คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Effect :: SEVEN
เฮุนสบาอเสสิ้า เาะอบเธออย่าไรี หาเธอรู้ว่าเาือ ปีศา เธอยัะุยับเาหรือป่าว อนนี้ใอเธอ เฮุนไม่อาะอ่านไ้
“ ใ่! ันไม่เหมือนเธอ” เสสิ้าาถล่นใส่ผม อนนี้เสียวามิอเธอ ือเสียรี๊
นผมปิหูับเสียวามิเธอ
“ เพราะันเป็นนเอเียโยำเนิ ไม่เหมือนพวเธอ ่าาิ หรือลูรึ่” ผมอบยัย๊อพร้อมยัิ้วให้
“ ไม่ใ่แบบนั้นเฮุน แ่....”
“ ถ้าไม่หยุ เธอะไ้ร้อทั้ืนนะะเสสิ้า” พร้อมพูั่อนที่เธอะัไ้ไปมาว่านี้
ผมทิ้ัวนอนบนเียเล็ๆอูยอน แผ่นหลัเปลือยเปล่าอผมถูเศษผ้ารอบๆที่ไหม้
เหุาร์นี้สินะ ที่ทำให้เธอสสัยในัวอผม
“ นายไม่มีบ้านหรือไ มานอนบ้านนอื่นเาเนี่ย” ูยอนหน้าบึ้ มอมาที่ผม เธออนที่ผมแย่ที่อเธอ ฮ่าๆๆ ูยอนน้อยเธอไม่้อลัว เี๋ยวันเป็นเียให้เธอเอ
“ ไม่มี “ ผมนอน่อโนไม่สนใเธอ อนนี้เสียวามิอเธอมีแ่เสีย่น่าผม
“ เฮุน ัน่วอเียืนนะ “ ูยอนเาะเียเรียผม ในึ็ำ อีใ็สสาร
“ ไม่ ันะเ่าห้อเธออยู่ สนใไหม?” ผมพลิัวไปหาูยอน เธอทำหน้าใส่ผม
“ สนใบ้าบอ อะไรล่ะ ห้อะี๊นึ” ูยอนอบเสียนิ่ เธอโธรสินะ ที่ผมแย่ที่เธอ
“ ันให้เธอ 5000 อลล่าร์ สนใไหม๊ “ ผมยื่น้อเสนอให้เธอ
หูววว ห้าพัน ุพระส์ เ่าโรแรมอยู่ไม่่ายว่าหรอะ -0-
“ หพันอลล่าร์ โอเมั้ย ” ผมมอเธอ้วยสายานิ่ๆ
“ เอาเียันไปเลย -..-/ ” ผมอึ้ับารัสินใอูยอน เธอยห้อนี้ให้ผม
ราวนี้ล่ะ ูยอนเธอไม่รอแน่ ผมมอารระทำอูยอน เธอำลัไปหยิบผ้านวมในู้เสื้อผ้า
เธอปูผ้านวมลพื้นพร้อมนอนบนผ้านวม
“ เฮุน นายอย่าลืม่าย่ามัำล่ะ” ูยอนหันมาสั่ผม แล้วานั้นไม่เินสอนาที เธอ็หลับสนิท
ผม้าวลาเีย้าๆ ่อนะทิ้ัวนอน้าๆ ูยอน
“ ทำไมอนนั้น ันถึไม่เลือเธอนะูยอน” ผมระิบผ่านหูเธอเบาๆ หาผมไม่ิ่าัวาย
ผมะไ้อเธอั้แ่อนนั้นแล้ว ทำไมผมอิเรื่ออายุับเธอ้วย
หาเธอรู้ว่าผม อายุ 420ปี เธอะอิับผมไหม เธอะรับไ้ไหมที่ผมเป็นแบบนี้ไหม
อนนี้ผมเริ่มถามัวเอว่าอยาไ้ร่าายหรือใอเธอ ผมไม่อาอบำถามนี้ไ้
แ่อนนี้ผมอยาอยู่ใล้เธอ อยาให้เธอไปเห็นีวิประำวันอผม
ายหนุ่มับมืออหิสาวึ้น พร้อมประสานมือเ้า้วยัน เล็หิมะบาๆ่อัวึ้น
บนมืออทั้สอ เหมือนะให้มันประทับิันแบบนี้ลอไป เฮุนหลับาล อนนี้เาพยายาม
เ้าไปในฝันอเธอ
ผมเินเ้ามาในห้อมืๆห้อหนึ่ อนนี้ล่ะผมอยู่ในฝันอูยอน เธอำลัร้อไห้ พยายามหนี
ออาห้อนอนอเธอ
“ เธอฝันแบบนี้อีแล้วนะูยอน ” ผมเินเ้าไปหาเธอ พร้อมอเธอา้านหลั
