้าตาน่ารักมาก เดินเข้ามาทางฉัน
\"นี่....ชื่อ ฮอตใช่มั้ย\"
สาวน้อยน่ารักถาม
\"อืม ใช่ ^_^\"
ฉันตอบ พร้อมยิ้ม อย่างเป็นมิตร
\"เอ่อ....ฉันชื่อ จ้อยส์ อยากเป็นเพื่อนกับเธอ\"
จ้อยส์ พูดกับฉัน อย่างเป็นมิตร
\"อืม เป็นสิ\"
ฉันยิ้ม อีกที จ้อยส์ เป็นเพื่อนคนแรก ที่เป็นผู้หญิงของฉันเลย ถ้าไม่รวม ตาคูล กับ เจ้ากระทิงนะ (หมามันเกี่ยวอีกแล้ว =_=)
\"นี่ ยัยฮอต....เธอว่า ลูกเรา หล่อเหมือนพ่อมั้ย\"
ตาคูลเดินเข้ามาหาฉันพร้อมพูดเรื่องลูก นั่นคือ เจ้ากระทิง !!!
\"ฉันว่า พ่อมันไปหล่อเหมือนลูกตะหาก.....\"
ฉันสวนกลับ เจ้ากระทิงหันมามองทำตาแป๋ว เฮ้ยๆ!! ฉันไม่ได้ชมว่า แกหล่อ กรี๊ด!!!!!!!!!! มันวิ่งมาทางฉันอีกรอบ พร้อมกระโจนใส่ฉัน
\"โครม!!!!!!!!!!!\"
มันกระโจนเข้ามาทางฉัน หลังฉันเดาะกับโต๊ะเรียน โอย เจ็บชะมัด T^T มันเลียหน้าฉันใหญ่ ไม่นะ เดี๋ยว สิวฉันขึ้น กรี๊ด!!!!
\"เฮ้ย ฮอต!!\"
ตาคูลกับจ้อยส์ ตะโกนสุดเสียง อะไรอีกล่ะเนี่ย
\"อะไร\"
ฉันตะโกนกลับ ตาคูลกับจ้อยส์ ชี้ตรงหน้าฉัน อะไรกัน หน้าฉันมีอะไรติด กรี๊ด!!!!!!! เอ็นหมู มีเลือดติดอีกตะหาก อะไรกัน.....เจ้ากระทุย เอ้ย กระทิง ไอ้หมาบ้า เอ็นหมู มาติดหน้าฉัน ไอ้กระทิงบ้า ฮือๆๆๆๆๆๆ T__T
ฉันผลักตัวเจ้ากระทิงแล้วรีบวิ่งไปห้องน้ำทันที ไอ้หมาบ้า ถ้าทำฉันเสียสวย ล่ะก็ เจ้าได้เป็น กระทิงกรอบ แน่ !!
.............
ซ่า~ซ่า~
เมื่อถึงห้องน้ำฉันก็ล้างหน้าล้างตาทันที หนอยแน่ะ~ ไอ้กระทิงบ้า แกกำลังทำให้คนสวยเดือดนะเนี่ย!?
ว่าแล้วในขณะที่ฉันด่าเจ้ากระทิงอยู่ในใจ (ด่าแม้กระทั่งหมาตาดำๆ)
ปู้ด!
เสียงตดของใครไม่รู้ดังมาจากห้องน้ำ ซึ่งดังมากแล้วก็มีกลิ่นด้วย อี๋~ เหม็นๆ >”<
ปู้ด ปู้ด~ แหวะ คราวนี้เบิ้ลด้วย
ปู้ด ปู้ด ปู้ด~ ทริปเปิ้ลตด แหวะ~ ทนไม่ไหวแล้ว ทำไมคนสวยถึงโชคร้ายอย่างงี้นะ
ว่าแล้วฉันก็รีบวิ่งออกจากห้องน้ำไปทันที เพราะทนกลิ่นตดไม่ไหว ทำไมชีวิตของคนสวยถึงได้โชคร้ายอย่างงี้นะ TT_TT
“อ้าวมาแล้วเหรอที่ร้ากก!!”
