ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เธอมาเป็นแฟนชั้นน่ะ
( คุณผู้อ่านทุกๆคนค่ะ คิดเหมือนชั้นบ้างไหมค่ะว่า น่าจะเปลี่ยนชื่อเรื่องเรื่องนี้น่ะค่ะ จาก รักหวานแหววของยัยแป๋วจอมเป๋อ เป็น อยากให้เรื่องนี้มีแต่โชคร้าย 5555++ แบมรี่ล้อเล่นค่ะ ยังงัยก็ต้องขอฝากยัยแป๋วและนายทีม ไว้ในอ้อมอกดวงใจด้วยน่ะค้า )
นี่ชั้นๆ ทำอะไรลงไปเนี่ย ชั้นนี่มันจะโชคร้ายไปถึงหน่ายเนี่ย........ แง้ TToTT ฮือๆ หนำซ้ำ First Kiss ของ ช้าน...................ดันไปเป็นของใครก็ไม่รู้อ่ะ อุตสาห์ เก็บไว้มาตั้ง 17 ปี แต่ดันต้องมาให้อีตาปากหมา เอ๊ยปากจัดแบบนี้อีก โธ่เอ๊ยยัยแป๋วชาตินี้แกคงโชคร้ายชั่วชีวิตแน่ๆเลย
“ ว้าย.....นี่นาย นายนี่มัน มัน มัน เอ๊ย ....” ยัยแป๋ว เอ๊ย บื้อจนขนาดไม่รู้ว่าจะด่ายังไง
“ นี่แม่คุณจะพูดมันไปถึงไหน ผมอ่ะมีชื่อน่ะ เอ....ดูท่าทางแล้วเมื่อกี้ First Kiss อ่ะดิ 555+ อยากขำกะอีแค่จูบจะห่วงอะไรหนักหนา ผู้หญิงสมัยนี้เค้าไม่มีใครแคร์แล้วหล่ะ ” นายคนนั้น พูดกับชั้นอย่างไม่รู้สึกรู้สา ราวกับว่าเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น โอ้........
“ นี่นาย นายเข้าใจอะไรผิดหรือป่าว ชั้นเป็นผู้หญิงน่ะ แล้วทำไมชั้นห่วงจูบของชั้นแล้วมันผิดตรงไหนมิทราบ ชั้นไม่ใช่ตัวที่มีหน่อ น่ะถึงได้จะร่านไปทั่วอ่ะ ”
“ ปิ๊บปิบ....... ปาลาลา....... ” เสียงโทรศัพท์ของ ชั้น “ ฮัลโหล ” ทันทีที่แป๋วกรอกเสียงใส่โทรศัพท์ลงไปคนอีกฟากก็ตะโกนใส่หูโทรศัพท์ทันที “ นี่คุณแป๋วมิทราบว่าบ้านอยู่แถวทะเลหลอค่ะ ถึงได้งมโข่งอยู่ ทำไมยังไม่มาสักทีมิทราบ “ ว้ายนี่ชั้นดันลืมนัดกับยัยเม้ไว้ หนำซ้ำเสื้อผ้าของชั้นตอนนี้ดันมีแต่ขี้โคลนซะด้วยสิ แง้ จะทำไงดี อ่ะ เพราะอีตาปากสุนัขไม่รับประทานเนี่ย “เม้เราขอโทษวันนี้เค้าคงไปไม่ได้แล้วอ่ะ ขอโทษน้า.... ” แป๋วตัดสินใจพูดไปเพราะรู้ดีว่าคนอย่างเม้คงไม่คอยเธอกลับไปเปลี่ยนชุดแน่ๆ “ นี่เธอจะไม่มางั้นหลอ ไมอ่ะแล้วทำไมเธอถึงไม่โทรมาบอกชั้นก่อนหล่ะ เธอนี่มันแย่จริงๆเลย แต่เอาเถอะ ถ้างั้นวันจันนี้ต้องเลี่ยงไอติมชั้นน่ะ แค่นี้น่ะ บ๊ายบาย ตู๊ด......ตู๊ด....... “ อ้าวไหงเป็นงี้พูดเองเออเองคนเดียว แต่เอาเหอะเราเคลียปัญหาทางนี้ก่อนดีกว่า
“ ถ้างั้นถือซะว่าเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็แล้วกันน่ะ บ๊ายบาย.... อ๋อแล้วก็ไม่ต้องจับมือชั้นอีกน่ะ “ แป๋วทำทางโบกมือ แล้วหันหลังจะรีบเดินกลับไป แต่ก็โดนอีตาหมอนั่นคว้าไว้แป๋วจึงหันหน้าไป “ นี่นาย. อะอุ๊บ..................อึก.................... “ ช๊อคค่ะคุณผู้อ่านทุกท่าน อีตาหมอนั่น จูบชั้น TTOTT...OxO อี๊..........
