ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่8 :May be...
ตอนที่8
May be...
Lalla's part
[หลังจาก 6 สาวของเราได้รับรู้ว่าตัวเองได้เข้ารอบเเละพ่วงต้องกลับไปอยู่ในห้องพักไม่พึงประสงอีกครา...]
ยามเย็นก็คล้อยผ่านไปก่อนจะล่วงลับไปสู่เช้าวันใหม่~
"ฮึบ~!"ฉันยืดลำตัวรับเเสงอรุณยามเช้าก่อนจะลุกขึ้นจาก'ฟูก'
เอาล่ะ ในเมื่อตื่นมาเเล้วในฐานะนักเบสมืออาชีพก็ต้องซ้อมเช้าเเต่สงสัยคงต้องมีลูกมือ...~
เตะบีต้าให้พ้นทาง...
ยกเท้าข้ามเบาะนอนของนางามิ...
กระโดดดึ๋งๆปลุกไปนายะ...
"งืม~"ไอนายะนอนพึมพัมปกขมุบขมิบเมื่อฉันไปทำลายการนอนอันเเสนสุขของมัน
"^(+++)^"ฉันฉีกยิ้มร่ารอ
55+ตุจะมีเพื่อนเล่นเเล้ว>O<
...เเต่มันดันทำสิ่งที่ตูไม่คาดฝัน
เท้ากะมุมพอดีเเละเตะมาปะทะกับบั้นเอวงามๆของข้าน้อยทันใดT^T
"รำคาญ! ถ้าอยากฝึกเบสหรืออยากตายก็ไปหากามิโกะไป๊!~"ตบท้ายด้วยการถีบอีกรอบ....
เเงๆไอใจร้ายTOT!
ต่อมา(หลังจากเเปะปลาสเตอร์ตราเสือที่บั้นเอวเรียบร้อย)
ณ หน้าห้องบุคคลลึกลับ(กรุณาส่งจดหมายขออนุญาติก่อนเข้าพบ)
ฉันยืนลังเลอยู่หน้าประตูบานหนึ่งถอนหายใจเบื่อๆมาราว10นาทีได้U_U
เอาว่ะ เข้าก็เข้า!!!
"เเอ๊ด~กามิโกะจ๊ะจ่า+3+ คิดถึงจึงมาหา..."ฉันโผล่หัวเข้าไปเล็กน้อยเป็นเชิงทักทาย
...เงียบฉี่ งั้นต้องเเผนสอง!
"นิสะคุง เรามาซ้อมดนตรีกันดีกว่านา~"คราวนี้ฉันไม่ลังเลที่จะผลักประตู พร้อมชูเบสคู่ใจยิ้มร่า...
...ยังคงเงียบต่อไป
ว่ะ!ไอพวกนี้เล่นตัวกันจริ๊ง ทักด้วยเเล้วไม่ตอบอย่างงี้สงสัยอยากมีเรื่องกับท่านลัลล้าคนนี้ ย้ากก*0*
ฉันค่อยๆเดินตะค่อมๆเตรียมเบสไว้ฟาด(?)ก่อนจะมาหยุดหน้าเตียงหรูของกามิโกะที่มีผ้าห่มคลุมซะมิด~
ในขณะที่กำลังชูเบสเหนือหัว ภาพตัวเองมีเลือดท่วมหัวหน้าบวมเป่งก็เเทรกขึ้นมาTT^TT
เอาเป็นว่าไปหานิสะก่อนท่าจะรุ่งกว่าเยอะ~TwT
"นิสะ มาช้อมภาคเช้ากันเถอะ!"
...เงียบกริบ...เอ๋ นิสะเนี่ยนะ!!
พรึบ!!!ฉันตัดสินใจเลิกผ้าห่มทั้งสองผืนออกไป
เอ๋ ไร้ตัวตนของเพื่อนทั้งสองหลงเหลือเเต่หมอนข้าง1อันวางอยู่อย่างละเตียง
เเก๊ก(เสียงทำเบสตกพื้น)
ไอพวกนี้มันหายหัวไปไหนฟระ!!!={}=
ณ ดาดฟ้าหอที่พักอยู่
ขณะที่ฉันกำลังตามหาเพื่อนสองหน่ออยู่(ลงทุนมากกก) ฉันก็ได้ยินเสียง...
