คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : A D U L T E R A T I O N : 8
***
“ทำสีหน้าคิดมากอะไรอีก ยังคิดเรื่องเก่าไม่จบหรือไง เรื่องไหนเล่าซิ ?” ยุนกิที่นั่งข้างๆยื่นมาลูบหัวของจองกุกเบาๆอย่างที่เคยทำบ่อยๆเวลาเห็นเด็กน้อยของเขาคิดมาก
“เปล่าครับ ก็แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย” จองกุกตอบ
“ ไม่ดื่มอะไรคลายเครียดหน่อยหรือไง ? ฉันจำได้ว่าสอนนายดื่มตอนสิบสี่นะ ”
“ อันที่จริงคุณสอนผมดื่มตอนสิบสอง สิบสี่คุณให้ผมไปคุมงานที่บาร์” จองกุกเถียงแล้วหยิบแก้วตรงหน้ามากระดกบ้าง แสงสีตรงหน้าทำให้เขามึนหัว
“นั้นไม่ใช่ตอนสิบห้าหรอ” ยุนกิทำตาโตแล้วหันมามองหน้าจองกุก เขาเลิกคิ้วใส่คนตัวขาว
“ตาแก่เอ๊ย” เด็กน้อยบ่นแล้วยื่นมือมาโอบไหล่เขาไว้ พวกเขาเหมือนคู่รักกันมากกว่าที่จะบอกว่าเป็นพี่น้อง พ่อลูกอะไรแบบนั้น โฮซอกเบือนหน้าหนี นัมจุนที่เพิ่งมาถึงนั่งลงร่วมโต๊ะด้วยทำตาโตแล้วหลิ่วตาให้
“ ตอนสิบห้าผมวิ่งหนีตำรวจเพราะลูกน้องคุณส่งยาพลาด ผมเกือบได้ไปนอนสถานพินิจแล้วไง นั้นเหตุการณ์ประจำปีเลยนะ” จองกุกพูดแล้วถอนหายใจยุนกิเอนหัวตัวเองมาซบตรงไหล่คนเด็กกว่า
เพลงในผับถูกเปลี่ยนกลายเป็นเพลงช้าๆเปิดคลอๆยุนกิไม่แน่ใจว่าวันนี้เขาติดต่อดีเจคนไหน แต่รู้สึกว่าเปิดเพลงได้ถูกใจเกินคาดอย่างกับเขาเปิดเอง นัมจุนที่นั่งโซฟาด้านขวาของเขากระดกน้ำสีอำพันเข้าไปอีกแก้วแล้วหันมายิ้มให้โฮซอก
“ ชีวิตวุ่นวายดีนะ ” ยุนกิพูดเบาๆข้างหูเด็กน้อยที่อยู่ข้างๆเขา
“นั้นก่อนที่ผมจะเจอคุณ ตอนคุณเจอผมในตรอกนั้นผมคิดว่าคุณเป็นเทวดาด้วยซ้ำไปจริงๆนะ” พอจองกุกพูดจบยุนกิก็หัวเราะหึหึ เด้งตัวขึ้นมาจากอ้อมแขนเด็กน้อยแล้วรินเครื่องดื่มใสไร้สีไร้กลิ่นเพิ่มลงในแก้วอีก
“ ฉันไม่ใช่เทวดา ฉันก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่ง” ยุนกิพูดแล้วบีบมือตัวเองไปมา โคลงหัวน้อยๆ เสแสร้งทำสีหน้าปรกติแบบที่เวลาถามว่าเป็นอะไรจะตอบว่าสบายดี แต่แววตาของเขาแสดงออกมากกว่า จองกุกคิดว่าเขาพลาดซะแล้วที่พูดถึงเรื่องนี้ ความทรงจำในช่วงที่ดีที่สุดของเขาเป็นความทรงจำในช่วงที่แย่ที่สุดของยุนกิ เขายังจำได้ว่ายุนกิของเขาโดนด่าแค่ไหนตอนเก็บเขามา
“ จองกุก ” ยุนกิเรียกเสียงเบา
“ ครับ ”
“ นายรู้หรือเปล่า ว่าเทวดาที่ร่วงหล่นกลายเป็นอะไร ?” ยุนกิถามเขา เขาได้ยินประโยคนี้บ่อยมาก ยุนกิชอบถามเขาย้ำๆเวลาที่ตัวเองเครียด
“ ปีศาจ ผมรู้คุณชอบพูดเรื่องแบบนี้ตอนที่รู้สึกแย่ ” เขาตอบ ยุนกิหัวเราะเบาๆส่ายหัวไปมากระดกแก้วตรงหน้าอีกรอบ
