ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : โมโม้จัง!!
“สวัสดียาย ไม่ได้ได้เจอกันนานเลยนะค่ะ”
“โมโม้หรอ ”
“ค่ะยาย ยายจำโมได้รึป่าว”
“โตเป็นสาวเลยนะ” โตเป็นสาวอย่างนั้นหรอ เฮ่อออ อยากจะบ้าตาย
“มาเดียวยายทำขนมให้กิน!”
“อ้าว ยายป่วยไม่ใช่หรอครับ”
“ยาย โกหกน่ะ”
“o_O/ o_o” ยายเมย์ลุกขึ้นพร้อมกับเดินไปครัวอย่างรวดเร็ว
“ไหนว่าป่วยหนักมากไงว่ะ”
“กูไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกันว่ะ”
“โม เป็นไงมีแฟนยัง”
“มันไม่มีหรอกค่ะยาย”
“ครับไม่มีครับ”
“ครับเชี่ยอารายยย” เมย์หันมากระชิบผม
“เอ่อ ยายค่ะ คือเมย์กับโมจะกลับแล้วนะค่ะ ”
“ไม่อยู่กินข้าวเย็นก่อนล่ะ ยายทำอาหารไว้เยอะเลย นะโมโม้ ^^”
“อ่อ ก็ได้ค่ะ”
“ขอโทษนะที่ทำให้แกลำบาก”
“เออน้า ไปชุปเปอร์ก่อนนะ”
“โอเคเลยย” ผมกับกินข้าวเสร็จก็กลับประมาณสักสองทุ่มได้ กว่าจะซื้อของเสร็จอีก
“แกหาอะไรว่ะ”
“มาร์ชเมลโลอ่ะดิ ”
“แกนี้มัน เร็วเลยๆ”
“เฮ๊ย! นั่นมันขุน” ผมกำลังจะเดินไปล็อกขนมแต่ไปเจอขุนกำลังเลือกซื้อขนมอยู่
“แล้วไงว่ะ มันจำแกไม่ได้หรอก”
“ไม่ๆ ไปเหอะ!” ผมจับแขนเมย์รีบเดินออกมา
“เฮ๊ย!”
“อ้าว เมย์มึงมาทำไรเนี่ย”
“ดิม เจแล้วมึงมาทำไร” ตายแน่ๆ ถ้าพวกนี้รู้ ผมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนล่ะคร้าบบ ได้หาว่าผมเป็นกระเทยแน่ๆ
“แล้วใครอ่ะ”
“เออน่ารักดีนี้ว้า” น่ารักอย่างนั้นหรอ =_=
“เออๆ กูกลับก่อนล่ะ ”
“ไม่แนะนำหน่อยหรอว่ะ”
“ไม่!!”
“เกือบไปแล้ว”
“เออ เกือบหาว่าเป็นตุ๊ดไม่ล่ะ”
“กูส่งแค่นี้นะ”
“ฮ่ะ แล้วชุด”
“เดียวมาเอาวันหลัง”
“เออๆ ขับรถดีๆ” ไม่ได้นะ คัยเห็นในสภาพนี้ได้ตายแน่ๆ เหอะถึงห้องจนได้ผมรีบเปลียนชุดล้างหน้าออกทันที ยกเว้นวิกนี้สิ ทำไมมันถอดยากอย่างนี้
“เฮ๊ย!!”
“ทำไร =_=”
“บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้ ค..”
“ตับ!!”
“เจ็บนะโว๊ยย กูผิดอะไรเนี่ย” ขุนมาต่อยผมจนต้องล้มลงไปนอนกับพื้น
“หมั่นไส้ ทำหน้ากวนตีน” อะไรนะ นี้กูไปทำหน้ากวนตีนตรงไหนเนี่ย เอ่อ ว่าแต่
“ที่ต่อย ต่อยเพราะความเป็นผู้ชายปะ”
“อะไร ”
“ที่ต่อยเนี่ย ต่อยเพราะเห็นกูเป็นผู้ชายใช่ปะ”
“ก็เออนะดิ”
“ดีจัง”ผมยังนอนจับแก้มตัวเอง แสดงว่าขุนก็ไม่เห็นผมเป็นกระเทย เพราะผมยังใส่วิกผมอยู่
“อะไร รู้ตัวเองแล้วหรอ”
“เหอะ =_=”
“โมโม้หรอ ”
“ค่ะยาย ยายจำโมได้รึป่าว”
“โตเป็นสาวเลยนะ” โตเป็นสาวอย่างนั้นหรอ เฮ่อออ อยากจะบ้าตาย
“มาเดียวยายทำขนมให้กิน!”