“ กรี๊ด............นี่นาย นายนี่มันเมื่อกี้ ....จงใจแตะอั๊ง ชั้นใช่มั้ย อีตาบ้า เลวที่สุดเลย “ แป๋วพูดพลางมองหน้าอีตาหมอนั่นราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
“ นี่เธอชั้นจะบอกอะไรให้รู้น่ะ เมื่อกี้ชั้นจงใจน่ะไม่ได้บังเอิญ “ ดูดิ ขนาดทำผิดยังไม่สำนึก พูดจากวนตีนอย่างไม่คิด
“ นี่นาย .นายจะเอายังไงกับชั้นกันห่ะ อย่ามากวนตีนกับชั้นน่ะ อย่ามาแตะตัวชั้นอีกด้วย เข้าใจ๋ “ /โธ่เอ๊ย ก็แป๋วไม่รู้นี่นาว่าจะขู่คนอื่นยังไงชีวิตนี้เกิดมามีแต่ถูกคนอื่นข่มขู่ ขนาดตอนมอสามถูกไถเงินที่โรงเรียนยังยอมเค้าเล้ย เฮ้อ .....เศร้าชีวิตนี้ /
“ เธอมาเป็นแฟนชั้นน่ะ “ หนุ่มคนนั้นหันมาพูดกับชั้น
“ หา.............................” ชั้นร้องออกมาชนิดว่า 3บ้าน8บ้านแถวนั้นชะโงกหน้ามาดูทางหน้าต่าง
“ จะบ้าหลอ เราเพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก แล้วนายมาขอชั้นเป็นแฟนเนี่ยน่ะ เชอะ ใครที่ไหนก็ไม่รู้ อาชญากรหรือป่าวก็ไม่แน่ อย่ามาคิดว่าชั้นเป็นคนใจง่ายน่ะย่ะ “ ชั้นตอบกลับไปโดยใช้สมองอันน้อยนิดของชั้นคิดอย่างถี่ถ้วนโดยใช้เวลาเพียง 0.01 วินาที เท่านั้น / แต่ความจริงแล้วไอ้ตัวเรามันก็ไม่เคยคบกับใคร + คงเพราะไม่มีใครอยากคบด้วย + หรอก ชีวิตนี้เกิดมายังไม่เคยรักใครเลยด้วยซ้ำนอกจาก พ่อกะแม่อ่ะ /
“ เธอคงไม่เคยมีแฟนมาก่อนใช่มะ แหงหล่ะคนอย่างเธอคงหาแฟนยาก ฮะๆๆๆ “ นายคนนั้นดันมาจี้จุดเอาซะได้แง้...... ทำงัยดีอ่า...
