ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Yaoi] I Hate You ทำไมทำกับผมอย่างนี้~~

    ลำดับตอนที่ #1 : I Hate You ~ 1

    • อัปเดตล่าสุด 19 ธ.ค. 56


    บทนำ




                    ผมเป็นชื่อคินผมเป็นลูกชายคนเล็กของบ้าน  บ้านของเรามีกันอยู่ 2 คน มีผมและพี่สาว พี่สาวของผมชื่อว่านาว พ่อกับแม่ของเราเสียชีวิตไปแล้ว เพราะพวกท่านได้เกิดอุบัติเหตุรถชนเมื่อสองปีก่อน ตอนนี้ผมก็มีพี่สาวที่เป็นทั้งเพื่อน ทั้งพี่ ทั้งแม่ ที่เป็นครอบครัวของผม ผมถึงได้ออกตระเวนตามหางานเพื่อแบ่งเบาภาระจากพี่...แต่ผมก็ยังไม่รู้เลยว่าจะไปหางานที่ไหนได้ ตอนนี้ผมกับเพื่อนก็เดินอ้อมเมืองได้แล้วมั้ง??? โอ๊ะ! ลืมแนะนำเพื่อน เพื่อนที่เดินข้างๆ ผมนี่มันชื่อว่าไอ้แรมโบ้ มันเป็นผู้ชายครับ แต่เป็นผู้ชายที่หน้าหวานมากแถมยังมีผู้ชายมาตามจีบมันตลอด จนผมยังนึกอยู่เลยว่าเรามีเพื่อนผู้ชายหรือเพื่อนผู้หญิงว่ะ???? ที่มันต้องมากับผมนะไม่ใช่ว่าผมชวนมันมาน่ะ...มันน่ะมาเอง มันบอกว่าอยู่บ้านเฉยๆ มันเบื่อก็เลยออกมาหาไรทำเป็นเพื่อนผม...เป็นเหตุผลที่ดีมากกกกกก ตอนนี้ก็จะหนึ่งทุ่มแล้วยังหางานไม่ได้เลยอ่ะ
     

                    นี่!...วันนี้ฉันเลี้ยงเอง

                    จริงดิ!!”

                    ใช่...วันนี้ป๋าให้เงินฉันมาเพียบ++
     

    ขณะที่ผมกำลังคิดว่าเราน่าจะกลับบ้านแล้ว แต่บังเอิญได้ยินสองสาวกำลังคุยกันสนุกสนานอยู่ ผมจึงหันไปมองทางสองสาวก็พบว่าสองสาวนั้นกำลังเดินเข้าไปในคลับแห่งหนึ่ง...นั่นมันทำให้ผมนึกอะไรออก...........
     

                    เฮ้ย!! ฉันรู้แล้วว่าจะทำงานที่ไหน

                    รู้แล้วเหรอ!!!”

                    ทำงานที่คลับนั่นไง
     

    ไม่พูดเปล่าผมชี้ไปที่คลับ ที่สองสาวนั้นเข้าไป...ลองทำดูแค่เป็นเด็กเสิร์ฟเอง มันไม่น่าเสียหายอะไรจริงไหม...
     

                    “Wow! โครตรเจ๊งเลยว่ะแรมโบ้

    พี่ครับพวกผมมาสมัครงานผมกับแรมโบ้เดินเข้าไปถามพนักงานที่ยืนอยู่หน้าคลับ

     

    อืมมม! รอแป๊บนะ....
     

    พี่บอดี้การ์ดพูดเสร็จก็หยิบมือถือออกมาโทรหาใครสักคนอยู่....

    ครับ ครับ....OK ....ตกลงว่าเริ่มงานวันนี้เลยแล้วกัน
     

    เร็วขนาดนั้นเชียว....โฮ้! ไม่คิดจะตรวจประวัติเลยเหรอ??? สรุปคือผมกับไอ้แรมโบ้ได้ทำงานอยู่ที่คลับนี้แล้วตอนนี้ก็เดินตามพี่เขามาเปลี่ยนเสื้อผ้าที่หลังร้าน.....อืม พนักงานที่นี้ก็เยอะเหมือนกันแฮ่ะ!
     

