เรื่องของฉัน...กับชีวิตมันส์ในมอ.

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 Freshy day-Freshy night งานนี้ฮาแตก

...วันนี้ฉันจำเป็นต้องตื่นแต่เช้า  ประมาณ จ๊ากกกก 7โมง 50 นาที  ตายแล้วพระเจ้า !!!!!!!  ฉันมีนัดนีหว่า 8 โมง  เกือบตายแน่ะ เช้าวันนั้น ...ฉันอาบน้ำอย่างรวดเร็ว และน้ำที่หอพักในมอ.แห่งนี้เย็นมากกก ฉันจึงตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าตอนนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา และแต่งตัวเร็วจี๋  หูก็ฟังเพื่อนบ่นไปมาบอกว่า \"ไอ้บี เร็วๆดิวะ 8 โมงเลยนะเว้ย\"  อืม นั่นละชื่อฉันเอง  -บี-



                  \"รู้แล้วเจ้าค่า  ขอเวลาปัดแก้มแป้บนึงนะ\" ฉันบอก  เวลาเร่งรีบขนาดนี้ ยังมาห่วงสวยอยู่ เพื่อนฉันที่ชื่อ แจง  ก็เลยทำท่าจะเข้ามาบีบคอฉัน ฮู่  --    เกือบตายคามือเพื่อนไปแล้วมั๊ยละ -_-



                 ฉันสวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนสดใส ลายทาง ผมยาวของฉันถูกมัดไว้สูง รองเท้าหัวมนคู่สวย ทำไมละ ก็เพราะวันนี้เป็นวัน Freshy day Freasy night นะสิ เลยต้องแต่งตัวให้มันสดใสสมชื่อหน่อย  ไม่ได้ไม่ได้ ขืน แต่งตัวเป็นสาวเซอร์อย่างเช่นทุกวันไปงานนะ  มีหวังหน้าฉันเหลือสองนิ้ว เพราะได้ข่าวมาว่าวันนี้มีการประกวด ดาว เดือน คณะด้วย ต้องสวยเป็นพิเศษ  (ความจริงนะ หน้าตาฉันไม่เข้าตากรรมการหรอก แต่ว่างานนี้หนุ่มๆเพียบ)



                    ฉันกับแจงใช้เวลาเดินทางไปยังที่ที่พี่นัด  ประมาณ 10 นาที ข้าวเช้าไม่ได้กิน เพราะหวังเป็นอย่างยิ่งว่า เดี๋ยวมีเลี้ยง แน่ๆ แต่ว่าเอาเข้าจริง   ไม่มีใครมาถึงงานนี้สักคน เราเลยเป็นเจ้าแรกที่ก้าวเข้ามา ฉันว่าฉันมาสายแล้วนะ แต่ก็เป็นที่หนึ่งอยู่ดี  แต่พอนานเข้าคนก็เริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่ความมั่นในของฉันถูกบั่นทอนลง  เพราะเท่าที่ฉันเห็นไม่มีใครเลยสักคนที่ใส่เสื้อสีสดใส ทุกคนพร้อมใจกันใส่เสื้อสีเข้มมากันโดยไม่มีใครนัดหมายใคร   ฉันเลยตัดสินใจถามพี่กาน  พี่ทีมสันทนาการหน้าตาดีปี 2 ที่ฉันแอบชอบอยู่นิดนึง นิดนึงจริงๆ พี่เค้าบอกว่า



...ไม่สิ ฉันถามว่า \"วันนี้จำได้ทำอะไรค่ะ มีเลอะรึเปล่า\" ก็ถามไปอย่างนั้นเพราะใจมันรู้สึกไม่ชอบมาพากลแล้วล่ะ  ต้องมีอะไรแน่ๆและทำไมไม่มีใครบอกช้าน นึกแล้วมันน่าโมโห แต่กลับรู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงแทน ก็พี่กานน่ะ จ้องเอาอย่างนี้นาซี >.<



                  \"ไม่มีอะไรหรอกครับน้องบี\"พี่กานบอก แล้วมารู้ชื่อฉันได้ยังไง อ๋อ ลืมนึกไปว่าป้ายชื่อสีเหลืองจ๋อยนั่นห้อยคอฉันอยู่-_-

