คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1
รูมแมต
อึ้บ
“97”
อึ้บ!
“98”
อึ้บ!
“99”
อึ้บ!
“หนึ่งร้อ…”
ก๊อกๆๆ!
“อรินทร์ญาเปิดประตูให้ครูหน่อย!”
ฉันหยุดค้างด้วยท่าซิตอัพครั้งที่หนึ่งร้อย โอ้ย! ครู มาหาคนอื่นเขาไม่ได้รู้เวล่ำเวลาเลยนะค่ะเนี่ย! เห็นไหมค่ะว่าหนูกำลังออกกำลังร่ายงซิตอัพอย่างเต็มที่เพื่อให้ร่างกายของหนูเฟิร์มอยู่ตลอดเวลานะค่ะอาจารย์!!!! เวลาผู้ชายคนไหนเห็นก็จะได้น้ำลายไหลย้อยกันไปตามๆกันฮาๆ=,.=
“อรินทร์ญา!ทำอะไรอยู่ย่ะ! รีบออกมาก่อนที่ฉันจะพังประตูห้องเข้าไปนะย่ะ+O+!!!”
“ค่า ๆ อาจารย์กุ้งรอหนูแปปนึง”
ฉันเลยรีบลงลุกไปเปิดประตูโดยเหงื่อที่โชกกาย มันคงดูไม่จืดสินะ อาจารย์กุ้งถึงได้มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าขนาดนี้ แถมชุดที่ฉันใส่เวลาออกกำลังกายก็ใช่ธรรมดาที่ไหน ก็มันเป็นชุดเกือบๆจะเหมือนเสื้อในก็ว่าได้แต่กางเกงไม่ได้เหมือนกางเกงในนะย่ะมันก็กางเกงวอร์มปกตินี่แหละ แต่ฉันส่องกระจกทีไรฉันก็ว่ามันเซ็กซี่ดีนะฮา ๆ (หลงตัวเอง=_=)
“อาจารย์มีไรให้หนูรับใช้ขอรับ^^”
ฉันว่าพร้อมกับตะเบ็งมือเหมือนทหารพร้อมรับคำสั่ง อาจารย์กุ้งเลยส่ายหัวอย่างหน่าย ๆ
“แต่งตัวอะไรของเธอนี่ยัยอริทร์ญาที่นี่ไม่ใช่โรงเรียนหญิงล้วนนะย่ะ นี่มันโรงเรียนสห หัดแต่งเนื้อแต่งตัวให้มิดชิดหน่อย ผู้ชายหน้ามืดในโลกเรียนเรามันก็มีนะย่ะ!”
“แหม…อาจารย์อ่ะดูถูกเชอะๆ-o-!! แต่ว่าอาจารย์จะกลัวไรค่ะ หอผู้ชายมันอยู่อีกซีกโลกเลยนะค่ะนู้น ๆ “
แล้วฉันก็ชี้นิ้วไปทางฝั่งทิศตะวันออกที่เป็นหอนอนของนักเรียนชาย อืมไหน ๆ ก็พูดแล้วงั้นฉันจะขออธิบายหน่อยว่า โรงเรียนของฉันเป็นโรงเรียนที่เด็กต่างจังหวัดเข้ามาสอบกันเยอะมาก เรียกได้ว่าแต่ล่ะปีมีเด็กมาแข่งสอบเข้าเป็นหมื่น ๆ คน (แต่รับแค่ 300คนต่อชั้นปี=_=) มาจากทั่วสารทิศเหนือยันใต้(ฉันเองก็เป็นคนเหนือนะเจ้าฮา ๆ )เลยจำเป็นจะต้องมีหอรองรับนักเรียนที่ไม่สะดวกในการเดินทางกลับบ้านได้ (ใครมันจะอุตส่าห์นั่งรถกลับจากกรุงเทพไปเชียงใหม่ว่าป่ะ! ฉันว่าไม่ต้องเรียนหรอกเพราะแค่ไปกลับก็กินเวลาสามวันแล้ว=_=) แต่ใครที่กลัวว่านักเรียนหญิง