ฉัวะ เฉียะ ย๊ากก อั้ก ฟุบ ตุบ เเว๊ก!!!
เสียงที่ช่างพิลึกกึกกือเยี่ยงนี้ต้องเป็นเสียงไอเพื่อนสองหน่อสุดประเสริฐของฉันเเน่นอนชัวร์ป้าบด้ง={ }=!!
(มั่นใจมาก)
พอลองชะโงกหน้าเข้าไปดู ก็เห็นคุณเพื่อนทั้งสองกำลังฝึกเทควันโด คาราเต้อยู่ เดินเข้าไปเซอไพรซ์หน่อยดีกว่า ฮิๆๆ^(++)^
ย่อง ย่อง ย่อง ฉันค่อยๆย่องเข้าไปหาทั้งสองจากด้านหลังเเบบลับๆอีกนิดเดียวเท่าน้านนน
"ฮะ...ตุบ!ผลัวะ!"ทันที่ฉันเริ่มเปิดปากทัก ฝ่าตีนอรหันจากทั้งสองที่จู่ๆก็หันมาเตะด้านหลังก็พุ่งเข้ามาฟาดที่ก้านคอฉันซะก่อน อ่อกTOT
"อ๊ากกก!"ฉันเเหกปากร้องลั่น
"เเกเข้ามาไม่ให้สุ้นให้เสียงเองนะ~"นิสะว่าพลางบิดข้าเท้าดังกึกเเละเเสยะยิ้มสะใจ
ไม่!นี่มันจงใจเเน่ๆเลย จงใจชัวร์ๆTTOTT
"เพราะฉะนั้นพวกเราไม่ผิด"กามิโกะว่าพร้อมกับเดินไปดื่มน้ำส่วนนิสะก็ลงจากดาดฟ้าไปอย่างสบายใจทิ้งฉันนั่งเอ๋อไว้ที่เดิมอยู่คนเดียว
นี่พวกเเกไม่มีสำมัญสำนึกกันเลยใช่มั้ย>O
"ติ๋ง ติ๋ง!"หือ เสียงอะไรนะ?
ฉันค่อยๆก้มลงมองตัวเอง...สภาพเลือดเต็มตัว...น้ำสีเเดงลิ้นเเตะเเล้วให้รสชาติเค็มปร่าเฝื่อนลิ้นสิ้นดีไหลออกทางรูจมูกยิ่งกว่าก๊อกรั่ว!!
"เฮ้ยยยยTOT ไอพวกบ้า!กรุ๊ปเลือด ABneagative มันหายากนะเฟ้ยTT!!"
(ความจริงเเล้วลัลล้าเลือดกรุ๊ป O อย่าได้สนความเว่อร์มันเเต่อย่างไร)
ฉันกลับเข้ามาที่ห้องพักก่อนที่นางามินางฟ้าที่เเสนจะเเสนดีของกลุ่มจะรีบเเบกกล่องทำเเผลเข้ามาหาฉันที่ใช้มือกุมจมูกอันเเสนบอบช้ำที่เลือดเริ่มหยุดเเล้ว
'นางามิ ทำไมถึงถือกล่องพยาบาลไว้รอเเล้วล่ะ?'ฉันถามนางามิที่กำลังหยิบสำลีอยู่
'เอ่อ พอดีว่าฉันเห็นนิสะกับกามิโกะเดินกอดคอหัวเราะกลับมานะจะ ฉันเลยเผื่อไว้ว่าจะมีคนวิ่งมาขอความช่วยเหลือนะจะ ฉะ ฉันจุ้นเกินไปเหรอจ๊ะลัลล้าT^T'
โถ เเม่คนดี- - ไม่เป็นไรหรอกจ้าถ้าให้รอเธอวิ่งไปเอากล่องพยาบาลจริงเลือดก็คงเเห้งก่อนพอดีเหมือนกันนั่นเเหละ=_=;;
กลับมาปัจจุบันที่นางามิกำลังจะยัดสำลีก้อนเเรกเข้าในรูจมูก อุ๊ก!