เสียงของนายคูลเรียกฉันโดยมีเจ้ากระทิงกระดิกหางมองมา แหวะ อยากจะอ้วกรอบสอง ฉันไปเป็นที่รักนายตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบยะ!
โฮ่ง! โฮ่ง! โฮ่ง! เจ้ากระทิงจอมวายร้ายกระโจนเข้าหาตัวฉันทันทีแบบไม่ได้ตั้งตัวอีกครั้ง
โอ๊ะ ไอ้กระทิงบ้า แกทำฉันหลังเดาะอีกแล้วนะ TT_TT (หลังเดาะบ่อยจัง แก่เหมือนเจ้ห่านแล้วล่ะสิ คิคิ)
“อูยเจ็บชะมัด ทำไมมันถึงได้ชอบตามฉันนักนะ!!”
ฉันบ่นฉอดๆ
“สงสัยเจ้ากระทิงมันคงจะติดใจกางเกงในลายคุณป้าของเธอล่ะมั้ง ฮ่าๆๆๆๆฮ่าๆๆๆฮ่าๆๆๆ”
นายคูลพูดพร้อมหัวเราะดังลั่น หนอยแน่ะ~ ถึงจะลายคุณป้าแต่ก็มีคุณภาพนะย่ะ!! >”<
“อะไรกัน”
ฉันบ่นกะปอดกะแปด
“นี่เธอ ตามฉันมานี่สิมาเร็วๆ ไม่งั้นฉันจะเอาเรื่องกางเกงในเธอไปแฉ”
ตาคูลพูดวางมาดเข้ม โธ่เว้ย ตาบ้า ถ้าฉันไม่มีกางเกงใน นายจะไม่ล้อใช่มั้ย งั้นฉันจะถอดกางเกงใน (เอาสิ =_= :: ปลิงจัง) แค่คิดน่ะ แค่คิด
.............
ฉันเดินกระโผลกกระเผลกตามนายคูลไปเรื่อยๆ โดยมีเจ้ากระทิง หมาน้อยในทุ่งกว้าง เอ้ย หมาผู้ซื่อสัตย์ตามมาติดๆ อย่าเผลอนะเฟ้ย จะจับทำ หมาแดดเดียว ไม่ซิๆ เอา เป็น ไส้กรอก สเต็ก ดีกว่าา ( นี่แกกะกินจริงๆ ??? )
\"กรั่กๆ \"
ฉันคิดพลางหัวเราะ ตาคูล และเจ้ากระทิงหยุดเดินพลางมองหน้าฉัน มองไรฟะ
\"หัวเราะตลกดีนะ สวยซะเปล่า \"
\"ง่ะ.... \"
กรี๊ดดด เผลอธาตุแท้ ความบ้าให้มันเห็น ชิๆ ไม่ได้ เราต้องวางมาดซะหน่อย
ตาคูลเดินไปเดินมาพลางลัดเลาะไปทางโรงอาหารของมหาวิทยาลัย
\" นี่นายไปไหนนะ ไม่เรียนต่อเหรอ \"
\" ช่างเถอะ เช็คชื่อแล้ว ฉันหิว \"
ตาคูลหันมาตอบกวนๆ ก่อนจะเดินไป ตามมาด้วยเจ้ากระทิง ฉัน ยอมเดินตามเค้าไปดีๆ.........
โต๊ะมหาวิทยาลัยที่ตั้งเรียงรายบ่งบอกจำนวนคนมากมายถ้าถึงเวลาพัก ตาคูลเดินดิ่งไปที่ร้านอาหารตามสั่ง ฉันรีบเดินตามไปทันที
\" ป้า เอา ข้าวกระเพราหมูสับไข่ดาว กับ ข้าวหมูกระเทียมครับ(อาหารสิ้นคิดประจำเรื่องนี้) \"
\" จ้า \"
เสียงป้าเอ่ยตอบ ขณะกำลังผัดข้าวผัด อเมริกันเซียงไฮไหหลำ ให้อีกคน
\" ทำไมต้องทาน ข้าวกระเพราหมูสับไข่ดาว กับ ข้าวหมูกระเทียม ด้วย เบื่อจะตาย \"
\" ก็มันเป็นอาหารที่เรา2คนทานด้วยกันไงจ้ะ ที่รัก จุ๊บๆ \"
ตาคูลพูดพร้อมทำปากเหมือนที่ดูดส้วม หล่อซะเปล่า ทำหน้าอย่างกับ องค์การดูดส้วมแห่งประเทศไทย =_=
ในที่สุด อาหารของ เรา ก็มา ....... ตาคูล ถือข้าวให้ฉัน
“นี่นาย มา เดี๋ยวฉันถือเอง”
“ไม่ต้อง”
ตาคูลแย้ง อะไรของมัน
“อ้าว แล้วจะให้ฉันทำอะไร”
ฉันพูดกับตาคูล ตาคูลมองฉันตาแป๋วเหมือน เจ้ากระทิง อะไรของนาย!!
