ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6 New term ...new hope
เปิดเทอมแล้ว.........
ฉันไปถึงหอพักวันที่ 24 ในขณะที่มอ.เปิดเรียนวันที่ 25
พอมาถึง เพื่อนเมทก็ชวนฉันไปกินปั๊บ -_- มาถึงก็อ้วนซะแล้ว เพราะว่ามันเป็นกินเลี้ยงฝ่ายศิลปกรรม ฦายที่ฉันช่วยงานอยู่ที่ชมรมตอนปิดเทอมใหญ่ ชั้น ม. 6
ข้าวของ เสื้อผ้าก็ยังไม่ได้จัด แต่ว่าเรื่องกินเป็นใหญ่สำหรับฉันเสมอ
\"เออ ไปก็ไปว้อย\"
หลังจากกินเสร็จ ฉันก็นั่งจับเจ่ากับเพื่อนๆพี่ๆฝ่ายอย่างน่าเบื่อแสนน่าเบื่อ อยู่นานถึง 3 ทุ่ม น่าเบื่อที่สุด...........
รู้งี้ไม่ไปกินก็ดี จัดเสื้อผ้า ห้องหอดีกว่า
ว่าไปห้องเก่าในสภาพใหม่นั้นดูดีขึ้นเยอะ เพราะเพื่อนอ้อน เมทอีกคนของฉัน มันเอาข้าวของที่เยอะแยะมากมายกองเท่าภูเขาเลากากลับบ้านไป ........จากห้องที่ว่าแคบอยู่แล้วจึงกลายเป็นห้องที่แคบที่สุดในโลก และมีมนุษย์หมูนอนยัดกันถึง 3 คน
ฉันสุดทน จริงๆ.....เข้าใจเลยว่าที่แม่บ่นว่า
\"บี จัดโต๊ะ จัดห้อง บ้างสิ ที่จะไม่มีเดินแล้ว\"
ฉันเข้าใจเลยแหละ
แต่ว่าตอนนี้ห้องใหม่ที่ใฝ่ฝัน กลับมาอีกครั้ง
มีเรื่องดีๆ ต้อนรับเปิดเทอมเพียบ อย่างเช่น
เทอมนี้ ฉันมีวิชาลงเพียง 14 หน่วยกิจเท่านั้น ที่สำคัญ ไม่มีวิชาคำนวนมหาโหดอย่าง แคลคูลัส 2 อีหต่างหาก ทำไมน่ะเหรอ
เพราะว่า เมื่อวันที่ 27 ที่ผ่านมา ทางคณะวิทยาศาสตร์ของฉัน ประกาศผลการเลือกเมเจอร์.........
และฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ฉันจะได้เข้าเมเจอร์ที่ฉันอยากได้มากๆ นั่นคือ อัญมณีวิทยา
แต่ว่า เกรดที่ได้นั้นน้อยมาก (ฉันก็คิดไว้แล้วว่ามันต้องได้น้อยแบบนี้) และวิชาเคมีที่ใช้ตัดสินดันมาใช้ D อีกต่างหาก เลยกดดันนิดนึง แต่ว่า
ฉันได้เมเจอร์อัญมณีวิทยา จริงๆด้วย
โล่งมากและสบายใจที่สุด .......ฉันคิดอย่างนั้น
ขอบคุณคุณพระคุณเจ้า.....ที่ช่วยลูก สาธุ
เทอมใหม่นี้ ฉันตั้งใจจะอ่านหนังสืออย่างจริงจังจริงๆสักที ดังัน้นพอเปิดเทอมว่าวันที่สอง ฉันจึงเริ่มอ่านหนังสือ เช่น Biology , the world of science, Physical Geology เป็นต้น เฮ้อ มีความสุขจัง
หวังว่าเทอมใหม่นี้จะมีอะไรดีๆเข้ามาในชีวิตเยอะ
เพราะฉันเข้าใกล้ความฝันของฉันไปอีกหนึ่งก้าวแล้ว
........................พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร จะดีหรือร้าย เหตุการณ์ก็ยังเป็นเรื่องของอนาคตวันยันค่ำ ฉันรู้เพียงแต่ว่า อนาคตจะดีได้ ต้องเริ่มทำวันนี้ให้ดีที่สุดเท่านั้น............................โอย คม
ฉันไปถึงหอพักวันที่ 24 ในขณะที่มอ.เปิดเรียนวันที่ 25
พอมาถึง เพื่อนเมทก็ชวนฉันไปกินปั๊บ -_- มาถึงก็อ้วนซะแล้ว เพราะว่ามันเป็นกินเลี้ยงฝ่ายศิลปกรรม ฦายที่ฉันช่วยงานอยู่ที่ชมรมตอนปิดเทอมใหญ่ ชั้น ม. 6
ข้าวของ เสื้อผ้าก็ยังไม่ได้จัด แต่ว่าเรื่องกินเป็นใหญ่สำหรับฉันเสมอ
\"เออ ไปก็ไปว้อย\"
หลังจากกินเสร็จ ฉันก็นั่งจับเจ่ากับเพื่อนๆพี่ๆฝ่ายอย่างน่าเบื่อแสนน่าเบื่อ อยู่นานถึง 3 ทุ่ม น่าเบื่อที่สุด...........
