คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : งานโรงเรียนPart2.1 : เริ่มร่อนตะลุยให้ทั่วซื้อให้หมด!!!
~ 10 นาทีผ่านไป ~
"อูย~เจ็บชะมัดเลยคราวหน้าคราวหลังอย่าทำอีกนะแค่ทดลองอุปกรณ์ใหม่แค่นั้นเอง"หลังจากที่มาเมะฟื้นก็พูดกับโลที่ตอนนี้กินข้าวไข่เจียวเสร็จแล้ว
"เออๆ.....ว่าแต่นั่นมันอุปกรณ์อะไรน่ะ"โลพูดพลางทำหน้าบอกบุญไม่รับก่อนจะเปลี่ยนเป็นสงสัยเมื่อเห็นอุปกรณ์รูปร่างเหมือนนาฬิกาข้อมือที่ติดอยู่บริเวณข้อมือทางขวาของร่างที่พึ่งฟื้น
"อ๋อเนี่ยหรอมันคือเครื่องพรางตัวน่ะ....มันจะสามารถทำให้หายตัวได้ประมาณ10นาที/ครั้งแต่ตอนโผล่มาจะคล้ายๆผีน่ะพอดีจะเอาไว้ใช้วันฮาโลวีนน่ะเอาไว้แกล้งคนเล่น^ ^;"พูดพลางทำหน้ายิ้มๆ
"แต่สำหรับเจ๊โลน่ะอย่าเลยไม่งั้นได้โคม่าแน่ๆ"แอลพูดขึ้นหลังจากจดงานเสร็จ
"เมื่อกี้ว่าไงนะ?"เด็กสาวคนเดียวในกลุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมแผ่รังสีอำมหิตใส่ร่างที่ยืนอยู่ข้างๆอย่างรุนแรงจนแม้แต่พี่ม.5ยังถอย"อึ๋ย.....หมายถึงเธอน่ะอาจจะทำปฏิกิริยาตอบสนองอัตโนมัติแบบครั้งตะกี้อีกน่ะสิและคนที่โดนน่ะอาจโคม่าได้นายิ่งเป็นเจ้าบีเวอร์แล้วด้วยต้องระวังเข้าไปอีก อีกอย่างเวลาอัดคนแต่ละทีน่ะเธอเล่นแต่จุดตายมิใช่รึ"ร่างที่ถูกเด็กสาวซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้แผ่รังสีอำมหิตใส่พยายามแก้ตัวอย่างสุดชีวิต
".......ก็จริงนะพอดีมันเผลอนี่นา.....แต่ก็ยังดีนะที่เวทย์นั้นจะใช้โดยอัตโนมัติเมื่อได้รับบาดเจ็บน่ะ"เด็กสาวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้เอ่ยขึ้นก่อนจะหันไปพูดกับคนที่เอาน้ำแข็งประคบคอด้วยอาการที่ทรมานมากๆ"ก็ใช่น่ะสิแต่ก็รักษาได้ไม่มากหรอกเพราะมันได้รับบาดเจ็บจากภายในนี่นาถ้าเป็นแผลภายนอกก็คงจะรักษาหายทันทีน่ะ
แหล่ะ"พูดพลางเปลี่ยนถุงน้ำแข็งมาประคบใหม่อีกถุงแล้วจากนั้นจึงเอาแผ่นระงับอาการปวดมาแปะไว้แทน
"แล้วจะไปห้องไหนต่อล่ะ"แอลถามโลด้วยที่ไม่รู้ว่าจะไปห้องไหนต่อดี
"ก็ต้องห้องถัดไปน่ะสิถามได้"โลตอบแล้วเดินนำออกไปอย่างรวดเร็ว~ ชั้น4ห้อง4 ~
"เกี่ยวกับประเทศญี่ปุ่นงั้นรึ....."มาเมเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบาที่พอจะได้ยินเพียงคนเดียวด้วยหน้าตาเศร้าๆแล้วจึงเดินสำรวจไปรอบๆห้อง
"เชิญคร้าบมีซูชิขายด้วยนะคร้าบ~ถ้าเป็นลูกค้า10คนแรกเรายินดีลดจากชิ้นละ7เหลือชิ้นละ5จ้า"มีนร.หญิงกับนร.ชายอยู่อย่างละคนตะโกนออกมาเป็นระยะๆที่ตอนนี้กำลังยุ่งกับการปั้นซูชิอย่างเร่งรีบ
"*ชิ้ง~*ลดราคา......ชั้นต้องได้ก่อน!!!!!"[อธิบายกันสักนิด : เมื่อคนเขียนได้ยินอะไรที่ลดราคาจะมีนิสัยคล้ายๆกับพวกแม่บ้านคือชอบของลดราคา]ไม่รอช้ามาเมะวิ่งเข้าไปต่อคิวเพื่อซื้อซูชิลดราคาสำหรับ10คนแรกทันทีและเมื่อถึงคิว
"เอาชิ้นไหนจ๊ะ"นร.หญิงเอ่ยถามลูกค้าคนที่5คือมาเมะ"เอ่อ....เอาหน้าไข่หวาน2แล้วก็มากิสาหร่ายกับมากิห่อไข่กุ้งอย่างละหนึ่งคับ"พูดพลางควักเงินออกมาจ่าย
"เอาวาซาบิมั๊ย?"พูดพลางจัดแจงนำซูชิที่วางเรียงไว้ในถาดบนโต๊ะมาจัดใส่กล่องพลางถามลูกค้า
