คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : รสชาติที่ไม่อาจลบเลือน 3
“ะ ไ้ รับ...เอ่อ...” ให้าย...ไม่เหลือราบสุภาพบุรุษไว้แม้แ่น้อย “ไ้ไหม...เลย เหรอรับ?”
มุมปายสูึ้น หิสาวหยัายนั่ อไม้ประับร่วหล่นเรี่ยพื้น เ้าถันึเ่เป็นทรสวยไม่่าาหยน้ำที่พรมาย เอวบาร่าน้อย ส่วนเว้าโ้ทั้หมัแ่ม เธอไม่ไ้เพียลุึ้นนั่เท่านั้น มือวาทิ้น้ำหนัลโ๊ะแล้วหันมาหาโษิ สอาที่มีอาหารวาอยู่หมุนล้อย า่อย ๆ แยออทีละ้า ว้าพอที่ะไ้เห็นวามสวยามอร่อสวาทนั้นเ็มา ร่าายปะทะันในระยะเอื้อมถึ
“ทุอย่าที่ปรารถนา่ะ” เธอเอ่ย ยมือึ้นมาไล้ลูบเรือนาย รีรายปลายนิ้วละเลียผิวให้ไ้เห็นถึวามเย้ายวน แทรลที่ระหว่าเนินอ ไ่ลไปที่หน้าท้อนระทั่ถึเสร่านเสียวที่โเ่นส่วนยอ ไล้นิ้ววนไปพร้อมส่เสียระริเพรีย “อืม...ไ้หมเลย่ะ”
สอายิ่อ้าว้า นิ้ววาลไปามแนวร่อรัอันแสนุ่ม่ำแล้วแหวออ ลีบสวาทสีหวานเบ่บาน โพรสยิวเริ่มปราหยาน้ำผึ้สีหวานเยิ้มปริ่ม มืออเธอไหววน แยไม่ออแล้วว่าเพราะวามเสียว่านหรือเพราะอาาศที่ทำให้ร่าายอเธอระุเ่นนั้น
แ็น...ะออมา้านออยู่แล้ว ท่านประธานทำอะไรับเาันแน่
มืออเธอไล้วน แยไม่ออแล้วว่าเพราะวามเสียว่านหรือเพราะอาาศที่ทำให้ร่าายอเธอเป็น
“ันป้อนนะะ...” มือ้าเิมที่เยใ้มันสัมผัสส่วนสยิวเอื้อมหยิบูิที่าวายื่นมาให้เา ยาน้ำหวานหยเยิ้มหล่นล้า ๆ โษิลืนน้ำลายอย่าหิวโหย เหื่อาฬผุพราว อ้าปารับโยี
ายหนุ่มอ้าปาว้าแล้วปล่อยให้นิ้วเรียวรุล้ำเ้ามา ่อนใ้เรียวลิ้นวัเลียนิ้วที่หวานเยิ้ม้วยลิ่นอายสวาทนั้นทันที โษิปิริมฝีปาลแล้วูเม้มนิ้วเรียวอเธอเ้าไป้วย
เาทนมามาพอ และไม่มีเหุผลที่้อทนอี่อไปแล้ว...
ความคิดเห็น