“นู่นๆๆ ไปคลุกข้าว ให้ไอกระทิง เดี๋ยวฉันนั่งรอที่โต๊ะนะ อ๋อ ซื้อน้ำมาด้วยล่ะ”
ตาคูล พูดรัวเป็น กระสุน m 15 แล้วเดินจากไป ฉันหันไปมองไอกระทิง
ทำไมไอคูล มันรักไอกระทิง จังฟะ...หรือว่า มันจะเป็นลูก ตาคูลจริงๆ เฮ้ยๆ ไม่น่าเป็นไปได้ ฉันหันไปมองหน้าไอทิงอีกรอบ ไอทิง ทำตาแป๋ว อ้อนวอน ข้าวจากฉัน
ไอเจ้ากระทิง แกคอยดูเถอะ ฉันจะให้แกกินข้าวจนอ้วนพี แล้วฉันจะ เอาแกมาทอดกรอบ โห...คิดแล้วน้ำลายสอ ซูด
ฉันเดินไปซื้อกระดูกไก่ แล้วคลุกปนกับข้าวให้มัน ทำไม คนสวยๆ อย่างฉัน ต้องมาคลุกข้าวให้หมากินอย่างนี้นะ คิดแล้ว อุบาทว์ตัวเองชะมัด =_=
“นี่ น้องฮอต คลุกข้าวให้หมากินเหรอ รักสัตว์ดีนะ”
เสียงผู้ชายทุ้มคนนึงพูดมา ฉันหันไปมองเจ้าของเสียงทันที เจ้าของเสียงนั่นคือ ..............!!!!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ฉ่อยปลิงห่าน TALK
ปลิงจัง (หลีปลิงปลิง) :: แหม ไม่ได้ มาอัฟซะนาน เจ๊ห่านของเรา ดัน คอมเจ๊ง นี่ก้อ หายแล้ว แต่เล่น msn ไม่ได้ การติดต่อ ของพวกเราช่างยากลำบากเหลือเกิน =_= แถม ปลิงจัง ยังเข้า hotmail ไม่ได้อีกตะหาก เซ็ง โข
ฉ่อย (เชดามี) :: อ๊ากกก~ อัพแล้วๆ กว่าจะได้อัพแทบตาย เนี่ยถือว่าเราเป็นตัวกลางเชื่อมเลยนะเนี่ยเนื่องจากเจ้ทั้งสองมีปัญหาคนละ 1 อย่าง เจ้ห่านเล่นเอ็มไม่ได้ ส่วนเจ้ปลิงเข้าเช็คเมลล์ไม่ได้ เหอๆ เวงกำคูณ2 แต่ไม่เป็นไร ยังไงเรื่องนี้ก็ไม่ดองแน่นอน ^O^ ขอบคุณสำหรับผู้อ่านทุกคนที่เข้ามาอ่านกันนะค่ะ TT^TT ซึ้งใจมากมาย
ห่าน (Sw. แห่ง Iris) :: ...มาแล้วเฟ้ย........ อ้ากกก นิยายเยอะมากเลยเจ้าค่ะ...... ยัยปลิง เข้า Hotmail ไม่ได้เหรอ กำ........ โพสไดอารี่แกมาหัยช้านทีจิ....จะได้ส่งข้อมูลไปหัย เร็วๆน๊า ...กรูรักกระทิง............