"ไม่เอาครับ"พูดพลางรอจ่ายเงิน
"นี่จ๊ะ20บาทนะ"คนขายพูดพลางยื่นกล่องใส่ซูชิให้ลูกค้า"ขอบคุณมากนะค้าที่อุดหนุน.....เอาอะไรดีจ๊า"หลังจากคนขายรับเงินมาแล้วหันไปถามลูกค้าคนต่อไปอย่างรวดเร็วดั่งคำว่า'เวลาเป็นเงินเป็นทอง'จริงๆ-*-
"บีเวอร์แล้วโลกะแอลล่ะ"หลังจากที่ซื้อของมากินได้แล้วจึงกลับมาถามคนที่เดินดูงานอยู่ในห้องพลางมองซ้าย-ขวาเพื่อหาเพื่อนที่หายไปสองคน
"ไม่รู้สิ"คนถูกถามตอบพลางส่ายหน้าไปมา
"งั้นก็คงจะหลงกันซะล่ะม้าง*ง่ำๆ*.....ชิเย็นชืดจังเลยน้าแต่ก็เอาเถอะทำได้ขนาดนี้ก็เก่งแล้วนิ"มาเมะพูดพลางหยิบซูชิเข้าปากแล้วบ่นออกมาเล็กน้อย"ไปกันยัง?"เพื่อนที่ยืนอยู่ข้างๆคนแต่งเอ่ยขึ้น
"แล้วไปห้องไหนล่ะ"คนที่ถูกถามถามกลับอันเป็นการบอกว่าแล้วแต่คุณ
"งั้นไปห้องตรงริมบันไดกันเถอะอยากกินน้ำแข็งใส"คนที่ถูกถามกลับพูดพลางเดินนำคนที่ยืนกินซูชิที่ตอนนี้กินหมดแล้วตรงไปยังห้องที่อยู่ริมสุดของชั้นนี้
"ไงจ๊ามาซื้อน้ำแข็งใสหรือจ๊า"มีนร.ชายคนหนึ่งที่ดูยังไงๆแล้วก็กระเทียมชัดๆ(หมายถึงกระเทยหรือพวกเพศที่3นั่นแหล่ะ)
= ="เอ่ยถามบีเวอร์อย่างรวดเร็วเมื่อเห็นลูกค้า"เอ่อ.....คับ"บีเวอร์ค้างไปแว้บนึงแล้วจึงพยักหน้าตอบกลับไป
"งั้นมาทางนี้เลยจ๊ะ*หมับ*"พี่กระเทียมม.5พูดพลางคว้าเขาที่ข้อมือของบีเวอร์ทันทีแล้วออกแรงลากเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็วปล่อยให้คนแต่งยืนอยู่หน้าห้องอย่างนั้น
(*แบบนี้มันเล่นฉุดกันเลยนี่หว่าหาลูกค้าไม่ได้แล้วรึไงถึงได้เล่นอย่างนี้โดนข้อหาพรากผู้เยาว์ไม่รู้ด้วยนา*)เมื่อคนที่ยืนอยู่หน้าห้องคิดได้อย่างนั้นจึงเริ่มเดินฝ่าฝูงชนเข้าไปในห้องอย่างทุลักทุเลและเมื่อถึงโต๊ะที่ขายน้ำแข็งใสจึงเข้าไปต่อแถว~ 10นาทีผ่านไป ~
"เอาใส่อะไรบ้างจ๊ะ"พี่นร.หญิงที่ขายน้ำแข็งใสคนแรกเอ่ยถามลูกค้าพลางหยิบแก้วมาถือไว้บนมือ
"ใส่.....นี่....นี่....กับนี่ครับ"พูดพลางเอานิ้วชี้ไปที่เฉาก๊วย ลูกชิด กับวุ้นมะพร้าว
"ว้าแย่จังหมดพอดีหรอเนี่ยรอแปบนะ"พี่นร.หญิงที่มีหน้าที่ปั่นน้ำแข็งใสและเป็นคนเก็บเงินเอ่ยขึ้นก่อนจะเริ่มปั่นอย่างรวดเร็ว
"เอ้านี่จ๊ะเอาป๊อกกี้มั๊ย"
"เอาคับ"คนแต่งพูดพลางหยิบเงินมาเตรียมจ่าย
"งั้นพีแถมให้เป็นพิเศษเลยนะสำหรับน้องน่ะ........10บาทจ๊ะ"นอกจากป๊อกกี้แล้วพี่นร.หญิงที่ขายอยู่หยิบคุ้กกี้มาพร้อมกับป้อกกี้แล้วเสียบลงด้านบนแล้วยื่นให้"นี่ครับ.....*หงับ*......เมี้ยว~คุ้กกี้อาหร่อย~"คนเขียนที่ตอนนี้เริ่มจะติดนิสัยจากเอ็กเซลมาซะแล้วเริ่มบรรจงละเลียดคุ้กกี้อย่างช้าๆแล้วเดินไปหาบีเวอร์ที่ยืนรออยู่นอกห้อง
"อ่าวเอาสองอย่างเลยหรอเท่าไหร่น่ะ"บีเวอร์ที่ยืนกินน้ำแข็งใสที่ซื้อมาก่อนนานแล้วเอ่ยถามเพื่อนของตนพลางมองถ้วยในมืออย่างสงสัย
"10บาท...กิกิพอดีพี่เขาแถมให้น่ะ"พูดพลางยิ้มเจ้าเล่ห์
"หา!!!!!ทำมายมีแต่ตรูนะที่ไม่โชคดีกะเขาบ้าง~TT^TT"บีเวอร์พูดพลางน้ำตาไหลพราก
"เอาน่าสักวันก็คงจะโชคดีเองแหล่ะ"มาเมะพูดปลอบเพื่อนของตน(รึว่าซ้ำเติมหว่าตรงคำว่า'สักวัน'เนี่ย).......
ความคิดเห็น