OS/SF B1A4 -All Couple-

ลำดับตอนที่ #1 : That's what friend are for -BaDeul-

"ดึลอ่า.."

 

"ซานดึลอ่า.."

 

"อีซานดึล!! เรียกไม่ได้ยินรึไงวะมัวแต่แดกอยู่ได้" พูดไปอารมณ์เสียไป วันคริสต์มาสแบบนี้ทำไมต้องมาอยู่กับคนที่ไม่สนใจอะไรนอกจากกินและกินอย่างซานดึลด้วยวะ

"ก็ละทำไม ฉันก็กินของฉันดีๆไม่ได้ไปกินบนหัวแกนี่หว่า" พูดจบเจ้าตัวก็กินไก่ทอดของตัวเองต่อ อย่าเรียกว่ากินเลยสวาปามน่าจะเหมาะกว่านะ

"โอ้ยน่าเบื่อเป็นบ้า.. เมื่อไหร่คนอื่นๆจะกลับมาวะ" พูดจบก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมา กดเข้าแชทกลุมและ

[ชาบาโรเฟี้ยวฟ้าว: ฮยอง~ จะกลับกันกี่โมงครับ?]

[จินยองี่: ขอโทษนะบาโรยา จินยองหลับไปแล้วคืนนี้เราคงไม่กลับหอ มีอะไรรึเปล่า(หมีชินอูคนหล่อ)]

[ชาบาโรเฟี้ยวฟ้าว: ....]

[ชานชิกกี้: ฮยองไปกันสองคนอีกแล้ว คริสต์มาสของคนมีคู่มันดีจริงๆเลยน้าา บาโรฮยอง! บอกซานดึลฮยองด้วยว่าคืนนี้ผมไม่กลับหอนะจะไปกับช็อคโก้จัง]

[ชาบาโรเฟี้ยวฟ้าว: ...]

"เขาก็มีคู่กันหมดแหละน่านายจะถามทำไมซ้ำซากทุกปีห้ะ"ซานดึลที่เห็นเพื่อนหงอยก็อดแซะไม่ได้ แหงล่ะอยู่กันมานานก็ต้องรู้กันทุกเรื่องอยู่แล้ว ใช่มั้ย?

"นี่ ดึลอ่า"

"?"

"นายจำได้ปะ ปีก่อนโน้นที่เราถ่ายBOFกันอ่ะ"คิดๆแล้วผมก็ยังขำไม่หายไม่รู้ผีอะไรเข้าสิงให้ทำแบบนั้นกัน

"จำได้ดิ มันบ้ามากเลยแทนที่จะให้พี่จินยองเป็นจันดี ฉันอ่ะแมนนะเว้ย"พูดแล้วมันก็เบ่งไขมันว่ะครับ ชาบาโรเฟี้ยวฟ้าวคนนี้อยากจะบ้า

"แต่ฉันชอบนะ"พูดแล้วก็เมินหน้าไปทางอื่น เขิน..

"ห้ะ?!"

"แกแต่งหญิงน่ารักดี ถ้าปีนี้มีผู้หญิงน่ารักๆสักคนไปเที่ยวด้วยกันก็น่าจะดีเนอะแกว่าปะ"ผมพูดแล้วก็หันไปยิ้มกว้าให้ แต่มันหน้าบึ้งว่ะ..

"แกก็ออกไปหาดิ ไปละจะนอน"ซานดึลพูดแล้วก็เดินสะบัดตูดเข้าห้องไป อะไร ผมทำอะไรผิดรึเปล่าตอบที  

 

"บ้าบ้าบ้า บ้าที่สุดโว้ยยยย" ไอ้บาโรหน้ากระรอก ไอกระรอกฟันหักเอ๊ยทำไมชอบทำให้คนอื่นใจเต้นวะ มาชมแล้วก็บอกจะไปหาสาวเนี่ยนะ เหอะ หงุดหงิดไปก็ไม่ได้อะไรมั้ย ทำไรดี.. แล้วหางตาผมก็เหลือบไปเห็นชุดเดรสสีขาวที่เพิ่งคุยกับไอ้กระรอกเมื่อกี้ สาวเหรอ ได้..รู้จักอีซานดึลคนนี้น้อยไปซะละ

50นาทีต่อมา

"ซานดึลอ่า.. นายเป็นอะไรรึเปล่าหายไปนานละนะ" เสียงบาโรที่ตะโกนผ่านประตูเข้ามายิ่งทำให้ผมตื่นเต้น บ้าเอ๊ยซานดึลแกทำอะไรของแกเนี่ย ผมยืนมองสารรูปตัวเองที่ไม่ค่อยเหมือนตัวเองสักเท่าไหร่ ร่างอวบอึ๋มในชุดเดรสขาวที่ยัดถุงเท้าไว้ตรงหน้าอกอย่างดี พวงแก้มใสที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางแบบผิดๆถูก เห้ ผมว่าผมสวยพอละนะ

"นี่.. นายบอกว่าอยากได้สาวใช่ปะ"ผมยื่นมือไปจับลูกบิดประตู ใจก็เต้นไม่เป็นจังหวะเพราะตื่นเต้นมากกว่าเก่า

"เออ ก็ใช่นะแต่อยู่กับแกก็ดี"บาโรพูดด้วยเสียงไม่สนใจสักเท่าไหร่ซึ่งมันก็ทำให้ผมปรี๊ดแตก

"ว่าไงนะไอ้กระรอก? แล้วทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้?!"ผมเปิดประตูและพุ่งบีบคอไอ้กระรอกอย่างเร็ว นี่ผมเสียเวลาทำไมตั้งนานวะเนี่ย!

