ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่องของฉัน...กับชีวิตมันส์ในมอ.

    ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 9 Sport Day ที่รอคอย 2

    • อัปเดตล่าสุด 8 ธ.ค. 48


                        ฉันน่ะ หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลย เมื่อstaff วิ่งที่เป็นพวกรุ่นพี่หน้าโหดนี่แหละพาวิ่ง warm up เป็นเวลาเช้าตรู่ ตี 4 ...........



                        สุดท้าย นักศึกษาปีที่ 1 ก็มาหยุดที่สนามกีฬา ของมหาวิทยาลัย  และเบื้องหน้า เป็นสแตนด์เชียร์ คณะ มันสุดยอดดดดดดดดดด



                          ม้าเพกาซัสสีขาวกางปีกกว้าง ตรงหน้ามันมีมังกรตัวมหึมาสีแดงยืนผงาดเคียงคู่กัน  ปราสาทราวในเทพนิยาย สุดยอดจริงๆ



                         เราเริ่มกิจกรรมแรกก็ร้องเพลงเลย -_-



                         ร้องมาเรื่อยๆ ผิดบ้าง ถูกบ้าง ท่า เท่อ อะไรไม่ต้องห่วง นักศึกษาทำได้อยู่แร้น....ได้ห่วยแตกน่ะ สิ เพราะว่า เพิ่งรู้ว่าไอ้ที่เข้าห้องเชียร์มาเป็นเดือนๆเนี่ย ไม่ได่ช่วยให้ เพลงที่ร้อง กับท่าประกอบมันดูดีมีเสน่ห์เลยน่ะสิ     พวกพี่เลยจำใจต้องมาสอนท่าใหม่หมด วันนั้นแหละ นึกๆไปก็ตลกดี   แต่ว่าโดยรวม เราก็ทำดีนะ





                          ช่วงที่ยากทีจะผ่านพ้นไปในวันนั้นคือช่วงบ่าย ไม่น่าเชื่อว่าอากาศและแดดเมืองไทยจะร้อนได้ใจจอร์จจริงๆ ฉันแทบละลายแหมะลงตรงนั้น  หมวกปีกกับเสื้อแขนยาวไม่ช่วยสักนิด  ฉันนั่งทนแสงแดดแผดเผาอยู่อย่างนั้นเกือบ 5 โมงแน่ะ กว่าแดดจะยอมแพ้  ที่คอของฉันเลยเป็นรูปตัววีชัดเจน เพราะแดดเผา  แย่จริงๆ





                         เลยผ่านกลางวันที่ร้อนรุนแรง เข้ามาสู่ช่วงกลางคืน



                         การแสดงไคลแม็กซ์ที่เรารอคอย เวลา สามทุ่มนั่นล่ะ



                         เมื่อถึงเวลา ความตื่นเต้น กดดันอย่างคาดไม่ถึงก็คืบคลานเข้ามา ฉันมือเย็นเฉียบเลย เมื่อเห็นว่ารุ่นพี่ที่คณะพากันทยอยมานั่งบริเวณสนามหญ้าหน้าแสตนด์ เป็นหลายร้อยคน ไม่รวมคณะอื่นๆและคนจากข้างนอกอีก  ทุกคนมากองรวมกันตรงหน้าแสตนด์คณะฉันหมด  นั่นล่ะ โคตรกดดัน





                           แต่เราก็ทำได้ดี เลียงเพลงดังกระหึ่ม ท่วงท่า ทำนองไม่ผิดเพี้ยนเลย สุดยอดจริงๆๆ





                           สุดท้าย ผลประกาศ การแสดงไคลแม็กซ์คณะฉันชนะที่หนึ่ง  เราเฮกันลั่น เสียงดังกว่าร้องเพลงอีก ฉันภูมืใจแล้วนะ  แต่ฉันคิดว่าเหล่าพี่ๆทุกฝ่ายดีใจกว่าอีก ที่พวกเขาอุตส่าห์ฝึกซ้อม กดดัน บังคับ ให้เราทำให้ดีที่สุด เพื่อสิ่งนั้นจะได้ออกสู่สายตาประชาชนได้อย่างไม่อายใคร



                               รุ่นพี่คณะสุดยอดจริงๆ



                            คืนนั้น ฉันหลับสนิทและฝันดี ไม่เสียแรงเลยจริงๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×