ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ย้ายบ้าน!!
บ้านอันแสนสุข
“ให้โมไปอยู่หอแทน พี่จะบ้าหรอ”
“เออน่า ชั่วคร่าว ไม่ได้ให้แกไปอยู่ตลอดชีวิตชักหน่อย!! ”
“ไม่เอาอ่ะ แล้วทำไมพี่ไม่ออกมาจากหอนั้นเลยล่ะ”
“ก็พี่แค่งอลมันเฉยๆ ไม่คิดว่าจะออก” ที่พูดกันอยู่ ก็คือ พี่ต้นงอลแฟน ก็เลยจะมาอยู่บ้านแทนที่จะอยู่หอ พี่ก็ไม่อยากเสียหอไป มีกฎที่ว่าห้ามออกจากหอห้ามเกินสามเดือนยกเว้นช่วงปิดเทอม
“นี่จะงอนนานอะไรขนานนั้น -o-”
“เรื่องของพี่น้า นะๆ ฉันพี่แกนะ!!”
“ไม่ครับ!”
“น้องจัยร้ายยย!! T^T”
“โม ไม่ ไป!” .ให้ตายยังไงก็ไม่ไป
“พี่จะซื้อมาร์ชเมลโลให้ ^^” เฮ็ย เอาขอโปรดมาล่อ เลยหรอ ไม่ๆๆ
“ไม่!”
“แต่ว่ารสนี้ มาจากนอกเลยน้า รสใหม่ด้วย!!”
ณ . หอวรรณรบ
“เรานี้เห็นแก่กินเกินไปแล้ว =_=”
“หอนี้หรอว่ะ” อ๋อ ผมพาเพื่อนมาด้วย อัยดิมกับเมย์
“อืมไปเหอะ”
“ขอโทษนะครับ ห้อง 503 ทางไหนครับ” ผมเดินไปถามป้าคนนึงที่นั่งอยู่ในห้องที่เช่าหอ
“อ๋อ ที่จะว่ามาอยู่ใหม่แทนพี่ใช่ไหม”
“ครับ ” ป้าแกก็บอกทางมา
“โห่ ห้องใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย”
“เออ ใช่ได้เลยว่ะ”
“ชั่งมันเถอะขอบใจนะ ที่มาช่วยขนของนะ”
“เออๆ ไม่เป็นไร พวกกูกลับแล้วนะ เจอกันพรุ่งนี้”
“บาย” หลังจากนั้นผมก็นั่งจัดของ มองดูนาฬิกา ก็หนึ่งทุ่มกว่าๆแล้ว หิวแล้วดิ ผมก็เลยเดินออกมาหาอะไรกินข้างนอก ซื้อขนมเสร็จแล้ว ก็จะเดินกลับเข้าห้อง แต่ผู้ชายคนที่เดินอยู่ข้างหน้าผมคล้ายๆคัยนะ พอหันมาก็
“อัยขุน”
“อัยเลยหรอ ดูมั่งนะใช่ชุดอะไรอยู่” ไม่เห็น แล้วก็ไม่อยากเห็นด้วย ไม่อยากเรียกมันว่าพี่เลยจริงๆ ผมไม่อยากสนทนาด้วยก็เลยจะเข้าห้อง เอะเดียวนะ
“นายอยู่ห้องนี้หรอ”
“เออ” เฮ๊ย ห้องติดกัน ไม่จริงใช่ไหม อยากจะบ้าตาย ผมรีบเข้าห้องจะปิดประตู ขุนก็เอามือ มาดันประตูไว้
“อะไร”
“ตุบ!”
“ทำเชี่ยไรเนี่ย!!”
“ไม่มีไรก็แค่อยากต่อย” ก็แค่อยากต่อย เหตุผลมึงประเสริฐมากก
“ไปล่ะ เจอกัน^^” มันก็เดินกับเข้าห้องมันไป ผมก็ต้องมานั่งประคบน้ำแข็ง เพราะเป็นรอยช่ำ ผมจะไม่ยอมมันฝ่ายเดียวแน่ๆ ค่อยดู!!