                    เจ๊! เด็กใหม่มาแล้ว

                    บอกกี้ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกฉันว่าเจ๊...สอนไม่รู้จักจำ...ไหนดูสิ+
     

    พอมาถึงหลังร้านก็เห็นว่าพนักงานแต่ละคนกำลังเตรียมตัวทำงานอยู่ แต่คนตรงหน้าที่พี่เขาเรียกแกว่าเจ๊สิ...โฮ้!  เธอเป็นผู้หญิงที่ดูสวยมาก ดูเหมือนจะเป็นคนใจดีแฮ่ะ...
     

                    น่ารักจังเลยอ่ะ...มีประวัติส่วนตัวมาด้วยหรือเปล่าจ๊ะ!”

                    มีครับ/มีครับ ผมกับไอ้แรมโบ้ตอบพร้อมกัน...แล้วก็ยืนประวัติให้พี่แกไป

                    อืม...อืม Ok. ผ่าน ไม่ต้องเรียกฉันว่าเจ๊น่ะ มันดูแก่ไปเรียกว่าพี่แล้วกัน พี่ดาด้า ok. แล้วพวกเธอชื่ออะไร...

                    ผมคิน

                    ส่วนผมแรมโบ้ครับ

                    แล้วเราต้องทำไรบ้างครับผมถาม

                    มานั่งตรงนี้ก่อน...เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง

    มันยาวขนาดนั้นเลยหรือครับพี่ถึงต้องนั่งฟังเนี้ย....
     

                    พี่จะบอกนะว่าพี่เป็นผู้ดูแลพนักงานทุกคน หน้าที่ของน้องๆ ก็คือเป็นเด็กเสิร์ฟน่ะ เจ้าของที่นี้น่ะไม่โหดหรอกเขานะใจดีเว่อร์! และหล่อมากกกก

                    พี่คงจะแอบชอบเขาอยู่ใช่ไหมครับเนี้ย

    ผมไม่ได้ถามน่ะ...ไอ้แรมโบ้มันถาม ผมน่ะไม่อยากรู้เรื่องหรอก.....
     

                    บ้าเหรอ...รู้ได้ไง... ไป ไป ไป....ไปทำงานได้แล้วลูกค้ามาเยอะแล้วมั้ง
     

    ดู She หน้าแดงพี่แกแสดงออกขนาดนั้นใครไม่รู้ก็บ้าแล้วววว...ตอนนี้ผมกับไอ้แรมโบ้ก็อยู่ในชุดพนักงานเรียบร้อยแล้ว ชุดก็ไม่มีอะไรมากนะ ก็มีเสื้อข้างในแขนยาวสีขาวและก็เสื้อข้างนอกที่เป็นเสื้อแขนกุดสีดำ ดูผมสิ ผมหล่อใช่ไมล่ะ...ฮิ ฮิ
     

                    คนเยอะจังเลยแฮ่ะ! ตอนนี้ผมอยู่ในร้านแล้วคนมาเยอะมากเลยอ่ะ ไอ้แรมโบ้ก็...เหมือนว่าจะมีสาวๆ จีบมันอยู่น่ะ...แต่ยังไงมันก็หล่อน้อยกว่าผมอยู่ดี 5555
     

                    น้องคินเสิร์ฟให้ลูกค้าด้วยจ๊ะ

                    ครับคนเยอะจังเลย...มองก็ไม่ค่อยเห็นเท่าไร

                    เครื่องดื่มได้แล้วครับ ผมวางเครื่องดื่มให้ลูกค้า

                    เดี๋ยวสิ! มานั่งด้วยกันก่อนสิน้องชาย

    ไม่พูดเปล่า เขายังมาฉุดข้อมือให้ผมลงไปนั่งข้างๆ เขา ผมจะทำไงดีล่ะ ผมเป็นผู้ชายเหมือนเขาน่ะ

                    โทษน่ะครับ...ผมมีงานต้องทำต่อ

                    อยู่ด้วยกันก่อนสิ...ฮืม..
     