"เจ็บมั้ยลัลล้า?"
มันไม่เจ็บหรอกเฟ้ย เเต่ยัดมาให้ก้อนเล็กๆหน่อยเซ่ หายใจไม่ออกโว้ย!!
"ฮะๆนางามิยัดก้อนใหญ่ๆเลย ไอลัลล้าจะได้ตายไง ฮะๆๆๆ><"
นายะที่เดินเข้ามาเห็นฉันในสภาพที่พยายามจะเอาสำลีออกจากจมูกก่อนที่จะขาดใจตาย หัวเราะเยาะใส่
ฮึ่ย กล้าหัวเราะเยาะบนความทุกข์ของคนอื่นเรอะ!!!
หมับ! ฉันหยิบกีตาร์ของนิสะ เเล้วทำท่าจะฟาดใส่นายะ
เเต่ว่า......
"ผลัวะ!เอากีตาร์ฉันคืนมานะ!"
"โอ้ย!เจ็บนะ นิสะใจร้ายยย~"
"เออ เเล้วใครใช้ให้เเกมายุ่งกับกีตาร์ของฉันละ- -*"เเล้วก็ใช้มือตบหัวฉันอีกทีนึง
"ไอนิสะ หยุดเเล้วมานั่งกินข้าวตรงนี้ซะ มันน่ารำคาญ"กามิโกะว่าอีกนัยว่าให้หุบปากพลางตบเก้าอี้ข้างๆ
"ทำไมฉันต้องฟังเเกด้วยไอกามิโกะ-*-//"นิสะสะบัดหน้ากลับมาด่าร่างโปร่งที่นั่งกินมื้อเช้าอยู่ ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่อเพราะความโกรธที่โดนเเตะของหวง ปากบางเม้มเเน่นอย่างขัดใจ
"ถ้าจะทะเลาะกันก็ออกไปที่อื่นสิ!"เดวิลพูดพลางสะบัดผมเชิดจากไป(โถ บทเจ๊เเกช่างน้อยนิด)
"เอาน่า นายะเเกขอโทษลัลล้าเค้าไปเถอ"บีต้าพูด
555+เห็นมั้ยตูมีพวก
"เเต่ฉันไม่ผิดซะหน่อย=3=!"นายะกอดอกสะบัดหน้าเถียงต่ออย่างไม่ยอมเเพ้
"หยุดทะเลาะเเล้วไปกินข้าวกันก่อนดีกว่านะจ๊ะ^^;;"นางามิ
5นาทีผ่านไป จนนางามิเก็บซากสำลีจากไปล้างมือเเล้วฉันกับนายะจึงเลิกเก๊กเเล้วยอมไปกินข้าวเช้าเเต่โดยดี
โอย หิวจริงๆนะเนี่ย เเต่ฉันยังไม่ยอมเเพ้หรอก!ฝากไว้ก่อนเถอะ!!
"ลัลล้านะซุ่มซ่ามเองต่างหาก งั่มๆๆๆๆ(_ _)(- -)(_ _)"นายะพูดเเสดงความคิดเห็นหลังจากได้ฟังเรื่องราวที่กามิโกะเล่าให้ฟังเพื่อคลายความเงียบของโต๊ะอาหาร(พวกมันเคยเงียบกันด้วยเหรอ?)พลางยัดเส้นสปาเก็ตตี้เข้าปาก
"โครม!!"นายะตกเก้าอี้"เเกทำบ้าอะไรวะ โอ๊ย เจ๊บTOT"666+
"เเค่ขัดขาเก้าอี้เองนะ~"ฉันใส่หน้ากากทำฟอร์มเนียนเต็มที่ เเละม้วนเส้นสปาเก็ตตี้เข้าปากอย่างมีความสุข~
"ไอลัลล้า เเกหยุดก่อความวุ่นวายได้เเล้ว"กามิโกะพูด
ฉันไปก่อความวุ่นวายตรงไหนห็า?(ก็ทุกส่วนนั่นเเหละเธอจ๋า)
"ฉันเปล่านะ จริงมั้ยบีต้า!?"
