คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ทำไม เพราะอะไร 5
“บอส...ไหวมั้ยะ ปวท้อมั้ยะ หรือเ็บแผลหรือเปล่า”
“เปล่า...ันแ่ปวหัว”
ัฤไม่อยาะลืมาึ้นมาริๆ เาโหมานหนั่วหลายวันที่ผ่านมานรู้สึปวศีรษะ แ่ไม่ิว่าะมาหมท่าเอาวันนี้
“เ็หน้าสัหน่อยนะะ ป้า่วยาร่มเพิ่มหน่อยนะะ”
“เรียรถมารับีว่า”
“อบุ่ะ”
เธออบุปีินัยที่เอ่ยเ่นนั้น ายหนุ่มที่ะเ้าไปูแลเพื่อน้อยืนบื้อใบ้ เมื่อสาวเ้าโอบประอเพื่อนรัไว้้วยวามห่วใย และเธอยัหยิบเอาผ้าเ็หน้ามาุบน้ำเย็นไปบรรเ็หน้าให้ัฤอย่าอ่อนโยน ถ้าเป็นเาไม่สบายบ้าเธอใ้แรมหาโหในารูแล หรือไม่็โทรเรียหน่วยู้ภัยให้เ็บศพเา
มีนาไม่ไ้สนใว่าใระมอน้วยสายาแบบไหน เธอเ็หน้าเาเรียบร้อย็หันมาเ็แน ่อนะพลิูบาแผลที่้อศอเาเนียนๆ แ่ถึเธอะเนียนอย่าไรัฤ็รู้ทัน
“อ๊ะ!”
“เ็บเหรอะ?!”
“เธอออแรมาไป”
“ไ้ทายาบ้าหรือเปล่าะ”
“ไม่ นทำให้เป็นแผลไม่รับผิอบ”
พอเาพูแบบนี้มีนา็หัวห้มหน้า้มาเ็มือเาให้เรียบร้อย หลัานั้นปีินัยึเ้ามาพยุนไม่สบาย เมื่อลุไ้ัฤ็บอว่าเาเินเอไ้
“มึอ่อนแอนานั้นเลยเหรอ”
“่วนี้โหมานมาไปหน่อย”
“ฮึ! ลแล้วไอ้สน ระูเหล็อย่ามึ เมื่อี้มึสำออยัๆ”
“ูะทำเพื่ออะไร”
“ให้ท่าหิไ”
“ูไม่ใ่มึ”
“ูเป็นเพื่อนมึ!”
ปีินัยอบเสียุ่น มอเพื่อน้วยสายาไม่เป็นมิร ่อให้นอย่าัฤาย็ไม่ยอมเสียฟอร์ม่อหน้าใรหรอ แ่ที่มันยอมทรุัวไปอับพื้นแบบนั้น...ารแสัๆ
“ูไม่สบายริๆ”
ปีินัยยิ้มหยัน่อนะนั่ล้าๆ ันรอรถมารับ ึ่รอไม่นานรถอล์ฟพาัฤมายัห้อพยาบาล นที่โน่อว่า...ว่าไม่รับผิอบูแลผลารระทำอัวเอามมา้วย เธอแอบอยาทาแผลับแพทย์ประำห้อพยาบาล แล้วึมาแอบะเ้อมอที่หน้าห้อ เมื่อเห็นปีินัยลุะออาห้อ็รีบวิ่ไปหลบ รอนเาเินาไปึลับมาที่หน้าประู
๊อ ๊อ ๊อ
“เิ”
หิสาวเินเ้ามาพร้อมับยาทาแผลในมือ เธอเินมานั่้าๆ เียนป่วย ลอบลืนน้ำลาย เธออาะหลอใร่อใรไ้ แ่เธอไม่ิว่าเธอะหลอบอสอัวเอไ้
“ยาทาแผล่ะ”
เาไม่พูอะไรแ่ยแนไปให้ หิสาวแสนื่อ็รีบเปิหลอยาแล้วบีบทานวเบาๆ อย่าใส่ใ เธอ้มหน้าทายา ส่วนเายมุมปาึ้นเล็น้อย แววาที่เยเย็นาูอ่อนโยนล โยที่ทัู้่ไม่รู้เลยว่ามีใรบานย้อนลับมา และมอพวเา้วยแววาวาวโรน์!
*.:｡✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:*.:｡✿*ﾟ’ﾟ･.｡*
ำอีบุ๊เล่มนี้รนี้เลย้า
*.:｡✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:*.:｡✿*ﾟ’ﾟ･.｡*
ความคิดเห็น