“ เ้าอย่าลัว อูยอน ” ูยอนเริ่มนิ่ึ้น วาเธอยัระสับระส่าย้วยวามลัว
ทำไมเธอ่าน่าสสารอย่านี้นะ ูยอน
“ ท่าน ท่านพา้าออไปาที่แห่นี้้วยเถิ ท่านพ่อะ่า้า” ูยอน อผม้วยท่าทีที่ระสับส่าย ใบหน้าเธอเปื้อนไป้วยน้ำา ันอโทษนะูยอนที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้
แล้วประูห้ออเธอ ็มีายวัยลานเปิึ้น เารมาหาเธอ
“ ูยอน ผัวเ้าาย นี่เ้าพาบุรุษมาถึแห่นี้เลยรึ ” พ่ออูยอนะอเธอ ทำให้เธอฟูมฟายหนัึ้น
“ ผมไม่ใ่บุรุษ ไร้หัวนอนปลายเท้าหรอ ผมื่อ โอเฮุน “” อนนี้ทัู้ยอนและพ่ออเธอสะอึไม่แพ้ัน เพราะทุนิว่าผมายแล้ว ็รินั้นล่ะผมายแล้ว แ่ผมมาที่นี่เพื่อะแ้ฝัน ให้เธอฝันีบ้า
“ เ้าายแล้วหนิ โอเฮุน อย่าสามหาวใส่้า ” พ่ออูยอน้อะอหนัึ้น
“ หาท่านมีภาพวาอ้า และหาท่านเื่อใ้า ้าือลูอ โอัมิน ้าือโอเฮุน ”
ผมอบพ่อูยอน ้วยสายาท้าทาย เพราะให้เถียแทบายยัไ็ือผม
พ่ออูยอนหันไปสั่ลูน้อ ผมอูยอนปลอบเธอ อนนี้น้ำาเธอทำุฮันบผมเปียุ่ม
ไม่ถึห้านาที นในบ้าน็ส่วาภาพที่มีใบหน้าผมแ่พ่อูยอน ท่านพิาราใบหน้าอผม
“ ท่านายโอเอรึ นั่นท่านเิพัามสบายไ้เลย หา้อารน้ำท่าบอแม่นาูยอน ”
พ่ออูยอนยิ้มอบ อนนี้ท่านเปลี่ยนไปเป็นนละน น่าลัวนั
ผมพาูยอนไปนั่บนเบาะอเธอ ผม้มเ็น้ำาอเธอ
“ เลิร้อไ้แล้ว อูยอน ” ผมสัู่ยอนเสียเรียบ เธอเยหน้าสบาผม
“ ท่านือ ุายโอริรึ ุายโอายแล้วไม่ใ่หรอ ” ผมะโหเธอ่อยัไี
ถึในอีาิเธอไ้เอับวามเ็บปว แ่ในวามฝันผมอยาให้เธอยิ้มบ้า
“ ใ่ เ้าอย่าร้อ พัผ่อนะ ้าะไมาไปไหน” แ่ไม่ทันที่ผมะไ้ทิ้ัวนอน
มือเรียวอเธอ็ฟาเ้าหน้าผมเ็มมือ
“ สิ่ที่ท่านทำมันเห็นแ่ัวมารู้ไหม ท่านหนีปัหาทิ้ให้้าเือบโน่าาย
ท่านิหรือว่า้าอยาอยู่ับท่าน ่า็อยาเป็นแ่านับนรัอ้าเ่นัน”
ูยอนะอใส่หน้าผม นี่เธอมีนรัอเธออยู่หรอ ผมหูอื้อนไม่ไ้ยินเสียใร
อนนี้หัวใผมแเป็นเสี่ยๆ ผมลัว ลัวว่าไอนั้น ะมีัวนในปัุบันาิ
“ มันเป็นใร ?” ผม้อาูยอนอย่าเอาเรื่อ อย่าให้รู้ว่ามันเป็นใรผมะาม่ามันทั้อีาิ ปัุบันาิ และาิหน้า!!!
..........................................................................................................................................................
ไรท์มาึไรท์อโ๊ T^T
เม้น ม ิ เฟบ ันเนะัวเอ ไม่เอาหรอเรทิ้อแ่อ่านและิาม
ไรท์รัทุนนะ <3
ใรอบแนวราม่า บว NC ิาม หมอบยอนไ้เลยนะ๊ะ
ร้าย ุ เผ็ แบเว่อร์ -..- สัาแ้นรับรอแพทย์ิ
Beaktae
ความคิดเห็น