FIC ` 2JUN | เหมียวว ?

ลำดับตอนที่ #4 : ` PART 3 คุณเบ๊

FIC ` 2JUN | เหมียวว?
PART 3

"อ๊ากก ตุบ ตึก อั่ก .." เสียงบางอย่างดังขึ้นมาจากห้องนอนอีกห้องที่ถัดไปจากห้องของผม โดยมีห้องน้ำคั่นกลาง

นั่นมันห้องจุนฮยองนี่ ?

เฮ้ย ..

 

 

!!

ดูจุนรีบวางของที่อยู่ในมือไว้บนเคาน์เตอร์ ก่อนรีบวิ่งไปยังที่มาของเสียง
ผมผลักประตูเข้าไปในห้องนอนจุนฮยอง

"เจ้าของบ้าน!" ทันทีที่เขาผลักประตูให้เปิดออก สิ่งที่พบคือ..

ภาพของเจ้าของบ้านกำลังนั่งอยู่บนเตียงกดเกมเพลอย่าเมามันส์ ..


"นายทำอะไรน่ะยงจุนฮยอง"
"เล่นเกมไง อ้าวเฮ้ย นายเข้ามาทำไมดูจุน" เจ้าของบ้ามีท่าทีตกใจที่อีกคนบุกเข้ามา

โถ่เอ้ย เล่นเกม -__- เกมบ้าอะไรจะเอฟเฟกซาวด์มันส์ขนาดนั้นวะครับ

"นึกว่านายเป็นอะไรซะอีก" ดูจุนปิดประตูเดินเข้ามาในห้อง

"ฉันเป็นอะไร? เฮ้ย นายจะเข้ามาปลูกอ้อยในห้องฉันเรอะ ออกไปเด้" จุนฮยองพยายามขับไล่อีกคนออกไปแต่มือยังคงจดจ่ออยู่กับเกมตรงหน้า
"ไม่ได้มาปลูกอ้อย มาเล่นเกม" คนตัวสูงกว่านั่งลงข้างๆ

"GAMEOVER!"

"เพราะนายฉันเลยแพ้" คนแพ้หันไปใช้มือพยายามดันอีกคนออกจากห้อง 
"อ้าวเฮ้ย อะไรอ่ะ ไม่เกี่ยวดิ นายห่วยเหอะะ" ดูจุนไม่มีท่าทีจะขยับ
"ว่าไงนะ นายว่าใครห่วย?" เจ้าของบ้านทวนประโยคที่อีกคนเพิ่งพูดจบ
"นายไง" พูดง่ายๆ พร้อมกับส่งยิ้มไปให้

นายจะยิ้มเพื่อใครยูดูจุน อ๊ากก กวนบาทาพ่อมาก -_______________- 

"ได้ หึ งั้นเรามาแข่งกัน" เจ้าของบ้านว่าแล้วหัวเราะในลำคอ 
"หึหึ เอาเลยครับ" ดูจุนยิ้มเจ้าเล่ห์
"เดี๋ยวนายก็รู้.." จุนฮยองกดเริ่มเกมใหม่แล้วส่งจอยสติกไปให้ลูกบ้านอีกคนที่นั่งอยู่ข้างๆ 
"3 2 1 FIGHT!" ทันทีที่สัญญาณเกมดังขึ้น ต่างไม่มีใครยอมใคร แลกกันคนละหมัดสองหมัด เดี๋ยวจุนฮยองปล่อยท่าไม้ตายบ้าง ดูจุนปล่อยบ้าง คะแนนสูสีกันทีเดียว จนกระทั่ง
"หึหึ ขอโทษนะครับคุณเจ้าของบ้าน" ดูจุนกดปุ่มปล่อยท่าไม้ตายสุดท้ายทำให้เจ้าของบ้านต้องแพ้ไป