“ เรื่องของชั้น ชั้นไม่เคยมี ก็ไม่เคยมี.... อะ ว้าย “
“ จริงๆ ด้วยฮั่นแน่ ชั้นทายถูกด้วย “ ฮือๆ......TTToTTT หน้าแตกอีกจนได้ วันนี้กลับไปคงไม่มีหน้าเหลือแล้วหล่ะเรา
“ ชั้นไม่ยุ่งกับนายแล้ว ไปตายเลยไป ชิ่วๆ “ ชั้นทำท่าทางโบกมือไล่ให้เค้าไปไกล เชอะ คอยดูถ้าคราวนี้ยังไม่ไปหล่ะก็จะเอาข้าวสารเสกกับน้ำมนต์มาไล่เลย / เฮ้ เค้าไม่ใช่ผีน้า...... /
“ ถ้างั้นชั้นไปตายแถวๆ คอนโดxxx 8xx/5x ถนนxxxxx ดีไหมน้า...... “ ที่อยู่คุ้นแฮะ .............เอ๋นั่นมันที่อยู่แถว ..........อือ...แถวๆ..... เฮ้ย นั่นมันคอนโดชั้นนี่ เอ๋ ชั้นเขยิบแว่นตาขึ้นเพื่อมองไปที่มือของอีตานั่น นั่นมัน กระเป๋าตังค์ชั้นนี่นา......... ทั้งบัตรนักเรียน ฯลฯ ไหง ไปอยู่ที่มือของอีตานั่นหล่ะ สงสัยคงจะตกตอนที่ล้มเมื่อกี้แน่เลย เฮ้อ เค้าซุ่มซ่ามอีกแล้วอ่ะ
“ นายเอาคืนชั้นมาน่ะ เอามาซิ “ ชั้นเข้าไปแล้วยื่นมือเพื่อไปหยิบแต่อีตาหมอนั่นดันดึงกลับซะได้
“ โอโฮ้...จะเอาง่ายๆเลยหลอ ผมบอกแล้วไง ว่าเธอต้องมาเป็นแฟนชั้นก่อน ชั้นถึงจะให้ “ ว้ายไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลยบังอาจเอาสิ่งของมาเป็นข้อแลกเปลี่ยน แล้วเราจะเอางัยดีเนี่ย ติ๊กต่อก.....ติ๊กต่อก..........ติ๊กต่อก.... โธ่เอ๊ยคิดไม่ออกโว้ยทำไงดีอ่ะ
“ นี่นายชั้นมีดีตรงไหนหลอถึงได้ตามกวนประสาทอยู่ได้ขอร้องเถอะเอากระเป๋าตังคืนชั้นเถอะ พลีส......”
“ ไม่ เธอต้องยอมมาเป็นแฟนชั้นก่อนชั้นถึงจะให้ ”
“ ไม่เป็น”
“ต้องเป็น”
“ม่าย....”
“เป็น......”
“ไม่เป็นโว้ย.....”
“ ต้องเป็นโว้ย...”
“ เออเป็นก็เป็น “
“ เย้ สำเร็จ แล้ว....... ได้แฟนคนที่ 100 แล้วไอ้ทีมดีใจให้กับตัวเองหน่อย เย้เฮ้ ...... “ / ดูท่า อีตานี่จะบ้าหว่ะ/
”เฮ้ยนี่ชั้นตอบอะไรไปอ่ะ นี่ชั้น” แป๋วตบหน้าตัวเองไปหลายทีเพื่อทดสอบว่าตนเองฝันไปหรือป่าวแล้วก็ตบปากตัวเอง “ไอ้ปากบ้า ไอ้ปากเองซวย แกตอบอะไรของแกไปว่ะ “ แง้.......... ( ตอนนี้แป๋วคงกำลังจะปลิวไปกับลมแล้วหล่ะมั้งเนี่ย 555+ )
“ เอ้า เธอนี่กระเป๋าตังค์ เธอเป็นแฟนชั้นแล้วน่ะ อย่าลืม เธอเป็นแฟนชั้นแล้ว ชั้นชื่อทีม ส่วนเธอหล่ะ ยัยปริศนา มีชื่อเล่นว่าไร “ นายคนที่ชื่อทีม / รู้จักชื่อแล้วเลยไม่เรียกว่าอีตาหมอนั่นอีก/ พูดโดยไม่สนใจชั้นเลย
“ ชะ..ชื่อ แป๋ว “ ชั้นตอบไป แต่ในใจกับสมองกำลังทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะคิดว่าจะพูดอย่างงัยดี อ้อ ปิ๊ง...คิดออกแล้ว
“ นี่นาย เอ๊ย ทีม เมื่อกี้ชั้นพูดเล่นน่ะ อ้อแล้วก็ขอบใจ สำหรับกระเป๋าตังค์ที่คืนให้น่ะ บาย “ ทันทีที่ชั้นพูดจบ ชั้นก็สวมวิญญาณนักวิ่ง 100 เมตร เผ่นทันที
“ ว้า.....ไปซะแล้ว แย่จัง ลืมบอกไปว่าบัตรนักเรียนยังอยู่ที่เราอยู่เลย ฮิๆ แต่เดี๋ยวก็รู้แล้วหล่ะ 5555++ “
( เฮะๆ ไม่ทราบว่าเป็นยังงัยกันบ้างค่ะ เนื้อหาอาจจะต๊องๆไปหน่อย แต่ถ้าถูกจัยก็ช่วยโหวตให้ด้วยน่ะค้า.........