มหาวิทยาลัยตอนเช้า อากาศช่างเป็นใจจริงๆ แสงแดดทอแสงลงมาอ่อนๆ โอ้วววว์
ฉันกำลังเดินไปตามถนนเส้นเล็กๆในมหาวิทยาลัยเช่นเดิม ใครๆก็ต่างเหลียวมอง โฮะๆๆๆ เพราะฉันสวยละซิ
แหม...ไม่ต้องมองขนาดนั้นก็ได้ค่าาา เขิลลลลลลจัง กรั่กๆ
ฉันเดินสง่าผ่าเผยราวกับนางพญาหงส์ตรงไปยังคณะอักษรศาสตร์
ดูซิ เข้ามาในตึกคณะคนก็ยังมอง เขิลลลจริงๆนะเนี่ย
ทันทีที่ฉันเดินเข้ามาในห้อง นักศึกษาที่นั่งกันอยู่แล้วก็หันมามองฉันด้วยความสนใจ
นายคูลนั่งอยู่หน้าสุดพลางหัวเราะ
\" ขำอะไรย่ะ....ไม่เคยเห็นคนสวยเหรอไง \"
ฉันโวยวาย ตาคูลหันมามองฉันก่อนจะเอ่ยเสียงดัง
\" เคยเห็นคนสวย แต่.... \"
\" แต่อะไรยะ \"
\" แต่ไม่เคยเห็น คนสวยมีหมาเดินตาม ฮ่าๆๆๆๆๆ \"
หมา.... ????? ฉันงงๆ พลางหันไปมองด้านหลัง เย้ยยยยย... หมาจริงๆด้วย
เจ้ากระทิง กรี๊ดดดดดด แกตามฉันมาตั้งแต่เมื่อไรย่ะ ทุกคนในห้องหัวเราะ เจ้ากระทิงกระดิกหางไปมา
\" พรหมลิขิตจริงๆนะ ยัยฮอต ฮอตขนาดหมาเดินตาม ฮ่าๆ \"
ตาคูลหัวเราะ อายเว้ยยยย ฉันหน้าแดงพลันเดินตรงไปนั่งแถวหลังห่างจากตาคูล ตาคูล ลุกขึ้นพลางเรียกเจ้ากระทิงออกไปข้างนอก
ทว่า มันก็ไม่ออกไป กลับเดินมานั่งข้างๆเก้าอี้ฉัน กำแต๊ =_=
.............
\" เอาละทุกคน วันนี้เราจะมาเรียนเรื่อง ภาษา.....แล้วนั้น นักศึกษาใหม่รึไง \"
อาจารย์สาวเอ่ยถามถึงเจ้ากระทิงที่นั่งหมอบอยู่ไม่ห่าง
\" เธอ...... เอาหมาเข้ามารึ \"
แง ไม่ใช่หมาหนูค่าาาาาาาาา T__T ไม่ใช่หมาหนู
\"นี่เธอ ทำไม ไม่ตอบฉัน ฉันถามว่า หมาเธอเหรอ\" อาจารย์สาว ถามอีกครั้ง ฉันยังนิ่งเงียบ
\"..........\"
\"เอ่อ.......ลูกของผม กับ ผู้หญิงคนนี้ เองครับ\"
ตาคูล ตะโกนลั่นห้อง ว่าไงนะ O____O ลูกของฉันกับนาย เป็น หมาเนี่ยนะ นายมันบ๊อง หรือ บ้ากันแน่ ฟะ =_=
\"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ\"
หัวเราะกันลั่นห้อง มันก็ต้องน่าหัวเราะแหละ ใครจะเชื่อว่า คน ออกลูกเป็น หมา =_=
แล้วอาจารย์ก็ต้องปล่อยไป เพราะ เจ้ากระทิง หมาน้อยที่รักน่าชัง (แหวะ) มันยังหมอบอยู่ข้างฉัน เหมือนนั่งฟังอาจารย์สอนด้วย แถมมันยังจ้องหน้าฉัน ตลอด.... T^T ทำไมชีวิต ช่างโชคร้าย
และแล้ว มีเด็กสาวผู้หนึ่ง ที่หน้าตาน่ารักมาก เดินเข้ามาทางฉัน
\"นี่....ชื่อ ฮอตใช่มั้ย\"
สาวน้อยน่ารักถาม
\"อืม ใช่ ^_^\"
ฉันตอบ พร้อมยิ้ม อย่างเป็นมิตร
\"เอ่อ....ฉันชื่อ จ้อยส์ อยากเป็นเพื่อนกับเธอ\"
จ้อยส์ พูดกับฉัน อย่างเป็นมิตร
\"อืม เป็นสิ\"
ฉันยิ้ม อีกที จ้อยส์ เป็นเพื่อนคนแรก ที่เป็นผู้หญิงของฉันเลย ถ้าไม่รวม ตาคูล กับ เจ้ากระทิงนะ (หมามันเกี่ยวอีกแล้ว =_=)
\"นี่ ยัยฮอต....เธอว่า ลูกเรา หล่อเหมือนพ่อมั้ย\"
ตาคูลเดินเข้ามาหาฉันพร้อมพูดเรื่องลูก นั่นคือ เจ้ากระทิง !!!