"แกตายแน่ ตายๆๆ"ว่าแล้วก็เขย่าคออีกคนอย่างแรง

"ไอ..ดึล แก...อ้อก.."บาโรที่หน้าเริ่มเขียวเพราะหายใจไม่ออกได้แต่มองอีกคนแบบใกล้หมดสติ นี่ต้องทำกันถึงขนาดนี้เลยเหรอ..

"แก..ปล่อย...อึก..ก่อน...."บาโรยังคงขอร้องกับผมที่ดูเหมือนจะไม่ได้ยินอะไรอีกแล้ว 

 

กลั้นใจสองสามวิผมก็ปล่อยมือออกเพราะเริ่มเหนื่อย

"ฉันไม่น่าทำไรแบบนี้เลยว่ะ แม่งงี่เง่า"ร่างอวบก้มลงมองมือตัวเอง ทำไมต้องทำอะไรมากมายแบบนี้เพื่อคนๆนึงด้วย ก็แค่ทำเป็นไม่พอใจแล้วรอให้เขามาง้อเหมือนเมื่อก่อนก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ คิดแล้วน้ำตาพาลจะไหล

บาโรที่เห็นเพื่อนเงียบไปก็เงียบตาม ทั้งสองคนเงียบกันอยู่อย่างนั้นจนบาโรเริ่มที่จะทนไม่ไหว

"ซานดึลอ่า.. แกแต่งหญิงเพื่อฉันเลยเหรอวะ"บาโรมองผมด้วยสายตาที่บอกไม่ถูก ซึ่งผมก็ได้แต่เงียบ

"ฉันดีใจนะเว้ยถ้าแกจะทำเพื่อฉัน จริงๆแกทำไรให้ฉันก็ชอบหมดแหละ"

"คือแกอาจจะไม่รู้นะแต่มันบ้ามากเลย แกอาจจะคิดว่าเพราะเราอายุเท่ากันเราเลยสนิทกัน มันไม่ใช่แบบนั้นหรอก"บาโรพูดแล้วก็เมินไปทางอื่น ไอท่าทางแบบนี้มันแปลว่าอะไร เขิน?

"บางทีก็คิดนะว่าถ้ามีแกอยู่ด้วยไปตลอดชีวิตก็คงดี"พูดจบก็หันมายิ้มกว้างให้ ยิ้มแบบที่ผมชอบ..

"อืม จริงๆฉันก็คิดแบบนั้นอ่ะนะนึกไม่ออกเลยว่าถ้าไม่มีแกจะเป็นไง"ผมโน้มตัวลงซบไหล่อีกคนแล้วดึงแขนมากอด

"ก็เป็นซะอย่างเงี้ย"บาโรเอื้มมือมาลูบหัวผมเบาๆแล้วก็หัวเราะอย่างอารมณ์ดี

"ทะเลาะกันทีไรทำไมจบแบบนี้ทุกทีเลยอ่ะ"ผมถามไปเพราะสงสัยจริงๆ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราจะจบด้วยการนั่งซบกันแบบนี้ตลอด

"เพราะว่าฉันยอมแกไง"บาโรตอบหน้าตาย

"ใช่เดะฉันมันไม่สวยเหมือนสาวในสเปคแกนิ"พูดจบละก็เบ้ปาก หมันไส้จริง!

"คนในสเปคกับคนในชีวิตจริงจำเป็นต้องเหมือนกันเหรอวะ? เพราะแกก็คือแก ฉันชอบแกแบบที่แกเป็นไม่ต้องไปคิดอะไรมาก"บาโรพูดแล้วก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

"ถ่ายรูปกัน"ว่าแล้วก็เปิดกล้องและหันหน้ามาทางผม

"1 2 3.."

 

สิ้นเสียงชัทเตอร์ลงทั้งห้องก็เงียบไป เหลือค่เสียงลมหายใจของสองคน บาโรบรรจงประทับริมฝีปากบนปากนุ่มของซานดึลบดเบียดริมฝีปากให้แนบชิดอย่างหวงแหน ร่างอวบยกแขนขึ้นคล้องคออีกคนก่อนจะถอนจูบออก

 

"Merry Christmas นะบาโร"

 

"Merry Christmas อีซานดึล"

 

 

---END---

 

 

ฮ่าา เราพยายามเขียนให้โรแมนติกแล้วนะแต่ทำไม่ได้TT ฟิคเรื่องนี้เกิดจากว่าเราคิดถึงบาดึลมาก อยู่ดีๆก็คิดถึงขึ้นมาซะงั้น 55555 ยังมีอะไรที่ต้องปรับปรุงอีกเยอะเลยขอบคุณนะคะที่อ่านมาจนถึงตรงนี้ถึงแม้จะหลงมาก็ตาม

 

🎄Merry Christmas🎄

**เรื่องนี้เราอัพตั้งแต่วันคริสต์มาสแต่เพิ่งมาลงที่นี่ เอาเป็นว่าเมอรี่คริสต์มาสน้อนหลังโน้ะ 5555**