: B-A-M-R-Y )
นี่ชั้นๆ ทำอะไรลงไปเนี่ย ชั้นนี่มันจะโชคร้ายไปถึงหน่ายเนี่ย........ แง้ TToTT ฮือๆ หนำซ้ำ First Kiss ของ ช้าน...................ดันไปเป็นของใครก็ไม่รู้อ่ะ อุตสาห์ เก็บไว้มาตั้ง 17 ปี แต่ดันต้องมาให้อีตาปากหมา เอ๊ยปากจัดแบบนี้อีก โธ่เอ๊ยยัยแป๋วชาตินี้แกคงโชคร้ายชั่วชีวิตแน่ๆเลย
“ ว้าย.....นี่นาย นายนี่มัน มัน มัน เอ๊ย ....” ยัยแป๋ว เอ๊ย บื้อจนขนาดไม่รู้ว่าจะด่ายังไง
“ นี่แม่คุณจะพูดมันไปถึงไหน ผมอ่ะมีชื่อน่ะ เอ....ดูท่าทางแล้วเมื่อกี้ First Kiss อ่ะดิ 555+ อยากขำกะอีแค่จูบจะห่วงอะไรหนักหนา ผู้หญิงสมัยนี้เค้าไม่มีใครแคร์แล้วหล่ะ ” นายคนนั้น พูดกับชั้นอย่างไม่รู้สึกรู้สา ราวกับว่าเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น โอ้........
“ นี่นาย นายเข้าใจอะไรผิดหรือป่าว ชั้นเป็นผู้หญิงน่ะ แล้วทำไมชั้นห่วงจูบของชั้นแล้วมันผิดตรงไหนมิทราบ ชั้นไม่ใช่ตัวที่มีหน่อ น่ะถึงได้จะร่านไปทั่วอ่ะ ”
“ ปิ๊บปิบ....... ปาลาลา....... ” เสียงโทรศัพท์ของ ชั้น “ ฮัลโหล ” ทันทีที่แป๋วกรอกเสียงใส่โทรศัพท์ลงไปคนอีกฟากก็ตะโกนใส่หูโทรศัพท์ทันที “ นี่คุณแป๋วมิทราบว่าบ้านอยู่แถวทะเลหลอค่ะ ถึงได้งมโข่งอยู่ ทำไมยังไม่มาสักทีมิทราบ “ ว้ายนี่ชั้นดันลืมนัดกับยัยเม้ไว้ หนำซ้ำเสื้อผ้าของชั้นตอนนี้ดันมีแต่ขี้โคลนซะด้วยสิ แง้ จะทำไงดี อ่ะ เพราะอีตาปากสุนัขไม่รับประทานเนี่ย “เม้เราขอโทษวันนี้เค้าคงไปไม่ได้แล้วอ่ะ ขอโทษน้า.... ” แป๋วตัดสินใจพูดไปเพราะรู้ดีว่าคนอย่างเม้คงไม่คอยเธอกลับไปเปลี่ยนชุดแน่ๆ “ นี่เธอจะไม่มางั้นหลอ ไมอ่ะแล้วทำไมเธอถึงไม่โทรมาบอกชั้นก่อนหล่ะ เธอนี่มันแย่จริงๆเลย แต่เอาเถอะ ถ้างั้นวันจันนี้ต้องเลี่ยงไอติมชั้นน่ะ แค่นี้น่ะ บ๊ายบาย ตู๊ด......ตู๊ด....... “ อ้าวไหงเป็นงี้พูดเองเออเองคนเดียว แต่เอาเหอะเราเคลียปัญหาทางนี้ก่อนดีกว่า
“ ถ้างั้นถือซะว่าเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็แล้วกันน่ะ บ๊ายบาย.... อ๋อแล้วก็ไม่ต้องจับมือชั้นอีกน่ะ “ แป๋วทำทางโบกมือ แล้วหันหลังจะรีบเดินกลับไป แต่ก็โดนอีตาหมอนั่นคว้าไว้แป๋วจึงหันหน้าไป “ นี่นาย. อะอุ๊บ..................อึก.................... “ ช๊อคค่ะคุณผู้อ่านทุกท่าน อีตาหมอนั่น จูบชั้น TTOTT...OxO อี๊..........