"GAMEOVER! Player 2 WIN" ดูจุนยิ้มอย่างเป็นต่อแล้วหันไปมองหน้าอีกคน

"ไม่ นายฟลุค ไม่เกี่ยว เอาใหม่" จุนฮยองเอื้อมมือจะไปกดเริ่มใหม่แต่ดูจุนรั้งมือไว้ก่อน
"งั้นมีข้อตกลงกัน" ดูจุนเสนอบางอย่าง
"?"
"คนแพ้จะต้องมาเป็นเบ๊ให้คนชนะหนึ่งวัน" ดูจุนยิ้มเจ้าเล่ห์
"หึหึ ได้" จุนฮยองยิ้มมุมปากอย่างไม่มีท่าทียอมแพ้
"เป็นอันว่าตกลง เตรียมตัวเป็นเบ๊ได้เลยคุณเจ้าของบ้าน"
"ไม่ ฉันไม่มีวันเป็นเบ๊ของนายแน่นอน!" สิ้นประโยคสุดท้ายการต่อสู้ครั้งที่สองก็เริ่มต้นขึ้น จุนฮยองตั้งหน้าตั้งตากดปุ่มอย่างเอาเป็นเอาตาย ราวกับว่าการต่อสู้ครั้งนี้แลกด้วยชีวิต(?) ดูจุนก็มีสีหน้าที่เคร่งขรึมต่างไปจากทุกๆที พลังชีวิตตัวเองของทั้งคู่เริ่มเหลือน้อยลงทุกที แต่ก็ยังไม่มีท่าทีว่าใครจะยอมใคร
"ย้ากก ตายซะยูนดูจุน" จุนฮยองรัวหมัด(เกม)ใส่คู่ต่อสู้ไม่ยั้ง
"เฮ้ย" ดูจุนพยายามขยับตัวละครของตัวเองหลบแล้วรีบป้องกันแต่ทว่า..

"GAMEOVER! Player 1 WIN"

"เย้!~~" จุนฮยองลุกขึ้นชูมือแล้วเต้นไปมา ดูจุนที่เป็นคนแพ้ก็นั่งกัดฟันเงียบๆ
"โอเค๊ ฉันจะยอมเป็นเบ๊นายหนึ่งวันตามสัญญา" ดูจุนพูดไปกัดฟันไป
"ฮ่าๆ งั้นเริ่มจาก.." จุนฮยองล้มตัวลงนอนบนที่นอน
"เก็บเกม เอาจานไปล้าง เติมน้ำให้แมว เอาโค้กตรงนั้นไปทิ้ง ปิดไฟให้ด้วย อ้อ อย่าลืมไปล็อคหน้าบ้านล่ะ ขอบใจมากคุณเบ๊" จุนฮยองยิ้มกวนประสาทแล้วแกล้งสั่งดูจุนซะยาวเหยียด
"อื้อหือ คร้าบบบบบ .." ดูจุนเดินเนือยๆ ไปเก็บเกมช้าๆ ค่อยๆกดปิดหน้าจอ
"เร็วๆหน่อยดิ" คนมีสิทธิ์เหนือกว่าใช้เถ้าดันหนังคนเป็นเบ๊แล้วรีบหันไปแกล้งหลบ
"เฮ้ย ถีบ?" พอดูจุนหันมาก็เห็นเจ้าของบ้านหลับเลยไม่ได้ว่าอะไร เขารีบจัดการทุกอย่างแล้วรีบเดินเข้าห้องนอนของตัวเอง
ดูจุนทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่มๆ ก่อนหัวเราะออกมาเบาๆ ทำไมเขาต้องยอมไปเป็นเบ๊ให้เจ้าของบ้านด้วยนะ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

เข้าวันรุ่งขึ้น

"แอ๊ดด~" เสียงเปิดประตูที่ดังขึ้นพร้อมกันของห้องนอนสองห้องที่มีห้องน้ำคั่นตรงกลาง