...เงียบ
"เนอะ นางามิ!"
...เงียบx2
"นะ...เนอะ นิสะ...ซามะ- -;;"
"หุบปาก!!!" เเงT{}T
อ๊ากกก เเค้นใจ!!!!!!!
"คอยดูนะ ฉันจะเเสดงให้พวกเเกเห็นว่าจะไม่ก่อความวุ่นวายไป3วัน!><"ฉันพูดอย่างฝืนใจสุดขีด
"เออ จะรอ!!!!!!!!"
กรี๊ดดดดดดดด ไอพวกเพื่อนบ้าTTT{}TTT!!!!!!!!!
TBC.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อ่า ต้องกลับมาอัพอีกครั้งเพื่อหาเงินค่าอาหารให้Luckyช้างเเกตัวน้อยๆของเราที่ผลาญเงินเด็กดีเข้าไปทุกวัน
ก็จริงอย่าที่เค้าว่าอ่ะนะ มีเงืนมากเเต่ถ้าผลาญไปเรื่อยสักวันก็ต้องหมด โฮTOT
ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมเตรียมจะขึ้นชั้น ม.3ค่ะ ว่างๆจะมาอัพเพื่อหาเงินเป็นค่าอาหารใหช้างอีกนะ 'w'
เเล้วเจอกันน้า~^_^.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เหรอ?
วันนี้เเถมโปรโมชั่นเเถมซับนรกให้ละกัน หึหึหึหึหึหึ-.,-
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
(เลื่อนลงมาอีกนิด~)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ไอนิสะ หยุดเเล้วมานั่งกินข้าวตรงนี้ซะ มันน่ารำคาญ"กามิโกะว่าอีกนัยว่าให้หุบปากพลางตบเก้าอี้ข้างๆ
[หลังจาก 6 สาวของเราได้รับรู้ว่าตัวเองได้เข้ารอบเเละพ่วงต้องกลับไปอยู่ในห้องพักไม่พึงประสงอีกครา...]
ยามเย็นก็คล้อยผ่านไปก่อนจะล่วงลับไปสู่เช้าวันใหม่~
"ฮึบ~!"ฉันยืดลำตัวรับเเสงอรุณยามเช้าก่อนจะลุกขึ้นจาก'ฟูก'
เอาล่ะ ในเมื่อตื่นมาเเล้วในฐานะนักเบสมืออาชีพก็ต้องซ้อมเช้าเเต่สงสัยคงต้องมีลูกมือ...~
เตะบีต้าให้พ้นทาง...
ยกเท้าข้ามเบาะนอนของนางามิ...
กระโดดดึ๋งๆปลุกไปนายะ...
"งืม~"ไอนายะนอนพึมพัมปกขมุบขมิบเมื่อฉันไปทำลายการนอนอันเเสนสุขของมัน
"^(+++)^"ฉันฉีกยิ้มร่ารอ
55+ตุจะมีเพื่อนเล่นเเล้ว>O<
...เเต่มันดันทำสิ่งที่ตูไม่คาดฝัน
เท้ากะมุมพอดีเเละเตะมาปะทะกับบั้นเอวงามๆของข้าน้อยทันใดT^T
"รำคาญ! ถ้าอยากฝึกเบสหรืออยากตายก็ไปหากามิโกะไป๊!~"ตบท้ายด้วยการถีบอีกรอบ....
เเงๆไอใจร้ายTOT!
ต่อมา(หลังจากเเปะปลาสเตอร์ตราเสือที่บั้นเอวเรียบร้อย)
ณ หน้าห้องบุคคลลึกลับ(กรุณาส่งจดหมายขออนุญาติก่อนเข้าพบ)
ฉันยืนลังเลอยู่หน้าประตูบานหนึ่งถอนหายใจเบื่อๆมาราว10นาทีได้U_U
เอาว่ะ เข้าก็เข้า!!!
"เเอ๊ด~กามิโกะจ๊ะจ่า+3+ คิดถึงจึงมาหา..."ฉันโผล่หัวเข้าไปเล็กน้อยเป็นเชิงทักทาย
...เงียบฉี่ งั้นต้องเเผนสอง!
