คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เจ้าจอม
อนที่2 เ้าอม ิระวรา์ุล
“ เี๊ยว็รู้๊ะ
“ อ้อมใอบเพียเท่านี้พร้อมเินเ้าห้อเพื่อไปทำาน่อ
และแล้ววันที่พนัานทุน่าเฝ้ารออย็มาถึ
นั่นือวันานเลี้ยอบริษัทนั่นเอ พนัานทุๆนวันนีู้สวยเ่นัน ทุๆน
สีนหน้าแ่ละนนั้นูมีวามสุเสียยิ่ระไรมีวามสุว่าเวลาทำานเป็นร้อยเท่า
“ ว้าว
วันนี้สวยันะ ฬิา “ ปรารถนาเอ่ยทั
นาฬิาที่มาในุลูไม้แนยาวแหวหลัสั้นเหนือเ่ามานิๆ ปล่อยผมลอนสีน้ำาลอ่อน
แม้ะแ่หน้าบาๆแ่วามหน้าหวานอเ้าหล่อนนั้นทำใหู้สวยยิ่ึ้นไปอี
“ แ็สวยนะ
ยัยปลา “ นาฬิาเอ่ยาใริ
เพราะว่าเพื่อนสาวอหล่อนนั้นหน้าาสะสวยอยู่ทีเียวเียว
เพียแ่เธอแ่นๆโ๊ะๆเหมือนั่ม้าีระโหล็เท่านั้นเอ
“ ว้าวๆ
นี่ๆฬิาูนั่น ยัยลานี่แ่ัวะสวยเียว อย่าับะมาอ่อยผู้ายทั้าน “
ปรารถนาวนให้นาฬิานั้นหันไปมอยั
ลินลาเธอนั้นือผู้่วยอเลาุ
ัรพันธ์ประธานนปัุบันที่ะสละำแหน่ใน่ำืนนี้
ลินลาเป็นผู้หิสวยเรียบร้อย
เธอเป็นเพื่อนร่วมห้อับนาฬิาสมัยเรียนระับมหาวิทยาลัย
“ นี่อย่าไปว่าเธอสิ
เธอเป็นเพื่อนสมัยมหาลัยันนะ เี๋ยวะไปฟ้อลาะเลยนิ” นาฬิาเอ่ยสีหน้าวนๆ
เพื่อแล้ปรารถนาที่อนนี้เบ้มอบนอยู่
“ ไปเลย
ันไม่ลัวหรอ “ ปรารถนาเอ่ยพร้อมับึแนนาฬิารไปยัอินที่มีมาหน้าหลายาให้เลือรับประทาน
“ เอาละ่ะ
สำหรับานวันนี้ทาบริษัทหวัว่าพนัานอเราะมีวามสุับโบนัสิ้นโที่ทาบริษัทนั่น
มอบให้นะะ และไม่เพียเท่านั้น่ะ ้อออบุท่าน ัรพันธ์ ิระวรา์ุล ่ะ
เิท่านึ้นมาล่าวสัเล็น้อย่ะ “ เสียพิธีรในานล่าวพร้อมเสียปรบมือในะที่ท่านประธานเินึ้นบนเวที
“ ่อนอื่น็้ออบุ พนัานทุๆท่าน ที่ไ้ร่วมทำานับทาบริษัทเราผมเอ็บริหารานที่นี่มาเป็นเวลาหลายปี ผมเอ็ะอวามือให้นรุ่นใหม่ไ้บริหารู และผมอแนะนำท่านประธานนใหม่ ลูายนเียวอผมเ้าอม ิระวรา์ุล “ ุัรพันธ์เอ่ยบพร้อม ผายมือ้อนรับลูายนเียวอท่านอย่าภาภูมิใ
“ สวัสีรับ
ผมเ้าอม ิระวรา์ุล รับยินีที่ะไ้ร่วมบริหารานับทุนรับ
หวัว่าทุๆนะให้วามร่วมมือับผมนะรับ “ เ้าอมเอ่ยพูพอแ่เป็นพิธีแ่ระนั้น
สาวๆทั้สาวน้อยสาวให่็ยัปรบมือเสียัระม
พร้อมับ้อาเป็นประายไปที่ท่านประธานนใหม่ ทีู่หล่อเหล่าและยัหนุ่มแน่น
เรือนผมำสลวย เ็ทเป็นทร ใบหน้าาวใสมูโ่รับับใบหน้า วามสูราวๆ190
ทำให้สาวน้อยสาวให่นั้นมอาเป็นประาย
“ หล่ออะแ
อร้ายยยย” พนัานลุ่มหนึ่พูึ้น
“หูยย
ไ้่าวว่าท่านอะ ไปอยู่เมือนอั้7ปีน่ะ เพิ่ลับมาบริหาร่อาพ่อ “ พนัานอีนล่าวึ้น
“ เห้ยๆ
ฬิาแเป็นไรวะ เหมือนะร้อไห้เลย “ ปรารถนาเอ่ยทัเพื่อนสาว
ที่อนนี้ยืนน้ำาลอเบ้า ัวแ็ไม่ยับ
“ ป่าวหรอปลา
ฬิาแ่แสบาน้ะ แสไฟมันสว่าเิน “ นาฬิาเอ่ยแ้ัวับเพื่อนสาวอเ้าหล่อนเสีย
ะไม่ให้น้ำาเธอลอไ้อย่าไร เมี่อท่านประธานอบริษัท นั้นืออีอันเลวร้ายอหล่อนที่ามหลอหลอน
เป็นเวลา7ปี ที่ทำให้นาฬิาไม่แม้แ่ะล้ารัใรอี หล่อนเหม่ออยู่ระมั
ึไม่รู้ว่าท่านประธานป้ายแเินรมาทาที่เธอและเพื่อนนั้นยืนอยู่
แ่น้ำาอเธอแทบเอ่อล้น ออมาอีระรอเมื่อเาเินผ่านเธอไปไม่แม้แ่ะมอใบหน้าลอน้ำาอเธอ
“ หูววว
หล่อเว่อร์วัมาเลยอะ ฬิาัว็ห้อมมมหอมมมม “ปรารถนาเอ่ย
เมื่อเ้าอมนั้นเินผ่าน พร้อมสะิแนนาฬิา
“ ปลา
ฬิาลับ่อนนะ่วแล้วอะ “ นาฬิาพูพร้อมเินออไปนอโรแรม
น้ำาที่เ้าหล่อนลั้นมานานไหลอออย่าหน้าระอา
“ อ้าวๆ เี๋ยวๆ
เห้ยฬิา ฬิา “ ปรารถนามึน
ับเพื่อนอหล่อนยิ่นัพร้อมมอามไล่หลันาฬิาไป
*********************
ความคิดเห็น