เจ้าหญิงจอมซ่า

ลำดับตอนที่ #4 : เจ้าหญิงจอมซ่า : ตอนที่ 4 เริ่มเรียนเวทมนต์

“เชิญ องค์หญิงพ่ะย่ะค่ะ” ตอนนี้ฉันอยู่ที่ทุ่งหญ้า  มีสายลมพัดผ่านให้ความรู้สึกดีมาก ๆ แต่ว่าการเรียนเวทมนต์ จะเป็นยังไงนะตื่นเต้น
(^ O ^)       
“ครูพาฉันมาทำอะไรที่นี่คะ ?” ฉันถามด้วยความงงสุด ๆ
“พระองค์ อยากเรียนเวทมนต์ธาตุอะไรพ่ะย่ะค่ะ  ธาตุแสง  ความมืด  ลม   ดิน  ไฟ   น้ำ  ไฟฟ้า  น้ำแข็ง” ไม่สนใจที่ฉันถามเลยอ่ะ  แต่ว่าเอาธาตุไหนดีหว่า ?  เอาวะ  ใช้มุกเก่าละกัน  จ้ำจี้มะเขือเปาะ!@#$%^&*()_+
“งั้นฉันเอาธาตุ...  แสงละกัน” ไม่ค่อยแน่ใจเลยอ่ะ
“งั้นพูดตามหม่อมฉันนะพ่ะย่ะค่ะ  ข้าแต่เจ้าแห่งธาตุแสงรูมิน่า    ขอจงมอบแสงศักดิ์สิทธิ์พิฆาตศัตรูข้าให้สิ้นไป” แล้วครูแม็คนั่มก็ร่ายเวทไปที่หิน  มาดูผลกัน  พระเจ้า!!!  หินแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ
“สุดยอด!!!” อึ้งมากมาย(O o O)
“ลองเลยพ่ะย่ะค่ะ”หา!!!  ให้ฉันลองเนี่ยนะ  เอาวะ!!! ตายเป็นตาย(ไม่ขนาดนั้นหรอกพ่ะย่ะค่ะ= O = :แม็คนั่ม) 
“ข้าแต่เจ้าแห่งธาตุแสงรูมิน่า   ขอจงมอบแสงศักดิ์สิทธิ์พิฆาตศัตรูข้าให้สิ้นไป” แล้วฉันก็ทำเหมือนครูแมคนั่ม ร่ายเวทไปที่หินอีกก้อน แต่ผลที่ออกมากลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น  แป่ว!!!
“ลองใหม่พ่ะย่ะค่ะ  เพิ่มสมาธิอีก!!!” แต่หนูทำสุดแล้วอ่ะ
ลองไป 5 รอบ  ก็ยังไม่มีอะไร(T ^ T) จนรอบที่ 6
“ข้าแต่เจ้าแห่งธาตุแสงรูมิน่า    ขอจงมอบแสงศักดิ์สิทธิ์พิฆาตศัตรูข้าให้สิ้นไป” แล้วร่ายไปที่หิน  แล้วมันก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ สำเร็จแล้ว(^ O ^)
“ทำสำเร็จแล้วสินะ  เริ่มเวทบทใหม่เลยนะพ่ะย่ะค่ะ”  หา!!!  ยังมีอีกเหรอ !?
“พอแล้วไม่ได้เหรอคะ” ฉันถามแบบอ้อนวอนสุด ๆ
“ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ  พระองค์ต้องเรียนเวทป้องกันด้วย”
“ค่า~” เบื่อหน่าย  เหนื่อยด้วย
“พูดตามหม่อมฉันนะพ่ะย่ะค่ะ  ข้าแต่เจ้าแห่งธาตุแสงรูมิน่า    ขอจงบันดาลโล่แห่งแสง มาคุ้มกายข้าด้วยเถิด” แล้วก็มีโล่ใส ๆ อยู่หน้าครูแม็คนั่ม
“ข้าแต่เจ้าแห่งธาตุแสงรูมิน่า    ขอจงบันดาลโล่แห่งแสง มาคุ้มกายข้าด้วยเถิด” แล้วก็ แป่ว!!! (เช่นเคย)
รอบที่ 6
“ข้าแต่เจ้าแห่งธาตุแสงรูมิน่า    ขอจงบันดาลโล่แห่งแสง มาคุ้มกายข้าด้วยเถิด” แล้วก็...  สำเร็จ  ฉันทำได้แล้ว
“จบแค่นี้ล่ะพ่ะย่ะค่ะ” ในที่สุดก็จบสักที
“งั้นลาล่ะค่ะ” กลับได้ซะที  เหนื่อยสุด ๆ