“ กรี๊ด............นี่นาย นายนี่มันเมื่อกี้ ....จงใจแตะอั๊ง ชั้นใช่มั้ย อีตาบ้า เลวที่สุดเลย “ แป๋วพูดพลางมองหน้าอีตาหมอนั่นราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
“ นี่เธอชั้นจะบอกอะไรให้รู้น่ะ เมื่อกี้ชั้นจงใจน่ะไม่ได้บังเอิญ “ ดูดิ ขนาดทำผิดยังไม่สำนึก พูดจากวนตีนอย่างไม่คิด
“ นี่นาย .นายจะเอายังไงกับชั้นกันห่ะ อย่ามากวนตีนกับชั้นน่ะ อย่ามาแตะตัวชั้นอีกด้วย เข้าใจ๋ “ /โธ่เอ๊ย ก็แป๋วไม่รู้นี่นาว่าจะขู่คนอื่นยังไงชีวิตนี้เกิดมามีแต่ถูกคนอื่นข่มขู่ ขนาดตอนมอสามถูกไถเงินที่โรงเรียนยังยอมเค้าเล้ย เฮ้อ .....เศร้าชีวิตนี้ /
“ เธอมาเป็นแฟนชั้นน่ะ “ หนุ่มคนนั้นหันมาพูดกับชั้น
“ หา.............................” ชั้นร้องออกมาชนิดว่า 3บ้าน8บ้านแถวนั้นชะโงกหน้ามาดูทางหน้าต่าง
“ จะบ้าหลอ เราเพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก แล้วนายมาขอชั้นเป็นแฟนเนี่ยน่ะ เชอะ ใครที่ไหนก็ไม่รู้ อาชญากรหรือป่าวก็ไม่แน่ อย่ามาคิดว่าชั้นเป็นคนใจง่ายน่ะย่ะ “ ชั้นตอบกลับไปโดยใช้สมองอันน้อยนิดของชั้นคิดอย่างถี่ถ้วนโดยใช้เวลาเพียง 0.01 วินาที เท่านั้น / แต่ความจริงแล้วไอ้ตัวเรามันก็ไม่เคยคบกับใคร + คงเพราะไม่มีใครอยากคบด้วย + หรอก ชีวิตนี้เกิดมายังไม่เคยรักใครเลยด้วยซ้ำนอกจาก พ่อกะแม่อ่ะ /
“ เธอคงไม่เคยมีแฟนมาก่อนใช่มะ แหงหล่ะคนอย่างเธอคงหาแฟนยาก ฮะๆๆๆ “ นายคนนั้นดันมาจี้จุดเอาซะได้แง้...... ทำงัยดีอ่า...
“ เรื่องของชั้น ชั้นไม่เคยมี ก็ไม่เคยมี.... อะ ว้าย “
“ จริงๆ ด้วยฮั่นแน่ ชั้นทายถูกด้วย “ ฮือๆ......TTToTTT หน้าแตกอีกจนได้ วันนี้กลับไปคงไม่มีหน้าเหลือแล้วหล่ะเรา
“ ชั้นไม่ยุ่งกับนายแล้ว ไปตายเลยไป ชิ่วๆ “ ชั้นทำท่าทางโบกมือไล่ให้เค้าไปไกล เชอะ คอยดูถ้าคราวนี้ยังไม่ไปหล่ะก็จะเอาข้าวสารเสกกับน้ำมนต์มาไล่เลย / เฮ้ เค้าไม่ใช่ผีน้า...... /
“ ถ้างั้นชั้นไปตายแถวๆ คอนโดxxx 8xx/5x ถนนxxxxx ดีไหมน้า...... “ ที่อยู่คุ้นแฮะ .............เอ๋นั่นมันที่อยู่แถว ..........อือ...แถวๆ..... เฮ้ย นั่นมันคอนโดชั้นนี่ เอ๋ ชั้นเขยิบแว่นตาขึ้นเพื่อมองไปที่มือของอีตานั่น นั่นมัน กระเป๋าตังค์ชั้นนี่นา......... ทั้งบัตรนักเรียน ฯลฯ ไหง ไปอยู่ที่มือของอีตานั่นหล่ะ สงสัยคงจะตกตอนที่ล้มเมื่อกี้แน่เลย เฮ้อ เค้าซุ่มซ่ามอีกแล้วอ่ะ