\"เลอะนิดหน่อยแต่ก็ไม่มาก  ไม่ต้องกลับไปเปลี่ยนเสื้อหรอกครับ\"  กรี๊ด มารู้ความในใจฉันหมด  แต่ทำไงได้ล่ะ ในเมื่อไม่มีความมั่นใจเหลือแล้วแอบกลับไปเปลี่ยนเสื้อก็ได้ว่ะ เฮ้อ อุตส่าห์เสียเวลาแต่งตัว ฉันสลัดรองเท้าคู่สวยนั่น เปลี่ยนเป็นรองเท้าหูคีบธรรมดาๆ  เสื้อสีฟ้านั่นเปลี่ยนเป็นเสื้อกีฬาสีดำ แต่เป็นตัวใหม่ ซักก็ยังไม่ได้ซัก -_- รู้สึกสมเพศตัวเองจริงๆ



                    งานFreshy dayเป็นหนึ่งในกิจกรรมสัปดาห์การแนะนำเข้าศึกษาวิชาเอกของคณะวิทยาศาสตร์  โดยพี่ทีมสันทฯ จะจัดกลุ่มน้องๆที่วันนี้มากันนิดเดียวนั่นละออกเป็น 13 กลุ่ม ซึ่งก็เท่ากับจำนวนภาควิชาที่มีทั้งหมด  13 ภาควิชา อืม มันเยอะนะ อะไรที่ฉันไม่สนใจฉันไม่จำหรอกรู่แต่ว่าฉันจะต้องเข้าภาควิชา อัญมณีวิทยาให้ได้ ฉันอยู่กลุ่ม 6   จากนั้นต้องเข้าฐานทั้งหมด 13 ฐาน โอยจะบ้าตายหลังจากนี้ แต่ละฐานนั่นหักล้างคำพูดพี่กานคนหล่อของฉันออกหมด ทั่วเนื้อทั่วตัวของฉันนั่นเละไปหมดตั้งแต่หัวจรดเท้า มีแต่ เม็ดแมงลักเอย เฉาก๊วยเอย ขนมลอดช่อง น้ำโคลน น้ำหวาน  แป้งเปียก ดินสอพอง สภาพแต่ละคนดูไม่ได้ด้ด้ด้ด และฉันแต่งตัวซะสวยแต่เช้าเนี่ยเพื่ออะไรล่ะ T_T



แต่แอบดีใจนิดนึ่งที่ว่าฉันคิดถูกแล้วที่กลับไปเปลี่ยนเสื้อไม่งั้นเสื้อตัวสวยของฉันเละแน่ๆ  แต่ว่าเสื้อใหม่สีดำที่ใส่ไปน่ะเซ ดูเหมือนขนมเคลือบเม็ดแมงลักเลย



                      \"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ\"ฉันหัวเราะเมื่อเปิดผ้าที่พี่เค้าปิดตาตอนไปลอดถ้ำน้ำโคลนออก เห็นสภาพเพื่อนแจง แล้วตลกชะมัด



                     \"หัวเราะอะไร ยัยบ้า\"  แจงว่า  หากใบหน้าเปื้อนยิ้ม คงเพราะสภาพของฉันนั่นไม่ต่างจากเธอเท่าไหร่  เรามองไปรอบๆ มองเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคนมีความสุข  กับกิจกรรมที่เราทำร่วมกันระหว่างพี่น้องนั้น เสมือนได้สร้างสายสัมพันธ์ที่มองไม่เห็น  เพราะเราทุกคนรู้ดีว่าไม่มีใครอยู่บนโลกนี่อย่างเดียวดายได้  การพึ่งพาอาศัย ช่วยเหลือกันเป็นสิ่งจำเป็นต้องกระทำ สังคมเริ่มต้นที่ครอบครัว และกว้างขวางขึ้นเมื่อเราก้าวเดินไปข้างหน้า และชีวิตในมหาวิทยาลัยเป็นอีกสังคมหนึ่งที่ควรเรียนรู้และมีค่ามากพอที่จะจดจำตลอดไป การมีเพื่อน มีพี่ที่ดีคอยให้คำปรึกษาแนะนำเป็นอีกทางหนึ่งซึ่งช่วยให้เราดำรงอยู่ได้ แม้ว่าอาจจะอยากไปสักหน่อยที่จะได้รับเป็นรุ่นน้อง แต่ผลที่ได้จากการรับน้องนั้นจะยังคงอยู่ตลอดไป เห็นมะ ฉันก็มีสาระนะจะบอกให้  รู้สึกดีจริงๆ  ที่ได้กลับหอไปอาบน้ำ