    ผมพยายามแกะมือของเขาออกจากแขนของผม ทำไมกำแน่นอย่างนี้เนี้ย...ต่อยมันเลยดีไหม!

                    คุณลิคเคอครับ...คุณนออกใจผมเหรอคับ ผมไปห้องน้ำแป๊บเดียวเองน่ะ

                    ฮืม??”
     

    ดูเหมือนว่าแฟนคุณลิคเคออะไรนี้จะมาแล้วแต่ดูท่าคุณลิคเคอจะเมามากแล้วน่ะเนี้ย..ฮืม..กลิ่นเหล้า ชัดเลย...เด็กหนุ่มหน้าหวานเดินมานั่งลงข้างๆ คุณลิคเคออะไรเนี้ยแล้วก็ทำหน้าเหมือนไม่พอใจเอามากๆ เลยล่ะ ดูท่าจะหึงสามี
     

                    คุณลิคเคอออ....อืม...อืม...อ่ะ..อย่าสิครับ...อืม...

    OoO!!! อึงกิมจิเลยสิครับ มาจูบไรตอนนี้ว่ะ แต่ก็มีข้อดีคือมือที่คุณลิคเคอจับอยู่คลายออกจากแขนผมแล้ว ผมจึงใช้โอกาสนี้รีบหนีออกมา...อือฮื่อ! จองห้องเลยไมครับ....จูบกันขนาดนั่นอ่ะ
     

                    พี่สุดหล่ออ~~”

    เหมือนว่าจะมีลูกค้าเรียกผมน่ะ ผมเดินไปหาหญิงสาวที่ดูสวย...แต่ไม่สวยเลยในเวลานี้ เข้าใจที่ผมพูดไหม?...

                    ครับ....เรียกผมหรือครับ
     

    เธอพยักหน้าเป็นเชิงตอบว่าใช่...ทำไรอ่ะ เธอใช้มือมาฉุดผมให้นั่งลงข้างๆ แล้วเธอก็เลือนหน้าเข้ามาใกล้เป็นระยะๆ เอาแล้วสิ ทำไง...ท่าแฟนเขามาเห็น แฟนเขาไม่ต่อยปากผมเหรอ...

                    จ...จะ..ทำไรครับ

                    “……”
     

    เธอไม่ตอบ แต่...มันใกล้มาแล้วอีกนิดเดียว.....1...2...3 จุ๊บ!! จูบแล้ว ตอนนี้ผมหลับตาปรี๊เลย ไม่กล้าลืมตาเลยน่ะเนี้ย ฟุ๊บ!! ตอนนี้ผมรู้สึกไม่ได้โดนจูบแล้ว...แต่ผมกลับรู้สึกหนักๆ ตรงตักของผม ผมก้มลงมองตักตัวเอง...พบว่าคุณผู้หญิงสลบอยู่ที่ตักของผมนั่นเอง
     

                    อ้าว! คุณครับ คุณ... ไม่ตอบแสดงว่าสลบจริงๆ 

    ผมให้พี่พนักงานแถวนั้นช่วยพาคุณเธอไปส่งอยู่ที่พัก ส่วนผมก็ทำงานตามปกติ...แต่ดูเหมือนคุณผู้หญิงนั้นจะทิ้งคาบรอยไว้ที่เสื้อของผมน่ะ ผมก้มลงไปดมดู ฮืม...กลิ่นแรงมาก ไปล้างออกดีกว่าขืนทิ้งเอาไว้ลูกค้าคงรังเกียจน่าดู ผมเดินเข้ามาในห้องน้ำชายแล้วเปิดก๊อกน้ำเพื่อล้างคาบนั้นออก โอ๊ะ! ผมมีคำถาม ถามว่า...ระหว่างห้องน้ำหญิงกับห้องน้ำชาย ห้องน้ำไหนมีกลิ่นเหม็นกว่ากัน....ติ๊ก...ต็อกๆๆ เฉลย!! คือ ห้องน้ำผู้หญิงนั่นเองเพราะว่าห้องผู้หญิงก็วู้เหม็นไงครับ(Women) ส่วนห้องน้ำผู้ชายก็เหม็นน้อยหน่อยก็เรียกว่าเหม็น (Men) เฉยๆ ไงครับ ฮ่า ฮ่า ฮ่าๆๆๆๆๆ (ตลก...)