“ให้โมไปอยู่หอแทน พี่จะบ้าหรอ”
“เออน่า ชั่วคร่าว ไม่ได้ให้แกไปอยู่ตลอดชีวิตชักหน่อย!! ”
“ไม่เอาอ่ะ แล้วทำไมพี่ไม่ออกมาจากหอนั้นเลยล่ะ”
“ก็พี่แค่งอลมันเฉยๆ ไม่คิดว่าจะออก” ที่พูดกันอยู่ ก็คือ พี่ต้นงอลแฟน ก็เลยจะมาอยู่บ้านแทนที่จะอยู่หอ พี่ก็ไม่อยากเสียหอไป มีกฎที่ว่าห้ามออกจากหอห้ามเกินสามเดือนยกเว้นช่วงปิดเทอม
“นี่จะงอนนานอะไรขนานนั้น -o-”
“เรื่องของพี่น้า นะๆ ฉันพี่แกนะ!!”
“ไม่ครับ!”
“น้องจัยร้ายยย!! T^T”
“โม ไม่ ไป!” .ให้ตายยังไงก็ไม่ไป
“พี่จะซื้อมาร์ชเมลโลให้ ^^” เฮ็ย เอาขอโปรดมาล่อ เลยหรอ ไม่ๆๆ
“ไม่!”
“แต่ว่ารสนี้ มาจากนอกเลยน้า รสใหม่ด้วย!!”
ณ . หอวรรณรบ
“เรานี้เห็นแก่กินเกินไปแล้ว =_=”
“หอนี้หรอว่ะ” อ๋อ ผมพาเพื่อนมาด้วย อัยดิมกับเมย์
“อืมไปเหอะ”
“ขอโทษนะครับ ห้อง 503 ทางไหนครับ” ผมเดินไปถามป้าคนนึงที่นั่งอยู่ในห้องที่เช่าหอ
“อ๋อ ที่จะว่ามาอยู่ใหม่แทนพี่ใช่ไหม”
“ครับ ” ป้าแกก็บอกทางมา
“โห่ ห้องใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย”
“เออ ใช่ได้เลยว่ะ”
“ชั่งมันเถอะขอบใจนะ ที่มาช่วยขนของนะ”
“เออๆ ไม่เป็นไร พวกกูกลับแล้วนะ เจอกันพรุ่งนี้”
“บาย” หลังจากนั้นผมก็นั่งจัดของ มองดูนาฬิกา ก็หนึ่งทุ่มกว่าๆแล้ว หิวแล้วดิ ผมก็เลยเดินออกมาหาอะไรกินข้างนอก ซื้อขนมเสร็จแล้ว ก็จะเดินกลับเข้าห้อง แต่ผู้ชายคนที่เดินอยู่ข้างหน้าผมคล้ายๆคัยนะ พอหันมาก็
“อัยขุน”
“อัยเลยหรอ ดูมั่งนะใช่ชุดอะไรอยู่” ไม่เห็น แล้วก็ไม่อยากเห็นด้วย ไม่อยากเรียกมันว่าพี่เลยจริงๆ ผมไม่อยากสนทนาด้วยก็เลยจะเข้าห้อง เอะเดียวนะ
“นายอยู่ห้องนี้หรอ”
“เออ” เฮ๊ย ห้องติดกัน ไม่จริงใช่ไหม อยากจะบ้าตาย ผมรีบเข้าห้องจะปิดประตู ขุนก็เอามือ มาดันประตูไว้
“อะไร”
“ตุบ!”
“ทำเชี่ยไรเนี่ย!!”
“ไม่มีไรก็แค่อยากต่อย” ก็แค่อยากต่อย เหตุผลมึงประเสริฐมากก
“ไปล่ะ เจอกัน^^” มันก็เดินกับเข้าห้องมันไป ผมก็ต้องมานั่งประคบน้ำแข็ง เพราะเป็นรอยช่ำ ผมจะไม่ยอมมันฝ่ายเดียวแน่ๆ ค่อยดู!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น