รู้งี้ไม่ไปกินก็ดี จัดเสื้อผ้า ห้องหอดีกว่า
ว่าไปห้องเก่าในสภาพใหม่นั้นดูดีขึ้นเยอะ เพราะเพื่อนอ้อน เมทอีกคนของฉัน มันเอาข้าวของที่เยอะแยะมากมายกองเท่าภูเขาเลากากลับบ้านไป ........จากห้องที่ว่าแคบอยู่แล้วจึงกลายเป็นห้องที่แคบที่สุดในโลก และมีมนุษย์หมูนอนยัดกันถึง 3 คน
ฉันสุดทน จริงๆ.....เข้าใจเลยว่าที่แม่บ่นว่า
\"บี จัดโต๊ะ จัดห้อง บ้างสิ ที่จะไม่มีเดินแล้ว\"
ฉันเข้าใจเลยแหละ
แต่ว่าตอนนี้ห้องใหม่ที่ใฝ่ฝัน กลับมาอีกครั้ง
มีเรื่องดีๆ ต้อนรับเปิดเทอมเพียบ อย่างเช่น
เทอมนี้ ฉันมีวิชาลงเพียง 14 หน่วยกิจเท่านั้น ที่สำคัญ ไม่มีวิชาคำนวนมหาโหดอย่าง แคลคูลัส 2 อีหต่างหาก ทำไมน่ะเหรอ
เพราะว่า เมื่อวันที่ 27 ที่ผ่านมา ทางคณะวิทยาศาสตร์ของฉัน ประกาศผลการเลือกเมเจอร์.........
และฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ฉันจะได้เข้าเมเจอร์ที่ฉันอยากได้มากๆ นั่นคือ อัญมณีวิทยา
แต่ว่า เกรดที่ได้นั้นน้อยมาก (ฉันก็คิดไว้แล้วว่ามันต้องได้น้อยแบบนี้) และวิชาเคมีที่ใช้ตัดสินดันมาใช้ D อีกต่างหาก เลยกดดันนิดนึง แต่ว่า
ฉันได้เมเจอร์อัญมณีวิทยา จริงๆด้วย
โล่งมากและสบายใจที่สุด .......ฉันคิดอย่างนั้น
ขอบคุณคุณพระคุณเจ้า.....ที่ช่วยลูก สาธุ
เทอมใหม่นี้ ฉันตั้งใจจะอ่านหนังสืออย่างจริงจังจริงๆสักที ดังัน้นพอเปิดเทอมว่าวันที่สอง ฉันจึงเริ่มอ่านหนังสือ เช่น Biology , the world of science, Physical Geology เป็นต้น เฮ้อ มีความสุขจัง
หวังว่าเทอมใหม่นี้จะมีอะไรดีๆเข้ามาในชีวิตเยอะ
เพราะฉันเข้าใกล้ความฝันของฉันไปอีกหนึ่งก้าวแล้ว
........................พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร จะดีหรือร้าย เหตุการณ์ก็ยังเป็นเรื่องของอนาคตวันยันค่ำ ฉันรู้เพียงแต่ว่า อนาคตจะดีได้ ต้องเริ่มทำวันนี้ให้ดีที่สุดเท่านั้น............................โอย คม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น