"เฮ้ย นายเอาเสื้อนักเรียนฉันไปใส่ทำไมยูดูจุน" จุนฮยองชี้ไปที่ชุดของอีกคน
"โห่ คุณเจ้าของบ้านครับบ คนละไซต์เลยครับเนี่ย ป้ายชื่อผมก็มี วู้" ดูจุนชี้ไปที่ป้ายที่ที่ติดอยู่บริเวณอกด้านซ้าย

อ้าว แหกเลยเรา -_________-;

"อ้าวเหรอ .. นายก็อยู่โรงเรียน AAA เหมือนกันเหรอ ฮ่าๆ" จุนฮยองถามไปแล้วยกมือเกาหัวตัวเองแก้เขิน
"เปล่าหรอกผมอยู่โรงเรียน BBB น่ะ" ดูจุนตอบหน้านิ่ง
"แล้วนายจะใส่ชุดนักเรียน AAA ทำไม?"
"เพราะผมประชดนายเล่นไง 5555555555555555" ดูจุนหัวเราะอารมณ์ดีที่ได้แกล้งคนก่อนปิประตูเดินไปที่ห้องครัว
"โว้ยย ขัดใจ!" เจ้าของบ้านได้แต่กระแทกประตูปิดแรงๆระบายอารมณ์

"นี่คุณเบ๊" จุนฮยองเดินตามมาในห้องครัวแล้วเรียกดูจุนที่กำลังยกแก้วนมขึ้นดื่ม
"หือ?" เข้าเลิกคิ้วเล็กน้อย
"ฉันอยากกินไข่ดาวกับไส้กรอก"  เจ้าของบ้านนั่งลงบนเก้าอี้โต๊ะอาหาร
"ก็กินดิ" ดูจุนว่แล้วเอาแก้วไปล้าง
"นายแหละต้องทำให้ฉันกิน คุณเบ๊ !!" ดูจุนหันมาเลิกคิ้วให้เล็กน้อย
"..ได้" คนโดนใช้เปิดตู้เย็นหยิบของของมาแล้วตั้งเตาตั้งกระทะ ไม่นานเกินรอมือเช้าหน้าตาน่าทางก็เสริฟลงที่โต๊ะ
จุนฮยองอ้าปากค้างเล็กๆ กับหน้าตาที่น่าทานของมัน ก่อนเงยหน้ามองดูจุน
"เพิ่งรู้ว่านายทำอาหารเป็น"
"หึหึ นายยังไม่รู้อะไรอีกเยอะ" จุนฮยองมองพินิจจานอาหารตรงหน้าต่อ ในขณะที่ดูจุนกระชับเป้แล้วคาบขนมปังไว้ที่ปาก
"นายจะมองให้มันท้องรึไงครับ รีบกินดิ ผมไปล่ะ" ดูจุนว่าจบก็เดินออกจากบ้านไป
เจ้าของบ้านที่โดนแซวก็ได้สติ จะหันไปเอาคืนแต่อีกคนก็ไม่อยู่เสียแล้ว ได้หยิบช้อนขึ้นมาตักข้าวผัดจากกลางจานขึ้นมาใส่ปากตัวเอง
"เหอะ กวนดีนัก ฝากไว้ก่อนเถอะ .. อื้ม อร่อยแฮะ"









▲▼ เป็นอย่างไรบ้าง ตอนนี้ยาวพอรึเปล่าอ่ะ TUT?
เหมือนยังสั้นๆไปนิด เวลาคิดฟิคนี่ก็ไม่ยากนะ แต่พอจะแต่ง
จะเรียบเรียงมันออกมานี่สิ โฮกกกก เลือดพุ่งง
แล้วเราเป็นอะไรมากไหม ชอบมาแต่งฟิคช่วงจะสอบ
คือวันอังคารมีสอบ แต่หนังสือไม่อ่าน แต่งฟิค ขอบคุณ..
555555555555555555555555555 , ใครจะสอบขอให้ทำได้นะ ฮิฮิ