“ นายเอาคืนชั้นมาน่ะ เอามาซิ “ ชั้นเข้าไปแล้วยื่นมือเพื่อไปหยิบแต่อีตาหมอนั่นดันดึงกลับซะได้
“ โอโฮ้...จะเอาง่ายๆเลยหลอ ผมบอกแล้วไง ว่าเธอต้องมาเป็นแฟนชั้นก่อน ชั้นถึงจะให้ “ ว้ายไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลยบังอาจเอาสิ่งของมาเป็นข้อแลกเปลี่ยน แล้วเราจะเอางัยดีเนี่ย ติ๊กต่อก.....ติ๊กต่อก..........ติ๊กต่อก.... โธ่เอ๊ยคิดไม่ออกโว้ยทำไงดีอ่ะ
“ นี่นายชั้นมีดีตรงไหนหลอถึงได้ตามกวนประสาทอยู่ได้ขอร้องเถอะเอากระเป๋าตังคืนชั้นเถอะ พลีส......”
“ ไม่ เธอต้องยอมมาเป็นแฟนชั้นก่อนชั้นถึงจะให้ ”
“ ไม่เป็น”
“ต้องเป็น”
“ม่าย....”
“เป็น......”
“ไม่เป็นโว้ย.....”
“ ต้องเป็นโว้ย...”
“ เออเป็นก็เป็น “
“ เย้ สำเร็จ แล้ว....... ได้แฟนคนที่ 100 แล้วไอ้ทีมดีใจให้กับตัวเองหน่อย เย้เฮ้ ...... “ / ดูท่า อีตานี่จะบ้าหว่ะ/
”เฮ้ยนี่ชั้นตอบอะไรไปอ่ะ นี่ชั้น” แป๋วตบหน้าตัวเองไปหลายทีเพื่อทดสอบว่าตนเองฝันไปหรือป่าวแล้วก็ตบปากตัวเอง “ไอ้ปากบ้า ไอ้ปากเองซวย แกตอบอะไรของแกไปว่ะ “ แง้.......... ( ตอนนี้แป๋วคงกำลังจะปลิวไปกับลมแล้วหล่ะมั้งเนี่ย 555+ )
“ เอ้า เธอนี่กระเป๋าตังค์ เธอเป็นแฟนชั้นแล้วน่ะ อย่าลืม เธอเป็นแฟนชั้นแล้ว ชั้นชื่อทีม ส่วนเธอหล่ะ ยัยปริศนา มีชื่อเล่นว่าไร “ นายคนที่ชื่อทีม / รู้จักชื่อแล้วเลยไม่เรียกว่าอีตาหมอนั่นอีก/ พูดโดยไม่สนใจชั้นเลย
“ ชะ..ชื่อ แป๋ว “ ชั้นตอบไป แต่ในใจกับสมองกำลังทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะคิดว่าจะพูดอย่างงัยดี อ้อ ปิ๊ง...คิดออกแล้ว
“ นี่นาย เอ๊ย ทีม เมื่อกี้ชั้นพูดเล่นน่ะ อ้อแล้วก็ขอบใจ สำหรับกระเป๋าตังค์ที่คืนให้น่ะ บาย “ ทันทีที่ชั้นพูดจบ ชั้นก็สวมวิญญาณนักวิ่ง 100 เมตร เผ่นทันที
“ ว้า.....ไปซะแล้ว แย่จัง ลืมบอกไปว่าบัตรนักเรียนยังอยู่ที่เราอยู่เลย ฮิๆ แต่เดี๋ยวก็รู้แล้วหล่ะ 5555++ “
( เฮะๆ ไม่ทราบว่าเป็นยังงัยกันบ้างค่ะ เนื้อหาอาจจะต๊องๆไปหน่อย แต่ถ้าถูกจัยก็ช่วยโหวตให้ด้วยน่ะค้า.........
: B-A-M-R-Y )
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น