คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ผิดแผน 2
วินาทีนั้น บุรีไม่แน่ใว่าเายัำวิธีหายใไ้อยู่หรือเปล่า หิสาวรหน้าทำให้เาหยุหายใไปเลย
“อั” เสียที่เปล่ออแหบพร่า มือที่ับอยู่ร้นแนเสลาำแน่นโยไม่รู้ัว อไม่ไ้ที่ะวาามอไปทั่วเรือนายสาว เธอมีส่วนโ้เว้าที่าม สะโพผาย เอวอเล็ หน้าท้ออเธอระเพิ่มไหวเล็น้อยที่ถูสายาอันเ้ม้นับ้อ
ในที่สุวามอทนอายหนุ่มาผึราวับหนัยาที่ถูึนึเินไป
“ไม่ไหวแล้วโว้ย!” เสียห้าวำรามอย่าุัน
บุรีึร่าเล็เ้ามาหาและประบูบเธออย่าเร่าร้อน รุนแร ูบระหายอเาทำให้เธอสะท้าน ส่เสียราเบา ๆ ร่าายออัิสาอ่อนระทวยลในอ้อมแนแร่ ายหนุ่มเลื่อนปลายนิ้วลูบไล้ลมาามแนวระูสันหลัอเธอ่อนะับที่้นาอเธอ แล้วยเธอึ้นาพื้น เธออุทานออมาเมื่อสัมผัสึวามแ็แร่ที่แนบิอยู่ใลาวามเป็นหิ แม้ระนั้นเธอ็ยับสะโพบเบียอย่าน่าไม่อาย
“ใเย็นรับ” ายหนุ่มพึมพำเสียแหบพร่า ่อนะ่อย ๆ วาหิสาวลบนเีย แล้วเลื่อนัวึ้นร่อม ใ้ลิ้นเล็มเลียลาไปามลำอระห ลิ้มรสผิวเนียนนุ่มอ้วยวามระหาย อัิสาราื่อายหนุ่ม แผ่นหลัโ่ึ้นามแรอารม์ ออวบบแนบับแผอว้า ปลายยอูันแ็เป็นไ ผิวายร้อนผ่าว้วยวาม้อารและแรปรารถนา
บุรีรู้ีว่าเาหลใหลในัวเธอนถอนัวไม่ึ้น ไม่มีทาที่เาะหยุไ้นว่าะไ้รอบรอและเิมเ็มเธอ้วยวามปรารถนาอันล้นปรี่ เป็นแบบนี้็เ้าับแผนที่วาไว้พอี เพราะ่อนหน้าเายัับวลอยู่ว่าะเ้าหาหิสาวอย่าไร
ูบร้อนโลมเลียไปทั่วร่าสาว เาหิวระหายราวับหมาป่าหิวโที่ำลัลิ้มรสเนื้ออันโอะ
“ุบุรี...ไ้โปร...” อัิสาราเสียสั่น ลมหายใหอบหนัามแรอารม์ปรารถนาและวาม้อารอย่ารุนแร
ให้ายเถอะ เาอบที่เธอเป็นแบบนี้
อร้อ และวิวอน...
เาประบปาเ้าับยอออเธอ ูึปลายยอที่แ็เป็นไ อัิสาส่เสียรา้วยวามรัวน ยับร่าายบเบียเ้าหาายหนุ่มอีรั้ บุรี้อรีบยึสะโพอเธอไว้แน่น เพราะถ้าืนเธอยัทำแบบนี้่อไป เาทนไม่ไหวและเสร็สมในาเเหมือนวัยรุ่นที่ไร้ประสบาร์
อัิสาบิัว้วยวามเสียว่านทรมานอยู่ใ้ร่าายหนุ่ม บุรีเลียที่ะเห็นเธอ้อทรมานแบบนี้ เาึเลื่อนมือลไปที่หว่าาอเธอ และพบับวามเปียุ่มนเาราออมา เาสอนิ้วเ้าไปใน่อทาทีุ่่ม่ำ ร่าายอเธออบสนอทันที้วยารผวาเล็น้อยพร้อมับเสียหอบเฮือ
อัิสาเปิรับายหนุ่มอย่า่ายาย
ารวบุมัวเออบุรีหลุลุ่ยเร็วยิ่ว่าที่เาาิ เาสอนิ้วอีหนึ่นิ้วเพิ่มเ้าไปในโพร่ำร้อนพร้อมับนัุ่เ่า ้อมอหิสาวที่ำลัหลับาพริ้ม เาใ้นิ้วหัวแม่มือเลื่อนไหวเบา ๆ บนปุ่มสวาทที่ไว่อวามรู้สึอเธอ ะเียวัน็่อย ๆ สอนิ้วลึเ้าไปอี ใ้มืออี้าปลระุมาเัวเออออย่ารวเร็ว
ทันทีที่บุรีปลปล่อยแ่นายแ็ึออมา ็รู้สึไ้ว่าโพรสวาทอ่อนนุ่มที่โอบล้อมนิ้วเาอยู่ำลับีบัวแน่นเป็นัหวะถี่ ๆ แล้วเธอ็ปลปล่อยน้ำหวามอาบรมืออเา
“อโทษล่วหน้านะ ที่รั” เาพูเสียแหบะโน้มัวไป้าหน้าเหนือร่าเล็ที่นอนหอบระเส่า เาันิ้วออมาาโพรสวาทร้อน านั้น็แทนที่้วยแ่นายที่แ็พอนแทบปริ้วยวามปรารถนาที่มี่อเธอมาเนิ่นนาน ร่าายอเาสั่นสะท้านไปทั้ัว้วยวามสุเมื่อไ้สัมผัสับวามอ่อนหนุ่มที่โอบรอบัวเา เธอนุ่มลื่นราวับแพรไหมั้นี ร้อนแร และุ่ม่ำ
ความคิดเห็น