ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Princess of school music โรงเรียนรักดนตรีร็อค

    ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่3:Sister

    • อัปเดตล่าสุด 15 ก.ค. 53


                                                       บทที่3

                                                      SISTER

    [speceil:Kaito Part]

    ผมมีน้องสาวอยู่คนนึง เเม่บอกว่าตอนเด็กๆผมเห่อน้องมาก- -;
    เห่อเเบบป้อนข้าวป้อนนำเเทนเลยละ
       ปัจจุบันนี้ ผมว่าผมคิดผิดที่ดันไปเห่อยัยน้องจอมโหดนั่น
    'กามิโกะ'คือชื่อที่ผมตั้งให้ เเต่ตั้งเเต่เธอขึ้นม.4เเล้วย้ายมาเรียนที่school of musicที่ผมประจำตำเเหน่งkingอยู่ผมว่าเธอควรเปลี่ยนชื่อเป็น'กามะ'ได้เเล้ว
    ทั้งโหด ทั้งเหี้ยม ทั้งสั่งห้ามบอกความสัมพันธ์ห้ามทัก ห้ามเดินเข้ามาใกล้...

    โหย!นี่มันไม่คิดว่าผมเป็นพี่เเล้วเหรอT^T

    "เอ่อ...king"
    "เรียกผมว่าไคโตะก็พอครับ^^"ผมเเก้พลายยิ้มหวานให้ลั้ลล้า(รึเปล่า)
    "อ่าฮะ ได้เลย ไอไคโตะ"เด็กสาวที่คาดว่าชื่อนิสะพูดขึ้น
       ช่างสมที่ได้ได้เป็นเพื่อนกามิโกะจริงๆ

    "มีอะไรครับคุณนิสะ^^"ผมพูดเสียงหวานส่งไปให้นิสะเเหมเลือดคาสโนว่ามันหยุดไม่ได้นี่นา
    "ตกลงนี่เเกเป็นพี่ไอกามิโกะจริงๆเหรอ-o-"
       -_-ผมว่าผมไม่ควรจะจีบผู้หญิงคนนี้นะเเต่ชาตยานยังคงพาต่อไป

    "ใช่ครับ"
    "ไอนี่บอกเเล้วว่าอย่าบอก-*-"
    "ทำไมละน้องสาว- -?"
    "ก็...."
    "กรี๊ด ถ้างั้นฉันจะมาบ้านนี้ทุกวัน"ยัยคนที่ว่าชื่อลั้ลล้ายิ้มร่า
    "โห อย่างงี้ขอเบอร์หน่อยค่ะ*-*"ยัยตาฟ้านี่ชื่อบีตอะไรซักอย่างยื่นกระดาษมาให้ผม
        อ่า กามะน้องรักฉันเข้าใจเเล้วว่าทำไมเเกถึงสั่งห้าม
    "เอ เเล้วตกลงเรามาได้ทุกวันจริงๆเหรอ"นามิอะไรนั่นเเหละพูดขึ้นมา 
    ชีช่างซื่อโคตร

    "ไม่เว้ย ให้ตายยังไงบ้านนี้ก็ไม่ต้อนรับพวกเเกหรอก"
    "ง่า เเล้วเบอร์ละ"คุณนายะถาม เเหม ก็
    "0...."เเล้วจู่ๆก็มีมือมาเเปะปิดปากผม

    "เอาเบอร์รองเท้าไปก่อนละกัน-0-"
    "เเว้กไอกามะ ไปบอกอย่างนั้นได้ไงฉันอุสาตจะบอกเบอร์ศรัธัญญานะ"
    "ฉันละเกลียดบ้านหลังนี้"
         อืม นิสะ พึ่งคิดได้เหรอ^___^
    "ฉันเชื่อเเล้วว่าพวกเธอเป็นพี่น้องกันจริงๆ"นางามิทำหน้าอยากอำลาโลก

               อย่าพึ่งตายนะ ขี้เกรียจเเบกไปโรงพยาบาล

    ผ่านเรื่อนั้นมาได้2วันเย็นวันนี้ไอกามะก็พึ่งจะมาบอกข่าวดีสำหรับมันคนเดียวให้ผมฟัง
    "ดีเเล้วละที่เเกไม่ไปโผล่ที่คอนเสิร์ตฉัน ฉันละเบื่อเสียงกรี๊ด จริงๆ"
    เเล้วมันก็ยิ้มให้ผม...ทำไมมันไม่เเฟร์อย่างเน้ นี่รำคาญจนห้ามดูการเเสดงเลยหรือไง=O=

               ผมละไม่เข้าใจมันเลยจริงๆTT^TT
    ทีชื่ออีฟกับเอวาคนบนโลกยังเเบ่งกันใช้ได้โดยไม่รำคาญ
    เวลาที่ยัยนี่ฟังเพลงก็ไม่ยักกะบอกว่ารำคาญ
    ขนาดต้องทนนั่งฟังเสียงที่เกิน110เดซิเบลก็ยังไม่สะทกสะท้าน
    ดนตรีทุกอย่างไม่เคยได้รับคำว่ารำคาญจากมัน

    เเล้วทำไม.....

    เเล้วทำไมพระเจ้าจะต้องลงโทษผมให้ชีวิตนี้ได้รับคำว่ารำคาญจากมันด้วย!
                              ผมนี่ช่างโชคร้ายจริงๆTOT

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×