เอ้ย! ไม่ใช่ดิ ต้องนักเรียนชายแอบไปปล้ำนักเรียนหญิงล่ะก็ไม่มีทางเกิดขึ้นได้เป็นแน่แท้ เพราะเนื่องจากโรงเรียนของฉันร่ำรวยมากไปเลยมีเนื้อที่ไม่รู้ ๆ กี่ไรต่อกี่ไร่เลย จำไม่ได้ล่ะ แต่รู้ว่ามันกว้างเว่อร์ ประหนึ่งว่าอยู่ในนิยายก็ว่าได้ โดยที่โรงเรียนของฉันจะมีอาคารเรียน ตึกเรียนต่าง ๆ อยู่ตรงกลาง และด้านขวาของโรงเรียนจะเป็นทิศตะวันออก จะเป็นหอนอนของผู้ชาย (เหตุผลอาจารย์บอกว่าแสงจะได้แยงตาพวกเจ้าขี้เกียจทั้งหลายให้ลุกขึ้นไปโรงเรียน=_=;;) ส่วนด้านซ้ายจะเป็นหอนอนของพวกผู้หญิง (ให้พวกฉันรับแสงอาทิตย์ในตอนเย็นเนี่ยนะ! บร๊ะเจ้า!!! อาจารย์ไม่เข้าใจนักเรียนหญิงเลยสินะค่ะ! ว่าแสงอาทิตย์ยามบ่าย ๆ นี่มันทำร้ายผิวพรรณของพวกเราวัยเอ๊าะ ๆ แค่ไหน! พูดแล้วขึ้น+[]+!!!) ซึ่งถ้าผู้ชายอยากมาหอผู้หญิงนั้นจะต้องผ่านโรงเรียนที่มีบริเวณกว้างมาก…ก(ในโรงเรียนไม่อนุญาตให้ใช้รถมอเตอร์ไซค์ใช้ได้แต่จักรยานT^T) แล้วก็จะต้องผ่านตึกนอนของอาจารย์หญิง ซึ่งถ้าพวกผู้ชายเดินผ่านมาแถวนั้นคงโดนซักยาวไปสามวัน=_= ยังไม่พอ ถ้าผ่านมาได้ยังมีเจ๊ยามสุดสวยแต่สยอง-[]-;; เพราะถึงสวยแค่ไหนแต่ดีกรีความสามารถไม่ใช่เล่น ๆ เพราะอย่างที่โรงเรียนของฉันคงรวยเว่อร์เลยจ้างบริการ์ดมาเป็นยามสักงั้น เหอะๆๆ=[]=;; และมีคนเดียวที่ไหนล่ะ ท่านผอ.จ้างไว้ตั้งสามคน ใครหน้าไหนมันกล้าย่องมาลักหลับพวกฉันที่นอนรอด้วยความเต็มใจ เอ่อ…ไม่ใช่ล่ะ ฉันล้อเล่น^O^;; (แต่แอบคิดจริง=,.=) ใช่ไหมล่ะ
“ไม่ต้องชี้แล้วย่ะ! ฉันรู้อยู่แล้วว่ามันอยู่ไกลกันแค่ไหน”
“^O^แล้วอาจารย์มาหาหนูมีเรื่องอะไรให้หนูช่วยหรือป่าวค่ะ”
“อ๋อ!เห็นไหมย่ะ ชวนฉันโม้ออกนอกทะเลจนฉันเกือบลืมเรื่องสำคัญไป”
“ไม่เกี่ยวกับหนูสักหน่อย=[]=!”
“ไม่ต้องมาเถียงย่ะ เด็กผิดเสมอ^^ อ่ะนี่ฉันพารูมแมทมาให้เธอ”
“หา!!!รูมแมท!”
ฉันยืนอ้าปากค้างกับคำว่า ‘รูมแมท’ เพราะตั้งแต่เรียนมาโรงเรียนของฉันเข้าจะจัดให้เด็กอยู่หอตามอักษรของชื่อ เหมือน ๆ กับเวลาสอบ o-net อ่ะ เหอะๆ ๆ แล้วฉันจะต้องเหลือเศษทุกที ไม่เข้าใจเหมือนกันTT^TT แล้ววันนี้อาจารย์บอกฉันว่ามีรูมแมทให้ฉันให้งั้นเหรอ ไม่อยากจะเชื่อ!!!!!!!!!
