คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : KAZTER: เจ้าหญิงคาเรนีน่า เดมาเร่
REGISTER
รูป :
ลักษณะรูปร่าง : สาวน้อยรุูปร่างบอบบาง ผมสีทองสุกปลั่งเหมือนเส้นไหมทอจากทองคำยาวสลวย นัยน์ตาสีเขียวมรกตเหมือนท้องทะเลลึก ผิวขาว ท่าทางน่าทะนุถนอม
ชื่อ – นามสกุล : เจ้าหญิง คาเรนีน่า เดมาเร่
ชื่อเล่น : คาเรน
อายุ / เพศ : 16/ญ
เผ่าพันธุ์ : เงือก
อาชีพ / ฐานะ : เจ้าหญิง / รวยล้นฟ้า
นิสัย : สาวน้อยไร้เดียงสา อ่อนต่อโลกใสซื่อ ซื่อบื้อ ป้ำๆ เป๋อๆ หลงทางประจำ ขี้หลงขี้ลืม แถมยังซุ่มซ่ามอีกต่างหาก แต่ถึงกระนั้นก็มีจิตใจดี อ่อนโยน อ่อนหวาน มีเมตตาชอบช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อน เป็นห่วงไพร่ฟ้าประชาชนที่เดือดร้อน และคอยหาทางช่วยเหลืออยู่เสมอ เป็นที่รักของทั้งข้าราชบริพารและประชาชน
ชอบ : ว่ายน้ำ กุหลาบ ฝน
เกลียด : แดดจัดๆ อากาศร้อน
กลัว / อาการ : ทะเล ถ้าถูกบังคับให้ลงทะเลจะดิ้นรนหนีสุดๆ
ความสามารถพิเศษ : เลือดของคาเรนมีพลังรักษาอาการเจ็บไข้ได้ป่วยและบาดแผลให้หายได้ในพริบตา เนื้อของเธอหากใครได้กินจะอยุ่ยงคงกระพัน อายุยืนยาวกว่าคนทั่วไป
อาวุธ : -
เพิ่มเติม : คาเรนเป็นพระธิดาองค์โตของพระราชาที่เกิดจากเงือก (หลังคลอดคาเรนแม่ก็กลับลงทะเลป ทิ้งลูกไว้ให้พระราชาเลี้ยง) พระราชาหลอกคาเรนว่าเธอป่วยเป็นโรคร้ายแรงต้องกินยากดอาการไปตลอดชีวิต แต่จริงๆยานั้นคือยาที่ทำให้เธอไม่กลายร่างกลับเป็นเงือกเวลาโดนน้ำ และฝังความคิดที่ว่าแม่เธอจมน้ำตายไปในทะเลตอนเรือแตก ทำให้คาเรนกลัวทะเลมาก ไม่กล้าลงทะเล เพื่อไม่ให้เธอกลายร่างเป็นเงือกแล้วทิ้งพระองค์ไปเหมือนแม่ ความลับเรื่องที่คาเรนเป็นเงือกนี้มีแต่พระราชากับแม่นมของคาเรนเท่านั้นที่รู้ ตัวคาเรนเองยังไม่รู้เลย
แต่อยู่มาวันหนึ่ง เจ้าหญิงก็ถูกบุรุษลึกลับลักพาตัวไปเก็บไว้ที่กระท่อมแห่งหนึ่ง หลังจากอยู่กับโจรลักพาตัวที่เป็นแคสเตอร์และใช้ชีวิตเยี่ยงคนธรรมดาได้สักพัก ก็เริ่มมีคนมาตามล่า โจรจึงพาเจ้าหญิงไปส่งคืน ทว่าหัวใจของเจ้าหญิงก็โดนโจรลึกลับนั่นขโมยไปซะแล้ว (คือแคสเตอร์คนนั้นได้รับคำสั่งให้พาเงือกไปให้ลูกค้า แต่หลังได้อยู่กับเจ้าหญิงเลยเปลี่ยนใจ)
บทที่ต้องการ : เจ้าหญิงผู้เป็นที่รักของคนทั้งอาณาจักรแต่ดันตกหลุมรักกับแคสเตอร์ที่คนทั้งหลายเกลียดกลัว
มุมตอบคำถาม (ออริตัวละครของท่านตอบ)
เด็กหนุ่มใส่หน้ากากตัวตลกปกปิดใบหน้าเดินผ่านมา
“สวัสดีขอรับ ไม่ทราบว่าชื่ออะไรรึขอรับ”
: ข้าชื่อคาเรนีน่าจ้ะ แล้วท่านล่ะ?
“งั้นรึขอรับ...(มองตั้งแต่หัวจรดเท้า) หน้าตาเจ้านี่ขี้เหร๊ขี่เหร่จังเลยนะขอรับ รสนิยมการแต่งตัวก็ยอดแย่ บุคลิกเจ้าก็ดูไม่ค่อยน่าคบเท่าไหร่เลยนะขอรับ”
: เอ่อ... คือ... ชุดนี้มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอคะ? //ก้มลงมองชุดตัวเองอย่างเสียใจ
“เจ้าจะพูดอะไรมันก็เรื่องของเจ้านะขอรับ...ข้าไม่สนใจจะฟังหรอกขอรับ ว่าแต่เจ้าสนใจมาเป็นหนูทดลองยาข้ามั้ยขอรับ”
:... หนูทดลองยาคืออะไรเหรอคะ?...
“อืม...ว่าแต่เจ้าอยากลองชิมนี่หน่อยมั้ยขอรับ (ยื่นคุกกี้ให้) อร่อยนะขอรับ ข้ารับประกัน”
: อ๊ะ ขอบคุณค่ะ คุณใจดีจัง //รับคุกกี้มา
“งั้นเหรอขอรับ...แล้วเจ้าสนใจอยากช่วยเจ้าหญิงมั้ยขอรับ? กระผมมีค่าตอบแทนให้อย่างงามเลยนะขอรับ”
:...ก็... ข้าเป็นเจ้าหญิง...นี่นา... แล้วข้าก็ยังไม่ต้องการให้ช่วยอะไรเลยนี่คะ?...
“ข้าเริ่มเบื่อกับการคุยกับคนอัปลักษณ์เช่นเจ้าแล้วล่ะขอรับ ขอตัวก่อนนะขอรับ สวัสดีขอรับ”
: อ๊ะ... ค่า ... ขอบคุณนะคะสำหรับคุกกี้ //โบกมือลา ยิ้มหวาน
มุมตอบคำถาม (หม่ามี้ ป๊ะป๋าตอบ)
สวัสดีค่า! ชื่ออะไรหรอคะ > <
: ชิรี่เจ้าเดิมค่ะ
ถ้าลูกคุณไม่ติดบทที่ต้องการจะให้เค้ายัดบทอื่นให้หรือรับกลับคะ T^T?
: รับกลับค่า
ยังไงก็ ขอบคุณที่มาสมัครเรื่องนี้นะคะ!! #ก้มกราบงามๆตามฉบับกุลสตรีไทย
: ค่า
ความคิดเห็น