FR 605

ลำดับตอนที่ #10 : SF หัวใจของยัยแต้ว ------->> 2

SF หัวใจของยัยแต้ว ------->> 2

ดีทุก  ๆ  คน  วันนี้มีนาจะมาเล่าต่อนะเรื่องนังแต้ว   เพื่อนตัวดีมีแฟนแล้วของฉันอะ    วันนี้ฉันก็มาแต่เช้าอีกตามเคย     ต้องมาก่อนเจ๊แกมา   แต่แกนิอะดิ  ร้ายมาก  มา7ครึ่งแต่ลงเซนต์ว่ามา  6  โมง  45  ร้ายจริงๆ    ช่วงนี้ฉันรุ้สึกแปลกๆ     เดี๋ยวนี้นังแต้วมันมานั่งกินข้าวที่โต๊ะกับพวกฉันบ่อยขึ้น    ปกติมันต้องไปนั่งกับไอปอนด์นิหว่า    ฉันก็เลยถามนังแต้วว่า   ทำไมวันนี้มึงสะเออะมานั่งกับพวกกูได้วะ   เดี๋ยวนี้ไม่ไปนั่งกับไอปอนด์ที่รักมึงหรอ     แต่นังแต้วหันมามองหน้าฉัน   แล้วก็ก้มลงไปกินไส้กรอกชีสขนาดพิเศษของมันต่อ    ชั้นก็ขี้เกียจถามมันมากมาย     เลยไม่ได้ทักท้วงต่อ     สักพักปอนด์ก็เดินมาถือจานมาด้วย    ต้องมานั่งข้างนังแต้วแน่ ๆ เลย    พอปอนด์จะนั่ง   อยู่ ๆ นังแต้วมันก็เอาน้ำของชฉัน ( ยังไม่ได้กินเลย )  ลาดบนโต๊ะ    แล้วก็ลุกไปเฉยเลย    ปอนด์ก็ก้มหน้าลง    แล้วเลยไปนั่งกับเพื่อนพวกผู้ชายอีกโต๊ะ   ฉันงงมาก    นังแต้วมันเป็นบ้าไร    อีกอย่างแม่งเอาน้ำกูไปอีกไม่ซื้อใช้กูด้วย    เรียนต่อบ่ายวันนี้    อยู่ ๆ  นั่งแต้วมันก็ไล่นังมุกไปนั่งกับปอนด์    แล้วมันก็มานั่งกับฉันแทน     พร้อมทำหน้าเครียด ๆ ด้วย    พอหมดคาบ อ. พรวราแล้ว  ฉันเลยชวนนังแต้วไปห้องน้ำ   เพื่อจะถามมันว่าเปนไร(ต่อมเสือกกำเริบ) พอลากมันมาที่ห้องน้ำ  ชั้นเลยถามมันเลยว่ามึงเป็นไร    แต้วมันก็ตอบว่า  ไม่ได้เป็นไร  มีหรือฉันจะเชื่อมัน   ฉันเลยถามต่อว่า   ทำไมมึงไม่ไปนั่งกับที่รักมึงอะ   แต้วมันก็บอกว่า  เออ  กูรำคาญมัน  เบื่อมัน  กูอะอยากจะเลิกกับมันแล้ว   แต่ยังไม่อยากให้มันรู้    ฉันตกใจมากที่มันพูดออกมาอย่างนี้  อยู่ ๆ ก็มีเสียงดังตุ๊บ    พอมองไปเห็นปอนด์ยืนน้ำตาไหล   ทำไอติมที่ซื้อมาจะให้แต้ว  ตกลงไปที่พื้นเลย    นังแต้วก็เลยพูดว่าดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องบอกอีกครั้ง    แล้วแต้วก็จะเดินสวนกับปอนด์ไป   แต่ปอนด์ก็จับมือแต้วไว้    ดูแล้วแน่มาก   ฉันก็เลยแกล้งเดินบอกว่า   กลับห้องก่อนนะ   แต่ที่จริงแอบฟังต่อ  ปอนด์ก็ถามแต้วว่าทำไม ....  ทำไมอะ   แต้วก็เงียบ  ปอนด์ก็ถามต่อว่า    ตลอดเวลาที่เรารักกัน    มันเป็นความจริงหรือแค่ฝันอะแต้ว    แต้วเลยบอกว่า    เราคงไม่ต้องอธิบายไรแล้วนิ    เมื่อกี้ก็ได้ยินแล้วไม่ใช่หรอ     ตอนนี้ปอนด์น้ำตาไหลตลอดเลย    แต้วก็ยังทำหน้าเฉยมาก    เหมือนไม่มีความรู้สึกอะไรเลย   ปอนด์เลยถามแต้วว่า  หัวใจของแต้ว  มันละลายไม่มีเราเหมือนกับไอติมที่พื้น   ที่กำลังละลายใช่ไหม  แต้วตอบดังมากว่า   ใช่   แล้วก็สะบัดมือออกอย่างแรง   แต้วก็เดินไป    แม่งเดินเกือบชนฉันแหนะ    พร้อมกับทิ้งปอนด์ที่กำลังร้องไห้ไปกับหัวใจที่แตกสลายละลายไปพร้อมกับไอติมแท่งนั้น      แต่ฉันเห็นนังแต้ว  ตอนที่เดินจะชนฉัน  เห็นเหมือนมันน้ำตาคลอมาก   แต่ไม่ร้อง  แล้วมันก็เอามือปาดน้ำตาไป