คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ยูโทร่า นครสายน้ำ
บทที่สอง: ยูโทร่า นครสายน้ำ
“นีไงบ้านของฉัน” ลอเรียในร่างเงือกหาเกร็ดสีชมพูวาวดำน้ำลงมาด้วยความลึกหลายร้อยเมตรขณะที่อีกห้าคนตามมา เอ เอเซกุด เนียทาพอง และคาร่า มีชุดดังนั้นจึงทำให้ร่างกายสามารถหายใจในน้ำได้แต่นาปากัซนั้นไม่มีจึงต้องใส่ชุดดำน้ำมาส่วนยานอวกาศนั้นถูกห้ามนำลงไปให้จอดอยู่บนอาคารจอดยานของดาวดวงนี้ซึ่งสร้างสูงจนพ้นน้ำ นาปากัซจึงต้องอาศัยชุดดำน้ำต้านแรงดันขนาดใหญ่และรูปร่างตลกตามลงมาทำให้ชาวดาวยูโทร่า(ที่เป็นเงือก)มองอย่างอดขำไม่ได้
“น่าอายชมัด” นาปากัซบ่น
“ช่วยไม่ได้นายไม่อยากได้ชุดนี่” เอหัวเราะขณะที่เดินทางเข้ามาในบ้านของลอเรียซึ่งไม่มีน้ำดูเหมือนคนบนดาวดวงนี้จะไม่อยู่ในน้ำเวลาอยู่ในบ้าน
“แม่คะหนูกลับมาแล้ว” ลอเรียตะโกนหาผู้เป็นแม่ สักพักก็มีเสียงฝีเท้าจ้ำเข้ามาอย่างรวดเร็วจากด้านบน เป็นหญิงมีอายุร่างท้วมวิ่งเข้ามากอดลูกรักของเธอ
“เป็นไงบ้างแก้วตาดวงใจของแม่ ไม่เป็นไรใช่มั้ย” แม่ของเธอกอดเธอด้วยความคิดถึงแล้วก็หันมาทักทายแขกของเธอ
“เพื่อนหรือจ๊ะ” เธอถามลอเรีย
“ค่ะ เพื่อนร่วมทีมหนูเอง”
“โอ้ ทีมHEXAGON T. สินะ แม่ดูในข่าวหนูไปช่วยดาวนาซาซิส แม่เป็นห่วงแทบแย่” เธอกอดลูกเธออีกครั้ง
“นี้ไอ้แก่ลงมาหาลูกสักทีเซ้” เธอตะโกนเรียกสามีของเธอเสียงดังจนแขกสะดุ้ง
“ลูกพ่อ”ชายสูงอายุผมล้านวิ่งเข้ามากอดลอเรียด้วยอีกคน เป็นภาพของความประทับใจจนทำให้เด็กทุกคนก็เริ่มคิดถึง พ่อ แม่ ของเขามาบ้าง
“เอ่อ อันที่จริงหนูมาทำภารกิจน่ะค่ะ แต่ไม่มีที่พักก็เลยมาค่ะ” ลอเรียบอกกับแม่ของเธอ
“โอ้ได้สิงั้นวันนี้แม่จะทำอาหารเลี้ยงเอง ส่วนพ่อจะพาไปดูห้อง ใช่มั้ยพ่อ” เธอทำเสียงเข้มตอนท้าย
“จ๊ะ มาทางนี้เลย”พ่อของลอเรียนำทางพวกเขาไปชั้นบนซึ่งกว้างกว่าชั้นล่างมีห้องอยู่สี่ห้องภายในห้องกว้างขวางพอที่จะนอนได้สี่คนเลยทีเดียวตัวบ้านก็สวยหรูบ่งบอกถึงฐานะของเจ้าของบ้านว่ารวยมาก
“เอาหล่ะงั้นผู้ชายนอนห้องนี้” เอบอกกับเพื่อนๆ
