Mame no Diary

ลำดับตอนที่ #4 : งานโรงเรียนPart2.2 : เจ๊คลั่ง.....

~ ย้อนกลับมาทางด้านคนที่ยังอยู่ในห้องของคนที่ยังนั่งกินไข่เจียวอยู่(ที่ยังไม่ยอมออกไปสักที) ~

"เฮ้อ....จดเสร็จซะทีว่าแต่บีเวอร์กับมาเมะล่ะ"โลที่จดงานเสร็จแล้วหันไปถามแอลพลางหันซ้าย-ขวาเพื่อหาเพื่อนที่หายไปไหนไม่ทราบ
"ไม่รู้สิอาจจะหลงไปไหนแล้วมั้ง"แอลตอบพลางหัวเราะหึหึ

~ อีกด้านนึงในขณะเดียวกัน ~

"ฮัดเช้ย!!!!!!!"บีเวอร์จามขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ
"อ้าวเป็นอะไรหรอ"มาเมะหันไปถามคนที่จาม
"ไม่รู้สิสงสัยจะมีคนนินทา(-..-" )"พูดพลางเอาผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ด

~ กลับมาที่ห้องไข่เจียว ~

"ไปไหนกันต่อดีล่ะ"แอลถามเจ๊โลขณะที่กำลังเก็บของรางวัลที่เล่นเกมได้เมื่อกี้
"ก็ไปห้องต่อไปสิ"โลตอบพลางออกเดินนำ

~ เวลาผ่านไป ~ ที่บริเวณหลังอาคารเรียนของพวกม.2&ม.3

"นี่เธอว่ามั้ยแฮร์รี่น่ะไม่ค่อยน่าดูสักเท่าไหร่เลยนะ"มีนร.หญิงคนหนึ่งในกลุ่มเอ่ยขึ้น
*ปึด!*เสียงของเส้นบางอย่างบนหน้าโลผุดขึ้นมาอย่างไม่ทันได้สังเกตุ
"นั่นสิเนอะคนแสดงน่ะ....อย่างโง้น......อย่างงี้......ดงบังชินกิยังน่าดูกว่าเลย"เพื่อนของเด็กนร.หญิงที่เดินอยู่ข้างๆพูดเสริม
(ขออภัยที่ต้องเขียนไปอย่างนี้นะครับสำหรับแฟนคลับแฮร์รี่ - มาเมะ -/l\-")

*ปึดๆๆ......เปรี๊ยะ!!!*เส้นความอดทนขาดสะบั้นเจ๊กำลังจะคลั่งแล้วO[]o"
"นรกแล้วสิ....."แอลพูดพลางถอยห่างก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาโทรหามาเมะอย่างเร่งด่วน
"แล้วก็นะ...!?..นี่หล่อนถอยไปหน่อยได้มั้ยยะ......อั่ค!"ยังไม่ทันที่จะพูดจบดีเข่าของโลได้ไปประทับบนใบหน้าของผู้เคราะห์ร้ายอย่างไม่ทันตั้งตัว

*ผัวะ ผลัก ปึก ตูม เปรี้ยง ตึง ปั้ค* (คอมโบ7ประหาร)ไม่สามารถบรรยายได้เพราะมันโหดร้ายเกินไป

~ อีกฟากหนึ่ง ~ ที่พวกมาเมะอยู่

*ติ๊ดๆ....ติ๊ดๆ.....ปิ๊บ!*
"มีอะไรแอล....."มาเมะกดรับสายพลางถามขึ้นอย่างรวดเร็ว
"ก็แย่แล้วน่ะสิตอนนี้ซาตานจุติแล้วโว้ย!!!อยู่หลังอาคารของม.2&ม.3รีบมาเร็วเร้ว~~~~*ตืดๆ..ๆๆๆ*"อยู่ๆสายก็โดนตัดไปซะดื้อๆ
"นรกแล้วสิ.......ไปเร็วบีเวอร์!!"พูดพลางเร่งฝีเท้าไปยังที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว
"แอล......"เมื่อมาถึงไม่ทันเสียแล้วนร.หญิงเกือบสิบคนถูกซาตาน(เจ๊โล)อัดหมดไม่เหลือซากแต่ยังไม่ตายแค่ไม่ได้สติบาดแผลเต็มตัวหรือเรียกง่ายๆว่า'น่วม'...
"......."แอลได้แต่ก้มหน้าเพราะไม่กล้าพูดอะไรออกมาตอนนี้(เพราะมีโอกาสโดน)

"งั้นช่วยไม่ได้....พึมพำๆ....*แว่บ* "หลังจากที่มาเมะท่องอะไรอยู่นั้นเกิดแสงขึ้นแถวๆตัวโลแล้วจู่ๆโลก็หลับไปซะอย่างนั้น
"เอาล่ะแอล บีเวอร์มาช่วยกันหน่อยช่วยลากคนพวกนี้มาไว้บริเวณนี้หน่อยที่เหลือชั้นจัดการเอง"ว่าแล้วแอลกับบีเวอร์ก็จัดการทำตามอย่างเร่งรีบ

~ 10นาทีผ่านไป ~

"เอาล่ะนะ......"เมื่อลากคนประมาณ10คนมาไว้ใกล้ๆกันแล้วมาเมะจึงหยิบหินสีฟ้าๆมาวางไว้4จุดเป็นรูปสี่เหลี่ยนจตุรัส
"เริ่มล่ะนะ.....บีเวอร์ แอล ออกไปจากบริเวณนี้แล้วช่วยกันคนไม่ให้เข้ามาหน่อยนะ"มาเมะพูดเพื่อให้สองคนช่วยกันคนออกจากบริเวณ
"พระเจ้าผู้สถิตอยู่ด้านขวาของข้าพระบุตรผู้สถิตอยู่ด้านซ้ายของข้าจงลงมาประทับในใจข้าขอจงมาสถิตบนแผ่นดินนี้ด้วยพลังวิเศษของท่าน...."จู่ๆก็เกิดแสงสว่างที่อบอุ่นราวกับแม่ที่กำลังโอบกอดลูกอยู่เกิดขึ้นเป็นรูปสี่เหลี่ยมโดยมีหินสีฟ้าเป็นตัวกำหนดของเขต
"Santuary!!!!"บาดแผลต่างๆที่ซาตานทำกับพวกantiHarry Potter(พวกที่ไม่ชอบแฮร์รี่น่ะ)ก็เริ่มหายดีแต่ยังคงไม่ได้สติ
"โอย.....*ตุบ* "เมื่อแสงสว่างหายไปมาเมะก็ล้มลงและหมดสติไปตามๆกันจนพวกแอลกับบีเวอร์ต้องไปบอกให้เพื่อนๆในห้องมาช่วยกันหามไปห้องพยาบาล

~ 10นาทีต่อมา ~ที่ห้องพยาบาล

"อืม.....ที่นี่....."มาเมะลืมตาขึ้นอย่างช้าๆก่อนจะกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับแสง
"ห้องพยาบาลไงล่ะ...."โลพูดขึ้นพลางทำปากเบ้เพราะดันมีคนมาขัดจังหวะ(คลั่ง)ในตอนนั้น
"อืม.....แล้วพวกนั้นล่ะ"พูดพลางหันไปถามแอลที่นั่งข้างๆ
"เขาฝากมาบอกว่าขอบคุณน่ะที่ช่วยไว้"แอลตอบพลางยิ้มแห้งๆ
"เหรอ...."พูดพลางลุกลงจากเตียงและออกไปตะลุยงานโรงเรียนต่อไป.....