“ ขอโทษทีมันเป็นเรื่องฝังใจ ” ยุนกิวางแก้วลงแล้วรินวอดก้าลงไปอีก
“ ตลอดเวลาที่ผมพูดขอบคุณเรื่องที่เก็บผมมาที่คฤหาสน์ ที่เพ้นท์เฮ้าส์ ที่ห้องรับแขก ครัว ห้องน้ำ หรือที่เตียง” จองกุกพูดแล้วยกมือขึ้นลูบไหล่ยุนกิแบบที่ยุนกิชอบทำให้ตัวเองเวลาที่เขาเครียด
“ผมไม่คิดว่าระหว่างที่ตัวเองไปเสี่ยงตายเอากล่องเจ้าปัญหานี้ คุณจะมาพลอดรักกับเด็กนั่งดริ๊งที่บาร์หรอกนะ ไหนว่าผมเป็นชายในฝันไง”
คิม แทฮยองเด็กเจ้าปัญหา
***
ยอมรับว่ารู้สึกแย่ แทฮยองคิด เขาเหนื่อยแทบตายตอนก้าวลงจากเผลอไปชนถังขยะข้างทางจนมันล้มแล้วกลิ่นก็ติดตัวเขา รปภ.ข้างหน้ากันเขาออกจนเขาต้องซัดหมอนั่นล้มไปแล้วเดินเข้ามา กว่าจะขึ้นมาโซนวีไอพีได้ก็ลำบากพอกันถ้าไม่ติดว่ายุนกิบอกพนักงานไว้ ทั้งเหนื่อยทั้งเหม็นทั้งง่วงขนาดนี้ เขายังต้องเจอกับยุนกิที่นั่งซุกอยู่กับใครก็ไม่รู้แถมเสื้อผ้าคุ้นๆ หน้าตาดีซะด้วยแต่ไม่เท่าเขาหรอก
เขาตัดสินใจนั่งทางด้านขวาของยุนกิหลังจากทักทายไปนิดๆหน่อยๆ ในขณะที่กำลังจะเอนหัวไปซบคนตัวขาวของเขา(?) มือของคนที่นั่งอยู่อีกฝั่งก็ผลักหัวเขาออก ..ต้องย้ำซักหน่อยว่า อย่างแรง
“ เฮ้ อะไรวะ ?” เขาโวยเมื่อโดนผลัก เจ้านั่นดึงยุนกิของเขา(?)ไปไว้ใกล้ตัวเองขึ้นอีกแถมย่นจมูกใส่ พอเขามองตาหมอนั่นก็รู้สึกคุ้นอย่างบอกไม่ถูก
“ นายมัน.. ” แทฮยองพูดพร้อมชี้หน้าอีกฝ่ายในสมองพลางกรอเทปกลับหาความทรงจำที่เคยเจอเจ้านี้
“ คนที่เอามีดจ่อนายบนรถไง เจ้าบื้อ ” หมอนั่นตอบพร้อมตั้งชื่อเล่นให้เขาด้วย
“ อ่อ คนที่เอามีดจ่อฉันบนรถ ” แทฮยองพยักหน้ายิ้มๆ
“ แล้วทำไมมานั่งซุกยุนกิของฉันล่ะวะ ! ” เขาพูดเสียงดังจนคนโต๊ะข้างๆหันมามอง โฮซอกหันมาทำหน้าโหดใส่ แทฮยองนั่งตัวลีบลง เขารู้สึกกลัวสายตาของโฮซอกจริงๆนั้นแหล่ะ
“ เดี๋ยวๆ ขอแก้ข่าวใครเป็นของนายเจ้าหนู มีแต่นายเป็นของฉัน” ในที่สุดยุนกิก็พูด เขาผละจากจองกุกที่นั่งอยู่ข้างๆ มือที่ถือแก้วอยู่ชี้หน้าแทฮยอง
“ ได้ของมาไหม ?” ยุนกิถามแทฮยองชูกล่องเจ้าปัญหาขึ้นยุนกิฉกมันไปจากมือเขาอย่างรวดเร็ว
“ ตกลงเอาอะไรใส่ไว้ ทำอะไร นายไม่เคยปรึกษากันเลยหรือไง ” โฮซอกบ่นอุบแทรกขึ้นมา นัมจุนที่นั่งอยู่ด้านขวาหัวเราะแล้วเปิดปากบ้าง
“ ของดีไง ตามที่อยากได้เลย” นัมจุนยกยิ้มจนเห็นรอยบุ๋มข้างแก้ม
“ ให้มันจริงเถอะ ขวดนี้จะหมดแล้วเปิดเลยแล้วกัน ” ยุนกิพูด แล้วลงมือเปิดกล่อง เขานั่งแงะพลาสติก จองกุกยื่นมีดมาให้ แล้วก็กรีดกล่องมัน แทฮยองกำลังใช้สมอง ..