"นิสะคุง เรามาซ้อมดนตรีกันดีกว่านา~"คราวนี้ฉันไม่ลังเลที่จะผลักประตู พร้อมชูเบสคู่ใจยิ้มร่า...
...ยังคงเงียบต่อไป
ว่ะ!ไอพวกนี้เล่นตัวกันจริ๊ง ทักด้วยเเล้วไม่ตอบอย่างงี้สงสัยอยากมีเรื่องกับท่านลัลล้าคนนี้ ย้ากก*0*
ฉันค่อยๆเดินตะค่อมๆเตรียมเบสไว้ฟาด(?)ก่อนจะมาหยุดหน้าเตียงหรูของกามิโกะที่มีผ้าห่มคลุมซะมิด~
ในขณะที่กำลังชูเบสเหนือหัว ภาพตัวเองมีเลือดท่วมหัวหน้าบวมเป่งก็เเทรกขึ้นมาTT^TT
เอาเป็นว่าไปหานิสะก่อนท่าจะรุ่งกว่าเยอะ~TwT
"นิสะ มาช้อมภาคเช้ากันเถอะ!"
...เงียบกริบ...เอ๋ นิสะเนี่ยนะ!!
พรึบ!!!ฉันตัดสินใจเลิกผ้าห่มทั้งสองผืนออกไป
เอ๋ ไร้ตัวตนของเพื่อนทั้งสองหลงเหลือเเต่หมอนข้าง1อันวางอยู่อย่างละเตียง
เเก๊ก(เสียงทำเบสตกพื้น)
ไอพวกนี้มันหายหัวไปไหนฟระ!!!={}=
ณ ดาดฟ้าหอที่พักอยู่
ขณะที่ฉันกำลังตามหาเพื่อนสองหน่ออยู่(ลงทุนมากกก) ฉันก็ได้ยินเสียง...
ฉัวะ เฉียะ ย๊ากก อั้ก ฟุบ ตุบ เเว๊ก!!!
เสียงที่ช่างพิลึกกึกกือเยี่ยงนี้ต้องเป็นเสียงไอเพื่อนสองหน่อสุดประเสริฐของฉันเเน่นอนชัวร์ป้าบด้ง={ }=!!
(มั่นใจมาก)
พอลองชะโงกหน้าเข้าไปดู ก็เห็นคุณเพื่อนทั้งสองกำลังฝึกเทควันโด คาราเต้อยู่ เดินเข้าไปเซอไพรซ์หน่อยดีกว่า ฮิๆๆ^(++)^
ย่อง ย่อง ย่อง ฉันค่อยๆย่องเข้าไปหาทั้งสองจากด้านหลังเเบบลับๆอีกนิดเดียวเท่าน้านนน
"ฮะ...ตุบ!ผลัวะ!"ทันที่ฉันเริ่มเปิดปากทัก ฝ่าตีนอรหันจากทั้งสองที่จู่ๆก็หันมาเตะด้านหลังก็พุ่งเข้ามาฟาดที่ก้านคอฉันซะก่อน อ่อกTOT
"อ๊ากกก!"ฉันเเหกปากร้องลั่น
"เเกเข้ามาไม่ให้สุ้นให้เสียงเองนะ~"นิสะว่าพลางบิดข้าเท้าดังกึกเเละเเสยะยิ้มสะใจ
ไม่!นี่มันจงใจเเน่ๆเลย จงใจชัวร์ๆTTOTT
"เพราะฉะนั้นพวกเราไม่ผิด"กามิโกะว่าพร้อมกับเดินไปดื่มน้ำส่วนนิสะก็ลงจากดาดฟ้าไปอย่างสบายใจทิ้งฉันนั่งเอ๋อไว้ที่เดิมอยู่คนเดียว
นี่พวกเเกไม่มีสำมัญสำนึกกันเลยใช่มั้ย>O
"ติ๋ง ติ๋ง!"หือ เสียงอะไรนะ?
ฉันค่อยๆก้มลงมองตัวเอง...สภาพเลือดเต็มตัว...น้ำสีเเดงลิ้นเเตะเเล้วให้รสชาติเค็มปร่าเฝื่อนลิ้นสิ้นดีไหลออกทางรูจมูกยิ่งกว่าก๊อกรั่ว!!