    ตุ๊บ!!

                    โอ๊ะ! ขอโทษครับ

                    .....
     

    หลังจากที่ผมล้างคาบเสร็จก็หันหลังมาว่าจะออกไปทำงานต่อแต่พอหันไปก็เผอิญชนเข้ากับหน้าอกของใครเข้าเต็มๆ....

    แต่เขาไม่พูดอะไรซักคำ เขาเอาแต่มองหน้าผม..หรือว่า...เขากำลัง...กำลัง...จะฆ่าผม โทษฐานที่ผมเดินชนเขา (นายเอกของไรเตอร์เป็นบ้าไปแล้วววววว)  แต่ผิดคาดเขายืนมือสองข้างมาจับไหล่ผมเอาไว้แน่นแล้วเลือนหน้าเข้ามาใกล้ ทำให้ผมรู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร

     

                    อย่าน่ะครับ

    ผมใช้มือสองข้างดันหน้าเขาให้ออกห่างจากหน้าผม ....แล้วผมจะต้องทำไงต่อครับคุณผู้อ่าน...(เสียงตะโกนมาสมยอมเลย) จะบ้าเหรอครับคุณผู้อ่านถึงเขาจะหน้าตาดี หล่อมากมายแต่ผมยังไม่อยากเสียเวอร์จิ้นน่ะคร๊าบบบบบบบบ!!
     

                    หยุดเถอะครับ...มันไม่ดีน่ะครับ..เราเป็นผู้ชายทั้งคู่น่ะครับ...ไม่ดีแน่ครับ...อย่าน่ะคร๊าบบบบ!”
     

    ผมพยายามปลอบเขาแต่เขาแรงเยอะมาก แรงเยอะจัง...ดันไม่ไหวแล้วอ่ะ  หมับ!! ตอนแรกมือทั้งสองข้างของเขาอยู่ที่ไหล่แต่ตอนนี้อยู่ที่ข้อมือผมแล้วครับ...ไม่ได้อยู่เฉยๆ น่ะ แต่พยายามดึงมือผมเอาไว้แล้วก็เลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ แต่ถึงอย่างนั้นมันทำให้ผมต้องเดินถ้อยหลังมาเรื่อยๆ จนทำให้หลังของผมติดกับกำแพงห้องน้ำ....T^T
     

    จุ๊บ!!! ตุ๊บ!!! แค่เท่านั้นเองหลังจากที่ปากของเขามาประกบกับปากของผมได้ไม่นาน ขาของผมมันก็ทำงานโดยอัตโนมัติ คือกระทืบที่เท้าแล้วต่อด้วยลูกทีบไปที่หน้าท้องของเขา
     

    ขอโทษน่ะครับ!!” หนีสิครับที่นี้.....(ในใจ:สมน้ำหน้า คิดจะมาจูบชายชาติทหารหรอ...เร็วไปอีกร้อยปีโว็ย!!)
     

    ตอนนี้ผมหนีออกมาจากห้องน้ำได้แล้ว แฮ่กๆๆ เหนื่อยน่ะเนี้ยมาทำงานวันแรกก็โดนซะแล้ว.....แฮ่กๆ...

                    อ้าว...เป็นไรล่ะไอ้คิน ทำงานเหนื่อยขนาดนั้นเลยเหรอ
     

    ถามมาได้ไอ้เพื่อนบ้า...ทำงานมันไม่เหนื่อยหรอกแต่มันเหนื่อยที่ต้องคอยรักษาเวอร์จิ้นตัวเองอยู่ตลอดเวลาเนี้ยสิ

                    วันนี้ดวงซวยว่ะ โดนทั้งชาย ทั้งหญิงรุม

                    อย่าว่าแต่มึงเลย...กูก็โดน

                    แต่ไม่เป็นไร...เพื่อพี่กูทนได้

                    เว่อร์แล้วมึง
     

    ไรว่ะ...ก็คนมันรักพี่นี้หว่า โด่! วัยรุ่นเซ็ง.....

