วุ่นนัก แอบรักรุ่นพี่

ลำดับตอนที่ #1 : คนนิสัยไม่ดี

     "พายยยยยยยยยยยยยยย"เด็กสาวน่าตาน่ารัก ดวงตาสีน้ำตาลเข้มกลมโตดูตื่นๆวิ่งมาหาเด็กสาวหน้าตา(เกือบ)ธรรมดา(ถ้าไม่ติดว่าหน้าตาเหมือนคนญี่ปุ่นเกินไป)
      เด็กสาวคนที่วิ่งมาหน้าตาน่ารัก ดวงตาสีน้ำตาลเข้มกลมโตจมูกโด่งเรียวปากได้รูป ถูกประดับวางบนใบหน้ารูปไข่สีแทนได้อย่างลงตัว เมื่อยืนกับคนที่หน้าตาธรรมดาๆพื้นๆอย่างฉันที่มีเพียง ใบหน้ารูปไข่สีขาวเหลือง ตาชั้นเดียว(ไม่ตี่)เรียวปากงาม สูงประมาณ156cm. นั้น.... ฉันย่อมสู้คนตรงหน้าไม่ได้แน่ๆ  ส่วนไอ้คนสวยๆตรงหน้ามันชื่อเอแคล์
      "ตะ...ตาม....ฉันมานะ...หน่อยสิ"เอแคล์พูดตะกุกตะกักด้วยความเหนื่อยหอบ แล้วลากฉันไปที่ห้องข้างๆ
       "6/6? วิ่งมาจากทางโน้นแล้วไหงพามาทางนี้?"ฉันเริ่มงงกับอาการของเอแคล์ที่ชักแปลกไปมากทุกวัน ส่วนไอ้ห้องข้างๆที่ฉันไม่เคยคิดจะสนใจ จนบางครั้งฉันไม่นึกด้วยซ้ำว่ามันมี แล้วมันจะพาฉันมาทำห่-าอะไรเนี่ย TT-TT
       "(กระซิบ)ฉันวิ่งมาจากห้องสมุดน่ะพี่ห้องเนี๊ยะที่หน้าคล้ายๆเป็ดกำลังจะมา"ฉันยิ่งทวีความงงเข้าไปใหญ่ เพราะไม่เห็นมันเกี่ยวอะไรกับฉันเลย แต่ฉันก็ทำหน้าที่เป็นผู้รับฟังปัญหาที่ดียอมฟังๆต่อไป (ความจริงอยากรู้อยากเหงมากฟ่า ^๐^)
        "นั่นไงๆ เดินมาแล้ว... >0<"  =_=" 
       ฉันชักจะมึนเล็กน้อยเพราะเพื่อนบ้าของฉันที่กำลังบิดเป็นเกลียวน็อตชี้ไปที่ ผู้ชายกลุ่มนึงข้างหน้า แล้วเดี๊ยนจะไปตรัสรู้มั้ยล่ะว่าคนไหนที่มันกำลังพูดถึง
        "เดี๋ยวๆ มันไม่เกี่ยวกับฉันนี่"
        "ยังไม่เกี่ยวใช่มะ?"
        "............=_=*........... "
        "ก็ให้เกี่ยววซะสิ" อ๋า...อย่ายิ้มแบบนั้น....มันน่าขนลู๊ก กรี๊ด! เผ่นดีฝ่า  ไมเดินไปไม่ได้หว่า?    ห๋า....อย่าจับแขนช๊านซี่
....................................................................................................................................
         อ่า....ขอโทษด้วยที่แนะนำตัวช้าไปนิดส์ ฉันชื่อ 'พาย' เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ2ปีที่แล้ว ตอนฉันอยู่ป.5 ฉันอยู่ห้อง1 ห้องคิงเชียว เกรด4ทุกตัวเลยเก่งมั้ยล่ะ? เอาล่ะๆอวดพอแล้ว เข้าเรื่องเลยดีกว่า แม้เรื่องที่พวกคุณๆทั้งหลายกำลังจะได้อ่านนั้น อาจคล้ายๆกับเรื่องของเด้กแก่แดดคนนึง ที่ริอาจมีความรักตั้งแต่ยังไม่จบป.6 แต่เราเชื่อว่านี่เป็นความรักที่ยาวนานที่สุดของฉัน (ถ้าเทียยกับหลายๆคนที่ฉันเคยควงแล้วดีดทิ้ง)
        เรื่องของเรื่องก็คือ เอแคล์เพื่อนสนิทคนนึงของฉัน มันขอให้ฉันไปเป็นแม่สื่อให้มัน เรื่องก็วุ่นสิ ฉันมันเป็นซะที่ไหน ครั้นพอจะปฏิเสธไป มันก็ทำตาอ้อนใส่ จะไม่ให้ใจอ่อนได้ไงล่ะ ในเมื่อตามันหวาน น้ำตาลเรียกพี่ ยิ่งทำแบบนั้นมันก็ยิ่งน่ารักน่าสงสาร เลยรับๆมา 

   ตอนเช้า... 
  
   "ขอโทษนะคะ คือว่ามีคนแอ..." เพี๊ยะ! "อะไรห๊า ยัยหนู" Oo* มาตบหัวกันทำไมยะ?  ฉันอุตส่าห์พูดด้วยดีดีนะ  เกิดมาไม่มีใครทำกับฉันแบบนี้นะ