ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Majic Kill

    ลำดับตอนที่ #3 : เสียงที่เรียกหา...

    • อัปเดตล่าสุด 22 มี.ค. 49


    *****+++ปัจจุบัน+++***--เช้าวันใหม่ที่ห้องเรียนปรุงยา--*

     

                    วันนี้เราจะมาเรียนวิธีการปรุงยา ที่ใช้ในการทำอาหาร กันน่ะ อาจารย์เฮร่าห์เป็นผู้หญิงที่มีรอยเหี่ยวย่นกรอบๆ เหมือนกับว่าถ้าหากเธอยิ้มครั้งหนึ่งแล้วผิวใบน้าของเธอคงร่วงออกมาเป็นเสี่ยงๆแน่

     

                    ค่ะ/ครับ

     

                    อุปกรณ์ทั้งหลายก็อยู่ที่โต๊ะของพวกเธอแล้ว ขอให้พวกเธอฟังชั้นแล้วค่อยๆปฏิบัติตามไปน่ะ อาจารย์เฮร่าห์กล่าวขึ้น

     

                    เอาหล่ะ ตอนแรกให้พวกเธอใส่หญ้าแฝกลงกวนกับน้ำบีรัมตอนที่ไฟร้อนที่สุดแล้วท่องคาถาว่า /เมโต้ คอมบีเดี่ยน.....

     

                    เดี๋ยวเธอคอยดูของดีน่ะ วันนี้จะต้องมีคนเสียโฉมแน่นอน มีร่าห์กล่าวขึ้นแล้วหันไปทางเมลกินโดยมีร่าห์ได้ก้มลงไปใต้โต๊ะ แล้วท่องคาถาของลอยออกมาพร้อมกับโบกมือเรียกไม้เท้า

     

                    /เฟคโตล่า คอมเอ เดเนี่ยน/ หม้อค่อยๆลอยจากเตาๆที่ละนิดทีละนิดจนไปหยุดที่หลังของเมลกิน มีร่าห์ได้ปัดไม้เท้าลง

     

                    ....../โซลเว่ อิมเพเปซา.........../.   โครม.... เสียงนี้ทำให้ทุกคนหันมามองที่เมลกินแล้วพบว่าน้ำหญ้าได้สะท้อนออกมาจากตัวของเมลกิน

     

                    ยัยเมลกินมันรู้ได้ยังไงกันเนี่ย มีร่าห์ได้กล่าวขึ้นมาอย่างคับแค้นใจ แต่

     

                    หม้อของใครกันเนี่ย อาจารย์เฮร่าห์ถามขึ้นมา

     

                    มีร่าห์ ชั้นคืนหม้อให้เธอ เมลกินเดินถือหม้อเอาไปให้มีร่าห์ จึงทำให้ทุกคนรู้ทันทีว่าต้นเหตุมาจากใคร

     

                    เกธท์ เย็นนี้มาหาชั้นที่ห้องด้วยน่ะ คาบนี้พอได้แล้ว อาจารย์เฮร่าห์กล่าวขึ้น

    *****----ทางเดินในหอคอยระหว่างเปลี่ยนคาบเรียน-----*****

     

                    เชสลี ขอดูแขนหน่อยสิ ผู้ชายผมดำเป็นมันขลับได้รีบเดินมาที่เมลกินแล้วขอดูแขน

     

                    มีอะไร เมลกินถามอย่างสงสัย

     

                    เอ๊ะ เป็นไปไม่ได้ ผมเห็นน้ำหญ้าโดนแขนของเชสลีแต่ แต่...ที่แขนของเชสลีกลับไม่...

     

                    เบลล์โต้จะบ้าหรือไง ชั้นไม่ได้โดนสักหน่อย แล้วอย่ามาจับตัวชั้นอีกน่ะ พรึ่บ---ไฟลุกที่แขนของควอต—“

               

                    ช่า----ไฟดับลงเพราะควอตเสกน้ำดับ--- งั้นก็ดี แล้ว ควอตพูดจบแล้วก็เดินไป

    ***----ระหว่างทางเดินที่ห้องสมุดใหญ่ ของตึกซึ่งปิดร้างมานานแล้ว----***

                    ใคร ใคร คุณคือใคร ใครที่อยู่ตรงนั้น ใคร ฮ่ะๆๆๆๆๆๆ... เสียงหนึ่งที่มักจะได้ยินเสมอที่ผ่านทางตรงนี้แต่ครั้งนี้

     

                    กรี๊ด.......... ไม่มีใครรู้ว่ามันคือเสียงของใครและมาจากไหน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×