                    นี้หนุ่มๆ จ๊ะ...จะเลิกงานแล้วน่ะ

                    ครับ/ครับ

                    แล้วเราไม่ต้องเก็บร้านเหรอครับ???

    ไอ้แรม...มันถามครับ งี้แหล่ะเพื่อนผมสงสัยไรถามเลย
     

                    ไม่ต้องหรอกจ๊ะเพราะว่าร้านยังไม่ปิด ร้านจะปิดก็ตอนตี 2 นั่นแหล่ะ

                    แล้วทำไมพวกผมถึงกลับเร็วล่ะครับนั่นสิ????

                    เขาแบ่งเป็นเวรกันน่ะ...น้องคินกับน้องแรมโบ้อยู่ในช่วง 1ทุ่มถึง 4ทุ่ม

                    อ่อ...เข้าใจแล้วครับ พวกเราลาล่ะครับ ^_^”

                    อุ๊ยตายแล้ว...น่ารักจังเลย
     

    พี่แกไม่พูดเปล่า แถมยังใช้มือสองข้างมายิกแก้มไอ้แรมแล้วส่ายไปส่ายมา ดูหน้ามันดิ....ขำว่ะ!

                    พี่ครับ...ผมเจ็บ

                    โทษที...เดินทางกลับบ้านดีๆ ล่ะ
     

    พวกผมขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน ตอนที่อยู่บนรถน่ะเม้าส์กันไม่หยุดหรือเรียกอีกอย่างว่าบ่นให้กันฟังนั้นแหล่ะ......

                   

    ถึงแล้วครับ

    เท่าไรครับ

    “150 ครับ

    บรื้น!!! สรุปคือผมเป็นคนจ่ายค่าแท็กซี่ผมอยากจะฆ่าไอ้เพื่อนบ้านี้จริง....

                    เจอกันพรุ่งนี้มัน

                    เอ่อ!...เจอกันผม
     

    ผมเดินมาถึงประตูหน้าบ้านก็เห็นว่าไฟในบ้านเปิดอยู่ สงสัยพี่กลับมาแล้วมั้ง...

                    กลับมาแล้วครับ

                    มาแล้วเหรอคิน
     

    แหม่!! พี่ผมหน้าบานมาเชียว...ได้เลื่อนตำแหน่งหรือไง

                    เป็นไร...ทำไมหน้าบานมาเชียว

                    ก็พี่ได้ไปทำงานให้นักธุรกิจชื่อดังคนหนึ่งน่ะสิ แล้วถ้าพี่ทำงานนี้สำเร็จพี่ก็จะได้เลื่อนตำแหน่ง ไชโย!”

                    ทำให้ได้ก่อนเถอะพี่...

                    ไอ้น้องปากเสีย...แล้วหายไปไหนมาถึงกลับบ้านมาดึกป่านเนี้ย

                    ไปทำงาน....
     

    ดูทำหน้าเข้า...ไม่เชื่อหรือไงว่าไปทำงาน โด่! ไม่เชื่อไรเราเลย อย่างนี้ยังจะให้ผมเชื่อพี่อีกเหรอ...

                    น้องรัก...ฉันรักแกมาก แล้วไปทำงานอะไร

                    เด็กเสิร์ฟ

                    เป็นการเริ่มต้นที่ดี....ไอ้บ้า!!! แกเรียนตั้งปริญญาตรีแล้วไปเป็นเด็กเสิร์ฟเนี้ยน่ะ
     

    รู้แล้วว่าต้องโดนด่า...ก็สมัยนี้มันหางานยากนี้หว่า งานอะไรที่พอทำได้ก็ทำไปก่อนนิ...พอมีเงินแล้วค่อยหางานใหม่ทำก็ได้

                    ได้งานทำก็ถือว่าดีแล้ว

                    ชิชะ!”