หลังจากนั้นก็ถึงเวลาเย็นตะวันตกขอบฟ้าแสงในทะเลก็เริ่มมืดลงไฟจากถนนและอาคารทำให้ใต้น้ำนี้ดูมีชีวิตชีวาและสนุกสนานมาก
“ได้เวลาอาหารเย็นแล้วนะ” แม่ตะโกนเรียกทุกคนที่กำลังจัดกระเป๋าอยู่
“ค่า” ลอเรียขานรับไม่ช้าทุกๆคนก็อยู่พร้อมหน้าบนโต๊ะอาหารหินสีเทาเงาบนโต๊ะมีอาหารมากมายซึ่งเป็นอาหารทะเลทั้งสิ้น
“ว้าว ของโปรดเลย” เอ ยิ้มกริ่ม
“ลอเรียหล่ะ” นาปากัซหันมองเจ้าบ้าน
“รอแปปนึง เธอก็เป็นอย่างนี้แหละ รักสวยรักงาม” ผู้เป็นแม้แซว
“มาแล้ว” ลอเรียเดินลงมาในชุดราตรีสีน้ำเงินสวยงาม เอ มองความงามจนตาค้าง ส่วน พ่อ แม่ ของเธอก็ปลาบปลื้มที่มีลูกสวยเช่นนี้
“สวยมาก” เอชมทำให้อีกฝ่ายยิ้มเขินๆ เอเซกุดยังต้องตะลึงในความงามของเธอ
“แต่งซะเวอร์เลยนะ” นาปากัซหยอก
“ก็แหม หลังจากวันนี้ไม่รู้จะได้ใส่อีกหรือเปล่าอ่ะ ก็ใส่ดู” เธอตอบ
หลังจากนั้นการรับประทานอาหารก็เริ่มขึ้นด้วยรสชาติที่เอร็ดอร่อยมากแต่ดูเหมือนว่า นาปากัซ จะไม่ค่อยถูกใจนักเพราะเขากินผักเป็นหลักส่วนเนื้อเขาก็ไม่ชอบกินเขาจึงได้แต่ทานสาหร่ายทะเลเท่านั้น
“นี่ลูกทำไมไม่พาเพื่อนไปเที่ยวข้างนอกหล่ะ ตอนกลางคืนของดาวนี้หน่ะสนุกสุดยอดเลยนะ” ผู้เป็นแม่ชวน
“ก็ดีนะ ยืดเส้นสายก็ดีอุดอู้แต่ในยานก็แย่” เนียทาพอง เห็นด้วย เอ ก็พยักหน้า และดูเหมือน เอเซกุดก็ชอบ
“จริงสิ ที่นี่มีขายชุดราตรีของตุ๊กตาเจ้าหญิงมีมี่ด้วยพาหนูไปซื้อนะ” เอเซกุดยิ้มหวาน
“หนูมันแพงมากเลยนะตั้งหลาย “จอล์”(ค่าเงินของอวกาศ)”พ่อของลอเรียขัด
ทันใดนั้น เอเซกุด ก็ควักการ์ดออกมามันเหมือนกับเครดิตการ์ดบนโลก เป็นการ์ดสีทองที่ส่องแสงวิบวับ เธอนำมันขึ้นมาโชว์ให้ทุกคนดู
“นั่นมันการ์ดทองนี่” แม่ของลอเรียอุทานเธอรู้ว่ามันมีค่ามากแค่ไหนและรู้ว่าผู้เป็นเจ้าของรวยเพียงใด
“งั้นพอกินข้าวเสร็จทุกคนไปนะ ฉันเป็นคนนำ”ลอเรียพูด
ทันทีที่พูดจบ คาร่า และ นาปากัซ ก็โบกมือไม่ไป
“ฉันหาข้อมูลก่อน ต้องรู้ว่าจะหายังไง ที่ไหน มิติไหน” คาร่าขยับแว่นแล้วเก็บจานเก็บโต๊ะและขึ้นไปบนห้อง
“ถ้าจะให้ฉันใส่ชุดนั่นไปเดินฉันก็ไม่เอา” นาปากัซตาม คาร่าไป