"เฮ้ยยยยTOT ไอพวกบ้า!กรุ๊ปเลือด ABneagative มันหายากนะเฟ้ยTT!!"
(ความจริงเเล้วลัลล้าเลือดกรุ๊ป O อย่าได้สนความเว่อร์มันเเต่อย่างไร)
ฉันกลับเข้ามาที่ห้องพักก่อนที่นางามินางฟ้าที่เเสนจะเเสนดีของกลุ่มจะรีบเเบกกล่องทำเเผลเข้ามาหาฉันที่ใช้มือกุมจมูกอันเเสนบอบช้ำที่เลือดเริ่มหยุดเเล้ว
'นางามิ ทำไมถึงถือกล่องพยาบาลไว้รอเเล้วล่ะ?'ฉันถามนางามิที่กำลังหยิบสำลีอยู่
'เอ่อ พอดีว่าฉันเห็นนิสะกับกามิโกะเดินกอดคอหัวเราะกลับมานะจะ ฉันเลยเผื่อไว้ว่าจะมีคนวิ่งมาขอความช่วยเหลือนะจะ ฉะ ฉันจุ้นเกินไปเหรอจ๊ะลัลล้าT^T'
โถ เเม่คนดี- - ไม่เป็นไรหรอกจ้าถ้าให้รอเธอวิ่งไปเอากล่องพยาบาลจริงเลือดก็คงเเห้งก่อนพอดีเหมือนกันนั่นเเหละ=_=;;
กลับมาปัจจุบันที่นางามิกำลังจะยัดสำลีก้อนเเรกเข้าในรูจมูก อุ๊ก!
"เจ็บมั้ยลัลล้า?"
มันไม่เจ็บหรอกเฟ้ย เเต่ยัดมาให้ก้อนเล็กๆหน่อยเซ่ หายใจไม่ออกโว้ย!!
"ฮะๆนางามิยัดก้อนใหญ่ๆเลย ไอลัลล้าจะได้ตายไง ฮะๆๆๆ><"
นายะที่เดินเข้ามาเห็นฉันในสภาพที่พยายามจะเอาสำลีออกจากจมูกก่อนที่จะขาดใจตาย หัวเราะเยาะใส่
ฮึ่ย กล้าหัวเราะเยาะบนความทุกข์ของคนอื่นเรอะ!!!
หมับ! ฉันหยิบกีตาร์ของนิสะ เเล้วทำท่าจะฟาดใส่นายะ
เเต่ว่า......
"ผลัวะ!เอากีตาร์ฉันคืนมานะ!"
"โอ้ย!เจ็บนะ นิสะใจร้ายยย~"
"เออ เเล้วใครใช้ให้เเกมายุ่งกับกีตาร์ของฉันละ- -*"เเล้วก็ใช้มือตบหัวฉันอีกทีนึง
"ไอนิสะ หยุดเเล้วมานั่งกินข้าวตรงนี้ซะ มันน่ารำคาญ"กามิโกะว่าอีกนัยว่าให้หุบปากพลางตบเก้าอี้ข้างๆ
"ทำไมฉันต้องฟังเเกด้วยไอกามิโกะ-*-//"นิสะสะบัดหน้ากลับมาด่าร่างโปร่งที่นั่งกินมื้อเช้าอยู่ ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่อเพราะความโกรธที่โดนเเตะของหวง ปากบางเม้มเเน่นอย่างขัดใจ
"ถ้าจะทะเลาะกันก็ออกไปที่อื่นสิ!"เดวิลพูดพลางสะบัดผมเชิดจากไป(โถ บทเจ๊เเกช่างน้อยนิด)
"เอาน่า นายะเเกขอโทษลัลล้าเค้าไปเถอ"บีต้าพูด
555+เห็นมั้ยตูมีพวก
"เเต่ฉันไม่ผิดซะหน่อย=3=!"นายะกอดอกสะบัดหน้าเถียงต่ออย่างไม่ยอมเเพ้
"หยุดทะเลาะเเล้วไปกินข้าวกันก่อนดีกว่านะจ๊ะ^^;;"นางามิ
5นาทีผ่านไป จนนางามิเก็บซากสำลีจากไปล้างมือเเล้วฉันกับนายะจึงเลิกเก๊กเเล้วยอมไปกินข้าวเช้าเเต่โดยดี
โอย หิวจริงๆนะเนี่ย เเต่ฉันยังไม่ยอมเเพ้หรอก!ฝากไว้ก่อนเถอะ!!
