นายหน้าหวานจอมโหดกับยัยหน้าใสจอมบ๊อง

ลำดับตอนที่ #1 : เเค่เพียวสบตา

เเค่เพียงสบตา

ที่นี้ที่ไหนกันเนี้ยทำไหมเต็มไปด้วยดอกไม้นานาชนิด มันเหมือนในเทพนิยายเลยดิเเดนสีชมพู่น่าหลงไหล มีเสียงนกร้องเบาๆเหมือนเป็นเสียงเพลง
ที่ทำให้เข้ากับบรรยายกาศในตอนนี้ มีผู้คนหนึังกำลังเดินมาทางฉันตัวสูง น่าหวานเหมือนกับผู้หญิง ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนๆริปฝีปากบางเรียวหยักได้รู้สวย อยู่ในชุดสูทสีขาวราวกับเจ้าชาย เขาเดินเข้ามาเเล้วประกบริมฝีปากเขากับริมฝีปากฉันมันชังหอมหวานเเละทำให้ฉันใจเต้นเเรงมากจนมันจะทะลักออกมา 

"ยัย ริโยนิ จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน" เสียงใครว่ะ คุ้นๆเเต่จูบต่อดีกว่าอย่าไปสนใจเลย
ปัง ปัง ปัง
เเผ่นไหวหรอเนี้ยหรือว่าโลกจะเเตกไม่นะ ฉันหลับตื่นจากความฝันทีน่ากลับไปนอนฝันต่อมากเเต่ก็ทำใม่ได้เมื่อเเม่ฉันกำลังทุบประตูอยู่หน้าห้อง 
"ค่ะเเม่หนูตืนเเล้ว"
"ตื่นเเล้วไปอาบน้ำสิ ยัยลูกคนนี้ชอบให้ปลุกอยู่เรื่อยเลย"
"คร้า^^"ฉันพูดกับเเม่อย่างอารมณ์ดีหอมเเก้มท่านไปฟ๊อดนึง เเล้วไปอาบน้ำ
ในขนาดที่ ฉันอาบน้ำฉันจะเเนะนำตัวให้รูัจักนะค่ะ  ฉันชื่อ ริโยนิ นะค่ะเรียนอยู่ ปี 1  ที มหาวิทยาลัยอินเตอร์เนรี่ นะค่ะ
ฉันยังไม่มีเเฟนนะค่ะ(ถ้าใครมีผู้ชายหล่อ ก็อย่าลืมเเนะนำฉันนะค่ะ)คือว่าแันชอบฝันเห็นผู้ชายคนหนึงค่ะ เเต่ก็ไม่รู้หรอกว่าเขาเป็นใคร  ฉันฝันเเบบนี้มาเกือบอาทิตย์เเล้วล่ะค่ะ 
"เสร็จยังลูก"
"คร้าเเป๊บนึง"ฉันรีบเเต่งตัวให้เร็วที่สุดเพื่อที่จะรีบ ไปรอรถเมลล์ 
"สายเเล้ว"
"หยุดนะโว้ย ไอ้หน้าปลาไหล" ใครว่ะมาตะโกนอะไรอยู่เเถวนี้ ฉันหันไปมองก็ พบ กับ กับ เขาคนนั้นเจ้าของฉัน*-*
"เธอจับมันไว้หน่อยมันเป็นขโมย"อะไรน่ะ เจ้าชายของฉันเป็นขโมยงั้นหรอไม่น่าเลย ทำไมกัน เเต่ฉันต้องจับเจ้าชายของฉันไว้ให้คนที่วิ่งมาข้างหลังเขา
"ปล่อยฉันถ้าไม่อยากตาย-_-+"ฉันไม่ปล่อยหรอกถึงจะหล่อก็ตาม ฉันรักความยุติธรรมมากกว่า
"ไม่ นายไปขโมยอะไรเค้าก็คืนเค้าไปชิ"
"ฉันเนี้ยนะ ขโมย"เเล้วไม่ใช่นาจะเป็นใครล่ะ

"555+ ไอ้ ฮิโร เเก่หนีฉันไม่