\"ฉันว่า พ่อมันไปหล่อเหมือนลูกตะหาก.....\"
ฉันสวนกลับ เจ้ากระทิงหันมามองทำตาแป๋ว เฮ้ยๆ!! ฉันไม่ได้ชมว่า แกหล่อ กรี๊ด!!!!!!!!!! มันวิ่งมาทางฉันอีกรอบ พร้อมกระโจนใส่ฉัน
\"โครม!!!!!!!!!!!\"
มันกระโจนเข้ามาทางฉัน หลังฉันเดาะกับโต๊ะเรียน โอย เจ็บชะมัด T^T มันเลียหน้าฉันใหญ่ ไม่นะ เดี๋ยว สิวฉันขึ้น กรี๊ด!!!!
\"เฮ้ย ฮอต!!\"
ตาคูลกับจ้อยส์ ตะโกนสุดเสียง อะไรอีกล่ะเนี่ย
\"อะไร\"
ฉันตะโกนกลับ ตาคูลกับจ้อยส์ ชี้ตรงหน้าฉัน อะไรกัน หน้าฉันมีอะไรติด กรี๊ด!!!!!!! เอ็นหมู มีเลือดติดอีกตะหาก อะไรกัน.....เจ้ากระทุย เอ้ย กระทิง ไอ้หมาบ้า เอ็นหมู มาติดหน้าฉัน ไอ้กระทิงบ้า ฮือๆๆๆๆๆๆ T__T
ฉันผลักตัวเจ้ากระทิงแล้วรีบวิ่งไปห้องน้ำทันที ไอ้หมาบ้า ถ้าทำฉันเสียสวย ล่ะก็ เจ้าได้เป็น กระทิงกรอบ แน่ !!
.............
ซ่า~ซ่า~
เมื่อถึงห้องน้ำฉันก็ล้างหน้าล้างตาทันที หนอยแน่ะ~ ไอ้กระทิงบ้า แกกำลังทำให้คนสวยเดือดนะเนี่ย!?
ว่าแล้วในขณะที่ฉันด่าเจ้ากระทิงอยู่ในใจ (ด่าแม้กระทั่งหมาตาดำๆ)
ปู้ด!
เสียงตดของใครไม่รู้ดังมาจากห้องน้ำ ซึ่งดังมากแล้วก็มีกลิ่นด้วย อี๋~ เหม็นๆ >”<
ปู้ด ปู้ด~ แหวะ คราวนี้เบิ้ลด้วย
ปู้ด ปู้ด ปู้ด~ ทริปเปิ้ลตด แหวะ~ ทนไม่ไหวแล้ว ทำไมคนสวยถึงโชคร้ายอย่างงี้นะ
ว่าแล้วฉันก็รีบวิ่งออกจากห้องน้ำไปทันที เพราะทนกลิ่นตดไม่ไหว ทำไมชีวิตของคนสวยถึงได้โชคร้ายอย่างงี้นะ TT_TT
“อ้าวมาแล้วเหรอที่ร้ากก!!”