                    ไปนอนน่ะ...เดี๋ยวไปมหาลัยสาย
     

    ผมน่ะเรียนปริญญาตรีแล้ว  ทั้งทำงาน ทั้งเรียน อัจฉริยะไหมผมน่ะ คนอะไรไม่รู้หล่อแล้วยังเก่งอีก โฮ่ะๆๆๆๆๆ  zzzzzzzZZZZZZZZ

     

     

                    โย่! เพื่อน

                    .....

                    ไอ้คิน...มึงเป็นไรว่ะ

                    บายบายดี

                    ยังไม่ได้ไปไหน...จะลาทำไหม
     

    โอ๊ย!! เดี๋ยวปั๊ด! ไม่เขาใจหรือไงภาษาวัยรุ่นอ่ะ ไม่อินเทรนเลยเพื่อนกู

                    ไม่ได้ลา กูบอกว่าสบายดี

                    มึงก็บอกว่าสบายดีก็จบแหล่ะ...ยังจะมาบายบายใครเขาจะไปเข้าใจว่ะ
     

    เอ่อ...บ่นเข้าไปกูผิดอยู่แล้วล่ะ...หลังจากที่เข้าไปทำงานที่คลับนั้นตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ก็...1สัปดาห์ได้แล้วล่ะมั้งแล้วที่พี่ผมบอกว่าจะได้ทำงานกับนักธุรกิจชื่อดังก็คงจะเป็นวันนี้ล่ะมั้ง ที่นักธุรกิจอะไรนั่นจะมาจากต่างประเทศ คงจะเป็นตาแก่อ้วนๆ หัวล้านแน่ๆ เลย อิอิอิอิอิ

                    วันนี้พี่ดาด้าบอกว่าให้ไปทำงานเร็วหน่อยเพราะเจ้านายเรากลับมาวันนี้เลยอยากจะสำรวจว่าพนักงานเป็นยังไงบ้าง

                    ในที่สุดก็จะได้เห็นหน้าเจ้านายตัวซักที...อยากจะรู้จังว่าหน้าตาของคนนั่นเป็นยังไง จะอ้วนหรือผอม หรือจะหน้าตาดีเหมือนที่พี่ดาด้าบอกหรือเปล่าน่ะ.....(ตื่นเต้นๆๆๆๆๆ)

     .

     .

     .

     .

     .

    ณ ที่คลับ              

    ทุกคนแต่งตัวเรียบร้อยแล้วน่ะ

    ครับ/ค่ะทุกคนประสานเสียงกัน

    ดีมาก...วันนี้คุณเรลลิชจะกลับมาจาก England ”
     

    ดูเจ๊แกสิใส่สำเนียงฝรั่งเชียวน่ะ...เก็บอาการหน่อยน่ะเจ๊ ~ ดู ดู๊ ดู ดูเธอทำ ~

       ปึ่ง!!!   นี้!!! เรลมารึยัง
     

    ตอนนี้มีหญิงสาวปริศนาเดินเข้ามาในคลับ อย่างกับว่าที่นี้คือบ้านของเธอ...ผมรู้สึกไม่ค่อยชอบเธอเลยแฮ่ะ!
     

                    คุณเรลยังไม่มาค่ะคุณรอยเอิล

    คนที่นี้มีแต่ชื่อฝรั่งหรือไง มีแต่คนชื่อออกเสียงยากๆ ทั้งนั่น ผมต้องกลับไปเรียนภาษาอังกฤษใหม่ดีไหมครับคุณรอยฝ้า++++
     

                    แสดงว่าฉันยังมาทันอยู่...ถ้าเรลมาอย่าบอกเขาน่ะว่าฉันมาแล้ว ฮิ ฮิ! เพราะว่าฉันจะเซอไพรซ์เขา ฮุฮุ ~”

                    ค่ะ
     

     ดูเจ๊ดาด้าเหมือนจะรำคาญกับคุณรอยฝ้าน่าาดูเลยน่ะ...อดทนน่ะเจ๊ สู้ๆ! ส่วนคุณรอยฝ้าก็เดินขึ้นไปชั้นบนกับพนักงานที่ถือของให้เธอตามขึ้นไป
     

                    ยัยรอยอันตราย!! เชอะ! ทำเป็นสั่ง...ไปๆ ไปเตรียมตัว

                    พี่ดาด้าคนคนนั่นเป็นใครเหรอครับ
     

    ผมลองเข้าไปถามเจ๊แก ก็คนมันอยากรู้นี้น่า...หรือคุณผู้อ่านไม่อยากรู้เหรอครับ ผมรู้ว่าคุณผู้อ่านก็อยากรู้เหมือนกัน....