ละแล้ว!ที่ต้องตกใจมากกว่านั้ก็เพราะว่ารูมแมทของฉันสวยเว่อร์!!!!!!!!! สวยไม่มีคำบรรยาย สวยไม่เหลือให้ใครได้สวยอีก ตัวของเธอขาวเว่อร์ ปากแดงจี๊ด ถมยังเอิ่บอิ่มได้รูป จมูกก็โด๊งโด่ง ตาสวยเฉียบคม(จนฉันยังเผลอหลบสายตาเลยง่ะT^T) ไมอยากอธิบายแล้ว! ยัยนี้สวยเว่อร์ เธอมาทำให้ฉันรู้สึกด้อยค่าในตัวเองใช่ไหมย่ะ!(เริ่มอิจฉา=_=)
“อ้าว ๆ ยังมีชีวิตอยู่ไหมย่ะยัยอรินทร์ญา สงสัยตะลึงใความสวยของเธอมั้งว่าอาจารย์ว่านะยัยอศิญากานต์อิอิ”
“ปะ…ป่าวสักหน่อย! อาจารย์อ่ะเม้าท์ไป-O-;;”
ฉันแอบหลบสายตาตอนตอบอาจารย์ หรือไม่ก็ไม่กล้าสบตายัยอศิญากานต์ก็ไม่รู้เหอะๆ=[]=;;
“อายเชียวนะพอฉันจับไต๋ได้หน่อยฮา ๆ เอาล่ะ ๆ ยังไงก็ช่วยดูแลเพื่อนด้วยก็แล้วกันนะ ฉันไปก่อนล่ะ อย่าทำให้รูมแมทคนแรกของเธอกลัวจนหนีเตลิดเปิดเปิงออกจากโรงเรียนนะย่ะ”
“โห!พูดไรอ่ะอาจารย์ใส่ร้ายตลอดอ่ะ=[]=!”
“ย่ะ!ฉันไปล่ะ ว่าง ๆ นะ ก็ไปช่วยตรวจงานบ้างก็ได้นะย่ะ”
“งั้นอาจารย์ก็ลด ๆ การบ้านบ้างสิค่ะ อาจารย์จะได้ไม่ต้องตรวจเยอะ=,.=”
“โอเค!พรุ่งนี้ฉันจะให้เพิ่มขึ้นเป็น2เท่าฮาๆ”
แล้วอาจารย์แกก็เดินเฉิดฉายเข้าลิฟต์ไป=_=;; แต่แกคงไม่เอาจริงหรอกนะ เรื่องเพิ่มการบ้านอ่ะ ไม่งั้นถ้าใครรู้ว่าฉันเป็นที่มาของการบ้านมหาโหดฉันคงได้เละเป็นแน่แท้TT^TT เพราะเท่าปัจจุบันการบ้านคณิตของอาจารย์กุ้งทั้งยากและมากอยู่แล้วจะให้เพิ่มอีก พวกฉันคงไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันแน่ ๆ ฮื่อ ๆ T^T
“เอ่อ…เธอไม่หนาวบ้างเหรอ ยืนตากลมด้วยชุดนี้อ่ะ=_=’’”
เอะ! ยัยนี้มันด่าฉันรึป่าวฟ่ะ!
“ไม่หนา…ว”
ตอนแรกฉันก็กักว่าจะกระแทกเสียงใส่หน่อย แต่พอดูหน้าที่แดง ๆ ของยัยนี่แล้วโกรธไม่ลง จะอายไรเนี่ย! ของ ๆ ฉันก็เหมือนกับของ ๆ เธอนั้นล่ะ=,.=!แต่อาจจะใหญ่กว่าบ้างอะไรบ้างโฮะๆๆ(อินี่มันบ้า=_=)
เอ๊ะ!!! หรือว่าเพิ่งมาจากต่างจังหวัดอาจจะไม่สบายก็ได้ (เพราะฉันเมื่อตอนมาจากเชียงใหม่ฉันก็ไม่สบายเหมือนกันT^T)
“เอ้ยๆเธอ ๆ เข้าห้องก่อนมา เดี๋วฉันช่วยยกกระเป๋า ๆ”
ฉันเออออเองเสร็จสัพก็ลากกระเป๋าที่วางอยู่ด้านหลังของรูมแมทฉัน ย้ำรูมแมทฉาน!(แอบดีใจที่ไม่ต้องนอนคนเดียวแล้ว)เข้าห้องโดนที่เจ้าตัวทำหน้าเหว่อ ๆ เล็กน้อย
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ยังไม่จบนะค่ะ แต่เอามาลงก่อนเผื่อ ๆ เพื่อน ๆ อ่านแล้วงงอ่ะค่ะ^^
ความคิดเห็น