เสียงของนายคูลเรียกฉันโดยมีเจ้ากระทิงกระดิกหางมองมา แหวะ อยากจะอ้วกรอบสอง ฉันไปเป็นที่รักนายตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบยะ!
โฮ่ง! โฮ่ง! โฮ่ง! เจ้ากระทิงจอมวายร้ายกระโจนเข้าหาตัวฉันทันทีแบบไม่ได้ตั้งตัวอีกครั้ง
โอ๊ะ ไอ้กระทิงบ้า แกทำฉันหลังเดาะอีกแล้วนะ TT_TT (หลังเดาะบ่อยจัง แก่เหมือนเจ้ห่านแล้วล่ะสิ คิคิ)
“อูยเจ็บชะมัด ทำไมมันถึงได้ชอบตามฉันนักนะ!!”
ฉันบ่นฉอดๆ
“สงสัยเจ้ากระทิงมันคงจะติดใจกางเกงในลายคุณป้าของเธอล่ะมั้ง ฮ่าๆๆๆๆฮ่าๆๆๆฮ่าๆๆๆ”
นายคูลพูดพร้อมหัวเราะดังลั่น หนอยแน่ะ~ ถึงจะลายคุณป้าแต่ก็มีคุณภาพนะย่ะ!! >”<
“อะไรกัน”
ฉันบ่นกะปอดกะแปด
“นี่เธอ ตามฉันมานี่สิมาเร็วๆ ไม่งั้นฉันจะเอาเรื่องกางเกงในเธอไปแฉ”
ตาคูลพูดวางมาดเข้ม โธ่เว้ย ตาบ้า ถ้าฉันไม่มีกางเกงใน นายจะไม่ล้อใช่มั้ย งั้นฉันจะถอดกางเกงใน (เอาสิ =_= :: ปลิงจัง) แค่คิดน่ะ แค่คิด
.............
ฉันเดินกระโผลกกระเผลกตามนายคูลไปเรื่อยๆ โดยมีเจ้ากระทิง หมาน้อยในทุ่งกว้าง เอ้ย หมาผู้ซื่อสัตย์ตามมาติดๆ อย่าเผลอนะเฟ้ย จะจับทำ หมาแดดเดียว ไม่ซิๆ เอา เป็น ไส้กรอก สเต็ก ดีกว่าา ( นี่แกกะกินจริงๆ ??? )
\"กรั่กๆ \"
ฉันคิดพลางหัวเราะ ตาคูล และเจ้ากระทิงหยุดเดินพลางมองหน้าฉัน มองไรฟะ
\"หัวเราะตลกดีนะ สวยซะเปล่า \"
\"ง่ะ.... \"
กรี๊ดดด เผลอธาตุแท้ ความบ้าให้มันเห็น ชิๆ ไม่ได้ เราต้องวางมาดซะหน่อย
ตาคูลเดินไปเดินมาพลางลัดเลาะไปทางโรงอาหารของมหาวิทยาลัย
\" นี่นายไปไหนนะ ไม่เรียนต่อเหรอ \"
\" ช่างเถอะ เช็คชื่อแล้ว ฉันหิว \"
ตาคูลหันมาตอบกวนๆ ก่อนจะเดินไป ตามมาด้วยเจ้ากระทิง ฉัน ยอมเดินตามเค้าไปดีๆ.........
โต๊ะมหาวิทยาลัยที่ตั้งเรียงรายบ่งบอกจำนวนคนมากมายถ้าถึงเวลาพัก ตาคูลเดินดิ่งไปที่ร้านอาหารตามสั่ง ฉันรีบเดินตามไปทันที
\" ป้า เอา ข้าวกระเพราหมูสับไข่ดาว กับ ข้าวหมูกระเทียมครับ(อาหารสิ้นคิดประจำเรื่องนี้) \"
\" จ้า \"
เสียงป้าเอ่ยตอบ ขณะกำลังผัดข้าวผัด อเมริกันเซียงไฮไหหลำ ให้อีกคน
\" ทำไมต้องทาน ข้าวกระเพราหมูสับไข่ดาว กับ ข้าวหมูกระเทียม ด้วย เบื่อจะตาย \"
\" ก็มันเป็นอาหารที่เรา2คนทานด้วยกันไงจ้ะ ที่รัก จุ๊บๆ \"
ตาคูลพูดพร้อมทำปากเหมือนที่ดูดส้วม หล่อซะเปล่า ทำหน้าอย่างกับ องค์การดูดส้วมแห่งประเทศไทย =_=
ในที่สุด อาหารของ เรา ก็มา ....... ตาคูล ถือข้าวให้ฉัน
“นี่นาย มา เดี๋ยวฉันถือเอง”
“ไม่ต้อง”
ตาคูลแย้ง อะไรของมัน
“อ้าว แล้วจะให้ฉันทำอะไร”
ฉันพูดกับตาคูล ตาคูลมองฉันตาแป๋วเหมือน เจ้ากระทิง อะไรของนาย!!