จากนั้น ลอเรียก็ขอไปเปลี่ยนเสื้อส่วนผู้จะไปก็เตรียมพร้อม
“นายมีเงินเหรอ” เนียทาพองถาม เอ
เอ มาจากโลกเขายังไม่รู้จักมาตราเงินด้วยซ้ำเขาเองก็เพิ่งนึกได้ว่าเขาไม่มีเงินติดตัวอยู่เลยซัก จอล์ เดียว
“หนูให้ยืมก็ได้ค่ะ” เอเซกุดยื่นธนบัตรก้อนโตให้ เอ จนเอเหวอ
“ไม่เป็นไรเดินเที่ยวเฉยๆก็ได้” เอ ปฏิเสธ
ระหว่างรอ ลอเรีย แต่งตัวทั้งสามก็คุยกันเรื่อยเปื่อยสักพักแม่ของลอเรียก็เดินมา
“งานหนักมั้ย” เธอถามพวกเขา
“ก็หนักอยู่นะครับ เรียนด้วย ฝึกด้วย” เอตอบยิ้มๆ
“หืม ว่าแต่ใครเป็นหัวหน้าทีมหล่ะ” เธอถามต่อ และทันใดนั้นนิ้วชี้ของ เนียทาพอง และ เอเซกุด ก็ชี้ไปยัง เอ
“หนูนี่เอง มาจากไหนหรอ” เธอซักต่อ
“เอ่อ โลก เอ้ย อีราทอร์ ครับ”
จากนั้นสีหน้ากังวลของผู้เป็นแม่ก็ปรากฏขึ้น
“ฝากดูแลลูกของฉันด้วยนะเธอหน่ะเป็นเด็กที่เก่ง มีน้ำใจมากเลยนะ และก็เป็นลูกคนเดียวของป้าด้วย ยังไงก็ช่วยหน่อยนะ” เธอกำมือของ เอ ไว้แน่น ผู้ฟังรอบข้างก็รู้สึกซึ้งในความรักของแม่
“แล้วเธอก็ สวย น่ารักด้วยนะ” เธอพูดต่อให้ เอ ได้ยิน เอ ก็เขินทำตัวไม่ค่อยถูกจากนั้นลอเรียก็เดินลงมาจาบันได เธอใส่สายเดี่ยวเซ็กซี่นิดๆใส่ยีนส์ขาเดปจากนั้นพวกเขาก็ออกจากบ้านนอกจากลอรียแล้วทุกคนก็ส่ชุดของ HEXAGON ทั้งหมดในที่สุดลอเรียก็พาเพื่อนของเธอว่ายมาถึงย่านการค้ามีตึกสูงแสงไฟสีสันต่างๆผู้คนมากมายทั้งแหวกว่ายและเดินพวกเขาเดินชมของในร้านที่ข้างทางสักพัก เอเซกุด ก็เรียกร้องให้เข้าไปเดินในห้างสรรพสินค้าเพื่อจะไปซื้อชุดของตุ๊กตาที่เธออยากได้ พวกเขาเดินเที่ยว เนียทาพอง ดูจะสนใจโซนกีฬาเป็นพิเศษ เอ เองก็ไม่เคยเห็นอุปกรณ์เหล่านี้คงเพราะลักษณะกายภาพที่ต่างกันทำให้ดูไม่คุ้นตา เดินไปเรื่อยจนถึงโซนของเล่นที่ เอเซกุด รอมานานเธอเข้าไปในโซนของเล่นผู้หญิงและเลือกชุดของตุ๊กตาที่มีมากมาย
“ว้าว นี่มันรุ่นที่ผลิตแต่บนดาวดวงนี้แถม ลิมิเต็ดด้วยมีแค่สิบตัว” เธอตาเป็นประกายแล้วหยิบมัน เธอเลือกไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็เจอ ชุดที่เธอหา ชุดราตรีสีน้ำเงินนั่นเองหลังจากนั้นเธอก็เดินเลือกตุ๊กตาและบ้านตุ๊กตาอีก