                    ยัยรอยอันตรายนั่นเหรอ...เป็นลูกพี่ลูกน้องกับคุณเรลเพราะว่าพ่อของยัยรอยอันตรายเป็นหุ้นส่วนกับคุณเรลเลยรู้จักกันน่ะแต่ฉันไม่ชอบขี้หน้ายัยนี้เลย....
     

                    อ่อครับ  รู้เยอะจังเลยน่ะเจ๊

                                          V

                                          V

                    อะไรว่ะ...ซวยชะมัดเลย ฮืย!

    เอ้า...ไอ้แรมมันเป็นอะไรของมันว่ะ แล้วนั่นใครตามมันเข้ามา....

                    นายน่ะ...เดี๋ยวก่อนสิทำผิดแล้วทำไมไม่ขอโทษฉันฮ่ะ!”

                    คุณเดินมาชนผมเองทั้งที่ผมถือถังน้ำอยู่เฉยๆ แล้วจะให้ผมขอโทษเพื่ออะไร.....
     

    เอ๊าะโอ้! มีปัญหาซะแล้วเพื่อนกู...แล้วมันเกิดไรขึ้นว่ะ มีใครอยากจะเล่าอะไรให้ผมฟังบ้าง?????

                    นี้นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร

                    มึงยังไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นใครแล้วกูจะรู้ไหม....
     

    เพื่อนผมเจ๋งว่ะ...ถามปุ๊บตอบปั๊บ อัจฉริยะมาก....ปรบมือ แป๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆ (ติ๊งต๊อง)

                    มีอะไรกันหรือค่ะ

     เจ๊ดาด้ามาแล้ว...ต้องตั้งใจทำงาน เดี๋ยวโดนหักเงินเดือน.....(ก้มหน้าก้มตาทำงาน)....

                    นี้! เด็กใหม่ใช่ไหมดาด้า....

                    ค่ะคุณแฟนธอร์มเจ๊แกรู้จักด้วย...ไม่น่าจะใช่คนธรรดาแน่ เพื่อนผมจะโดนสับเป็นชิ้นๆ ไหม...โธ่เพื่อน vov+

                    ทำไมถึงเลือกเด็กที่มีมารยาทเสียๆ แบบนี้เข้าทำงาน

    แร้งงงงง!!!
     

                    เจ๊! เจ๊รู้จักมันเหรอ??

    ยังไม่รู้ชะตากรรมตัวเองอีกไอ้แรมโบ้ vov+
     

                    ยังจะเรียกว่ามันอีก...นี้น่ะคุณแฟนธอร์มเพื่อนสนิทของคุณเรล

                    แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่เรียก...สวัสดีครับคุณแฟนธอร์ม ^_^;”

                    “ -_- ”
     

    ไอ้นี้เจ๋งว่ะ ตีบทแตกได้ดีมาก...ปรบมือ แป๊ะๆๆๆๆๆๆ!!
     

                    ผมขอตัวไปทำงานน่ะครับฟิ้วววววว!!~

    เร็วยังกะไรดี...วิ่งเร็วมากสมแล้วที่มันได้เหรียญทองวิ่งกรีฑาตอนมัธยม เพราะอย่างนี้นี่เอง……

     

                    อ้าวๆ ทุกคนคุณเรลมาถึงแล้ว วันนี้คุณเรลมีแขกมาด้วยทำตัวดีๆ กันล่ะ








     


    เรลลิซของไรเตอร์จะออกโรงแล้ว.....

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×