"ลัลล้านะซุ่มซ่ามเองต่างหาก งั่มๆๆๆๆ(_ _)(- -)(_ _)"นายะพูดเเสดงความคิดเห็นหลังจากได้ฟังเรื่องราวที่กามิโกะเล่าให้ฟังเพื่อคลายความเงียบของโต๊ะอาหาร(พวกมันเคยเงียบกันด้วยเหรอ?)พลางยัดเส้นสปาเก็ตตี้เข้าปาก
"โครม!!"นายะตกเก้าอี้"เเกทำบ้าอะไรวะ โอ๊ย เจ๊บTOT"666+
"เเค่ขัดขาเก้าอี้เองนะ~"ฉันใส่หน้ากากทำฟอร์มเนียนเต็มที่ เเละม้วนเส้นสปาเก็ตตี้เข้าปากอย่างมีความสุข~
"ไอลัลล้า เเกหยุดก่อความวุ่นวายได้เเล้ว"กามิโกะพูด
ฉันไปก่อความวุ่นวายตรงไหนห็า?(ก็ทุกส่วนนั่นเเหละเธอจ๋า)
"ฉันเปล่านะ จริงมั้ยบีต้า!?"
...เงียบ
"เนอะ นางามิ!"
...เงียบx2
"นะ...เนอะ นิสะ...ซามะ- -;;"
"หุบปาก!!!" เเงT{}T
อ๊ากกก เเค้นใจ!!!!!!!
"คอยดูนะ ฉันจะเเสดงให้พวกเเกเห็นว่าจะไม่ก่อความวุ่นวายไป3วัน!><"ฉันพูดอย่างฝืนใจสุดขีด
"เออ จะรอ!!!!!!!!"
กรี๊ดดดดดดดด ไอพวกเพื่อนบ้าTTT{}TTT!!!!!!!!!
TBC.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อ่า ต้องกลับมาอัพอีกครั้งเพื่อหาเงินค่าอาหารให้Luckyช้างเเกตัวน้อยๆของเราที่ผลาญเงินเด็กดีเข้าไปทุกวัน
ก็จริงอย่าที่เค้าว่าอ่ะนะ มีเงืนมากเเต่ถ้าผลาญไปเรื่อยสักวันก็ต้องหมด โฮTOT
ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมเตรียมจะขึ้นชั้น ม.3ค่ะ ว่างๆจะมาอัพเพื่อหาเงินเป็นค่าอาหารใหช้างอีกนะ 'w'
เเล้วเจอกันน้า~^_^.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เหรอ?
วันนี้เเถมโปรโมชั่นเเถมซับนรกให้ละกัน หึหึหึหึหึหึ-.,-
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
(เลื่อนลงมาอีกนิด~)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ไอนิสะ หยุดเเล้วมานั่งกินข้าวตรงนี้ซะ มันน่ารำคาญ"กามิโกะว่าอีกนัยว่าให้หุบปากพลางตบเก้าอี้ข้างๆ
"ทำไมฉันต้องฟังเเกด้วยไอกามิโกะ-*-//"นิสะสะบัดหน้ากลับมาด่าร่างโปร่งที่นั่งกินมื้อเช้าอยู่ ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่อเพราะการกระทำของอีกฝ่าย ปากบางเม้มเเน่นอย่างขัดเขิน
"ถ้าจะหวานกันก็ออกไปที่อื่นสิ!"เดวิลพูดพลางสะบัดผมเชิดจากไป
.
.
.
จบ(โดนเพื่อนตบตายTwT///////)
เเล้วเจอกันนะคะ>_<
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
.
.
.
จบ(โดนเพื่อนตบตายTwT///////)
เเล้วเจอกันนะคะ>_<
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น