ของดี ?
กล่องยาวๆ
เหมือนได้ยินเสียงน้ำตอนที่ลองเขย่า
ขวดนี้จะหมดแล้ว ขวดที่วางอยู่บนโต๊ะก็มีแต่ ..
“ นายให้หมอนี้ไปเอาเหล้าเนี่ยนะ ! สนุกตายล่ะ” โฮซอกโวยวาย นัมจุนกับยุนกิหันมาจับมือกันแล้วหัวเราะ จองกุกทำหน้าไม่เข้าใจส่วนแทฮยอง เขาคิดว่าวิญญาณของเขาออกจากร่างไปแล้ว
***
“ อ้าว อย่าเพิ่งหลับเจ้าหนู” ยุนกิยกกล่องนั่นเคาะหัวเขาสองสามทีเขาลืมตาขึ้น สะบัดหัวมาไล่ความง่วง
“ ผมขอรางวัลได้ไหม ?” ยุนกิเลิกคิ้ว
“ เป็นคนแรกเลยนะที่กล้าต่อรองจะเอาอะไรว่ามา”
“ กอดหน่อยดิ่ ” แทฮยองพูดแล้วอ้าแขน จองกุกย่นจมูกใส่เขาแล้วยื่นมือมาผลักหน้าผากเขา
“ ห้องของจองกุกอยู่ด้านบน ” ยุนกิพูดแล้วจองกุกก็พูดต่อ
“ ไปอาบน้ำ ข้างบนมีเสื้อผ้าผมอยู่ ใส่มันลงมาก็ได้ผมไม่ถือ ” ยุนกิยังยิ้มให้เขาอยู่ จองกุกโบกมือไล่ แทฮยองลุกขึ้น ย่นจมูกใส่จองกุกแล้วเดินโซเซไปยังบันไดอีกด้านพาตัวเองเข้าไปในห้อง
ไม่ต้องถามว่าห้องไหนที่นี้มีห้องเดียวอย่างใหญ่ .. เป็นห้องโทนเอ่อ สีแดง.. เกือบทุกอย่างเลยมีเฟอร์นิเจอร์มีขาวบ้างแต่ไม่มากเท่าสีแดง ตู้เสื้อผ้าตั้งอยู่ด้านซ้าย แทฮยองเดินไปเปิดดู ขออย่าให้เป็นอย่างที่เขาคิดเถอะ
ชิ หมอนี้คิดจะเป็นมาธาดอร์หรือไง เสื้อแดงเต็มตู้ซะขนาดนี้
tbc.
- อัพแล้วนะ รอเราต่อด้วยเราปล่อยแบบหมดก๊อกให้แล้ว
ใครอุตส่าห์ไปทวงเราใน Ask.fm นี้บอกมา 5555555
- เผื่อใครยังไม่รู้ @teil_t << ทวิตไรท์
#อดวก
- มีคนถามถึงเพลงที่ให้แปะเราดีใจนะที่ชอบถึงมันจะไม่เข้ากับธีมฟิคก็เถอะ 5555
เพลงหน้าฟิค - Jason Derulo - "Talk Dirty" feat. 2 Chainz
ตอนที่ 4 - One Republic - Counting Stars
ตอนที่ 5 - Lily Allen - Air Balloon
ตอนที่ 6 - Akdong Musician(AKMU) - 200%
ตอนที่ 7 - La La La - Naughty Boy ft. Sam Smith - Cover by EarlyRise
ตอนที่ 8 - Beyoncé - Drunk in Love (Explicit) ft. JAY Z
Special JeonJungkoook - 5 Seconds Of Summer - She Looks So Perfect by Dot SE
* จิ้มเข้าไปดูกันได้เลยคะ :3
- เข้าไปอ่านในแท็กแล้วแบบฮือปริ่มแง่ะ ชอบ
คอมเม้นด้วยนะ อย่าหาว่าไม่เตือน .. อิอิ
***
ความคิดเห็น