ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่องของฉัน...กับชีวิตมันส์ในมอ.

    ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 8 Sports day ที่รอคอย

    • อัปเดตล่าสุด 20 พ.ย. 48


                        รู้มั๊ยว่าทุกวันนี้ที่ฉันไม่ได้อ่านหนังสือตามที่ตั้งใจไว้นั้น ฉันไปอยู่ที่ไหน



                        เฉลย.............ห้องเชียร์  -_-



                      ทุกๆเย็น ฉันมีนัดกับเพื่อนๆ พี่ๆร่วมคณะที่นี่  มันกินเวลานานมากๆเพื่อฝึกซ้อมร้องเพลง  ผึกตบมือ และระเบียบเชียร์     ใช้เวลาตั้งแต่ 5 โมงครึ่ง ยังไม่ทันได้เลิกเรียนดี ไปจนถึง 4 ทุ่ม เวลาหอปิด



                      ฉันเลยแทบหมดแรง หรือว่า หมดแรงเลยล่ะ เมื่อเห็นเตียงนอนที่แสนอ่อนนุ่ม(มั๊ง)  เพราะเที่ยงคืนหลังจากที่จัดการตัวเองเสร็จหมดแล้ว ฉันก็หลับ เหมือนเด็กทันที เรียกไม่ตื่นด้วยนะ



                      ที่ในห้องเชียร์ เราทำอะไรบ้างเหรอ



                        1. ก็ร้องเพลงเชียร์น่ะสิ รู้รึเปล่าว่าคณะของฉันเพลงเชียร์มีเป็นแสนเพลง และเราต้องจำเนื้อเพลงทั้งหมดให้ได้ และเราต้องร้องให้ถูกต้องตามแบบฉบับ และเราต้องร้องเสียงดัง  ร้องให้ถูกคีย์ และร้องไม่เพี้ยน ซึ่งฉันคิดว่ามันค่อนข้างยากนะ เมื่อคนร้องมีทั้งหมดหลายร้อยคน  และบางคนร้องแย่ยังกับอะไร -_-



                        2. ฝึกท่าเต้นประกอบเพลง และมันฮามากๆเมื่อเต้นไปด้วยพร้อมๆกับร้องเพลงที่ตลกๆน่ารักๆ  โดยเฉพาะเวลานึกหน้าเพื่อนผู้ชายแต่ละคนที่ต้อง เต้นท่าตลกๆพวกนั้น แล้วขำสิ้นดี



                        3. ไปโดนให้รุ่นพี่ ทั้งกดดันและไซโค ซึ่งมันน่าเบื่อมากๆเวลาที่ต้องนั่นตัวแข้ง ทำอะไรก็ไม่ได้  หาวไม่ได้ หลับไม่ได้ ดิ้นหรือว่าขยับตัวก็ไม่ได้ เพราะต้องอยู่ในระเบียบเชียร์ตลอดเวลา



                         4. เครียดสุดๆเมื่อรุ่นพี่เชียร์บอกว่า เราจะไม่ได้เอาเพลงนี้ไปขึ้นสแตนด์  ก็มันน่าเครียดไหมล่ะ ก็เพลงแต่ละเพลล้วนแล้วแต่เป็นเพลงของคณะที่ร้องยาก ร้องนานและร้องหลายรอบ รวมทั้งจำยากด้วย



                         แต่ในที่สุด เราก็ได้พิสูจน์ให้รุ่นพี่ทั้งหลายเห็นว่า รุ่นนี้ ไม่ได้ห่วยแตกนะ



                         เราเอาเพลงคณะขึ้นสแตนด์ไก้ตามที่เราและรุ่นพี่ต้องการ และเราทำมันได้ดี แม้ว่าใครจะแอบคิดว่ามันไม่ดีเท่าที่ควร อย่างน้อยฉันก้ทำมันดีที่สุด    



                            สแตนด์เชียร์สวยอลังการงานสร้างจริงๆ ไม่เสียแรงที่ฉันและเพื่อนอุตส่าห์ช่วยกันอดหลับอดนอน เพื่อสร้างสรรค์งานชิ้นนี้  ทุกคนชมไม่ขาดปาก ..................ติดตาม ต่อ part 2







































    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×