“ไปดูหนังด้วยกันนะ” ลอเรียเอ่ยชวน เอ เพราะตอนนี้เหลือแค่เขากับเธอเท่านั้นที่ยังไม่มีอะไรทำ
พวกเขาเดินจนไปถึงโรงหหนังดูไม่แตกต่างจากโลกนักเนื่องจากการดูหนังนั้นเป็นวัฒนธรรมเฉพาะของอีราทอร์
“เธอชอบดูหนังแนวไหนหล่ะ” ลอเรียหันไปถาม เอ
“เอ่อจริงๆชอบ แอ็คชั่นนะ แต่เธอเลือกดูละกันฉันไม่เรื่องมากหรอก” เขาตอบ
“ไม่หรอกฉันก็ชอบแอ็คชั่นเหมือนกัน คนส่วนมากมโนว่า ผู้หญิงต้องชอบดู โรแมนติกไรงี้แต่ฉันไม่ มานี่สิ” เธอพูดจบก็ควงแขน เอ เดินไปทาง เคาท์เตอร์เพื่อจองที่ จน เอ ตั้งตัวไม่ทัน
“เอาเรื่องไหนดีคะ วันนี้มีหนังจากอีราทอร์ด้วยนะคะ เรื่อง XXXXXX และ XXXXX ค่ะ แล้วก็มีอีกหลายเรื่องเช่นกัน เชิญเลือกค่ะ” ทันใดนั้นก็มีวิดีโอของตัวอย่างหนังฉายออกมากลางอากาศซึ่งเธอก็ได้เลือกหนังแอ็คชั่นที่มาจาก อีราทอร์ (โลก) ทันที
“มากี่ท่านคะ” พนักงานสาวถาม
“มากับ แฟน สองคนค่ะ” เธอตอบทำให้ เอ งง เล็กน้อยแต่ก็ตามน้ำไปเพราะเขาคิดว่าต้องเป็นเหตุจำเป็นแน่ๆจึงพูดไปแบบนั้น
“เอ่อวันนี้ไม่มีโปรลดราคาให้คู่รักค่ะ” พนักงานสาวตอบ ลอเรียทำหน้าเบะ
“โธ่ แฟนหนูมาจาก อีราทอร์เลยนะ หยวนๆหน่อยสิ” เธอขอร้องซึ่งพนักงานสาวก็ได้แต่ส่ายหน้า
“อ๋อ มีลดราคาสินะ”เอคิด
ทันใดนั้นก็มีพนักงานคนหนึ่งเป็นผู้จัดการเดินมาหาพวกเขา
“คุณเป็นชาว อีราทอร์ ใช่มั้ยครับ” เขามองไปยัง เอ
“ใช่ครับ”
“เป็นแฟนกันหรอครับ” เขาถามอีกรอบ ลอเรียก็หนีบแขนเขาให้ใกล้ชิดเธอมากขึ้น
“ใช่ค่ะ”
ผู้จัดการมองครู่หนึ่ง เอ และ ลอเรีย ก็ลุ้นว่าเขาจะลดราคาให้ไหม
“โอ้เป็นโชคดีอะไรอย่างนี้ ผมอยากเจอชาว อีราทอร์เป็นๆสักครั้ง ผมชอบดาว อีราทอร์ มากเลย” เขาจับมือกับ เอ อย่างเป็นมิตรแล้วให้พวกเขาเข้าชมภาพยนต์ฟรีๆ
“ขอให้ความรักหวานชื่นนะครับ” เขาอวยพรก่อนที่ทั้งสองจะเข้าไปในโรง
“ขอบใจมากนะ” ลอเรียยิ้มให้
“ไม่เป็นไร” เอตอบส่วนในใจคิดว่า นี่มันสุดยอดประสบการ์ณ
เวลาผ่านไปทั้งสองดูหนังจบเรื่องเป็นหนังที่ตื้นเต้นเร้าใจมากทั้งสองเดินจับมือกันออกมาอย่างไม่รู้ตัวทั้งยิ้มและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