                        พี่นัดอีกที 5 โมงครึ่ง



                         \"เออๆ ไปก่อนเลยก็ได้\"แจงคุยโทรศัพท์กับเพื่อนอีกคนที่โทรมาจิกเราตอน 5 โมง 29 นาที \"ไอ้บีมันยังทำงานคอมไม่เสร็จ ไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวจะตามไปทีหลัง\" แจงวางหูแล้วหันมาทำตามขวางใส่ฉัน ในขณะที่ฉันกำลังหัวฟูอยู่กับงานตรงหน้า



                          \"โอย ฉันจะบ้าตาย\" สองมือเกาหัวยิกๆ  งานคอมอะไรเนื่ยมันไม่ใช่สัณชาติญาณอะไรของฉันสักนิดเลยนะและฉันก็นั่งทำมันมา 3 ชั่วโมงแล้วนะตั้งแต่อาบน้ำเสร็จ ( บอกตามตรงเลยว่าเหมือนได้เกิดใหม่ แต่ปัญหาก็คือ ฉันจะซักเสื้อกับกางเกงเปื้อนขี้โคลนพวกนั้นยังไง -_-     ) และตอนนี้ 5 โมงครึ่งแล้ว งาน Freshy night คงใกล้เริ่มเต็มที และฉันก็ยังทำงานไม่เสร็จ เสื้อผ้าก็ยังเป็นเสื้อกล้าม กางเกงขาสั้นอยู่เลย  T_T



                          และแจงก็ลากฉันออกมาจากห้องคอมได้ตอน เอ่อ 2 ทุ่ม และงานเริ่มไปแล้ว ทำให้เราอดดูการแสดงของพี่ๆ ภาควิชา เคมี  เสียใจที่สุด เพราะ พี่ต้น   พี่จังหวัดคนที่น่ารักที่ฉันแอบชอบอีกคนร่วมแสดงด้วยนะซี ตั้งใจไว้แล้วเชียวว่าจะต้องดูให้ได้  แต่ก็ไม่ผิดหวังกับการแสดงอื่นๆอีก 12 ภาควิชา  อีกอย่างหนึ่งที่ประทับใจเป็นอย่างมากนั่นคือ รายการอาหาร ฉันมางานนี้นอกจากจะมาชมการแสดงแล้ว ยังมาร่วมกินฟรีอีก งานนี้จะพลาดได้ไง เพราะมี บุฟเฟ่ต์ เหอะๆ กินไม่อั้น แต่ไหงกลับเป็นข้าวกล่องธรรมดาล่ะ  แถมมีกองเป็นพะเนิน  เท่านั้นละ เข้าใจความหมายของคำว่าบุฟเฟ่ต์ได้ดีทีเดียว ประทับใจจอร์จสุดๆไปเลย  



                            การแสดงสนุกเป็นบ้า ฉันได้เห็นพี่ๆที่รู้จักในสภาพต่างไปจากเดิม จากหญิงเป็นชาย ชายกลายเป็นหญิง  แต่งหน้าเข้มเป็นลิเก ข้อสังเกตอย่างหนึ่งของฉันนั่นคือเพลงที่ใช้ในแต่ละการแสดง ส่วนมากใช้เพลงของป๋าเบิร์ด  เพลงชูวับ ชูวับ เพลงรักอยู่หนใด 3 เพลงนี้แหละ POPสุดๆ  



                            ส่วนดาว เดือน น่าผิดหวังที่ทุกคนสวยสู้ฉันไม่ได้ และหล่อสู้พี่กานไม่ได้สักคนแต่พวกเขาก็แสดงดีนะ



                           งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา  ..เที่ยงคืน เวลาที่ซินเดอเรลลาต้องกลับบ้าน และฉันก็ต้องกลับเข้าหอด้วยเหมือนกัน แน่ละเพราะฉันเองคือซินเดอเดลรากลับชาติมาเกิด-_-  ฉันแทบสลบอยู่หน้าประตูห้องเพราะอาการเหนื่อยสุดๆ ตั้งแต่ 8 โมงยังเที่ยงคืนยังไม่มีเวลาแม้แต่จะนั่งพัก แต่ต้องฝืนใจอาบน้ำเย็นเฉียบอีกครั้งและหลับไปในเวลา ตี 2 พรุ่งนี้จะเจออะไรอีกไม่รู้ รู้แต่เพียงว่าวันนี้ฉันมีความสุขมากกับกิจกรรมที่ได้ทำทั้งหมด ไม่ผิดหวังจริงๆ