“นู่นๆๆ ไปคลุกข้าว ให้ไอกระทิง เดี๋ยวฉันนั่งรอที่โต๊ะนะ อ๋อ ซื้อน้ำมาด้วยล่ะ”
ตาคูล พูดรัวเป็น กระสุน m 15 แล้วเดินจากไป ฉันหันไปมองไอกระทิง
ทำไมไอคูล มันรักไอกระทิง จังฟะ...หรือว่า มันจะเป็นลูก ตาคูลจริงๆ เฮ้ยๆ ไม่น่าเป็นไปได้ ฉันหันไปมองหน้าไอทิงอีกรอบ ไอทิง ทำตาแป๋ว อ้อนวอน ข้าวจากฉัน
ไอเจ้ากระทิง แกคอยดูเถอะ ฉันจะให้แกกินข้าวจนอ้วนพี แล้วฉันจะ เอาแกมาทอดกรอบ โห...คิดแล้วน้ำลายสอ ซูด
ฉันเดินไปซื้อกระดูกไก่ แล้วคลุกปนกับข้าวให้มัน ทำไม คนสวยๆ อย่างฉัน ต้องมาคลุกข้าวให้หมากินอย่างนี้นะ คิดแล้ว อุบาทว์ตัวเองชะมัด =_=
“นี่ น้องฮอต คลุกข้าวให้หมากินเหรอ รักสัตว์ดีนะ”
เสียงผู้ชายทุ้มคนนึงพูดมา ฉันหันไปมองเจ้าของเสียงทันที เจ้าของเสียงนั่นคือ ..............!!!!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ฉ่อยปลิงห่าน TALK
ปลิงจัง (หลีปลิงปลิง) :: แหม ไม่ได้ มาอัฟซะนาน เจ๊ห่านของเรา ดัน คอมเจ๊ง นี่ก้อ หายแล้ว แต่เล่น msn ไม่ได้ การติดต่อ ของพวกเราช่างยากลำบากเหลือเกิน =_= แถม ปลิงจัง ยังเข้า hotmail ไม่ได้อีกตะหาก เซ็ง โข
ฉ่อย (เชดามี) :: อ๊ากกก~ อัพแล้วๆ กว่าจะได้อัพแทบตาย เนี่ยถือว่าเราเป็นตัวกลางเชื่อมเลยนะเนี่ยเนื่องจากเจ้ทั้งสองมีปัญหาคนละ 1 อย่าง เจ้ห่านเล่นเอ็มไม่ได้ ส่วนเจ้ปลิงเข้าเช็คเมลล์ไม่ได้ เหอๆ เวงกำคูณ2 แต่ไม่เป็นไร ยังไงเรื่องนี้ก็ไม่ดองแน่นอน ^O^ ขอบคุณสำหรับผู้อ่านทุกคนที่เข้ามาอ่านกันนะค่ะ TT^TT ซึ้งใจมากมาย
ห่าน (Sw. แห่ง Iris) :: ...มาแล้วเฟ้ย........ อ้ากกก นิยายเยอะมากเลยเจ้าค่ะ...... ยัยปลิง เข้า Hotmail ไม่ได้เหรอ กำ........ โพสไดอารี่แกมาหัยช้านทีจิ....จะได้ส่งข้อมูลไปหัย เร็วๆน๊า ...กรูรักกระทิง............
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น