“อ้าว ยายป่วยไม่ใช่หรอครับ”
“ยาย โกหกน่ะ”
“o_O/ o_o” ยายเมย์ลุกขึ้นพร้อมกับเดินไปครัวอย่างรวดเร็ว
“ไหนว่าป่วยหนักมากไงว่ะ”
“กูไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกันว่ะ”
“โม เป็นไงมีแฟนยัง”
“มันไม่มีหรอกค่ะยาย”
“ครับไม่มีครับ”
“ครับเชี่ยอารายยย” เมย์หันมากระชิบผม
“เอ่อ ยายค่ะ คือเมย์กับโมจะกลับแล้วนะค่ะ ”
“ไม่อยู่กินข้าวเย็นก่อนล่ะ ยายทำอาหารไว้เยอะเลย นะโมโม้ ^^”
“อ่อ ก็ได้ค่ะ”
“ขอโทษนะที่ทำให้แกลำบาก”
“เออน้า ไปชุปเปอร์ก่อนนะ”
“โอเคเลยย” ผมกับกินข้าวเสร็จก็กลับประมาณสักสองทุ่มได้ กว่าจะซื้อของเสร็จอีก
“แกหาอะไรว่ะ”
“มาร์ชเมลโลอ่ะดิ ”
“แกนี้มัน เร็วเลยๆ”
“เฮ๊ย! นั่นมันขุน” ผมกำลังจะเดินไปล็อกขนมแต่ไปเจอขุนกำลังเลือกซื้อขนมอยู่
“แล้วไงว่ะ มันจำแกไม่ได้หรอก”
“ไม่ๆ ไปเหอะ!” ผมจับแขนเมย์รีบเดินออกมา
“เฮ๊ย!”
“อ้าว เมย์มึงมาทำไรเนี่ย”
“ดิม เจแล้วมึงมาทำไร” ตายแน่ๆ ถ้าพวกนี้รู้ ผมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนล่ะคร้าบบ ได้หาว่าผมเป็นกระเทยแน่ๆ
“แล้วใครอ่ะ”
“เออน่ารักดีนี้ว้า” น่ารักอย่างนั้นหรอ =_=
“เออๆ กูกลับก่อนล่ะ ”
“ไม่แนะนำหน่อยหรอว่ะ”
“ไม่!!”
“เกือบไปแล้ว”
“เออ เกือบหาว่าเป็นตุ๊ดไม่ล่ะ”
“กูส่งแค่นี้นะ”
“ฮ่ะ แล้วชุด”
“เดียวมาเอาวันหลัง”
“เออๆ ขับรถดีๆ” ไม่ได้นะ คัยเห็นในสภาพนี้ได้ตายแน่ๆ เหอะถึงห้องจนได้ผมรีบเปลียนชุดล้างหน้าออกทันที ยกเว้นวิกนี้สิ ทำไมมันถอดยากอย่างนี้
“เฮ๊ย!!”
“ทำไร =_=”
“บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้ ค..”
“ตับ!!”
“เจ็บนะโว๊ยย กูผิดอะไรเนี่ย” ขุนมาต่อยผมจนต้องล้มลงไปนอนกับพื้น
“หมั่นไส้ ทำหน้ากวนตีน” อะไรนะ นี้กูไปทำหน้ากวนตีนตรงไหนเนี่ย เอ่อ ว่าแต่
“ที่ต่อย ต่อยเพราะความเป็นผู้ชายปะ”
“อะไร ”
“ที่ต่อยเนี่ย ต่อยเพราะเห็นกูเป็นผู้ชายใช่ปะ”
“ก็เออนะดิ”
“ดีจัง”ผมยังนอนจับแก้มตัวเอง แสดงว่าขุนก็ไม่เห็นผมเป็นกระเทย เพราะผมยังใส่วิกผมอยู่
“อะไร รู้ตัวเองแล้วหรอ”
“เหอะ =_=”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น