แชะ
เสียงชัตเตอร์กล้องของ เอเซกุดถ่ายภาพทั้งสองไว้ ดูเหมือน เนียทาพอง และ เอเซกุดจะรอเขาอยู่นานแล้ว
“นึกว่าอยู่ที่ไหนมาสวีทกันอยู่ตรงนี้นี่เอง” เนียทาพองจ้อง
“หนูถ่ายภาพไว้แล้วด้วย” เอเซกุดฉุนที่ตนรอนาน
ทั้งสองรู้สึกตัวแล้วก็รีบเอามือออกจากกันแบบเขินๆ
“เออ มันมาพันกันได้ไงก็ไม่รู้นะ ไม่ใช่อย่างที่คิดนะ” เอแถ แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลและไม่ได้เรื่อง
“คาร่าบอกว่าเจอสถานที่แล้วไปเร็ว” เนียทาพองบอก
“นี่มันสี่ทุ่มกว่าแล้วนี่นา” ลอเรียอุทานแล้วรีบชวนทุกคนกลับ
ในที่สุดค่ำคืนสุดสนุกก็ผ่านไปเมื่อกลับมาถึงบ้านทุกคนก็เปลี่ยนชุดและเข้านอนกันเตรียมตัวออกเดินทางในวันพรุ่งนี้
ส่วน เอ ก็ได้ไปหา คาร่า
“นายรู้อะไรหรอ”
คาร่าหันมามอง เอ
“มิตินั่นเกิดจากการเคลื่อนย้ายของเผ่า “แอตแลนติส”นายรู้จักใช่มั้ย”
“รู้สิ ว่าแต่มันเป็นตำนานของ อีราทอร์ไม่ใช่หรอทำไมถึงอยู่ที่นี่หล่ะ” เอ ถาม
“อันที่จรองเผ่าแอตแลนติสเป็นเผ่าโบราณของที่นี่แล้วก็คอยไปๆมาๆในดาวเคราะห์ทุกดวงที่มีทะเลเพื่ออาศัย ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม เพราะอะไร แต่การเคลื่อนย้ายแต่ละทีจะทำให้มิติขัดกันยุ่งเหยิงเพราะใช้เทคโนโลยีล้าสมัยอย่างที่ อีราทอร์ ก็มี เบอร์บิวด้า” คาร่าอธิบาย เอ ก็พยักหน้ารับรู้
“มิน่าเขาถึงได้บอกว่าแอตแลนติสมันเจริญเพราะมาจากนอกโลกนี่เอง” เอ คลายความสงสัยของมนุษย์ได้แล้วข้อหนึ่ง
“ดูเหมือนประตูที่ใช้ในการเคลื่อนย้ายยังอยู่เราต้องใช่เจ้านั่นเดินทางจะได้ตามได้” คาร่าสรุป
“พรุ่งนี้หกโมงเริ่มเดินทาง” เอสรุป
“แล้วใช้อะไรหล่ะ”
“ในกฏหมายที่นี่ห้ามยานพาหนะมาใช้ใต้น้ำยกเว้นเรือดำน้ำ ยานเราเปลี่ยนรูปได้” คาร่าตอบ
จากนั้นทุกคนก็เข้านอนบนเตียงที่นุ่มราวกับนอนบนเตียงน้ำ นั่นเพราะเตียงนี้ทำมาจากฟองน้ำที่เต็มไปด้วยอากาศทำให้มันนุ่มมากพวกเขานอนหลับอย่างสบายรอคอยเพียงเวลาตื่นอีกครั้ง
.............................
ความคิดเห็น